ΤΟΞΟΤΕΣ ΚΑΤΑ ΦΑΛΑΓΓΑΣ ΟΠΛΙΤΩΝ

Όταν ξέσπασαν οι Περσικοί Πόλεμοι οι Πέρσες τοξότες βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους Έλληνες οπλίτες. Παρά των καταιγισμό των βελών οι Έλληνες κατάφεραν να πλησιάσουν
τους Πέρσες και να τους νικήσουν  στη σύγκρουση σώμα με σώμα καθώς οι τοξότες δεν διέθεταν εξοπλισμό και εκπαίδευση σε αυτό είδος σύγκρουσης. Το δραστικό βεληνεκές του τόξου είναι 200 μέτρα και ο μέσος τοξότης βάλει 3 βέλη το λεπτό. Στα τέσσερα λεπτά που χρειάζονται οι συνασπισμένοι οπλίτες να διασχίσουν διακόσια μέτρα οι τοξότες μιας περσικής δύναμις 10000 ανδρών θα είχαν εκτοξεύσει 120000 βέλη! Οι ιστορικοί πάντα παραξενεύονταν πως τόσες πολλές βολές  τόξων δεν είχαν αποτελεσματικότητα.. Διάφορες θεωρίες είχαν προταθεί αλλά καμιά δε προσέφερε επαρκή εξήγηση. Τον Ιούλιο του 2009 στο Castle Mountain της Αυστραλίας δύο σύλλογοι ιστοριοδιφών βρήκαν την απάντηση. Πενήντα εθελοντές φορώντας ανακατασκευασμένες αρχαιοελληνικές πανοπλίες θα προήλαυναν εναντίον μιας ομάδας τοξοτών που θα τους έβαλε με βέλη δίχως αιχμή. Ανάμεσα στους τοξότες βρίσκονταν αθλητές Ολυμπιακής Κλάσεως με πολλές διακρίσεις σε διεθνείς διαγωνισμούς. Οι πενήντα εθελοντές οπλίτες βαλλόμενοι συνεχώς και  παρά τη δυσκολία που είχαν να κρατήσουν το  σχηματισμό προέλασαν κατά των τοξοτών. Οι βολές ήταν σε πολλές περιπτώσεις άστοχες καθώς τα βέλη έπεφταν σε σημείο που οι οπλίτες είχαν εκκενώσει λόγω της προέλασης τους. Ακόμα και οι Ολυμπιακής Κλάσης αθλητές δήλωσαν μετά πως είχαν δυσκολία να υπολογίσουν το βεληνεκές κινούμενων στόχων έστω και αν αυτοί δεν κινούνταν με μεγαλύτερη ταχύτητα από τον μέσο ανθρώπινο βηματισμό.
Συμπληρωματικές έρευνες στις αρχαιολογικές σχολές της Αμερικής και της Νέας Ζηλανδίας αποκάλυψαν ότι τα ανακατασκευασμένα τόξα ασιατικού τύπου, με βέλη πού είχαν σιδερένια αιχμή και στέλεχος από καλάμι, σαν αυτά που περιγράφει ο Ηρόδοτος, δεν μπόρεσαν να τρυπήσουν 15 στρώσεις λινού υφάσματος που αποτελούσε το θώρακα, αρκετών αρχαίων οπλιτών Ακόμα πιο άσχημη απόδοση είχαν σε φύλλα χαλκού και μπρούντζου. Διάτρηση επιτεύχθηκε σε απόσταση τριών μέτρων από τόξα με σύγχρονα υλικά και ατσαλένιες αιχμές. Τέτοια αντικείμενα όμως  δεν  διέθεταν οι στρατοί των Περσικών Πολέμων.
Θα μπορούσε λοιπόν κάποιος να ισχυριστεί ότι οι Έλληνες διέθεταν τεχνολογικό και ποιοτικό πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων του εξισορροπώντας έτσι την Περσική αριθμητική υπεροχή. Ο παράγοντας αυτός επέτρεψε την Ελληνική επικράτηση.
Οι φωτογραφίες από το είναι ευγενική χορηγία των Αυστραλιανών συλλόγων ιστορικών
μελετών: Sydeny και Ancient Melbourn Hopliticon

ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΛΒΟΥ "'ΕΙΣ ΧΙΟΝ"

ᾨδὴ Ἕκτη. Εἰς Χίον
στροφὴ α´.

Ὡς ὅτε ἀπὸ τὸ στόμα
κρέμεται τῶν θνητῶν
αὐλὸς λελυπημένος
καὶ ἡ φωνή του μὲ᾿ κόπον
τρέμουσα ἐκβαίνει· 5
β´.

Ὡς μέσα εἰς τὰ πολύδενδρα
δάση τὸ βράδυ εἰσπνέει
τὸ τεθλιμμένον φύσημα
Μεσημβρινὸν καὶ φαίνεται
θρῆνος ἀνθρώπων· 10
γ´.

Εἰς τὸν ἠρημωμένον
αἰγιαλὸν τῆς νήσου
οὕτω φέρνουν τὰ κύματα
καὶ τὸ παράπονόν τους
ἡ Ὠκεανῖδαι. 15
δ´.

Τὰ γαλακτώδη μέλη
τῶν παρθένων τῆς Χίου
πλέον ἐσὺ δὲν ραντίζεις
ὦ λαμπρὸν τοῦ Αἰγαίου
ἱερὸν ρεῦμα. 20
ε´.

Ὅταν τὰ στήθη ἀφίλητα,
θρίαμβος τῶν Χαρίτων,
βράδυ καὶ αὐγὴν ἐδρόσιζες
ἐκαταφρόνεις τότε
τὰ ρόδα ἠώα. 25
ς´.

Τώρα χηρεύεις, τώρα
τοὺς βαρβάρους θαλάμους
ὑπηρετοῦν, μιαίνονται
τὰ κάλλη τῶν παρθένων
θεοειδέων. 30
ζ´.

Ἐκεῖ ὅπου ἡ πανήγυρις
τῶν Μουσῶν τῆς Ἑλλάδος
ἄναπτε τὰ πυρά,
καὶ τῶν ποδῶν ἐσήμαινε
τ᾿ ἄλυπον μέτρον· 35
η´.

Ὑβριστικά, ὑπερήφανα
τύμπανα ἀκούω· καὶ βλέπω
τὴν Ναβαθαίαν· εἰς αἷμα
βαμμένη ἐπὶ τοὺς πύργους
ἀεροκινεῖται. 40
θ´.

Θλίβει ὁ καπνὸς τὸ διάστημα
γαλάζιον τῶν ἀέρων·
οὕτως εἰς τὴν ὁμίχλην
τοῦ θανάτου, μειδίασμα
πνίγεται νέον. 45
ι´.

Πόσους ναοὺς ῾ποὺ ἐδέχοντο
τὰς πτερωτὰς τῆς πίστεως
προσευχὰς καὶ τὰ δῶρα·
πόσους βλαστοὺς σοφίας,
πόσας ἐλπίδας· 50
ια´.

Αἴ, πόσους πνέοντας ἔρωτα
θαλάμους, τώρα ἡ φλόγα
βαρβάρως κατατρώγει·
μισητὸν ὁλοκαύτωμα
ἑνὸς τυράννου. 55
ιβ´.

Στεναζούσης νυκτὸς
καὶ τοῦ βαθέος ᾅδου
τρομεραὶ θυγατέρες,
ἐσᾶς φωνάζω, ἐσᾶς
τὰς Ἐριννύας. 60
ιγ´.

Τί ἀκαίρως τὰ βασίλεια
σκοτεινὰ κατοικεῖτε
τοῦ ὕπνου; ν᾿ ἀποσπάσετε
τὰ δεσμὰ τῶν ὀνείρων
τί ἀργοπορεῖτε; 65
ιδ´.

Τρέξατε· ἐδῶ τὸν θόρυβον
τῶν μεγάλων πτερύγων
φέρετ᾿ ἐδῶ· κυττάξατε,
σκληρὰν σῶς δείχνω κ᾿ ἄνανδρον
καρδίαν τυράννου. 70
ιε´.

Τὰς λαμπάδας αὐτοῦ
τινάξατε, αὐτοῦ ρίψατε
βροχὴν πεπυρωμένην,
αὐτοῦ Ἐριννύες πετάξατε
χιλίας ἐχίδνας. 75
ις´.

Ὁ μιαρός, τὴν μάχαιραν...
ἀνατριχιάζω... τρέμουσι
τὰ δάκτυλά μου... μίαν
πρὸς μίαν ἐσύντριψα
τὰς χορδὰς ὅλας. 80
ιζ´.

Ὦ λαιμοὶ τῶν ἀθῴων
παιδιῶν μας, ὦ πλευρὰ
σεβάσμια τῶν μητέρων,
γερόντων κόμαι εἰς τ᾿ αἷμα
ἀθλίως βρεγμέναι! 85
ιη´.

Ἐκδίκησιν ζητεῖτε;
ἡ φωνή σας ἠκούσθη.
Ποτὲ εἰς τὴν γῆν οἱ ἀθάνατοι
τοὺς ληστᾶς δὲν ἀφίνουν
ἀτιμωρήτους. 90
ιθ´.

Ἂν φύγωσι τὸ δρέπανον
θανατηφόρον, φάρμακα
ἐπὶ τὰ χείλη εὑρίσκουσι
τοῦ ὑμεναίου, καὶ δράκοντας
εἰς τὰ ποτήρια. 95
κ´.

Οἱ φοίνικες ξηραίνονται
τῆς Εἰλειθύιας· βαρύνεται
ἐπάνω εἰς τὴν καρδιὰν τῶν
τὸ σκότος τῆς νυκτὸς
ὡς πλάκα τάφου. 100
κα´.

Ὄχι φῶς καὶ χαράν,
ἀμὴ φλογώδεις ἄκανθας
βρέχει δι᾿ αὐτοὺς ὁ ἥλιος,
καὶ ἡ γῆ σχισμένη δίδει
αἵματος βρύσεις. 105
κβ´.

Ποῦ μ᾿ ἔφερεν ὁ πόνος μου;...
τί λέγω; τιμωρίαν
ἀληθινὴν καὶ μόνην,
φρικτήν, οἱ μιαροὶ
ἔχουσιν ἄλλην. 110
κγ´.

Τὴν ἔνδειαν τῆς γλυκείας
γαλήνης τῶν δικαίων. -
Ἂς ἐρημώσῃ ὁ πόλεμος
τὴν Ἑλλάδα πρὶν εὕρῃ
τῆς Χίου τὴν μοῖραν. 115
κδ´.

Ὅμως ἂν μιμηθῇ
τὸ σκληρόν, τὴν ὀργὴν
παμμίαρον τῶν ἐχθρῶν της,
ἂς γένῃ, ἂς γένῃ μίσημα
παντὸς τοῦ κόσμου. 120
κε´.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΩΝ ΜΟΜΑ

Τι είναι οι ΜΟΜΑ που ανασυγκροτεί ο Π. Καμμένος – Η ιστορία, η προσφορά τους και ο λόγος που καταργήθηκαν

Τι ακριβώς είναι οι Μικτές Ομάδες Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως, που δήλωσε ότι ανασυγκροτεί ο Πάνος Καμμένος. Ποια η προσφορά τους και γιατί καταργήθηκαν.

«Μετά από τις τεράστιες καταστροφές στις διάφορες υποδομές της που υπέστη  η χώρα κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου  αλλά και του εμφυλίου πολέμου (1946-1949), το 1957  κλήθηκαν και οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας να συμβάλλουν στην ανασυγκρότηση της.

Γι αυτό το σκοπό  συγκροτήθηκαν στις έδρες των σπουδαιότερων νομών επτά Μικτές Ομάδες Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως. Οι έδρες των επτά ΜΟΜΑ ανά τον Ελλαδικό χώρο ήταν στις πόλεις  Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Κρήτης, Πάτρα, Λαμία, Λάρισα, Ιωάννινα.

Οι ΜΟΜΑ ήταν κατασκευαστικές Μονάδες διοικητικά  και αναλάμβαναν την εκτέλεση έργων που τους ανέθετε η προϊσταμένη αρχή στο νομό της έδρας των ή σε γειτονικούς νομούς. Το προσωπικό των Μονάδων αποτελούνταν από αξιωματικούς και οπλίτες του  Μηχανικού, τεχνικά καταρτισμένους αλλά και με μικρό ποσοστό αξιωματικών από τα λοιπά  όπλα του Στρατού ή και κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων (Ναυτικό, Αεροπορία), καθώς επίσης και με πολιτικό μόνιμο ή με συμβάσεις τεχνικό προσωπικό (γραφείς, μηχανικοί, οδηγοί τεχνίτες, χειριστές μηχανημάτων, εργάτες κ.λ.π).

Αποστολή της ειδικής αυτής υπηρεσίας ήταν:

Σε περίοδο ειρήνης  με λογικό κόστος εκτέλεση των έργων που τις αναθέτονταν με διάφορα κυβερνητικά προγράμματα και μάλιστα στη νησιωτική και ορεινή Ελλάδα όπου δεν υπήρχε ενδιαφέρον των εργοληπτών. Η ανάθεση εκτέλεσης μικρών κοινωφελών έργων τοπικού ενδιαφέροντος για την ωφέλεια Δήμων, Κοινοτήτων, Συλλόγων και Οργανισμών ιδίως σε ακριτικές περιοχές.

Σε περίοδο πολέμου οι ΜΟΜΑ μετέπιπταν σε Τάγματα Μηχανικού Αποκαταστάσεως Συγκοινωνιών και υπάγονταν στους σχηματισμούς του Στρατού Ξηράς με βασική αποστολή την αποκατάσταση ζημιών από εχθρικούς βομβαρδισμούς ή σαμποτάζ σε έργα υποδομής της χώρας (οδικό δίκτυο, γέφυρες, λιμάνια, αεροδρόμια εγγειοβελτιωτικά έργα κ.λπ.),

Ο απολογισμός των έργων των ΜΟΜΑ

Εθνική – Επαρχιακή οδοποιία. Έγινε κατασκευή, βελτίωση και αρχική διάνοιξη σε εθνικούς και επαρχιακούς δρόμους ιδίως της ορεινής και νησιωτικής Ελλάδας, περίπου 15.000 χλμ. Κατασκευάστηκαν στους παραπάνω δρόμους τεχνικά έργα (γέφυρες, τοίχοι αντιστήριξης, οχετοί κ.λπ) και ασφαλτοστρώθηκαν.
Αεροδρόμια κατασκευάσθηκαν από την αρχή ή επεκτάθηκαν διάδρομοι προσγείωσης σε 17 αεροδρόμια, ιδίως της νησιωτικής Ελλάδος (Καρπάθου, Σκύρου, Κεφαλληνίας, Μυτιλήνης, Πάρου, Κυθήρων κ.λπ.) μεταξύ των οποίων και οι χωματουργικές εργασίες του αεροδρομίου των Σπάτων.

Εγγειοβελτιωτικά και υδραυλικά έργα. Κατασκευάσθηκαν μεγάλα και μικρά αποστραγγιστικά αρδευτικά, αντιπλημμυρικά και υδραυλικά έργα σε όλη την χώρα με τα οποία αξιοποιήθηκαν και δόθηκαν προς καλλιέργεια εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα γης.

Στα οικοδομικά έργα η συμβολή των ΜΟΜΑ ήταν σημαντική. Ειδικότερα για την υλοποίηση του προγράμματος αποκατάστασης σεισμοπλήκτων περιοχών κατασκευάστηκαν  προκατασκευασμένα σπίτια. Με την μέθοδο των προκατασκευών κατασκευάστηκαν με επιτυχία κτίρια Νοσοκομείων, Σχολείων, ΑΕΙ (Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης κ.λπ.) κτιριακές εγκαταστάσεις στρατοπέδων (Χαλκίδας, Θηβών, Λουτρακίου Βαννιάνου Ξάνθης κ.λπ.) πλέον των παραπάνω  κατασκεύαζε εργολαβικά υπό την επίβλεψη της και πολλά άλλα οικοδομικά έργα σε διάφορα στρατόπεδα όπως Διοικητήρια, θαλάμους οπλιτών, υπόστεγα κλ.π.

Επίσης σημαντική ήταν η συμβολή των ΜΟΜΑ που προσέφερε από το 1991 και μετά στο πρόγραμμα του Υπουργείου Εξωτερικών για την αποκατάσταση των παλιννοστούντων Ποντίων από τις περιοχές της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Μικρά έργα Κοινής Ωφέλειας που περιλαμβάνονταν στα προγραμματισμένα έργα, κατασκευάσθηκαν σε Δήμους, κοινότητες, οργανισμούς και τοπικούς συλλόγους.

Οι ΜΟΜΑ, έδιναν το «παρών» σε όλες τις συμφορές που έπληξαν τον Ελλαδικό χώρο (σεισμοί, πυρκαγιές, χιονοπτώσεις, πλημμύρες κ.λπ.).»



Εργασίες 2ης ΜΟΜΑ στο εργοστάσιο της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα




Διάνοιξη οδού Άνω Αμφείας Πολιάνης




Διάδρομος αποπροσγειώσεων κατασκευής ΜΟΜΑ

Η κατάργηση τους

Αυτή η ειδική υπηρεσία (ΜΟΜΑ) με το άρθρο 18 του Ν. 2026/92 καταργήθηκε και διαλύθηκε και μεγάλος αριθμός μηχανημάτων εκποιήθηκε σε ιδιώτες. Το εύλογο ερώτημα όμως είναι γιατί ο τεράστιος αυτός κρατικός οργανισμός με τόση μεγάλη προσφορά διαλύθηκε;

Η απάντηση σύμφωνα με την ιστοσελίδα του «Συνδέσμου Αποφοίτων Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων, Τάξεως 1976» απ’ όπου και αλιεύσαμε το κείμενο, πρέπει να αναζητηθεί στα διάφορα συγκρουόμενα οικονομικά συμφέροντα και στην πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης.

Από τη δεκαετία του ’80 ζητούταν από τις κυβερνήσεις, η περικοπή πιστώσεων προς τις ΜΟΜΑ για την εκτέλεση έργων. Στη συνέχεια άρχισε να αναπτύσσεται μέσα στο πολιτικό προσωπικό των ΜΟΜΑ ο διορισμός υπαλλήλων εις βάρος πιστώσεων των έργων με αποτέλεσμα εκτέλεση πολλών εξ αυτών, να μην θεωρείται πια οικονομικά συμφέρουσα.

Τέλος, στην δεκαετία του ’90 μετά  από  έντονες πιέσεις μεγαλοεργολάβων και μεγαλοεκδοτών, η κυβέρνηση αποφάσισε με το Ν.2026/92 την διάλυση των ΜΟΜΑ.

Πηγή: sindesmos1976.gr 

ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

φωτογ. Βαγγέλης Γιωτόπουλος

Του Άγη Βερούτη Είδα χθες σε μια πινακίδα, μιας υπό ανακαίνιση πλατείας στην Λεωφόρο Κηφισίας στο Μαρούσι, ότι την ανακατασκεύασαν με προϋπολογισμό λίγο πάνω από 7 εκατομμύρια ευρώ, με 85% πόρους του ΕΣΠΑ και 15% ίδια χρηματοδότηση. Για φρεσκάρισμα 10-12 στρέμματα πλατείας η Περιφέρεια έδωσε περί τα 7 εκατομμύρια ευρώ, ή 583 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο πλάκες πεζοδρομίου και χλοοτάπητα; Ελπίζω κάπου ή κάτι να έχω καταλάβει λάθος... Ελπίζω να είμαι βλάκας, και η αλήθεια να είναι πως εκεί θα φτιάξουν μετά μια βιβλιοθήκη ή ένα παιδικό σταθμό ή κάτι τέτοιο. Ελπίζω κάποιος να με διαψεύσει. Ελπίζω να μην είδα καλά. Ταυτόχρονα ακούω στο ραδιόφωνο διαφήμιση ότι στο τάδε νούμερο μπορεί να κλείσουν ραντεβού για δωρεάν εξετάσεις στο ΠΕΔΥ ασφαλισμένοι και ανασφάλιστοι. Εντάξει λοιπόν και έκαναν δωρεάν εξετάσεις στα παιδιά τους οι ανασφάλιστοι. Αν κάποιο από αυτά βρεθεί με βαριά αρρώστια, θα εξαρτάται από την καλή διάθεση του δημοσίου υπαλλήλου της τριμελούς επιτροπής που θα αξιολογήσει αν θα του παρέχει τη θεραπεία δωρεάν ή όχι. Από τον ίδιο δημόσιο υπάλληλο που αρνείται να αξιολογήσουν τον ίδιον, αλλά αυτός όπως και τα παιδιά του έχουν αυτόματα ιατροφαρμακευτική κάλυψη από τη στιγμή της γέννησής τους και νωρίτερα. Χωρίς δικαιολογητικά ή αξιολόγηση της κατάντιας τους. Την ίδια στιγμή λένε οι ειδήσεις ότι από τα λιγοστά παιδιά της χώρας κάτω των 6 ετών, που να δουλεύουν κιόλας οι γονείς τους, τα 40.000 θα μείνουν εκτός παιδικού σταθμού το Φθινόπωρο. Προτεραιότητες τσιμέντο. Δευτεραιότητες τα παιδιά των πληβείων. Των πολιτών της β’ κατηγορίας. Χωρίς παιδικούς σταθμούς, ανασφάλιστα παιδιά, αφημένα να ψοφήσουν για την κακή τους τύχη να μην γεννηθούν από γονείς επιβήτορες της ελληνικής κοινωνίας. Αν ξεφύγουμε λίγο από τον βομβαρδισμό των προβλημάτων της καθημερινότητας, και ας δούμε μακροσκοπικά τα θέματα που πρέπει αυτή η χώρα να αντιμετωπίσει για να συνεχίσει να υπάρχει στο μέλλον, πρώτο μακράν έρχεται το δημογραφικό, ανεξάρτητα αν στο μεταξύ έχουμε χρεοκοπήσει ή όχι, αν έχουμε αλλάξει νόμισμα, αν έχουμε καταργήσει τη θητεία στο στρατό ή τη χρέωση στάθμευσης στο κέντρο της Αθήνας. Αν οι πλατείες μας ανακαινίζονται με 583 ή με 50 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο. Ας δούμε κάποια πληθυσμιακά στοιχεία από το 2013: +94.000 γεννήσεις, -112.000 θάνατοι, -52.000 νέοι που μετανάστευσαν εκτός Ελλάδος. Το τελικό αποτέλεσμα είναι πως -70.000 λιγότεροι άνθρωποι αποτελούσαν την Ελληνική κοινωνία στο τέλος του 2013, από όσοι ήσαν στην αρχή της ίδιας χρονιάς. Ούτε λίγο ούτε πολύ, το 2013 είναι σαν να ερήμωσαν οι Νομοί Κεφαλληνίας (39.488 κάτοικοι) και Ευρυτανίας (32.053 κάτοικοι). Μια επιδημία χολέρας, ένα τσουνάμι, ένας καταστροφικός σεισμός ή μια απελευθέρωση ραδιενέργειας σε ένα πυρηνικό σταθμό (ευτυχώς δεν έχουμε τέτοιον), πιθανότατα θα είχαν λιγότερα θύματα. Η Συρία έχει τόσα θύματα στα όσα χρόνια βρίσκεται σε εμφύλια σύρραξη. Εμείς είχαμε αυτή τη μείωση πληθυσμού μέσα σε 1 χρόνο. Τον προηγούμενο. Και δεν άνοιξε μύτη... δεν ίδρωσε αυτί! Μια αρμαγεδδωνική είδηση θαμμένη στην άμμο που κρύβει το κεφάλι της η ελληνική κοινωνία σαν στρουθοκάμηλος, για να μην αντιμετωπίσει τα πραγματικά προβλήματά της. Αν συνεχίσουμε έτσι να μειώνουμε τον πληθυσμό μας, χωρίς επιδείνωση δηλαδή, σε 145,7 χρόνια θα έχω μείνει μόνος μου στη χώρα... Πριν τρία χρόνια, στο κείμενό μου “Η γενοκτονία των Ελλήνων”, έγραψα πως “Κοινωνίες όπου το αναπαραγωγικό δικαίωμα δεν αναγνωρίζεται ως πρωταρχικό, όπως η άρρωστη δική μας κοινωνία, μαστίζονται από υπογεννητικότητα και γήρανση του πληθυσμού.  Οι νέοι άνθρωποι εξαναγκάζονται με οικονομικό αποκλεισμό, απαξίωση και φορο-αφαίμαξη, να απέχουν από την τεκνοποίηση. Το καθεστώς επιβάλλει ένα υπερβολικό κόστος ζωής που, με τους πάσης φύσεως μη παραγωγικούς άμεσους και έμμεσους φόρους, [που] μαζεύουν από την κοινωνία και μετά μοιράζουν στα “δικά τους παιδιά” και στον εαυτό τους οι κυβερνώντες.” Η πραγματικότητα έρχεται αμείλικτη να επιβεβαιώσει τους φόβους μου, προσθέτοντας την παράμετρο της “μετανάστευσης διαφυγής” από το τοξικό για τους νέους περιβάλλον της χώρας μας. Ολοένα και περισσότεροι νέοι ξεκινούν τη διαδικασία της μετανάστευσης αμέσως μετά τις σπουδές τους. Η τάση είναι αυξητική, και αφαιρεί την ζωτικότητα από την κοινωνία και την οικονομία. Με την βεβαιότητα της πολύχρονης ανεργίας ή την υποαπασχόληση σε κλάδο άσχετο με τις σπουδές τους μετά την ολοκλήρωση του πτυχίου τους, αρκετά νέα παιδιά μου γράφουν ότι εξετάζουν την μετανάστευση ως μοναδική ελπίδα για να ζήσουν μια κανονική ζωή. Δυστυχώς δεν έχω πια αντεπιχειρήματα για να τους μεταπείσω.... Είναι ξεκάθαρο ότι στο βωμό της σίτισης των κομματικών στρατών, είτε ως υπάλληλοι κάποιου από τους εκατοντάδες “οργανισμούς φαντάσματα”, είτε ως συνταξιούχοι από τα 45 τους, οι κυβερνώντες των τελευταίων 40 ετών έχουν εξανδραποδίσει την κοινωνία, και την έχουν καταδικάσει σε γηρασμό και παρακμή. Από επιλογή. Όταν φεύγουν οι νέοι όμως, εκτός από τις εισφορές τους και τους φόρους τους, ως χώρα χάνουμε και το πολύ σημαντικό κομμάτι της αναπλήρωσης του πληθυσμού μας. Ένας 30χρονος και μια 28χρονη που αφήνουν την Ελλάδα για να μεταναστεύσουν, εκτός από το brain-drain προκαλούν και υπογεννητικότητα με την μετανάστευσή τους. Εκείνοι είναι που θα γεννήσουν παιδιά, όχι οι 50άρηδες συνταξιούχοι των ΔΕΚΟ. Μόνο που θα τα γεννήσουν σε άλλες χώρες, και θα μεγαλώσουν άξιοι και παραγωγικοί πολίτες άλλων κοινωνιών. Όσο η μετανάστευση των νέων δεν αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα και ουσιαστικές ενέργειες από την Πολιτεία των Ελλήνων, τόσο θα επιταχύνεται η πτώση του πληθυσμού, και θα πλησιάζει η κοινωνική κατάρρευση. Όπως οι Αζτέκοι θυσίαζαν τους νέους και καλύτερούς τους στους “θεούς” τους ώσπου κατέρρευσαν ως πληθυσμός και πολιτισμός, έτσι και εμείς επιλέγουμε την τιμωρία όποιου νέου μένει στη χώρα, με ανεργία και με την παραδειγματική του οικονομική δολοφονία, εφόσον αποφασίσει να κάνει παιδιά. Αν όλα τα παραπάνω είναι ακόμα αναστρέψιμα, καθώς δεν έχουν ακόμη φύγει από τη χώρα όλοι οι νέοι της, δεν το ξέρω. Ξέρω όμως ότι δεν κάνουμε τίποτα για να αποτρέψουμε ή έστω να μετριάσουμε αυτή την αιμορραγία.

Πηγή:www.capital.gr

ΟΙ ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ ΟΠΛΙΤΕΣ ΚΑΙ Η ΦΑΛΑΓΓΑ

Η Σπαρτιατική, όπως και άλλες οπλιτικές φάλαγγες στον Ελλαδικό χώρο, δημιουργήθηκε κατά την Αρχαϊκή Περίοδο, οπότε οι τέσσερις κώμες που ενώθηκαν για να σχηματίσουν την πόλη Σπάρτη (αργότερα προστέθηκε και μια πέμπτη, οι Αμύκλες, περίπου 5 χλμ νοτιότερα της πόλης) επέκτειναν την κυριαρχία τους στους γειτονικούς πληθυσμούς της Λακωνίας και αργότερα της Μεσσηνίας.

Πιθανότατα η γέννηση της οπλιτικής φάλαγγας στην Σπάρτη και αλλού να συνέπεσε ή να προήλθε από την καθιέρωση του Όπλου (κυκλική Ασπίς διαμέτρου περίπου 90 εκ.) ως αμυντικού εξοπλισμού. Το Όπλον (απ' όπου προκύπτει ο όρος Οπλίτης) επέτρεπε την διάταξη των ανδρών σε πυκνό σχηματισμό (συνασπισμό), ώστε να παρουσιάζεται στον εχθρό ένα τείχος από ασπίδες, ενώ οι οπλίτες διατηρούσαν την ευχέρεια βάδισης και χρήσης του δόρατος. Υπ' αυτήν την έννοια, η οπλιτική φάλαγγα είναι κάτι τελείως διαφορετικό από τα τείχη των Δαναών που περιγράφει ο Όμηρος. Κατά την προγενέστερη εποχή του Χαλκού οι Μυκηναίοι και άλλοι πολεμιστές χρησιμοποιούσαν την λεγόμενη Ασπίδα Πύργο η οποία στερεωνόταν στο έδαφος και κάλυπτε όλο το σώμα του πολεμιστή, ο οποίος έβαλλε από πίσω της. Η διάταξη αυτή ήταν καθαρά αμυντική καθώς προσέφερε από καθόλου έως ελάχιστη κινητικότητα στους μετέχοντες. Με το Όπλον, αντίθετα, οι Οπλίτες μπορούσαν συνασπισμένοι σε φάλαγγα να προχωρούν, να στρέφουν, να αλλάζουν διάταξη και να πολεμούν με σημαντικά μεγαλύτερη ευχέρια.
Ρόλος

Η Σπαρτιατική φάλαγγα, σε αντίθεση με άλλες οπλιτικές φάλαγγες στην Ελλάδα δεν ήταν μόνο ένας στρατιωτικός σχηματισμός. Ως τέτοιος χρησιμοποιήθηκε κατά τους επεκτατικούς πολέμους στην Λακωνία και την Μεσσηνία (Ά & ΄Β Μεσσηνιακός Πόλεμος) αλλά και αργότερα, στα Μηδικά, τους 'Α και 'Β Πελοποννησιακούς Πολέμους, τους Πολέμους της Ηγεμονίας και αλλού.

Περαιτέρω, όμως, η Σπαρτιατική Φάλαγγα αποτελούσε και μια αστυνομική δύναμη πίσω στην Λακεδαίμονα. Οι Σπαρτιάτες Όμοιοι επιτηρούσαν διαρκώς πολυπληθέστερους πληθυσμούς Ειλώτων στην Λακωνία και την Μεσσηνία οι οποίοι δούλευαν τους κλήρους γης και κατασκεύαζαν τα όποια βιοτεχνικά προϊόντα είχε ανάγκη η Πόλη. Ο διαρκής φόβος μιας γενικευμένης εξέγερσης των Ειλώτων - που σε ορισμένες περιόδους έλαβε διαστάσεις υστερίας - οδήγησε τους Σπαρτιάτες σε διαρκή εκγύμναση και πολεμική ετοιμότητα. Επί πλέον, ποτέ στην ιστορία της Πόλης δεν εξεστράτευσε μακριά από την Λακεδαίμονα το σύνολο της Σπαρτιατικής φάλαγγας. Πάντοτε ένα τμήμα της έμενε πίσω, ως αστυνομική δύναμη, ενώ για τον ίδιο λόγο απαγορευόταν να εκστρατεύσουν ταυτόχρονα εκτός συνόρων και οι δύο βασιλείς.
Διαφοροποίηση

Οι πολλές διαφορές της Σπαρτιατικής φάλαγγας από τις υπόλοιπες οπλιτικές φάλαγγες των Ελληνικών Πόλεων έχουν έναν κοινό παρονομαστή: Την Μεγάλη Ρήτρα.

Αυτή ήταν ένα σύνολο νόμων που οι Σπαρτιάτες απέδιδαν στον μεγάλο νομοθέτη και μεταρρυθμιστή Λυκούργο, και τους οποίους τηρούσαν με θρησκευτική θα λέγαμε ευλάβεια. Ο Λυκούργος μέσω της Ρήτρας (υπήρξαν και άλλες μεταγενέστερες συμπληρωματικές Ρήτρες, ωστόσο με τον όρο Μεγάλη Ρήτρα ή Ρήτρα νοείται το σύνολο των αρχικών νόμων του Λυκούργου) παρέδωσε στους συμπολίτες του ένα πολιτικο-οικονομικό σύστημα που προέβλεπε μεταξύ άλλων την αναδιανομή της γης, την κληρονομική μεταβίβαση, τους θεσμούς διακυβέρνησης, τα πολιτικά δικαιώματα, την δομή του στρατού και την εκπαίδευση αγοριών και κοριτσιών της Πόλης.

Μέσα από την Ρήτρα, λοιπόν, γεννήθηκε ο Σπαρτιάτης Οπλίτης, ο οποίος, σε αντίθεση με τους ερασιτέχνες συναδέλφους του των άλλων Ελληνικών Πόλεων, ασχολείτο σχεδόν αποκλειστικά με την στρατιωτική εκγύμναση, καθώς η εργασία των Ειλώτων τον είχε απελευθερώσει από βιοποριστικές ασχολίες. Σύμφωνα πάντα με την Ρήτρα ο Σπαρτιάτης Όμοιος είχε εισέλθει σε μια αυστηρότατη και απαιτητικότατη στρατιωτική ακαδημία, γνωστή ως Αγωγή από την ηλικία των επτά (7) ετών, είχε αποφοιτήσει από αυτήν επιτυχώς στην ηλικία των δεκαοκτώ (18) ετών, είχε ζήσει σε συσκηνίες και είχε δειπνήσει λιτά στα συσσίτια με τους συντρόφους του (στα οποία μάλιστα ήταν υποχρεωμένος να συνεισφέρει ο ίδιος το μερίδιο τροφής του) και είχε συμμετάσχει σε εκστρατείες χωρίς να ντροπιαστεί. Εφόσον πληρούσε όλες τις παραπάνω προϋποθέσεις στην ηλικία των τριάντα (30) ετών ονομαζόταν Όμοιος και αποκτούσε πλήρη πολιτικά δικαιώματα.

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι οι άνδρες που στελέχωσαν την Σπαρτιατική φάλαγγα στις Θερμοπύλες και αλλού, δεν ήταν κοινοί Οπλίτες / Γεωργοί μιας Ελληνικής Πόλης. Διέθεταν αφενός σημαντικά μεγαλύτερες πολεμικές δεξιότητες ως άτομα και ως ομάδα και αφετέρου είχαν γαλουχηθεί σε όλη τους την ζωή από ένα σύστημα που τους έκανε γενναίους, πειθαρχημένους, ολιγαρκείς. Σε σχέση με τους αντιπάλους τους, λοιπόν, οι Σπαρτιάτες Οπλίτες ήταν επαγγελματίες του πολέμου και όχι ερασιτέχνες. Ήταν μάλιστα επαγγελματίες όχι με την σημερινή μισθοφορική έννοια του όρου, αλλά περιλαμβάνοντας και την έννοια του πλέον πιστού, αφοσιωμένου και ταγμένου στον κοινό σκοπό ανθρωπίνου δυναμικού.

Έτσι μόνο ήταν δυνατόν να στελεχωθεί ένας σχηματισμός που, όπως θα δούμε παρακάτω, μπορούσε να εκτελέσει αποστολές αδύνατες για άλλες οπλιτικές φάλλαγες με παρόμοιο οπλισμό και μέγεθος.
Μέγεθος και σύσταση

Στην Σπαρτιατική φάλαγγα οπλιτών μετείχαν κατά το μεγαλύτερο διάστημα της αρχαιότητας μόνο Σπαρτιάτες απόφοιτοι της Αγωγής με κλήρο γης. Έτσι το μέγεθος της φάλαγγας υπολογίζεται ότι δεν ξεπέρασε ποτέ τους 7,000 με 8,000 άνδρες, ενώ κατά την διάρκεια του 5ου αιώνα π.Χ. αυτός ο αριθμός άρχισε να μειώνεται δραματικά. Κατά την περίοδο μεταξύ 465/464 π.Χ. (καταστροφικός σεισμός που διόγκωσε το πρόβλημα της λειψανδρίας) και του 418 π.Χ. (Μάχη της Μαντινείας) εισήλθαν στην φάλαγγα για πρώτη φορά, και κατά παράβαση της Ρήτρας μη Σπαρτιάτες όμοιοι, περίοικοι και αργότερα απελευθερωμένοι ή υπό απελευθέρωση Είλωτες.

Ο αριθμός των Σπαρτιατών που μετείχαν στην φάλαγγα μειωνόταν, ενώ αυτός των υπόλοιπων Λακεδαιμονίων (περίοικοι και νεοδαμώδεις) διαρκώς αυξανόταν για να καλυφθεί το κενό, πράγμα που εν μέρει αποτυπώνεται και στην σταδιακή μείωση της αποτελεσματικότητας της Σπαρτιατικής φάλαγγας ήδη από τα τέλη του 5ου π.Χ. αιώνα (2ος Πελοποννησιακός Πόλεμος) και ιδιαίτερα κατά την περίοδο της ηγεμονίας (αρχές 4ου π.Χ. αιώνα).

Πριν από την καταστροφική για την Πόλη Μάχη των Λεύκτρων (371 π.Χ.) υπολογίζεται ότι είχαν απομείνει μόνο 3.000 Σπαρτιάτες Όμοιοι.
Δομή

Η Σπαρτιατική φάλαγγα διέθετε περισσότερα οργανωτικά επίπεδα, κάτι που την καθιστούσε καλύτερα διοικούμενη από άλλες οπλιτικές φάλαγγες.

    Η βασικότερη μονάδα ήταν η Ενωμοτία που αποτελείτο από 36 άνδρες.
    Δύο Ενωμοτίες σχημάτιζαν μια Πεντηκοστία, δηλαδή 72 άνδρες (ίσως το όνομα που παραπέμπει σε πενήντα άνδρες να προέρχεται από προγενέστερες περιόδους οπότε το πλήθος των ανδρών να ήταν όντως τέτοιο. Κατά την κλασσική περίοδο ο αριθμός 36 εξυπηρετεί την διάταξη σε τέσσερις στοίχους οκτώ ανδρών συν ενωμοτάρχη, ουραγό και σαλπιγκτές).
    Δύο Πεντηκοστύες σχημάτιζαν έναν Λόχο των 144 ανδρών.
    Τέσσερις Λόχοι σχημάτιζαν μία Σπαρτιατική Μόρα των 576 ανδρών.
    Συνήθως έξι Μόρες αποτελούσαν την πλήρη φάλαγγα σε εκστρατεία δηλ. περίπου 3.500 οπλίτες.

Μία από τις έξι Μόρες ήταν αρκετές φορές αμιγώς Αμικλαϊκή, δηλαδή στελεχωνόταν από οπλίτες που κατάγονταν από τις Αμύκλες (5η Κώμη της Σπάρτης).

Επίσης, μία από τις έξι Μόρες συχνά αποτελείτο από Σκιρίτες, επιλεγμένους για τις ικανότητες και τις δεξιότητές τους άνδρες, δηλαδή τους καλύτερους των καλυτέρων.

Η φάλαγγα, ωστόσο, δεν εξεστράτευε μόνη της. Στην μάχη πλαισιωνόταν από Ψιλούς (ελαφρά οπλισμένους σφενδονήτες, τοξότες, ακοντιστές) ή/και ελαφρύ ιππικό, ώστε να φυλάσσονται τα πλευρά της. Αυτές οι μονάδες που πλαισίωναν την Σπαρτιατική φάλαγγα δεν στελεχώνονταν από Σπαρτιάτες Ομοίους αλλά από Είλωτες, Περίοικους ή Μισθοφόρους. Στην Μάχη των Πλαταιών (479 π.Χ.) παρατάχθηκαν 5.000 οπλίτες στην Σπαρτιατική φάλαγγα που πλαισιώνονταν από 35.000 Είλωτες σε ρόλους βοηθητικών και Ψιλών.
Διοίκηση

Την απόλυτη αρχηγεία της Σπαρτιατικής φάλαγγας κατά την εκστρατεία απολάμβανε ένας εκ των δύο βασιλέων της Πόλης, καθείς εκ των οποίων εκστράτευε εκ περιτροπής και πολεμούσε μέσα στις τάξεις της φάλαγγας. Ως ελεγκτική συνοδεία του βασιλέως αποστέλλονταν συνήθως δύο εκ των πέντε Εφόρων, ωστόσο αυτοί δεν είχαν καμία δικαιοδοσία έναντι του βασιλέως κατά την διάρκεια της εκστρατείας, αλλά, εφόσον παρατηρούσαν κάτι μεμπτό μπορούσαν να καλέσουν τον βασιλέα σε απολογία πίσω στην Σπάρτη όταν η εκστρατεία θα είχε περατωθεί.

Κάτω από τον βασιλέα ακολουθούσαν οι Πολέμαρχοι, καθένας εκ των οποίων διοικούσε μια Μόρα.

Στον κάθε Πολέμαρχο αναφέρονταν οι τέσσερις λοχαγοί των Λόχων του, ενώ σε κάθε έναν από αυτούς αναφέρονταν δύο Πεντηκόνταρχοι.

Τέλος, κάθε Πεντηκόνταρχος διέθετε δύο Ενωμοτάρχες που διοικούσαν τις υπ' αυτών Ενωμοτίες.

Είναι σημαντικό ότι στην Σπαρτιατική φάλαγγα η διοίκηση ασκείτο από μπροστά. Δηλαδή κάθε Ενωμοτάρχης διοικούσε την Ενωμοτία του από την πρώτη γραμμή, όπως και οι Πεντηκόνταρχοι, οι Λοχαγοί κ.ο.κ.. Ο Βασιλεύς, ενώ λάμβανε την θέση του μέσα στις τάξεις της φάλαγγας, πλαισιωνόταν από τους Ιππείς μια επίλεκτη δύναμη 300 οπλιτών που αποτελούσαν την σωματοφυλακή του (βλ. Μάχη των Θερμοπυλών). Και εδώ ο όρος Ιππείς πρέπει να προέρχεται από την Αρχαϊκή περίοδο, οπότε οι αριστοκρατικής καταγωγής πολίτες που μπορούσαν να εκτρέφουν άλογα πολεμούσαν με αυτά. Μετά την καθιέρωση της Ρήτρας ωστόσο, όλοι οι Σπαρτιάτες εντάχθηκαν ως οπλίτες στην φάλαγγα.

Για την καλύτερη μετάδοση των παραγγελμάτων και τον συντονισμό της φάλαγγας κάθε Ενωμοτία διέθετε έναν Ουραγό που βάδιζε τελευταίος, και σαλπιγκτές οι οποίοι σάλπιζαν παραγγέλματα. Υπάρχει συζήτηση για το πότε χρησιμοποιούσαν το Κέρας και πότε τη Σάλπιγγα. Στην Ανάβαση του ο Ξενοφώντας αφήνει να εννοηθεί ότι το Κέρας χρησιμοποιούνταν εντός στρατοπέδου, ενώ η Σάλπιγξ, που μάλλον ηχούσε δυνατότερα, κατά τη μάχη. Πάντως, ο ίδιος συγγραφέας φαίνεται να υπονοεί στα Ελληνικά ότι οι Σπαρτιάτες του Αγησιλάου μπορούσαν να μεταδίδουν τα παραγγέλματα προφορικά προς τα πίσω από άνδρα σε άνδρα, ώστε να μην μάθει ο εχθρός τα σαλπίσματα και μπορέσει να διαβλέψει τους ελιγμούς της φάλαγγας.

ΠΗΓΗ  ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΔΟΜΗ-WIKIPEDIA

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΦΟΡΗΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ ΜΑΓΕΙΡΕΜΑΤΟΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΕΣΤΙΑΣ ΞΥΛΟΥ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ

ΚΟΙΝΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΕ ΚΥΠΡΟ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΑΙΓΥΠΤΟ

Τη διαβεβαίωση προς τον κυπριακό ελληνισμό ότι «η Ελλάδα είναι εδώ» έδωσε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας, Πάνος Καμμένος, προσθέτοντας παράλληλα ότι «η Κύπρος δεν είναι μακριά».
Μιλώντας μετά από συνάντηση με τον υπουργό Άμυνας, Χριστόφορο Φωκαΐδη, στο Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς, όπου έγινε νωρίτερα η υποδοχή του στο πλαίσιο της επίσημης επίσκεψης που πραγματοποιεί στην Κύπρο, ο κ. Καμμένος είπε ότι το Κυπριακό παραμένει για την ελληνική κυβέρνηση πρόβλημα εισβολής και κατοχής.
Χαρακτήρισε εξάλλου την παρουσία του τουρκικού ερευνητικού σκάφους «Μπαρμπαρός» στην κυπριακή ΑΟΖ μια «ξεκάθαρη πρόκληση».
Ανακοίνωσε επίσης ότι η Ελλάδα σχεδιάζει τους επόμενους μήνες κοινές ασκήσεις με την Κύπρο, το Ισραήλ και πιθανότατα με την Αίγυπτο.
Ερωτηθείς σχετικά με το ενδεχόμενο ανασύστασης του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος, ο κ. Καμμένος είπε ότι θα υπάρξουν σχεδιασμοί εντός των επομένων μηνών.
Καλωσορίζοντας από την πλευρά του στην Κύπρο τον κ. Καμμένο, ο υπουργός Άμυνας Χριστόφορος Φωκαΐδης ευχαρίστησε για την αδιάλειπτη στήριξη της Αθήνας προς τη Λευκωσία.
Είπε επίσης ότι Κύπρος και Ελλάδα αποτελούν τους βασικούς πυλώνες σταθερότητας, ασφάλειας και δημοκρατίας στην περιοχή.
Για τις τουρκικές προκλήσεις, ο κ. Φωκαΐδης είπε ότι η Κύπρος είναι αποφασισμένη να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα έναντι οποιασδήποτε απειλής.
Παράλληλα ανακοίνωσε την τοποθέτηση για πρώτη φορά αξιωματικού της Ε.Φ. στο Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας, στην Αθήνα, που θα λειτουργεί ως σύνδεσμος των δύο πλευρών.
Το πρόγραμμα της επίσκεψης
Ο κ. Καμμένος και η ελληνική αντιπροσωπεία αφίχθησαν στις 10.00 πμ στο αεροδρόμιο Λάρνακας, ενώ η επίσημη υποδοχή έγινε στο ΓΕΕΦ από τον υπουργό Άμυνας της Κύπρου Χριστόφορο Φωκαΐδη.
Οι δύο υπουργοί είχαν κατ’ ιδίαν συνάντηση στο ΓΕΕΦ και ακολούθησε συνάντηση με τη συμμετοχή των δύο αντιπροσωπειών.
Το απόγευμα, ο κ. Καμμένος θα επισκεφτεί τα Φυλακισμένα Μνήματα. Ακολούθως θα συναντηθεί με τον πρόεδρο της Βουλής, Γιαννάκη Ομήρου, τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο Β΄ και τον Μητροπολίτη Κύκκου Νικηφόρο, αλλά και με τη Συντονιστική Επιτροπή Καρπασίας.
Το βράδυ, θα παρακαθίσει σε επίσημο δείπνο που θα παραθέσει ο υπουργός Άμυνας προς τιμήν του, στη Λέσχη Αξιωματικών Εθνικής Φρουράς.
Κατά την αυριανή δεύτερη ημέρα της επίσκεψής του, ο κ. Καμμένος θα έχει το πρωί συνάντηση με την οικογένεια του Θεόφιλου Γεωργιάδη.
Ακολούθως θα μεταβεί στον Τύμβο Μακεδονίτισσας για κατάθεση στεφάνου, ενώ θα επισκεφτεί και το Στρατόπεδο «Αντ/γου Σταυριανάκου» της ΕΛΔΥΚ, στη Μαλούντα.
Πριν το μεσημέρι της Πέμπτης θα συμμετάσχει σε σύσκεψη με τον υπουργό Άμυνας, στην παρουσία του, Επιτρόπου Προεδρίας, Φώτη Φωτίου και του Ε/κ Εκπροσώπου στη ΔΕΑ, Νέστορα Νέστορος, ενώ θα ακολουθήσει συνάντηση των δύο υπουργών και ο επίσημος αποχαιρετισμός. philenews / ΚΥΠΕ

Ο ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΤΣΙΠΡΑ ΠΟΥΤΙΝ

Σε ύψιστο συναγερμό ήταν το Μαξίμου απο την τετάρτη, μετά την ενημέρωση από τον υπουργό άμυνας Πάνο Καμμένο, ότι επίκειται τηλεφώνημα του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, την πέμπτη στον Έλληνα πρωθυπουργό Α.Τσίπρα!
Ρώσοι αξιωματούχοι είχαν ενημερώσει για την επικείμενη τηλεφωνική επαφή Πούτιν-Τσίπρα, από τις αρχές της εβδομάδας, με τον Πάνο Καμμένο, να δίνει άμεση εντολή στην ΕΥΠ και σε ειδικά τεχνικά κλιμάκια, να πάνε στο Μαξίμου και να το κάνουν φύλλο και φτερό, ώστε να προστατέψουν την τηλεφωνική επικοινωνία Πούτιν -Τσίπρα, από ξένα συστήματα υποκλοπής και προσπάθειας παρακολούθησης!
Προς μεγάλη έκπληξη ο Π. Καμμενος άκουσε τα εξής απο τους Ρώσους Αξιωματούχους «Γνωρίζουμε πολύ καλά, και είναι επίσης ενήμερος και ο Πρόεδρος μας, ότι η τηλεφωνική επαφή θα υποκλαπεί! Ξέρουμε και ποιοι θα είναι πίσω απο αυτήν την υποκλοπή, κατονομάζοντας ΗΠΑ-Γερμανια!».
Και εδώ σκαει η βόμβα «Δεν τον απασχολεί ιδιαίτερα αυτο το Προεδρο μας! Διότι είπε τα εξής…..Καλύτερα, αφήστε τους να τα ακούσουν!»
Την πέμπτη το μεσημέρι χτυπά το τηλέφωνο στο πρωθυπουργικό γραφείο του Α.Τσίπρα. Στην άλλη γραμμή ειναι ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν, που αιφνιδιάζει τον Α.Τσιπρα, (όχι γιατι δεν περίμενε αυτό το τηλεφώνημα εννοείται), αλλά γιατί άκουσε τον Πουτιν να τον χαιρετά μιλώντας Ελληνικά!
Τι ειπε στα Ελληνικα;: «Καλησπερα Συντροφε».
Γελώντας απο ευχαρίστηση ο Α.Τσιπρας του ανταπάντησε και αυτός στα Ελληνικά «Καλησπέρα Φίλε Σύντροφε» και ξεκίνησε η συζήτηση!
Ο επικεφαλής του Ρωσικού κράτους προσκάλεσε τον κ. Τσίπρα να επισκεφθεί την Ρωσία, και η συζήτηση των δύο ανδρών περιστράφηκε γύρω από την κατάσταση στην Ουκρανία και άλλα διεθνή προβλήματα, μεταξύ των οποίων οι αγωγοί South Stream και Turkish Stream.

Ο κ. Πούτιν συνεχάρη τον κ. Τσίπρα για τη νίκη του στις πρόσφατες εκλογές και την ανάληψη των καθηκόντων του. Και αφου τελείωσαν με τις φιλοφρονήσεις ο ένας για τον άλλον, ο Πούτιν μπήκε στο ψητό χωρίς να μασάει τα λόγια του λέγοντας:

«Σύντροφε Αλέξη, ξέρω τι περνάει ο Ελληνικός λαός, το έχει ζήσει και η Ρωσία το 1989-90 με την διάλυση της Σοβιετικής ένωσης! Όπως επίσης ξέρω και ποιος ευθύνεται!».
Και συνεχίζει ο Πρόεδρος Πούτιν, «Η Γερμανία εξακολουθεί να κάνει τα ίδια ιστορικά λάθη του παρελθόντος (Β Παγκοσμιος Πολεμος). Και δεν της έγινε μάθημα η διχοτόμηση σε δυο κράτη Δ.Γερμανίας-Α.Γερμανίας».

«Δεν μπορούμε να αφήσουμε την Γερμανία για δεύτερη φορά, να εξοντώσει τον Ελληνικο λαό, για να δείξει ποιος κάνει κουμάντο στην ΕΕ, και να φοβερίσει τα άλλα Κράτη του Νότου». Λεει με οργισμένο ύφος ο Πούτιν!
Και εδώ αρχίζουν να σκάνε οι Ατομικές Βόμβες Πούτιν… :
«Η Ρωσια θα ζητησει και θα αξιώσει Πολεμικες Αποζημιωσεις απο την Γερμανια» και ζητησε απο τον Ελληνα πρωθυπουργο Α.Τσιπρα, να προσφύγουν απο κοινού στο Ευρωπαικό Δικαστηριο!
 «Αν και αυτο μπορεί να μην χρειαστει» τόνισε ο Πουτιν, «αναλογως με την εκβαση του Ουκρανικου Προβληματος, μπορεί να μην προλαβουμε να προσφύγουμε στο Ευρωπαικο Δικαστηριο, και να λυσουμε τις διαφορες μας μια και καλη… ΜΕ ΠΟΛΕΜΟ»!
 Εκεί έμεινε άφωνος ο Α.Τσιπρας! Το ίδιο άφωνοι, ή μάλλον, έμειναν κάγκελο-και οι ξένοι πράκτορες των ΗΠΑ-Γερμανίας που άκουσαν μέσω της υποκλοπής το μήνυμα Πουτιν!

Σπύρος Πρίφτης
πηγή http://www.hellasforce.com

ΤΟΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΑΝ

Αυτοκτόνησε υποτίθεται ο πρώην επικεφαλής των οικονομικών υπηρεσιών της Siemens

O Heinz-Joachim Neubürger, ο πρώην επικεφαλής των οικονομικών υπηρεσιών της Siemens, είχε κατηγορηθεί για εμπλοκή στο σκάνδαλο με τα μαύρα ταμεία της εταιρίας με τα οποία η Ζίμενς χρημάτιζε Έλληνες αξιωματούχους.

Αν και αρνούνταν την ενοχή του, είχε συμβιβαστεί με την καταβολή 2,5 εκατομμυρίων ευρώ.
Ένας από τους μάρτυρες κατηγορίας που είχε δείξει τον Νόιμπέργκερ, ήταν ο Μιχάλης Χριστοφοράκος.

Σύμφωνα με την Die Welt, o Νόιμπέργκερ αυτοκτόνησε στο Μόναχο, όπου έμενε.

Δεν το πιστεύουμε προφανώς.

Τέτοιοι άνθρωποι δεν φέρουν συνείδηση για να αυτοκτονήσουν.