ΠΑΓΚΡΑΤΙΟ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΕΧΝΗ

Γνωρίστε καλύτερα τη σύγχρονη μορφή του δημοφιλέστερου αθλήματος των αρχαίων Ολυμπιακών ΑγώνωνΤου Ν. Α. Κωνσταντόπουλου «Αρξασθε» εκφωνεί ο Ελλανοδίκης. Οι σύγχρονοι παγκρατιστές αρχίζουν έναν αγώνα όχι έως τελικής πτώσεως, όπως, ίσως, φαντάζεται κάποιος, αλλά έως ότου κάποιος εγκαταλείψει ή έως ότου παρέλθει ο χρόνος των τριών λεπτών (ή δύο για τους παίδες) και ο Ελλανοδίκης εκφωνήσει «παύσασθε». Το παγκράτιο μπήκε ξανά στη ζωή των Ελλήνων στα μέσα της δεκαετίας του '90. Πρωτοπόροι στην προσπάθεια της αναβίωσης του αρχαίου ελληνικού αθλήματος, που ήταν συνδυασμός πυγμαχίας και πάλης και θεωρείται πρόγονος των ανατολικών μαχητικών τεχνών, ήταν ο Παναγιώτης Κουτρούμπας από τη Λαμία και ο Λάζαρος Σαββίδης από τη Μεταμόρφωση Αττικής, ο οποίος έγραψε και τη μελέτη «Το αρχαίο Ελληνικό Παγκράτιο άθλημα». Ο κ. Κουτρούμπας έχει ιδρύσει πολλούς συλλόγους παγκρατίου, ενώ με πρωτοβουλία του κ. Σαββίδη ιδρύθηκε η Ελληνική Ομοσπονδία Παγκρατίου Αθλήματος (ΕΟΠΑ). Δύο άλλοι άνθρωποι, ο Ανδρέας Μαζαράκης και ο πρώην πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, Κώστας Λιάσκας, ουσιαστικά ήταν αυτοί που καθιέρωσαν το άθλημα, αφού φρόντισαν να πάρει η ομοσπονδία την αθλητική αναγνώριση. Ο κ. Λιάσκας έγινε πρώτος πρόεδρος της ΕΟΠΑ, ενώ ο κ. Μαζαράκης είναι πρόεδρος από το 2000. Το γιατί ένα παιδί ν' ασχοληθεί με το παγκράτιο, είναι ένα ερώτημα, που απασχολεί τους γονείς, αφού έχουν ακούσει ότι πρόκειται για άγριο άθλημα. Φυσικά, διαφωνεί με το τελευταίο ο κ. Μαζαράκης. «Δεν είναι άγριο. Είμαστε υποχρεωμένοι να προστατέψουμε την ασφάλεια των αθλητών και των αγώνων μας. Παρά ταύτα, παραμένει πολύ εντυπωσιακό. Εχει μια σειρά λαβών πιο θεαματικών από της ελευθέρας πάλης. Απαιτεί γενναιότητα και φρόνημα. Στον καιρό μας αυτά είναι δυσεύρετα. Ενα παιδί ασχολούμενο με αυτό θ' αποκτήσει φρόνημα. Θα είναι συγκροτημένο και δεν θα παρουσιάζει σημεία κοινωνικής χαλάρωσης. Περίπου 700 εκατ. άνθρωποι ασχολούνται με τις πολεμικές τέχνες. Γυμνάζουν το σώμα μαζί με το μυαλό. Το παγκράτιο είναι συνδυασμός ρυθμού και ενέργειας. Απαιτεί μεγάλη αυτοσυγκέντρωση. Εχει μεγάλη απήχηση στην Ελλάδα. Ηδη τα σωματεία του ξεπέρασαν αυτά της πάλης και της πυγμαχίας. Οι ασχολούμενοι με το άθλημα, με οποιαδήποτε μορφή του, είναι περισσότεροι από 6.000 και σχεδόν το 40% γυναίκες». Τ' ατομικά αγωνίσματα είναι το «Παγκράτιον», το «Παγκράτιον Παίδων» και το «Πυξ Λαξ». Τα ομαδικά είναι τα «Παλαίσματα» και ο «Πολυδάμας». Το πυξ λαξ (πυγμή = γροθιά, λάκτισμα = κλωτσιά) είναι το ορθοστάδην παγκράτιο. Είναι συγγενικό με το κικ μπόξινγκ, το οποίο, κατά τον κ. Μαζαράκη, είναι μάλλον πιο εύκολο. Το παγκράτιο περιλαμβάνει και σκιαμαχίες, που είναι κινήσεις, με τις οποίες αποδεικνύεις ότι είσαι κάτοχος της τεχνικής. Είναι κάτι σαν τα κάτα του καράτε. Το άθλημα έχει κατηγορίες σωματικού βάρους. Το παγκράτιο διδάσκεται σε αρκετές χώρες και η ΕΟΠΑ οραματίζεται να περιληφθεί στο Ολυμπιακό πρόγραμμα. Θα είναι πολύ δύσκολο αυτό, αφού η Παγκόσμια Ομοσπονδία διαθέτει μόνο 28 κράτη-μέλη. Αθλημα για όλους Το παγκράτιο είναι άθλημα προσιτό σε όλους, αφού δεν απαιτεί πολλά χρήματα για ν' ασχοληθεί κάποιος μαζί του. Η στολή (ένδυμα) αποτελείται από δύο μέρη, το άνω, το οποίο ονομάζεται χιτώνιον (μπλούζα) και είναι λευκού χρώματος, και το κάτω (περισκελίς), το παντελόνι, που είναι κυανού χρώματος. Η επιλογή των χρωμάτων συμβολίζει τα χρώματα της γης. Περιμετρικώς και στον λαιμό του χιτωνίου υπάρχει μαίανδρος κυανολεύκου χρώματος, όπως και στα πλάγια της περισκελίδος. Η στολή στοιχίζει από 20-28 ευρώ. Οι αθλητές φέρουν, επίσης, χειρόκτια (γάντια), περικνημίδες και προστατευτική μασέλα, τα οποία κοστίζουν περί τα 30 ευρώ. Η χρήση των χειροκτίων είναι υποχρεωτική. Τα γάντια αφήνουν τα δάκτυλα ελεύθερα και επιτρέπουν την εφαρμογή του δράττειν (αρπαγές). Τα δίδακτρα στους συλλόγους συνήθως κυμαίνονται, ανάλογα με το σωματείο και την περιοχή, από 30 ώς 50 ευρώ. Σε αγροτικές περιοχές, με μη εύπορους αθλητές, μπορεί αυτοί να μη πληρώνονται. Με 127 συλλόγους σε όλη τη χώρα και τέσσερις χιλιάδες αθλητές Οσο κι αν φαίνεται παράξενο, η ΕΟΠΑ έχει 127 συλλόγους - μέλη και περί τους 2.000 ενεργούς αθλητές, ενώ οι εγγεγραμμένοι συνολικά ξεπερνούν τους 4.000 σε όλη τη χώρα. Σύλλογοι υπάρχουν σε Αθήνα (Κυψέλη, Κάτω Πατήσια, Ανω Πατήσια, Αμπελοκήπους, Εξάρχεια), Πειραιά, Ζωγράφου, Περιστέρι, Καλλιθέα, Πεύκη, Ιλιον, Ανω Λιόσια, Μεταμόρφωση, Νίκαια, Βάρη, Ν. Ιωνία, Αγ. Αναργύρους, Αγ. Παρασκευή, Χαλάνδρι, Μαρούσι, Κορυδαλλό, Αρτέμιδα, Ν. Βουτζά, Πέραμα, Θεσσαλονίκη, Καβάλα, Αλεξάνδρεια Ημαθίας, Γιαννιτσά, Κιλκίς, Κομοτηνή, Αγ. Αθανάσιο, Ακροπόταμο, Βέροια, Αίγειρο, Λάρισα, Τρίκαλα, Καρδίτσα, Λαμία, Βόλο, Θήβα, Χαλκίδα, Πάτρα, Κόρινθο, Ναύπλιο, Αργος, Σπάρτη, Νεάπολη Λακωνίας, Μολάους, Μονεμβασία, Ελος Λακωνίας, Χανιά, Ρέθυμνο, Ηράκλειο, Αλικαρνασσό, Χερσόνησο, Ιεράπετρα, Αμφισσα, Ρόδο, Μύκονο, Ζάκυνθο, Νάξο. Πληροφορίες θα βρείτε στο τηλέφωνο της Ελληνικής Ομοσπονδίας Παγκράτιου (210-68.28.877 και 68.28.850) και στην ιστοσελίδα της (www. pangration. org). πηγή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ Η αντιπαραβολή του Παγκράτιου[: τεχνική μάχης σώμα με σώμα] με το άθλημα προγύμναση παγκράτιο.

Το παγκράτιο πέρα από άθλημα ήταν πολεμική τέχνη την οποία ασκούσαν και ανέπτυσσαν οι Σπαρτιάτες πολεμιστές όλο το διαθέσιμο χρόνο της ειρήνης σαν προγύμνασμα πολέμου και κατά τη διάρκεια του πολέμου σαν όπλο ενάντια στον εχθρό , έφταναν έτσι σε τέτοια επίπεδα που θεωρούνταν επικίνδυνοι σαν αγωνιζόμενοι στους ολυμπιακούς αγώνες αφού ήταν αυτό που λέμε επαγγελματίες στο είδος σε αντίθεση με όλους του άλλους που ήταν απλοί ερασιτέχνες. Απαγορεύτηκε έτσι η συμμετοχή τους στους ολυμπιακούς αγώνες λόγω της διαφοροποίησης των στόχων αφού οι μεν Σπαρτιάτες μέσω του Παγκράτιου επεδίωκαν το θάνατο ή τουλάχιστο την αχρήστευση του αντιπάλου ενώ στο ολυμπιακό άθλημα  παγκράτιον η επιδίωξη ήταν η απλή νίκη-υπερίσχυση έναντι του αντιπάλου όπως σε κάθε άθλημα αν ήταν δυνατό χωρίς να πληγωθεί αυτός. Αυτό είναι γνωστό από την ιστορία των ολυμπιακών αγώνων αφού εκδιώχτηκε αθλητής με τη κατηγορία ότι ήταν "Σπαρτιάτης"...γεγονός που του απαγόρευε να πάρει μέρος μόνο στο παγκράτιο ενώ στα άλλα αγωνίσματα δεν υπήρχε θέμα. Είναι φανερό ότι δεν μπορούσαν οι εκπαιδευμένοι στρατιώτες φονιάδες να παλεύουν με τους υπόλοιπους απλούς παλαιστές γιατί τους σκότωναν με συνοπτικές διαδικασίες και τούτο δεν ήταν ο στόχος των αγώνων. Θα κάνουμε λοιπόν εδώ τη διάκριση Παγκράτιο με παγκράτιο, Με τον όρο Παγκράτιο εννοούμε την πολεμική τέχνη: ΦΟΝΙΚΟ ΟΠΛΟ ΜΑΧΗΣ ΣΩΜΑ ΜΕ ΣΩΜΑ ενώ παγκράτιο  το άθλημα ευγενούς προγύμνασης και αβλαβούς μαθήσεως του Παγκράτιου χωρίς όπλα κάνουμε τη διάκριση γιατί το παγκράτιο δεν ήταν τεχνική άοπλης μάχης όπως το άθλημα αντιθέτως ένοπλης και κατ΄εξαίρεση άοπλης μάχης σώμα με σώμα.Μια λαβή τέτοιου τύπου βλέπουμε σε Αμερικάνικη ταινία για την Ιλιάδα όπου ο Αχιλλέας κτυπάει στη καρωτίδα με τη Μαχαίρα του-το ξίφος του- τον μεγαλόσωμο αντίπαλο του καταφέρνοντας με μια λαβή να τελειώσει η μάχη.Πρόκειται για την αρχή του ελεύθερου σκοπευτή μια βολή μέγιστη βλάβη που ακολουθείται και σήμερα ακόμη. Στις Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις και σε όλες σχεδόν τις ένοπλες δυνάμεις ανά το κόσμο διδάσκονται βασικές αρχές Παγκρατίου αφού μέσω της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου η γνώση αυτή διαχύθηκε σε όλο το κόσμο. Αυτά που βλέπουμε σήμερα σαν πολεμικές τέχνες είναι μετεξελίξεις και εμπλουτισμός εθνικών κατευθύνσεων των γενικών αρχών του παγκρατίου αυτό για τους γνώστες πολεμικών τεχνών φαίνεται από την ύπαρξη βασικών λαβών ή παραλλαγών τους σε όλες τις πολεμικές τέχνες παγκοσμίως. Φυσικά δεν έμειναν εκεί αλλά εμπλούτισαν αυτές τις βασικές πρώτες γνώσεις και ανακαλύψεις των Ελλήνων αθλητών και πολεμιστών και τις έκαναν νέα γνώση εμπεριστατωμένη και με διαφορετικές κατευθύνσεις αναλόγως τόπου πολιτισμού ανθρώπων και δημιουργών. Έτσι έχουμε Καράτε, Κραβ-Μακγά, Ζίου Ζίτσου, Κουνγκ-φου, τάεκβοντο, και τόσες άλλες παραλλαγές Το Παγκράτιο ασκείται από τους Έλληνες στρατιώτες σε επίπεδο ειδικών δυνάμεων μόνο κυρίως δε στο μόνιμο προσωπικό. Ενώ το παγκράτιο σαν  άθλημα πάλης  το έχουν αναπτύξει και το έχουν τελειοποιήσει σε υψηλό επίπεδο αθλητικοί σύλλογοι και ομάδες σε όλη την Ελλάδα και τώρα πρέπει να αναπτυχθεί και σε εύρος στα νέα παιδιά που μαθαίνουν μόνο καράτε ή μόνο ταεκβοντό ή μόνο ελληνορωμαική πάλη ή μόνο μποξ. Πρέπει να επικρατήσει η εκμάθηνση παγκράτιου αντικαθιστώντας και εγκολπώνοντας όλες τις επιμέρους γνώσεις και τεχνικές των κατα τόπους παραλλαγών σαν τεχνική άμυνας αλλά και επίθεσης. Επιπλέον στις ειδικές δυνάμεις ειδικά στο σχολείο ΟΥΚ για μόνιμους και έφεδρους διδάσκεται και χρησιμοποιείται ως Παγκράτιο η πολεμική τέχνη μάχης, κάτι που πρέπει οπωσδήποτε να γίνει και στις υπόλοιπες ειδικές δυνάμεις και όχι μόνο. 'Ομως θεωρώ ότι χρήζει περαιτέρω εμβάθυνσης στο γνωστικό πεδίο και περισσότερη ενασχόληση με το είδος αυτό τεχνικής σώμα με σώμα. Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΜΑΣ ΔΕΝ ΔΙΑΦΥΛΑΣΣΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΩΣ ΚΟΡΗ ΟΦΘΑΛΜΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΤΟ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΕΙΝΑΙ: Η ΣΧΟΛΗ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΘΕΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ,ΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ ΝΕΩΤΕΡΙΣΤΈΣ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΑΝΕ ΞΕΝΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΓΝΩΣΗ ΧΙΛΙΕΤΗΡΙΔΩΝ ΝΑ ΧΑΝΕΤΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΟΤΡΙΩΘΕΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΚΑΙ ΈΧΟΥΝ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ ΣΕ ΜΑΡΙΟΝΕΤΕΣ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ,ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΚΑΙ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΚΥΡΙΟΙ ΚΙ ΑΛΛΟ ΑΠΟΚΟΠΗ ΚΑΙ ΜΙΜΗΤΙΣΜΟΣ. Η παρακολούθηση των διεθνών τάσεων είναι όχι απλά επιβεβλημένη αλλά ζωτικής σημασίας για το αξιόμαχο αλλά αν αλλοτριωθεί κανείς έχει χάσει τη μάχη πριν πολεμήσει. Αν δείτε όπλα και στολές που δεν φέρουν εθνόσημο δεν  μπορεί να καταλάβει κανείς ότι είναι Ελληνικά. Ακόμη και σύμβολα για το οποία έχουμε χύσει αίμα ως λαός όπως αυτό της λεγόμενης τολμωνικης προέρχεται ο γραφισμός από τις αμερικάνικες ειδικές δυνάμεις, γιατί κύριοι; Το αυτό ισχύει για όλα τα σήματα, σύμβολα, στολές ,παρελάσεις, διαταγές, γραφειοκρατία, διαβιβάσεις και λοιπά. Δεν δημιουργούμε πια στρατιωτική τεχνολογία γνώση και δεν διαφυλάττουμε αυτή που έχουμε κερδίσει από τους αγώνες και τους πολέμους των προγόνων μας. Θα μιλήσουμε  για αυτό και σε πιο εξειδικευμένο θέμα. Προτείνουμε η σχολή Ευελπίδων και η ηγεσία του στρατεύματος να ιδρύσει κλιμάκια διαφύλαξης όλων των κερδισμένων τεχνολογιών πολέμου αλλά και ανάπτυξης νέων σε κάθε όπλο σε κάθε σώμα ειδικά δε στις ειδικές δυνάμεις. Ένα παράδειγμα ανάπτυξης και χρήσης αυτής της λογικής που προτείνουμε, μας έρχεται από του Ιάπωνες με τη χρήση πολεμικής τέχνης "Καράτε" ως Όπλο για τους αστυνομικούς τους που είναι άοπλοι κατά τα άλλα, αλλά και από  τους Ισραηλινούς στρατιώτες που το ονομάζουν "Κραβ μαγκά" και το έχουν εξασκήσει και τελειοποιήσει στις μάχες που συνεχώς δίνουν,  αφού βρίσκονται διαρκώς εμπλεκόμενοι σε εχθροπραξίες που περιλαμβάνουν αψιμαχίες σε επίπεδο μάχης σώμα με σώμα σε αστικό ή υπεραστικό περιβάλλον. Το Παγκράτιο πρέπει να αναβαθμιστεί σε βασική ατομική τακτική-τεχνική για το στράτευμα μας και ειδικά για τους επαγγελματίες στρατιώτες μας, του Σπαρτιάτες μας.  Επίσης όπλα του όπως η Μαχαίρα-στη τελειοποιημένη της μορφή που διέσωσε η φυλή σουρινάμι- η τοξοβολία το δόρυ και λοιπές τακτικές αθόρυβης επίθεσης παρόλο που φαίνονται ξεπερασμένες είναι πάντοτε περισσότερο αποτελεσματικές από πολλά σύγχρονα όπλα σε ειδικές περιπτώσεις όπως εκεί που η τεχνολογία κρεπάρει. Οι στολές και τα προστατευτικά εξαρτήματα κράνος, θώρακας,  ζώνη , επικαλάμια και επιβραχιόνια χρίζουν αναφορών και συμβόλων ελληνικών, εννοείται με σύγχρονη τεχνολογία αλλά όχι να ακολουθάνε τις μόδες αμερικάνικων οίκων υψηλής ραπτικής στρατιωτών και λοιπές γελοιότητες. Παρατήρησα λόγου χάρη ότι το πράσινο μπερέ έγινε κοινό για όλο το στράτευμα και των ειδικών δυνάμεων έμεινε μπλέ και κόκκινο. Μου γύρισε το μάτι για τη προσβολή της παράδοσης και την αυθαιρεσία, επιτέλους πως μπορεί ο κάθε τυχάρπαστος υπάλληλος να αλλάζει τα σύμβολα και να μπαίνει στην ουρά μιμήσεως αλλοτριωμένων στρατών της αδικίας και της αρπαγής αντί στην αιχμή της πρωτοπορίας οδηγός για τα στρατεύματα της ΑΜΥΝΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ; Καταρχήν το μπερέ δεν είναι Ελληνική παράδοση αλλά αφού κάποια στιγμή το εγκολπώσαμε τιμής ένεκεν των κομάντος που συνέβαλαν τα μέγιστα στη δημιούργια του νέου πνεύματος ειδικών δυνάμεων καταδρομών ας το τιμήσουμε διάβολε. Πρόκειται για διακριτό σύμβολο έπαινο των καταδρομέων που το κατακτούν με θυσίες και αγώνες έναντι κάθε άλλου στρατεύσιμου εφέδρου πως εσύ τυχάρπαστε υπαλληλίσκε αυτό το σύμβολο στόχο το κάνεις κλωτσοσκούφι; και υιοθετείς το αμερικάνικο το αγγλικό και τούρκικο -πρωτίστως- κόκκινο μπερέ σαν σύμβολο των ελλήνων καταδρομέων; Ο στρατός δεν είναι μόδα για τους Έλληνες και αν θέλουμε να το δούμε με τα μάτια της αποτελεσματικότητας και της ισχύος: τα σύμβολα τα ποτισμένα με αίμα και ιδρώτα δεν τα πετάμε κύριοι γιατί είναι πολύ πιο δυνατά από οποιοδήποτε ξίφος ή όπλο. Αν ίσχυε η λογική η δική σας κι όχι αυτή που περιγράφω -που προφανώς δεν είναι δική μου αφού ορκιζόμαστε να φυλάττουμε πίστη στη σημαία ως σύμβολο της πατρίδος και του έθνους μας που δεν είναι παρά ένα παλιόπανο σύμφωνα με τη λογική σας- τότε θα είχαν δίκιο και αυτοί από τους διεθνιστές όπως ο Τετράπαχος που δήλωνε "πείτε ότι τη πήρε ο αέρας τη σημαία... "και ξέρετε τότε αυτό και θα συμβαίνει. Επιστροφή λοιπόν στις ρίζες του αρχαιότερου πολεμικού πολιτισμού του κόσμου είναι βαθιές και πολύφερνες.