βιβλιοπαρουσίαση

ΟΙ ΚΑΤΑΔΡΟΜΙΚΕΣ ΜΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ Συγγραφέας: OTTO SKORZENY τιμή 23 ευρώ

Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, ο Σκορτσένυ τιμήθηκε με τον Σταυρό των Ιπποτών με Φύλλα Δρυός και το κατόρθωμα που σημάδεψε τη σταδιοδρομία και τη ζωή του ήταν σίγουρα η θεαματική απαγωγή του Μουσολίνι από τον ορεινό όγκο του Γκραν Σάσσο τον Σεπτέμβριο του 1943. Οι ικανότητες του Σκορτσένυ αποδείχθηκαν και πάλι όταν στάλθηκε στην Βουδαπέστη για να σταματήσει τον Ούγγρο αντιβασιλέα ναύαρχο Χόρτυ από την υπογραφή μιας ειρήνης με τον Στάλιν το 1944. Μερικούς μήνες αργότερα πήρε έναν κρίσιμο ρόλο στις Αρδέννες. Σε ένα παράτολμο σχέδιο ο Σκορτσένυ και οι άνδρες του μεταμφιέστηκαν σε Αμερικάνους και με αιχμαλωτισμένα άρματα Σέρμαν επιτέθηκαν σε μια ταξιαρχία. Οι συλληφθέντες συνάδελφοί του διέδωσαν μια ψεύτικη φήμη ότι προγραμμάτιζε να δολοφονήσει τον Αϊζενχάουερ , ο οποίος αναγκάστηκε να περιοριστεί στην έδρα του για εβδομάδες. Σελίδες 560.

βιβλιοπαρουσίαση

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΣΚΟΠΕΥΤΗΣ ΣΤΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ Συγγραφέας: ALBRECHT WACKER

Tιμή Καταλόγου: 18.00 Ο Josef Sepp Allerberger ήταν ο δεύτερος - επιτυχέστερος ελεύθερος σκοπευτής της γερμανικής Wehrmacht και ένας από τους λίγους στρατιώτες που τιμήθηκαν με το μετάλλιο του σταυρού των ιπποτών πολεμώντας με την 3η Ορεινή Μεραρχία. στο Ανατολικό Μέτωπο η οποία είχε τραγικές απώλειες. Ένας αυστριακός κληρωτός, ο οποίος αφού κρίθηκε κατάλληλος ως πυροβολητής τοποθετήθηκε στο νότιο τομέα του ρωσικού μετώπου τον Ιούλιο του 1942. Αφού πληγώθηκε στο Voroshilovsk, πειραματίστηκε με ένα ρωσικό -τυφέκιο ελεύθερου σκοπευτή εντυπωσιάζοντας τους ανωτέρους του με την ικανότητά του. Όταν επέστρεψε στο μέτωπο ήταν ο μόνος ελεύθερος σκοπευτής του συντάγματός του στο οποίο παρέμεινε μέχρι το τέλος του πολέμου τιμώμενος με τον σιδηρούν σταυρό του σταυρού των ιπποτών.Η Αγγλική έκδoση του παρόντος βιβλίου με τίτλο sniper on the eastern front είναι ήδη παγκόσμιο best seller και ένα από τα εμπορικότερα βιβλία που έχουν εκδοθεί ποτέ για τον Β παγκόσμιο πόλεμο. Σελίδες 304.

Με αφορμή τα όσα λέγονται και γράφονται για τα Ίμια

αναδημοσίευση απο το ιστολόγιο" ινφογνώμων πολιτικός"

Από το βιβλίο του Σάββα Καλεντερίδη "Παράδοση Οτζαλάν - Η ώρα της αλήθειας", το κεφάλαιο "Τα Ίμια και ο Οτζαλάν":

"Απ' ό,τι είμαι σε θέση να γνωρίζω, όταν άρχισε να ανεβαίνει η ένταση στα Ίμια, οι Τούρκοι στρατηγοί είχαν συσκεφθεί στο τουρκικό επιτελείο και είχαν προβεί στην εκτίμηση ότι υπό τις συνθήκες που επικρατούσαν εκείνη την περίοδο, οι ίδιοι ήσαν εντελώς ανέτοιμοι να χειριστούν στρατιωτικά μια κρίση και οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις δεν ήταν σε θέση να διεξάγουν έναν ελληνοτουρκικό πόλεμο. Θα ήταν ολοκληρωτική καταστροφή γι' αυτούς. Από την άλλη πλευρά, αν ήθελαν να θέσουν... θέμα αμφισβητούμενων νησιών, είχαν μια σειρά από άλλα νησιά να το κάνουν. Τα Ίμια ήσαν τα πλέον ακατάλληλα, αφού η Τουρκία τα είχε παραχωρήσει με συμφωνία στην Ιταλία και αυτή με τη σειρά της, τα παραχώρησε πάλι με συμφωνία στην Ελλάδα. Αυτός είναι και ο λόγος που λίγες μέρες μετά ο Τούρκος αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Ισμαήλ Χακκί Καράνταϊ, αναφερόμενος στην κρίση των Ιμίων, δήλωνε: "Ήταν ένα στρατηγικό λάθος".
Ο Σημίτης, πρωθυπουργός δύο ημερών, χωρίς ψήφο εμπιστοσύνης, δεν κατάφερε να χειριστεί αποτελεσματικά την κρίση και στην ουσία κρεμόταν από τις διαθέσεις των Αμερικανών. Από τη μια μεριά η Τουρκία, η οποία παρόλο που ήταν σε μειονεκτική θέση από πλευράς συσχετισμού δυνάμεων στην περιοχή, έθετε προκλητικά τελεσίγραφα προς την Ελλάδα με την απειλή βίας, και από την άλλη ένας άπειρος πρωθυπουργός, που δεν είχε λάβει ψήφο εμπιστοσύνης. Ας δούμε όμως την κατάσταση.
Στα Ίμια ήμασταν σαφώς σε πλεονεκτική θέση, αφού, αφ' ενός μεν είχαμε με το μέρος μας το διεθνές δίκαιο και αφ' ετέρου ο συσχετισμός των ναυτικών δυνάμεων που είχαν καταπλεύσει στην περιοχή ήταν υπέρ ημών. Στην περιοχή, αλλά και σε ολόκληρο το Αιγαίο ο ελληνικός στόλος κυριαρχούσε. Στον Έβρο ήμασταν απολύτως ασφαλείς και σε σαφώς πλεονεκτική θέση, αφού γνωρίζαμε ότι οι Τούρκοι δεν μπορούσαν να κινήσουν ούτε ένα άρμα, λόγω των παρατεταμένων βροχοπτώσεων, που είχαν καταστήσει όλα τα δρομολόγια των αρμάτων αδιάβατα. Την ίδια στιγμή όλες οι μονάδες του ελληνικού Δ΄ Σώματος Στρατού είχαν κινητοποιηθεί άμεσα και βρίσκονταν έγκαιρα στις θέσεις που προβλέπουν τα σχέδια, σε ποσοστό 100%.Σε επίπεδο προετοιμασίας και κινητοποίησης κρατικών μηχανισμών, ήμασταν μερικές μέρες μπροστά από τους Τούρκους, λόγω της διακλαδικής άσκησης "Αλέξανδρος - 99", που ήταν σε εξέλιξη. Από την άλλη πλευρά, τα δύο από τα τέσσερα αρματαγωγά των Τούρκων ήσαν εκτός ενεργείας για διάφορους λόγους, άρα οι Τούρκοι δε μπορούσαν να πραγματοποιήσουν αμφίβια επιχείρηση μεγάλης κλίμακας. Δεν μπορούσαν να κάνουν πόλεμο δηλαδή.
Και ενώ η Ελλάδα είχε το πλεονέκτημα σε επίπεδο στρατιωτικής δύναμης, δεχόταν από την Τουρκία προκλητικά τελεσίγραφα με την απειλή χρήσης βίας. Και αντί να διαπραγματευτεί πολιτικά την υπεροχή που είχε σε στρατιωτικό επίπεδο, τελικά, υποχώρησε. Τι να πεις! Κανείς δε θέλει πόλεμο, αλλά και κανείς δεν μπορεί να ακυρώνει την υπόσταση και τις βασικές αρχές λειτουργίας ενός κράτους. Και όταν ένα άλλο κράτος προσπαθεί να σου αποσπάσει πολιτικά οφέλη με απειλή χρήσης βίας, δεν υποχωρείς άτακτα, τη στιγμή μάλιστα που έχεις και το πλεονέκτημα στον τομέα αυτό.
Ανεξάρτητα με το ποιος και γιατί προκάλεσε την κρίση, τα Ίμια ήταν μια ευκαιρία να πάρουν οι Τούρκοι ένα ιστορικό μάθημα και να συμμορφωθούν με αυτά που επιβάλλει η διεθνής νομιμότητα και ο πολιτισμένος κόσμος. Και δεν υπονοώ φυσικά τον πόλεμο, αλλά τη σωστή διαχείριση της κρίσης, που θα ξεγύμνωνε τις αδυναμίες της Άγκυρας, που ήταν πολλές. Όλα αυτά όμως δεν μπορούσε να τα δει και να τα αξιολογήσει η νεοσύστατη κυβέρνηση και ο άπειρος, χωρίς ψήφο εμπιστοσύνης, πρωθυπουργός. Δεν μπόρεσε να δει την Ελλάδα και την ιστορία της και εξέλαβε τα γεγονότα ως μια συνωμοσία εναντίον του. Είδε το δένδρο και δεν είδε το δάσος."


Το βιβλίο "Παράδοση Οτσαλάν: Η ώρα της αλήθειας" είναι των εκδόσεων ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ.

ΙΜΙΑ: ΤΑ ΑΠΟΡΡΗΤΑ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
υπόψη ότι η πληθωρική στο λόγο Έγκριτη και δυναμικότατη δημοσιογράφος-φειδωλή στις φιλοφρονήσεις-Λιανα Κατσέλη χαρακτήρισε το έργο αυτό μία απο τις εγκυρότερες και αξιολογότερες δημοσιογραφικές έρευνες της μεταπολίτευσης.
Οπότε μιλάμε για ΤΟ ΕΡΓΟ!!!

Το νέο βιβλίο των έγκριτων δημοσιογράφων κυκλοφόρησε και είναι ένα βιβλίο ντοκουμέντο για το τι γίνεται πίσω απο τις κλειστές πόρτες των υπουργείων και των λοιπών υπηρεσιών και βεβαίως τον τρόπο που υπερασπίζονται τα εθνικά μας συμφέροντα κάποιοι που διεκδικούν εκ νέου ηγετικές θέσεις ξεδιάντροπα.
Σχεδόν 14 χρόνια μετά, η Κρίση των Ιμίων εξακολουθεί να βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος καθώς αποτέλεσε σημείο καμπής για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Στο βιβλίο των Αθανάσιου Έλλις και Μιχάλη Ιγνατίου (ο οποίος βαδίζει στα χνάρια του αείμνηστου Λάμπρου Παπαντωνίου) αποκαλύπτεται τι πραγματικά συνέβη, πώς χειρίστηκαν την Kρίση οι ηγέτες της Ελλάδας και της Τουρκίας, και ποιος ήταν ο ρόλος της Αμερικής, μέσα από απόρρητα τηλεγραφήματα των αμερικανικών υπηρεσιών από τα οποία προκύπτουν οι προθέσεις των πρωταγωνιστών, τα λάθη που έγιναν, και αποκαλύπτουν παράλληλα όλες τις λεπτομέρειες των λεπτών διαπραγματεύσεων που οδήγησαν στην αποτροπή της κλιμάκωσης της Κρίσης και, ενδεχομένως, του πολέμου. Καταγράφονται επίσης οι διαφορές στο εσωτερικό της ελληνικής κυβέρνησης μέσα από τα αμερικανικά τηλεγραφήματα αλλά και τις μακρές συζητήσεις των ίδιων των πρωταγωνιστών με τους συγγραφείς.
Eπισημαίνεται ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος Bill Clinton ενημερώθηκε πρώτα από την Τουρκάλα πρωθυπουργό Tansu Ciller αναφέροντας συγκεκριμένα στην αυτοβιογραφία του (σελίδα 697, παράγραφος 3), ότι "τη βραδιά των γεγονότων τόσο ο Πρόεδρος της χώρας Suleyman Demirel, όσο και η πρωθυπουργός Tansu Ciller, με παρακαλούσαν, να παρέμβει για να σταματήσει εκεί το κακό μιας πιθανής στρατιωτικής σύρραξης. Πράγμα το οποίο έκανα τελικά και αποφεύχθηκε ο πόλεμος".
Οι έντονες πιέσεις που ασκήθηκαν μέσω του Richard Holbrooke, ο οποίος βρισκόταν σε συνεχή τηλεφωνική επικοινωνία με τους πρωθυπουργούς των δύο χωρών, είχαν ως αποτέλεσμα την υιοθέτηση της "φόρμουλας απεμπλοκής" με την αποχώρηση των πολεμικών πλοίων, των καταδρομών και των Σημαιών (no ships-no troops-no flags), το πρωινό της 31ης Ιανουαρίου 1996 υπό την επίβλεψη αεροσκαφών του 6ου αμερικανικού στόλου της Μεσογείου.