ΠΑΛΑΙΟΛΙΘΙΚΗ ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ ΑΡΕΙΟΙ

Η εκστρατεία των Αρείων σύμφωνα με τα στοιχεία έγινε το 1800πΧ

Όπως στην Ελληνική μυθολογία ξεκινάνε όλα από την αρχή από το Χάος έτσι κι εδώ οφείλουμε να φωτίσουμε λίγο εκείνες τις περιόδους της προϊστορίας μας που είναι σχεδόν άγνωστες.

Τι συνέβη λοιπόν από τη δημιουργία του κόσμου μέχρι τους ιστορικούς χρόνους;

Ας οργανώσουμε με ιστορικούς όρους την προϊστορία:
Η προϊστορία χωρίζεται στις εξής περιόδους:

Παλαιολιθική (2.5 εκ. - 10000 π.Χ.)
Μεσολιθική (10000 - 3000 π.Χ.)
Νεολιθική (3000 - 2000 π.Χ.)
Χαλκολιθική (3500 - 1500 π.Χ.)
Εποχή του Χαλκού (2000 - 1000 π.Χ.)
Εποχή του Σιδήρου (1600 - 600 π.Χ.)


Παλαιολιθική περίοδος 2,5εκ-10.000πΧ

εργαλείο παλαιολιθικής εποχής

Ως Παλαιολιθική περίοδος ορίζεται το πρωιμότερο τμήμα της Λίθινης Εποχής ή Εποχής του Λίθου, κατά τη διάρκεια της οποίας ο άνθρωπος χρησιμοποίησε λίθινα τεχνουργήματα και εκτείνεται σε μια μεγάλη περίοδο που ξεκίνησε πριν από 2,5 εκατομμύρια χρόνια περίπου έως το 10.000 π.Χ., το τέλος δηλαδή της τελευταίας Εποχής των Παγετώνων ή Παγετώδους.

Διαιρείται:
1 Κατώτερη Παλαιολιθική
2 Μέση Παλαιολιθική
3 Ανώτερη Παλαιολιθική

στην Κατώτερη Παλαιολιθική,
με τις πρώιμες μορφές ανθρωπιδών και την παρουσία λίθινων χειροπελέκεων, η οποία τελειώνει περίπου το 80.000 π.Χ.

στην Μέση Παλαιολιθική 
ή Μουστέρια, την εποχή του ανθρώπου του Νεάντερταλ που τελειώνει περίπου το 33.000 π.Χ. και

Μια χρονική εξέλιξη των ειδωλίων όπως εμφανίζονται ανά τον κόσμο από το 35.000πΧ μέχρι σήμερα.

στην Ανώτερη Παλαιολιθική 
 περίοδο κατά την οποία έγινε και η ανάπτυξη του homo Sapiens, έως το 10.000 π.Χ., οπότε και ξεκινά η μεταβατική Μεσολιθική περίοδος.


Κατώτερη Παλαιολιθική -80.000 πΧ,
Τα αρχαιότερα αναγνωρίσιμα εργαλεία, κατασκευασμένα από ανθρωπίδες είναι απλά λίθινα τσεκούρια, σαν κι αυτά που ανακαλύφθηκαν στο Ολντουβάι (Olduvai) της Τανζανίας. Τα συγκεκριμένα λίθινα εργαλεία «κατασκευάστηκαν» περίπου πριν από 1 εκατομμύριο χρόνια από τον Αυστραλοπίθηκο (Αustralopithecus africanus), πρόγονο των σύγχρονων ανθρώπων. Θρυμματισμένοι λίθοι (ηώλιθοι) θεωρούνται τα αρχαιότερα εργαλεία, αλλά είναι αδύνατον να ξεχωρίσει κανείς τους εσκεμμένα θρυμματισμένους λίθους από εκείνους που προκύπτουν από τη φυσιολογική διαδικασία της διάβρωσης. Ανάμεσα στα σημεία που βρέθηκαν συγκεντρωμένα πολλά λίθινα εργαλεία και θεωρούνται τόποι παραγωγής του Homo erectus περιλαμβάνουν το σπήλαιο Πετραλώνων Χαλκιδικής στην Ελλάδα και του Αρχάνθρωπου των Πετραλώνων 700.000 πχ καθώς και το Κουκουτιενιάν της Κίνας και αρκετές περιοχές της Ευρώπης, της Αφρικής και της Ασίας από το 500.000 έως το 100.000 π.Χ.

Τα λίθινα εργαλεία αυτής της περιόδου είναι δύο τύπων. Ο ένας αποκαλείται τύπος πυρήνα και προκύπτει από τη σταδιακή αφαίρεση υλικού, έως ότου διαμορφωθεί η κατάλληλη κόψη, ο άλλος τύπος θραυσμάτων και προκύπτει από τις θραύσματα λίθου που δημιουργούνται κατά τη θραύση ή την κατεργασία του λίθου.
Οι χειροπελέκεις ήταν το τυπικό εργαλείο αυτών των πρώιμων κυνηγών και τροφοσυλλεκτών.

Μέση Παλαιολιθική -33.000 πΧ
Η Μέση Παλαιολιθική περιλαμβάνει τον Μουστέριο πολιτισμό, ο οποίος συνδέεται συχνά με τον άνθρωπο του Νεάντερταλ (homo neandertalensis), ο οποίος έζησε στο μεσοδιάστημα της περιόδου 100.000 - 40.000 π.Χ. Υπολείμματα αυτής της φάσης του ανθρώπινου πολιτισμού έχουν βρεθεί σε σπήλαια, όπως και ενδείξεις χρήσης της φωτιάς. Οι Νεάντερταλ ήταν κυνηγοί προϊστορικών θηλαστικών και ενδείξεις της παρουσίας τους έχουν βρεθεί στην Ευρώπη, τη Β. Αφρική, την Παλαιστίνη και τη Σιβηρία. Τα εργαλεία αυτής της περιόδου, που περιλαμβάνουν λίθινες φολίδες, επεξεργασμένα οστά, οστέινες βελόνες κ.λπ., υποδεικνύουν ότι χρησιμοποιούσαν δέρματα για την κάλυψη του σώματος. Είναι πιθανό, επίσης, να ασκούσαν πρωτόγονες θρησκευτικές πρακτικές -ταφικές στη φύση τους- κατά τις οποίες τα σώματα των νεκρών βάφονταν με ώχρα.
Στην Ελλάδα βρέθηκαν εργαλεία της εποχής αυτής στην Ήπειρο (Πρέβεζα, Παραμυθιά, Ιωάννινα), στη Θεσσαλία (περιοχή Μαγούλα Καρδίτσας) και στα Πετράλωνα της Χαλκιδικής.
Λίθινα εργαλεία, αντιπροσωπευτικά δείγματα του πολιτισμού της εποχής του μουστέριου, που ανακαλύφθηκαν στο Πλακάρ της Γαλλίας (Ινστιτούτο Παλαιοντολογίας, Ρώμη).

Ανώτερη Παλαιολιθική -10.000 πΧ,
Στην Ανώτερη Παλαιολιθική περίοδο ο άνθρωπος του Νεάντερταλ εξαφανίζεται και αντικαθίσταται από ένα είδος Homo sapiens τον άνθρωπο Cro-Magnon και τον άνθρωπο Grimaldi.
Στο κλείσιμο της παλαιολιθικής αναπτύχθηκαν αρκετοί στοιχειώδεις πολιτισμοί όπως
ο Ωρινάκιος,
ο Περιγόρδιος,
ο Σολουτραίος και
ο Μαγδαληναίος.
Το κυνήγι γίνεται πλέον ομαδική ενασχόληση και εντατικοποιείται η αλιεία, ενώ έχουμε και τις πρώτες αποφασιστικές ενδείξεις για την ύπαρξη συστημάτων πίστης επικεντρωμένων στην μαγεία και το υπερφυσικό. Κατασκευάζονται καλύβες, αντί για σπήλαια, ραμμένα ρούχα, αναπτύσσεται η πρωτόγονη γλυπτική και ζωγραφική, χρησιμοποιούνται λεπίδες οψιανού.

Ο οψιανός είναι πολύ σκληρό πέτρωμα και στην Ελλάδα υπάρχει σε  νησιωτική περιοχή και μάλιστα μόνο στη Μήλο γεγονός που μας επέτρεψε να στοιχειοθετήσουμε την απόδειξη για την ύπαρξη ανεπτυγμένης ναυτιλίας στον Ελλαδικό χώρο, αφού η Μήλος από κει που βρέθηκαν εργαλεία οψιανού απείχαν 80χλμ και το εύρημα είναι του 12000 πΧ. Άρα αυτοί που είχαν πρόσβαση στον οψιανό διέθεταν πλοιάριο κατάλληλο να καλύψει 80 χλμ στη θάλασσα του Αιγαίου από τις πιο δύσκολες τις Μεσογείου.

Αυτά βέβαια είναι ορισμένα από τα ευρήματα που στοιχειοθετούν τις ενδείξεις πολιτισμού. Επίσης, είναι πιθανό οι άνθρωποι του Ωρινάκιου πολιτισμού να μετανάστευσαν στην Ευρώπη έχοντας ήδη καλλιεργήσει τον πολιτισμό τους στην Μικρά Ασία ή και πιο ανατολικά. Τα λίθινα εργαλεία τους είναι λεπτοδουλεμένα και χρησιμοποιούσαν οστά και ελεφαντοστούν για τη δημιουργία περιδεραίων. Σε αυτή την περίοδο ανήκουν οι αποκαλούμενες Αφροδίτες (ειδώλια θηλυκών θεoτήτων με υπερτονισμένα τα γεννητικά όργανα) και τα περιγραφικά σχέδια σε τοίχους σπηλαίων.
Οι κυνηγοί της Σολουτραίας φάσης του πολιτισμού εισήλθαν στην Ευρώπη πιθανώς επίσης από την Ανατολή εκδιώκοντας ή υποτάσσοντας του Ωρινάκιους προκατόχους. Οι Σολουτραίοι κατασκεύαζαν εξαιρετικές αιχμές δοράτων στο σχήμα του φύλλου δάφνης και απασχολούνταν με την εξημέρωση αλόγων. Οι Σολουτραίοι όπως και οι Ωρινάκιοι αντικαταστάθηκαν από τους Μαγδαληναίους.
Η Μαγδαληναία είναι η τελευταία και η πλέον εντυπωσιακή φάση της Παλαιολιθικής περιόδου.
Τα τεχνουργήματά τους υποδεικνύουν ανεπτυγμένες κοινωνίες αλιέων και κυνηγών. Ανάμεσα στα εργαλεία τους συγκαταλέγονται οι μικρόλιθοι, λεπτοδουλεμένοι λίθοι που υποδεικνύουν υψηλή τεχνική επεξεργασίας, καμάκια και βάρκες. Ωστόσο, η κορωνίδα της Μαγδαληναίας φάσης του ανθρώπινου πολιτισμού θεωρείται η αναθέρμανση της τέχνης και ιδιαίτερα η ζωγραφική των σπηλαίων.

Χρονολόγιο
Παλαιολιθική περίοδος

Κατώτερη Παλαιολιθική-80.000 πΧ

2.8 εκ. Το γένος Χόμο εμφανίζεται ως σαρκοβόρο είδος
2.5 εκ. Ίχνη πρώιμων εργαλείων
700.000 Εμφάνιση των κυνηγών-συλλεκτών 
Έλεγχος της φωτιάς από τους προγόνους του ανθρώπου τους Αρχάνθρωπους, αρχές καλλιέργειας δημητριακών.

Μέση Παλαιολιθική -30.000πΧ

300.000–30.000 Μουστιαία περίοδος και εμφάνιση των Νεάντερταλ στην Νότια Ευρώπη, η Βόρεια ήταν ακόμη παγωμένη μόλις το 18.000 ξεπαγώνει.[1]

200.000 Εμφάνιση των ανατομικά σύγχρονων ανθρώπων με την εμφάνιση των Χόμο σάπιενς σάπιενς στην Αφρική και νότιο Ευρώπη [Ενωμένες με την Ιταλική χερσόνησο].
Από τα ανθρωπολογικά ευρήματα εξάλλου έχουν εντοπιστεί οι χρονολογίες των κοινών προγόνων όλων των ανθρώπων ως εξής:
170.000  Μιτοχόνδρια Εύα: Η γυναίκα από την οποία προέρχονται όλοι οι σημερινοί άνθρωποι-- το μιτοχονδριακό DNA της είναι ίδιο με όλων των σημερινών ανθρώπων.Μόλις το 60.000  Χρωμοσωμικός Αδάμ: Ο άντρας από τον οποίο προέρχονται όλοι οι σημερινοί άνθρωποι --- το Υ-Χρωμόσωμά του είναι ίδιο με όλων των σημερινών ανθρώπων

170.000–83.000 Χρήση βασικού ρουχισμού[2]

75.000 Έκρηξη του ηφαιστείου της Τόμπα[3]
Η ισχυρή έκρηξη ηφαιστείου στη λίμνη Τόμπα της Σουμάτρας προκάλεσε μεγάλη μείωση του πληθυσμού των ανθρώπων σε περίπου 8.000  άτομα, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη μιας αρχέγονης γλώσσας κοινής για όλους τους ανθρώπους της εποχής εκείνης.
70.000–50.000 Εμφανίζονται τα σύγχρονα χαρακτηριστικά συμπεριφοράς, όπως χρήση γλώσσας και ανεπτυγμένες γνωστικές λειτουργίες.


50.000-45.000 Μετανάστευση εξερεύνηση των Χόμο Σάπιενς από την Νότια Ευρώπη, στην κεντρική Ευρώπη, στην Αφρική και από εκεί στην Ασία και πίσω. Πιθανώς υπήρξε και άλλη νωρίτερα ήδη από το 130.000.[4]

Η εκστρατεία αυτή όπως θα δούμε έγινε επανειλλημένως από τον ίδιο λαό κάθε φορά: τους Έλληνες και μάλιστα για τους ίδιους λόγους: Εξερεύνηση.
130.000πΧ, πρώτη εξερεύνηση
50.000πΧ,δεύτερη εξερεύνηση
15.000πΧ,τρίτη εξερεύνηση
1800πΧ,τέταρτη εξερεύνηση
300 πΧ,πέμπτη εξερεύνηση

Μινωική τοιχογραφία 4500πΧ στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης στην αίθουσα του αρχηγού του Στόλου.

Οι Ευρωπαϊκοί ναυτικοί δρόμοι που μπόρεσαν να ακολουθήσουν και οι Βίκινγκς πολλές χιλιετηρίδες μετά τους Μινυούς τους Μινωίτες τους Φοίνικες ανοίχτηκαν από το Διόνυσο.

Το μινωικό σύμβολο του σπιραλ ή λαβύρινθος στον πολιτισμό cucunati trypollitan 7000πΧ στην Ουκρανία, τη Ρουμανία στο ναυτικό κατέβασμα από τους υπερβόρειους μέσω ποταμών  

Όπου G Πελασγοί Μινυοί, όπου j2 Μυκηναίοι Ηρακλειδείς τα γενετικά ίχνη τους διατηρούνται ακόμη μέχρι την εποχή του Χριστού που εξετάζει ο χάρτης.

Ο Διόνυσος με τους Πρωτοέλληνες: Πελασγούς κι Ετεοκρήτες  το 15.000 πΧ πριν τον πρώτο από τους τρεις μεγάλους κατακλυσμούς εξερεύνησε τους υπερβόρειους και δημιούργησε τους ναυτικούς δρόμους, τη ναυτική τεχνολογία, [που πολύ αργότερα χρησιμοποίησαν οι Βίκινγκς], εξερεύνησε την νέα Ευρώπη, την Αφρική, την Ασία και την Άπω Ανατολή διαδίδοντας, τις ανακαλύψεις για το λάδι, το ψωμί, το μέλι, το μελόκρασο, το κρασί, το τυρί, το άλογο, τη χρήση του πετρελαίου για την αδιαβροχοποίηση των πλοίων,τους χάρτες, τη γραφή.

Σώστικα το σύμβολο των Ηρακλειδών Μινυών και Μινωιτών στα πέρατα του κόσμου σήμερα.

Η Σώστικα στην άπω ανατολή

Άρειοι είναι οι Μυκηναίοι [Ηρακλείδες Μινυοί] και οι Μινωίτες. Ο αγκυλωτός σταυρός είναι γραφιστικό πάντρεμα του μαίανδρου [γραμμικού ή γωνιακού] και του κύματος [ή σπιράλ ή λαβύρινθου]. Εδώ σε μυκηναϊκή ασπίδα.

Η Σώστικα το ευλογημένο σύμβολο των Αρείων στον ινδουισμό στο βουδισμό στον ζαινισμό όπως και στο Χριστιανισμό, σαν σύμβολο αδελφοσύνης των λαών και της ισορροπίας.

Επίσης το ίδιο έγινε κάπου το 1500πΧ πριν το τελευταίο από τους τρεις μεγάλους κατακλυσμούς [που σχεδόν εξαφάνισε το Μινωικό και Μυκηναϊκό πολιτισμό] Έγινε δε από τον Περσέα και τους  Ηρακλείδες: Μυκηναίους και Μινυούς τους επονομαζόμενους  ''Αρείους'' ονομασία που  έγινε γνωστή στους ερευνητές από τους Ινδούς και τους Πέρσες που δηλώνουν μάλιστα απόγονοι τους. Η εκστρατεία έγινε γνωστή ως εκστρατεία των ''Αρείων'' εξαιτίας του τρόπου που πολεμούσαν σαν παιδιά του θεού του πολέμου Άρη, και το κατέστησαν αυτό το όνομα συνώνυμο του ''Ευγενικός'' στη συνείδηση των λαών που εξερεύνησαν,πολέμησαν και κατέκτησαν, από τον τρόπο που συμπεριφέρθηκαν αυτοί στους ηττημένους, αλλά και για τη συνεισφορά τους στον εκεί πολιτισμό.
Η αναμόχλευση διερεύνηση του πολιτισμού του τότε γνωστού κόσμου έφερε τον Ελληνικό πολιτισμό σε πλεονεκτική θέση για πολλές χιλιετίες, γιατί πέρα από τα πολιτιστικά στοιχεία που διέδωσαν, σαφώς κέρδισαν σε γνώση που αφομοίωσαν από τους λαούς αυτούς, που είχαν και γνώση και πλούτο και δυνατότητες κάθε είδους και βεβαίως κέρδισαν σε δέσιμο ιστορικό και αίματος που διαρκεί ως τις μέρες μας.
Αν δει κανείς τι έφερε μαζί του ο Αρισταίος στις εξερευνήσεις του Διονύσου, θα κατανοήσει γιατί θεοποιήθηκαν αυτοί οι άνθρωποι και γιατί βρίσκουμε αγάλματα και μνημεία τους στα πέρατα του κόσμου, ίχνη τους που γνωρίζουν τα πανεπιστήμια όπως το Yale  από το 1898 που έκανε την έρευνα του για να εντοπίσει αυτά τα ίχνη.

Η Σώστικα σύμβολο των Ηρακλειδών Μινυών και των Μινωιτών δηλαδή των Αρείων, σύμβολο ισορροπίας, καλοτυχίας και αδελφοσύνης των λαών βρίσκεται σε όλο τον κόσμο πια 

 Το ίδιο έγινε και με τους απόγονους  των Ηρακλείδων τον Μέγα Αλέξανδρο και τους Μακεδόνες που επίσης συμπεριφέρθηκαν ως 'Αρειοι και στο πόλεμο και στη ειρήνη ειδικά με τους λαούς που υπήρξε ήδη από μεγάλο διάστημα αδελφικό δέσιμο με αίμα όπως διαπιστώνουμε εύκολα από τις εξετάσεις dna που διαθέτουν πια οι αρχαιολόγοι και δίνουν ένα ξεκάθαρο τοπίο των φυλετικών και γενετικών αναμίξεων αλλά και της εξέλιξης τους στο βάθος του χρόνου.

Κατά τις επόμενες χιλιετίες αυτές οι ομάδες ανθρώπων εξαπλώθηκαν στη νότιο Ινδία, αρχιπέλαγος της Ινδονησίας, Αυστραλία, Ιαπωνία, Κίνα, Σιβηρία, Αλάσκα και τη βορειοδυτική ακτή της βόρειας Αμερικής.[4]

Ανώτερη Παλαιολιθική
45.000 - 43.000 Τα πρώτα στάδια του Σατελπερόνιου πολιτισμού στην περιοχή της σημερινής Γαλλίας.

40.000 - 38.000 Ανθρώπινοι οικισμοί (Αβορίγινες της Αυστραλίας) οι οποίοι ανακαλύφθηκαν στο Σίδνεϊ,[5][6] Περθ,[7] και Μελβούρνη.[8]

32.000 - 30.000 Οι απαρχές του Ωρινάκιου πολιτισμού με ζωγραφική σπηλαίων όπως στο σπήλαιο Σωβέ στη Γαλλία

30.500 - 28.500 Η περιοχή της Νέας Γουινέας αποικίζεται από πληθυσμούς της Ασίας ή Αυστραλίας.[9]

30.000 - 28.000 Ανακάλυψη υπολειμμάτων μιας ομάδας ταράνδων τα οποία χρονολογούνται σε αυτή την περίοδο. Οι τάρανδοι σφάχτηκαν και καταναλώθηκαν από ανθρώπους στην κοιλάδα Βέζε (Vézère) της νοτιοδυτικής Γαλλίας.[10]

28.000 - 20.000 Γραβέττια περίοδος στην Ευρώπη, κατασκευάζονται εργαλεία όπως καμάκια, βελόνες, και πριόνια

26.500 Τελευταία παγετωνική περίοδος. Με την πάροδο του χρόνου ο πάγος λιώνει και οι παγετώνες υποχωρούν ξανά. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου οι άνθρωποι επιστρέφουν στη δυτική Ευρώπη (Μαγδαλένιος πολιτισμός), και εισέρχονται στη βόρεια Αμερική από την ανατολική Σιβηρία για πρώτη φορά (Παλαιοινδιάνοι, πολιτισμός Κλόβις)

26.000 - 24.000 Κατασκευάζονται αντικείμενα όπως ψάθινοι μάρσιπποι για τη μεταφορά νεογνών, ρούχα, διάφορες χειραποσκευές, καλάθια, και δίχτυα

25.000 - 23.000 Ο οικισμός του Ντόλνι Βεστόνιτσε στην περιοχή της σημερινής Μοραβίας στην Τσεχία χτίζεται από πέτρες και κόκαλα μαμούθ. Πρόκειται για τον παλαιότερο μόνιμο ανθρώπινο οικισμό που ανακαλύφθηκε από τους αρχαιολόγους έως τις αρχές του 21ου αιώνα.[11]

16.000 - 14.000 Πήλινα γλυπτά βισώνων σε σπήλαιο των Πυρηναίων (σπήλαιο Τρουά Φρερ) στα σύνορα της σημερινής Γαλλίας και Ισπανίας.[13]
14.800 - 12.800 Περίοδος υγρασίας στη βόρεια Αφρική. Η περιοχή της Σαχάρας είνα υγρή και γόνιμη, και οι υδροφόροι ορίζοντες γεμάτοι.[14]

11.000  Η παρουσία στο Φράγχθι οψιανού από την Μήλο αποδεικνύει ότι είχε αναπτυχθεί η ναυτιλία, ήδη από την 11η χιλιετηρίδα π.Χ.. Επίσης από το Φράγχθι μαρτυρείται η ιστορικής σημασίας διαπίστωση κάποιας συνέχειας ανάμεσα στην νεότερη παλαιολιθική και την μεσολιθική περίοδο, που ακολουθεί. Η συνέχεια αυτή επιτρέπει τον ισχυρισμό ότι τουλάχιστον κάποιο μέρος του πληθυσμού της νεότερης παλαιολιθικής επιβίωσε μέχρι και την μεσολιθική περίοδο.



Παραπομπές
 ↑ Shea, J. J. 2003. Neanderthals, competition and the origin of modern human behaviour in the Levant. Evolutionary Anthropology 12: 173–187.
 ↑ Origin of Clothing Lice Indicates Early Clothing Use by Anatomically Modern Humans in Africa. Molecular Biology and Evolution. September 2010.
 ↑ «Mount Toba Eruption - Ancient Humans Unscathed, Study Claims». Ανακτήθηκε στις 2008-04-20.
↑ , στο: 4,0 4,1 This is indicated by the M130 marker in the Y chromosome. "Traces of a Distant Past," by Gary Stix, Scientific American, July 2008, pages 56–63.
 ↑ Macey, Richard (2007). «Settlers' history rewritten: go back 30,000 years». The Sydney Morning Herald. Ανακτήθηκε στις 5 July 2014.
 ↑ «Aboriginal people and place». Sydney Barani. 2013. Ανακτήθηκε στις 5 July 2014.
 ↑ Sandra Bowdler. «The Pleistocene Pacific». Published in 'Human settlement', in D. Denoon (ed) The Cambridge History of the Pacific Islanders. pp. 41–50. Cambridge University Press, Cambridge. University of Western Australia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 February 2008. Ανακτήθηκε στις 26 February 2008.
Άλμα πάνω ↑ Gary Presland, The First Residents of Melbourne's Western Region, (revised edition), Harriland Press, 1997. ISBN 0-646-33150-7. σελ. 1
↑ James Trager, The People's Chronology, 1994, ISBN 0-8050-3134-0
 ↑ Gene S. Stuart, "Ice Age Hunters: Artists in Hidden Cages." In Mysteries of the Ancient World, a publication of the National Geographic Society, 1979. Pages 11–18.
 ↑ Stuart, Gene S. (1979). «Ice Age Hunters: Artists in Hidden Cages». Mysteries of the Ancient World. National Geographic Society, σελ. 19.
↑ The Origin of Cultivation and Proto-Weeds, Long Before Neolithic Farming Ainit Snir et al., PLOS July 22, 2015 DOI: 10.1371/journal.pone.0131422
 ↑ Stuart, Gene S. (1979). «Ice Age Hunters: Artists in Hidden Cages». Mysteries of the Ancient World. National Geographic Society, σελ. 8–10.
 ↑ "Shift from Savannah to Sahara was Gradual," by Kenneth Chang, New York Times, May 9, 2008.

Προτεινόμενη Βιβλιογραφία
Hours Francis, Πολιτισμοί της παλαιολιθικής εποχής*, μετάφραση: Αναστασία Ορφανουδάκη - Guillon, εκδ. Καρδαμίτσα, 2001, σελ. 189, ISBN 978-960-354-100-4.
Δημητρίου Σωτήρης, Η εξέλιξη του ανθρώπου. Παλαιολιθική εποχή*, εκδ. Καστανιώτη, 1993, σελ. 307, ISBN 978-960-03-0992-8.
Πουλιανός Νίκος, Εισαγωγή στην παλαιολιθική τεχνολογία και τυπολογία*, εκδ. Καρδαμίτσα, 2005, σελ. 152, ISBN 978-960-354-164-6.

ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Από τα αρχαιότερα σύμβολα λατρείας της ΠρωτοΜινωικής εποχής

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Θα αναφερθούμε σε αυτή την σειρά στην προϊστορία των Ελλήνων όπως αυτή προκύπτει μέσα από τη μυθολογία, την παράδοση, τις πηγές και τα αρχαιολογικά ευρήματα.

Η μυθολογία προϊστορία είναι:
α. δοσμένη με τους δικούς της κανόνες προφορικής παράδοσης και καταγραφής μεταγενέστερα σε κείμενα και απεικόνισης σε αγγεία λατρευτικά,
β.η συχνή χρήση της υπερβολής, ο μετασχηματισμός γεγονότων σε σύμβολα (πχ θεοποίηση θνητών ηρώων σε αθάνατους θεούς και ημίθεους) και ιδεών ή φαινομένων και συμβόλων σε πρόσωπα( πχ προσωποποίηση φυσικών φαινομένων) και άλλα θολώνουν τα γεγονότα τα πρόσωπα σε βάρος της δομής και της κεντρική ιδέας.
Για τούτο η μυθολογία αποδεικνύεται πολύ πιο διδακτική από την ιστορία στη διαμόρφωση των παιδιών.

Λαμβάνοντας υπόψη μας αυτά, θα κάνουμε μια προσπάθεια να την αποκωδικοποιήσουμε με όρους όχι ιστορικούς αλλά αφηγηματικούς να την κάνουμε πιο απτή και να τη διασταυρώσουμε με αρχαιολογικά ευρήματα και ιστορικά δεδομένα.

Θα μετριάσουμε και θα απαλείψουμε  τις υπερβολές, θα αποκωδικοποιήσουμε τις προσωποποιήσεις και τους συμβολισμούς στο μέτρο του εφικτού με επίγνωση, ότι όλα αυτά τα τεχνάσματα έχουν να κάνουν αφενός με την αποστήθιση του απέραντου υλικού της, και την ορθή συσχέτιση των διαφόρων προσώπων καταστάσεων ιδεών και νοημάτων, με στόχο το μέγιστο κέρδος την ψυχαγωγία μέσω της μάθησης.
Η τελική εικόνα προφανώς μοιάζει με μια παράφραση του διδακτικού μύθου πιο κοντά στη πραγματικότητα μας, η μετατροπή του σε μια προϊστορία με τις πηγές και εικόνες των αρχαιολογικών ευρημάτων και βεβαίως τις παραπομπές στα κείμενα.

ΚΥΡΙΟ ΜΕΡΟΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ: Η ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ
Πηγαίνοντας στην αρχή των πάντων, που αφορά και τους προγόνους των Ελλήνων, βρίσκουμε τη Γαία, εννοούμενη ως την υλική υπόσταση των πραγμάτων, και τον Έρωτα, ως την εμψύχωση τους σε όντα: χλωρίδα και πανίδα.

Πρωτογέννητος υπήρξε ο Ουρανός ως η υπέρτατη στιγμή της γέννησης του πνεύματος στο ον που λέμε άνθρωπο, είναι η πρώτη σπίθα που γέννησε τον ανθρώπινο κόσμο.

Η Γαία τον γέννησε την ώρα που κοιμότανε δίπλα στον Έρωτα χωρίς γονιμοποίηση, «για να την περιβάλλει και για να είναι αιώνιος και ασφαλής οίκος των μακάριων θεών», όπως γράφει ο Ησίοδος στην Θεογονία (στ. 127-128).

Η Γαία τον γέννησε και του χάρισε απογόνους: Αφροδίτη, Ιαπετός, Κρόνος, Ρέα,
και άλλους-ες, τιτάνες γίγαντες και γενικά προσωποποιημένες καταστάσεις όπως τον Εγκέλαδο, τον Βρόντη, τον Εφιάλτη, τον Γύγη, τον Ωκεανό,τη Λύσσα και τόσους άλλους:

 Στερόπης,  Ευρυμέδοντας,  Αλκυονέας (Γίγαντας), Άλπος, Εγκέλαδος, Εύρυτος, Γρατίων, Ιππόλυτος, Μίμας, Πάλλας, Πέλορος, Πολυβώτης, Πορφυρίων, Άναξ, Δάμυσος, , Κλυτίος,  Οπλάδαμος, Μελία, Ότος, Κότος,  Κόιος, Κρείος, Υπερίων,  Φοίβη, Μνημοσύνη,  Θέμις, Τηθύς, Ευρυφάεσσα, Αληκτώ, Μέγαιρα, Άργης, Τισιφόνη, Αστραίος, Τελχίνες.


Ουρανός λοιπόν ο πρώτος και μέγας πανίερος πάτωρ θνητών και αθάνατων στην Ελληνική μυθολογία προϊστορία, η γέννηση του οποίου ταυτίσθηκε (μυθολογικά) με την πανίερη στιγμή της ανάδειξης του πνεύματος του ανθρώπου και μέσω αυτής της γέννησης των Επιστημών των Γραμμάτων και των Τεχνών.

Ο Ουρανός (αρχ. ελλ. Οὐρανός) ήταν, κατά την Ελληνική μυθολογία, η προσωποποίηση του κυρίαρχου στοιχείου της πρώτης γενιάς στη Γη.
Απολλόδωρος(1,1,1): Οὐρανὸς πρῶτος τοῦ παντὸς ἐδυνάστευσε κόσμου.
Είναι ον Πρωτόγεννος, ο γηραιότερος των αθανάτων στοιχείων.

Μετά τον Ουρανό  στη Γαία  γεννήθηκαν:
οι Τιτάνες
οι τρεις Κύκλωπες και
οι τρεις Εκατόγχειρες

Τα παιδιά του που τα μίσησε τα έχωσε στα Τάρταρα τα έγκατα της γης.
Ας σκεφτούμε του τρεις Κύκλωπες που μισούν ακόμα και σήμερα οι άνθρωποι το σεισμό, το ηφαίστειο και τον καταποντισμό.
Τα βουνά, οι λόφοι, οι χαράδρες τα ποτάμια οι λίμνες οι θάλασσες, οι σχηματισμοί και οι ανακατανομές τους οι Τιτανομαχίες, ίσως και ζώα Τιτάνες όπως οι Δεινόσαυροι, φόβισαν επειδή σκότωσαν πολλούς ανθρώπους παίρνοντας τους με εκατό χέρια.

Ο Χρόνος ο πανδαμάτωρ καθώς ο Ουρανός αδράνησε σταμάτησε τη δημιουργία νέων οντοτήτων, καθορίστηκε η κατάσταση σαν να λέμε.
[Όταν κοιμήθηκε ο Ουρανός τον ευνούχισε ο Κρόνος]

Ο Κρόνος σταμάτησε μεν τον Ουρανό και την γεωφυσική αναστάτωση που γέννησε, αλλά  οι τελευταίες ικμάδες: ''οι σταγόνες του γεννητικού του οργάνου που έπεσαν σε γη και σε θάλασσα'' γέννησαν
τρεις Ερινύες,
τους Γίγαντες και
τις Μελιάδες Νύμφες, δαίμονες της εκδίκησης και της βιαιοπραγίας. [1]
Σαν να λέμε από τις βιαιότητες μεγάλης κλίμακας της φύσης περάσαμε στη μικρή κλίμακα τη βιαιότητα της ζήσης και τις λειτουργίες της .

Η τελευταία ικμάδα που έπεσε στη θάλασσα γέννησε την Αφροδίτη δηλαδή την ομορφιά της ζωής. Όπως ξέρουμε η ζωή γενικά, πανίδα και χλωρίδα προέρχονται από τη θάλασσα.
Η θεά Αφροδίτη αναδύεται από τον αφρό της θάλασσας όπως η ζωή στον πλανήτη μας.

Ο Κρόνος-Χρόνος κυριάρχησε με τη λήθη που επέβαλε μέχρι που ο Δίας πήρε τα ινία στα χέρια του.

Ο Κρόνος και ο Ουρανός είναι φυσικά φαινόμενα σύμβολα προσωποποιημένα σε θεούς.
Ο Δίας πάλι όχι έχουμε ενδείξεις ότι ήταν υπαρκτό πρόσωπο που μυθοποιήθηκε-θεοποιήθηκε εξαιτίας της τεράστιας συμβολής του στη δημιουργία και επικράτηση των Ελλήνων πρώτα στο χώρο τους και μετά σε παγκόσμιο επίπεδο.

Εκείνος που παίρνει τα ηνία από τον αθάνατο Κρόνο [το χρόνο] είναι εκείνος που ξεκινάει την προϊστορία των ανθρώπων.

Ο Δίας γεννιέται  στο Δικταίο 'Αντρο στον Ψηλορείτη στην Κρήτη το 15.000 πΧ  [παλιότερα από τον πρώτο κατακλυσμό].Το σπήλαιο που η παράδοση διαφύλαξε διαχρονικά ως ιερό και ως αστεροσκοπείο και μαντείο αντίστοιχο του μαντείου των Δελφών, το οποίο είναι και σήμερα επισκέψιμο ως το Σπήλαιο που γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Δίας κι όπου έφερε την Ευρώπη αφού την έκλεψε από την Αφρική.

Δικταίο Άντρο η σπηλιά που γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Δίας, ο Ελληνισμός και η Ευρώπη.

Ο Δίας λοιπόν ήταν ο πρώτος πρόγονος μας που κυριάρχησε μετά την κοσμογονία ο πρώτος που σταματάει τη λήθη του Κρόνου-Χρόνου ο πρώτος σαν να λέμε αξιομνημόνευτος πρόγονος.

Όπως βλέπουμε η ίδια η μυθολογία-προϊστορία αναφέρει τέσσερις  με το ίδιο όνομα:

Ο Δίας Α αυτόχθονας του Ψηλορείτη της Κρήτης που παντρεύεται την Ευρώπη προερχόμενη από την Αφρική  και γίνεται γεννήτορας του Άρη και των Αρείων, και κατ' επέκταση της Αιγύπτου[του Αίγυπτου], της Λιβύης, της Φοινίκης[του Φοίνικα], της Περσίας[του Πέρση].
Ο Δίας Β γεννήτορας του Διονύσου, που φτάνει μέχρι την Ινδία και την Άπω Άνατολή.
ο Δίας Γ γεννήτορας του Περσέα και του Ηρακλή που γυρνάνε όλο το γνωστό κόσμο ως Μινυοί Α' και Β'.
ο Δίας Δ γεννήτορας του Μίνωα κοσμοκράτορα.

Από την προϊστορική εποχή της επικράτησης των Αρείων των προκατακλυσμιαίων Πρωτοελλήνων απογόνων
του Ιαπετού,
του Δευκαλίωνα,
του 'Ελληνα
στους ιερούς χώρους όλου του κόσμου στην Ευρώπη, την Αφρική, την Ασία, την Αμερική  και μέχρι σήμερα εμφανίζεται  το σύμβολο των Αρείων του Δια Α γνωστό σαν αγκυλωτός σταυρός ή
Μαίανδρος ή
Λαβύρινθος ή
 Σώστικα το παγκόσμιο σύμβολο της αδελφοσύνης των λαών.

Λατρευτικός δίσκος Μινωικής εποχής 2000πΧ προερχόμενος από ετρούσκικο -πελασγικό- τάφο

Μινωικό λατρευτικό πήλινο δοχείο 1500πΧ

Μινωικό λατρευτικό πήλινο δοχείο 1600πΧ

Η ερεύνα του Πανεπιστημίου του Yale το 1898 για τις περιοχές που εμφανίζεται η Σώστικα ως λατρευτικό σύμβολο των Πρωτοελλήνων Αρείων 

Τα βασικά Ελληνικά φύλα την εποχή των Μινωιτών και των Μυκηναίων είναι τέσσερα:
οι Αχαιοί, οι Δωριείς, οι 'Ιωνες, οι Αιολείς.
Νωρίτερα είναι οι [Λέλεγες και Κάρες]  Πελασγοί όλοι αυτόχθονες
[από το 700.000πΧ σύμφωνα με τα ευρήματα του σπηλαίου Πετραλώνων, του ανθρωπολόγου παλαιοντολόγου Πουλιανού].

Οι Πρωτοέλληνες ως αρχάνθρωποι ακόμη ζουν προκατακλυσμιαία με κέντρο τη πεδιάδα του Αιγαίου, ενώ μετά τον κατακλυσμό του στα 15.000πΧ και τη μετατροπή σε θάλασσα κατοικούν στον ευρύτερο Ελλαδικό και Μικρασιατικό χώρο αναπτύσσοντας τη ναυτιλία που τους οδηγεί στα πέρατα του τότε γνωστού κόσμου.


Τα πανάρχαια Πρωτοελληνικά φύλα είναι τα εξής:
Πελασγικά φύλα:
Άονες
Άβαντες
Αιγιαλείς
Δόλοπες
Καύκωνες
Κουρήτες
Κραναοί
Μινύες
Τέμμικες
Τηλεβόες (Ταφίοι)
Φλεγύες

Άλλα φύλα:
Αθαμάνες,
 Αιολείς,
 Αινιάνες ,
Αιτωλοί,
 Δερσαίοι,
 Δωριείς,
 Επειοί,
 Κάρες,
 Κίκονες,
 Λαπίθες,
 Λέλεγες,
 Μάγνητες,
 Μαίδοι,
 Μαλιείς,
 Μυρμιδόνες,
 Οιταίοι,
 Ύαντες


Γενεαλογία των Αχαιών ως το επικρατέστερο φύλο της ιστορικής εποχής σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία- προϊστορία


 1.Hesiodus Epic. : Theogonia : Line 154-211

Γενεαλογία των Αχαιών σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία
Ίναχος Μελία Δίας Ιώ Φορωνέας Έπαφος Μέμφιδα Λιβύη Ποσειδώνας Βήλος Αγχινόη Αγήνωρ Τηλέφασσα Δαναός Πιερία Αίγυπτος Κάδμος Κίλιξ Ευρώπη Φοίνιξ Υπερμνήστρα Λυγκέας Αρμονία Δίας Πολύδωρος Σαρπηδόνας Άβαντας Αγαύη Ραδάμανθυς Αυτονόη Ακρίσιος Ινώ Μίνωας Δίας Δανάη Σεμέλη Δίας Περσέας Διόνυσος

πηγή
https://el.wikipedia.org
Διόδωρου Σικελιώτου ''Ιστορική βιβλιοθήκη''

ΚΑΠΟΙΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΡΙΖΕΣ...

Κάποιοι θέλουν οι Έλληνες να μην έχουμε ρίζες…


Παλαιότερα στο μάθημα της Ιστορίας διδασκόταν στα σχολεία, ότι οι Έλληνες ανήκουν στην Ινδοευρωπαϊκή ομοεθνία και η ελληνική γλώσσα είναι Ινδοευρωπαϊκή. Το δε ελληνικό αλφάβητο είναι φοινικικό.

Η ιστορική έρευνα, όμως, απέδειξε ότι ούτε εμείς είμαστε Ινδοευρωπαίοι, ούτε η γλώσσα μας είναι Ινδοευρωπαϊκή, ούτε και το αλφάβητό μας φοινικικό. Η θεωρία του Ινδοευρωπαϊσμού έχει τις ρίζες της στις αρχές του 19ου αιώνα.
Είναι εφεύρημα κυρίως των Γερμανών που η νικηφόρος γι’ αυτούς εξέλιξη των Ναπολεοντείων Πολέμων, συνέβαλε και αυτή στην έξαρση του γερμανικού εθνικισμού. Έπρεπε να βρεθεί ένα έθνος Αρίων, που με τα χαρακτηριστικά του, ανάμεσα σ’ αυτά και η γλώσσα να υπερέχει των άλλων.

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι η θεωρία του Χίτλερ περί Αρίας Φυλής προϋπήρχε.
Δεν την επινόησε αυτός. Απλώς την αξιοποίησε για τους σκοπούς του.
Όσον αφορά στην θεωρία περί Ινδοευρωπαϊκής γλώσσας, πρέπει να πούμε ότι αυτή στηρίχτηκε στη συγγένεια των λέξεων που δηλώνουν πρόσωπα και πράγματα. Η ρίζα των λέξεων π.χ. μητέρα – μάνα – μαμά, πατέρας και πλήθους άλλων, είναι κοινή σ’ αυτές τις θεωρούμενες ινδοευρωπαϊκές γλώσσες. Αντί, όμως, να αποδοθεί αυτή η συγγένεια στην πιο αρχαία από τις σωζόμενες σήμερα γλώσσες, στην Ελληνική, εφευρέθηκε η θεωρία του Ινδοευρωπαϊσμού και της Ινδοευρωπαϊκής γλώσσας, για να λύσει το πρόβλημα. Δεν ήταν δυνατό οι Γερμανοί να αποδώσουν πρωτεία στους Έλληνες και το Ελληνικό πνεύμα, σε μια εποχή μάλιστα που η Ελλάδα δεν είχε κρατική οντότητα, δεν υπήρχε Ελληνικό Κράτος. Όλα αυτά συνέβαιναν πριν από το 1821.

Και επιπλέον είναι γνωστό ότι με τον πολιτισμό μας προκαλούμε τον φθόνο. Πιο έντονο είναι το φαινόμενο στην περίπτωση των Άγγλων. Οι Γερμανοί, όμως, επιστήμονες είναι οι πιο έγκυροι μελετητές και σχολιαστές της αρχαίας ελληνικής γραμματείας.
Το θέμα της αδιάσπαστης ιστορικής συνέχειας των Ελλήνων έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις προσπάθειες των κοσμοεξουσιαστών, που θέλουν να σπάσουν τις ρίζες της συνέχειας του ελληνικού έθνους μας. Γι’ αυτό και μας χωρίζουν σε προέλληνες και Έλληνες. Στη συνέχεια δε τους Έλληνες μας χωρίζουν σε αρχαίους Έλληνες και νέους Έλληνες. Αφαιρούν ακόμη και την Ελληνικότητα από το Βυζάντιο, μας θεωρούν αποτέλεσμα επιμειξιών κλπ.

Aπώτερος σκοπός να μην έχουμε ρίζες, για να μην μπορεί το υπεραιωνόβιο και αειθαλές δένδρο του Ελληνισμού να βγάζει συνεχώς νέα κλαδιά, νέα φύλλα και να ανθίζει ιστορικά, πολιτικά, πολιτιστικά και να αποκτά συνεχώς νέες δυνάμεις.
Εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε, όπως θέλουν κάποιοι, Ινδοευρωπαίοι. Είμαστε αυτόχθονες. Το αποδεικνύουν εκτός των άλλων και όλοι οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς, οι οποίοι αναφέρουν τους Έλληνες ως αυτόχθονες, ενώ αποκλείουν κάθε άποψη, που θέλει να έχουμε έλθει από αλλού ή να έχουμε αναμειχθεί με αυτούς που τάχα βρήκαμε εδώ και τους οποίους οι σύγχρονοι ονομάζουν λανθασμένα “προέλληνες” αντί για τον σωστό όρο “πρωτοέλληνες”.

Ο όρος “προέλληνες” δεν υπάρχει στην αρχαία ελληνική γραμματεία, αντίθετα για τους Αρκάδες υπάρχει ο όρος “προσέλληνοι”, που σημαίνει ότι αυτοί υπήρχαν στην Αρκαδία πριν από την ύπαρξη της σελήνης.

Επίσης οι Αθηναίοι κοσμούσαν τα μαλλιά και τα ενδύματά τους με “χρυσούς τέττιγες”, δηλαδή τζιτζίκια, ακριβώς για να δηλώσουν το αυτόχθονον. Τα τζιτζίκια, ως γνωστόν γεννούν τα αυγά τους στο έδαφος και όταν γεννώνται μοιάζουν σαν να τα γέννησε η ίδια η γη, διότι βγαίνουν από αυτήν (1).

Οι περισσότεροι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς κάνουν λόγο για την αυτοχθονία των Ελλήνων και αποδεικνύεται η ιστορική αλήθεια και η Ινδοευρωπαϊκή απάτη.
Ο Περικλής στον «Επιτάφιο» γράφει: «Θα αρχίσω την ομιλία μου πρώτα από τους προγόνους μας… Καθ’ όσον, κατοικούντες οι ίδιοι πάντοτε μέχρι σήμερα την ίδια χώρα κατά τη διαδοχή των αλλεπαλλήλων γενεών, μας την παρέδωσαν ελεύθερη δια της ανδρείας τους».

Ο Ισοκράτης στον «Πανηγυρικό», 23-24 γράφει: «Γιατί εμείς  κατοικούμε σ’ αυτήν την πόλη, χωρίς να διώξουμε άλλους από εδώ, ούτε την ευρήκαμε έρημη, ούτε έχουμε συγκεντρωθεί μιγάδες από πολλά έθνη, αλλά η καταγωγή μας είναι τόσο καλή και γνήσια, ώστε τη γη από την οποία γεννηθήκαμε, την ίδια κατέχουμε χωρίς καμιά διακοπή, επειδή είμαστε αυτόχθονες και μπορούμε να ονομάσουμε την πόλη με τα ίδια ονόματα που δίνει κάποιος στουςπλησιέστερους συγγενείς του».

Είναι μακροσκελής ο κατάλογος των αποσπασμάτων που αναφέρονται στο θέμα αυτό (πάνω από 200). Θα αναφέρω μόνον τι αποκάλυψε το σπήλαιο Καλαμπάκας. Το προϊστορικό σπήλαιο Θεόπετρας Καλαμπάκας θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους. Οι ανασκαφές στο σπήλαιο αυτό απέδειξαν ότι οι πολύ αρχαίοι κάτοικοι της Ελλάδος δεν προήλθαν από μετακινήσεις πληθυσμού κατά τη νεολιθική περίοδο. Έτσι, έχουμε και αρχαιολογική πιστοποίηση των αρχαίων ελληνικών κειμένων (Δημοσίευση του ΕΘΝΟΥΣ 17 Απριλίου 2002).

Άλλη σημαντικότερη μαρτυρία είναι το σπήλαιο Φράγχθι που ανακαλύφθηκε το 1967 από Αμερικανούς αρχαιολόγους. Βρίσκεται στην Ερμιονίδα της Αργολίδας. Αποκαλύπτεται ότι εκεί έζησαν άνθρωποι πριν από δεκαεφτά χιλιάδες χρόνια!..
Όλα αυτά αποδεικνύουν την αλήθεια ότι η πολιτική πολλές φορές παρποιεί την Ιστορία για να επιτύχει τους στόχους της. Έτσι, επί ενάμισυ αιώνα διδασκότανε λανθασμένα η Ινδοευρωπαϊκή προέλευση των Ελλήνων και της ελληνικής γλώσσας. Και όλα αυτά, για να βρεθεί ένα έθνος Αρίων που θα ήταν πρόγονοι των Γερμανών και έτσι θα υπερείχε η Γερμανία των άλλων εθνών…

Εκτός των παραπάνω, στους νεότερους χρόνους έχουμε και την ανθελληνική θεωρία του Γερμανού λόγιου Φαλμεράυερ (1830). Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή οι σημερινοί Έλληνες είναι απόγονοι Σλάβων και άλλων φυλών και δεν έχουν καμιά σχέση με τους αρχαίους Έλληνες. Οι κοσμοεξουσιαστές σήμερα πληρώνουν αδρά για να στηρίξουν με ξένα έντυπα, εφημερίδες, κανάλια και πένες «επιστημόνων» που δηλώνουν «ειδικοί ιστορικοί» και συνεχίζουν την προπαγάνδα.

Όμως, η επιστήμη σήμερα έχει και ένα άλλο ισχυρότατο όπλο στην έρευνα, όχι μόνον για την ιατρική αλλά και για την ιστορία. Είναι η αποκωδικοποίηση του DNA. Έτσι, οι ειδικοί επιστήμονες κατορθώνουν πλέον να λύσουν πολλά ιατρικά προβλήματα. Άνοιξαν το βιβλίο της ζωής, το οποίον δίνει απαντήσεις και σε θέματα ιστορικά, όπως είναι η απόδειξη γενετικώς, αν ένας λαός είναι αυτόχθων (η αυτοχθονία ενός λαού, όπως τώρα των Ελλήνων).

Είκοσι οκτώ Πανεπιστήμια της Ευρώπης υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης (Αγγλία) έκαναν έρευνες DNA για τους κατοίκους της Ευρώπης. Η έρευνα αυτή ήταν άκρως ενδιαφέρουσα, διότι απέδειξε ότι οι σημερινοί κάτοικοι της Ελλάδος είναι απ’ ευθείας απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων και μάλιστα ότι ότι το μιτοχονδρικό DNA των Ελλήνων, που είναι αυτό, το οποίο κληροδοτείται από τη μητέρα στο παιδί, σε ποσοστό 70%, ανάγεται σε αυτόχθονες πληθυσμούς της παλαιολιθικής εποχής. Το δε υπόλοιπο 30% ανάγεται στη Νεολιθική εποχή (κατά τη συμβατική ιστορία η Νεολιθική εποχή τελειώνει περί το 3000 π.Χ.). Η έρευνα δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή» της 8ης Δεκεμβρίου 2006.

Παρ’ όλα αυτά, ακριβώς, επειδή δεν αρέσει η αλήθεια σε κάποιους, επιδίδονται σε αφορισμούς και άλλα χονδροειδή και εντελώς αβάσιμα επιχειρήματα.
Ό,τι όμως και να πουν, ό,τι και να κάνουν, η μέθοδος είναι αλάνθαστη και αποδεικνύει την αρχαιότητα των Ελλήνων από την παλαιολιθική εποχή, πολύ πριν από τους υποτιθέμενους και ανύπαρκτους Ινδοευρωπαίους! Το DNA των Ελλήνων δεν έχει επηρεασθεί ούτε από τους Σλάβους, ούτε από τους Τούρκους παρά τα 400 χρόνια δουλείας!..

Ερχόμαστε τώρα στο θέμα του αλφαβήτου. Εκείνοι που έπλασαν τον μύθο της Ινδοευρωπαϊκής προέλευσης των Ελλήνων, φρόντισαν να μας κάνουν να πιστέψουμε, ότι το ελληνικό αλφάβητο το έφεραν στην Ελλάδα οι Φοίνικες έμποροι και επομένως, είναι φοινικικό. Αλλά, η θεωρία αυτή έχει καταρρεύσει, εφόσον οι Φοίνικες εμφανίστηκαν στην ιστορία γύρω στο 1300 π.Χ., δηλαδή περίπου 4.500 χρόνια μετά από αυτό το σπουδαίο αρχαιολογικό εύρημα, το ενεπίγραφο κεραμικό, που βρέθηκε στην νησίδα Γιούρα των Βόρειων Σποράδων, σε ανασκαφή του αρχαιολόγου Αδαμάντιου Σαμψών.

Η αλήθεια με τους Φοίνικες είναι άλλη. Στην Παλαιά Διαθήκη μαθαίνουμε ότι στα νότια παράλια της Παλαιστίνης (σημερινή Γάζα) κατοικούσαν οι Φιλισταίοι, με τους οποίους οι Ισραηλίτες ερχότανε πολλές φορές σε σύγκρουση. Οι Φιλισταίοι αυτοί ήταν μετανάστες από την Κρήτη (αργότερα πήγαν εκεί και λίγοι Σπαρτιάτες). Επομένως, φθάνοντας εκεί οι Κρήτες μετέφεραν και το ελληνικό αλφάβητο της Κρήτης. Αν προσέξουμε το χάρτη της αρχαίας Παλαιστίνης και της Φοινίκης θα ιδούμε ότι βορειότερα από τους Φιλισταίους κατοικούσαν οι Φοίνικες. Ασφαλώς ήρθαν σε επικοινωνία με τους Φιλισταίους (Έλληνες). Πήραν από αυτούς το αλφάβητο και όταν οι Φοίνικες έμποροι εμπορεύονταν με τα βορειότερα λιμάνια της Ελλάδος μετέφεραν και το αλφάβητο, το οποίο θεωρήθηκε έτσι Φοινικικό… [Αθανάσιος Δέμος, Πρωϊνός Λόγος (1) Αντώνη Αντωνάκου «Έλληνες ΑΕΙ ΕΣΜΕΝ», σελ. 87.]

https://ellas2.wordpress.com/2010

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΜΕΛΕΤΙΟΥ

γράφει ο Φαϊλος Κρανιδιώτης

Ο Έλληνας Αξιωματικός που βλέπετε στην φωτογραφία δεν είναι ο μέσος καθημερινός άνθρωπος, παρ' ότι μιλώντας μαζί του, άθελα του, θα σας ξεγελάσει. Είναι άλλο ένα από τα σπάνια αγέρωχα λιοντάρια της Πατρίδας.

Ο Γιώργος Παπαμελετίου είναι τέκνο του μεγάλου στρατοπέδου του Έθνους, της Αρβανιτιάς, με καταγωγή από τα Δερβενοχώρια.
Γεννήθηκε το 1931 και από το 1955, ως Ανθυπολοχαγός της ΣΣΕ, ως το 1983 που αποστρατεύτηκε ως Ταξίαρχος, μια ζωή, Καταδρομέας.
Ήταν ο Διοικητής της Α' Μοίρας Καταδρομών το 1974, ο επικεφαλής της αερομεταφερόμενης Επιχείρησης "Νίκη", μοναδικής στα παγκόσμια χρονικά. Περίφημη η απάντηση του, όταν ο Μανουράς του διαβίβασε την εκτίμηση του πιλότου πως δεν μπορούν να προσγειωθούν στο Αεροδρόμιο Λευκωσίας, διότι δέχονταν σφοδρά αντιαεροπορικά πυρά από παντού. Ο Παπαμελετίου ρώτησε "Έχει προσγειωθεί άλλο αεροπλάνο;". Όταν πήρε θετική απάντηση, είπε "τότε πες του πως θα προσγειωθούμε κι εμείς, αφού οι άλλοι τα κατάφεραν, δεν μπορεί ο Διοικητής να κόβει βόλτες στον αέρα". Για δε την απώλεια των κομάντος, η Διμοιρία του ΔΕΑ (ΠΖ) Τσαμκιράνη, που σκοτώθηκαν στην κατάρριψη ενός εκ των Νοράτλας από φίλια πυρά, είπε με πίκρα "Εγώ για να χάσω τόσα παιδιά θα έπρεπε να κάνω τρία χρόνια πόλεμο".
Κι είχε δίκιο. Η επιμονή κι ο υποδειγματικός επαγγελματισμός με τον οποίο είχε εκπαιδεύσει τους άνδρες του, μαζί με το παράδειγμα ηγεσίας του και τα εξαίρετα στελέχη του, ήταν η κύρια αιτία των μικρών απωλειών στην μάχη και των νικών που κατήγαγε η Μοίρα σε βάρος του προαιώνιου εχθρού. Ο Μπικάκης, που με Διμοιρίτη των Ανθγο Κοϊμτσόγλου διέλυσαν ολόκληρη μονάδα αρμάτων και πεζικού και σταμάτησαν την προέλαση των Τούρκων μέσα στην υπόλοιπη Λευκωσία στον δεύτερο Αττίλα, ήταν προϊόν αυτής της εκπαίδευσης. Ο Παπαμελετίου κράτησε την Λευκωσία και το αεροδρόμιο, αφού το τμήμα της Μοίρας εξευτέλισε τους Τούρκους, παρά την ιταμή στάση της Ειρηνευτικής Δύναμης, με Διοικητή του τμήματος τον Ανωγειανό Βασίλη Μανουρά, αυτόν που όταν ο Λαγάκος τον πήρε τηλέφωνο "Εδώ πρέσβυς Λαγάκος..." απαιτώντας, λόγω της εκεχειρίας, να παραδώσει το αεροδρόμιο στους ειρηνευτές, που ήταν στην περίμετρο του διάσπαρτο από τα μεμέτια που σκότωσαν οι Λοκατζήδες του Μανουρά, του απάντησε "εδώ Ταγματάρχης Μανουράς των ΛΟΚ, το αεροδρόμιο δεν το δίνω", μαζί με κάτι "γαλλικά".
Πέρασα ώρες πριν λίγα χρόνια στην παραλία του Ασπροπύργου μιλώντας μαζί του για τότε, για να γράψω ένα μεγάλο άρθρο που δημοσιεύθηκε στο ιστορικό ένθετο της "Δημοκρατίας", για τον νικητή της μάχης στην Σχολή Γρηγορίου, τότε Ανθυπολοχαγό κ. Κοϊμτσόγλου, λαμπρό παράδειγμα ανδρείας και στρατιωτικού ηγήτορα, και τον αδικοχαμένο ήρωα Μανώλη Μπικάκη.
Λίγους ανθρώπους σέβομαι τόσο όσο αυτόν τον άνδρα που έκανε για το Έθνος σε μια ζωή όσα δεν θα μπορούσαν να κάνουν χίλιοι άλλοι σε δέκα ζωές.
Αυτός ο αρειμάνιος πολεμιστής, γεμάτος αξιοπρέπεια και σεμνότητα, είναι άλλος ένας από τους αληθινούς Ήρωες, που θα έπρεπε η Πολιτεία να στέλνει τα παιδιά να τους μιλήσουν, να τους δουν, να μάθουν πως είναι οι Έλληνες που έχουν φτιαχτεί από αυτό το σπάνιο μέταλλο της αλύγιστης ανδρείας. Πάντα λίγοι και πάντα αυτοί που οδηγούν τους πολλούς και σώζουν την τιμή μας γράφοντας την αληθινή Ιστορία.

Πηγή: φέισμπουκ/ Failos Kranidiotis

ΝΕΑΡΟΝ ΥΔΩΡ;

νηρόν ὕδωρ > νεαρόν ύδωρ > νε(α)ρό > νερό

[μσν. νερό(ν) < ελνστ. νηρόν (τροπή του άτ. [ir > er] ) ουσιαστικοπ. ουδ. επιθ. (νηρόν ὕδωρ `φρέσκο νερό΄) < ελνστ. νηρός < συναίρ. του αρχ. νεαρός `γεμάτος νιάτα, φρέσκος΄]
Λεξικό της κοινής νεοελληνικής του ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη

To όνομα νερό προέρχεται από τη βυζαντινή φράση νεαρόν ύδωρ το οποίο σήμαινε τρεχούμενο νερό (που μόλις βγήκε από την πηγή), η οποία με τη σειρά της προέρχεται από την αρχαία ελληνική (και την καθαρεύουσα) φράση νήρον ύδωρ για το νερό. Από το θέμα ύδωρ έχουν προκύψει πολλοί όροι, μεταξύ των οποίων και χημικοί, που χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα, όπως ένυδρο άλας ή υδρογόνο (αυτό που γεννάει νερό).
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B5%CF%81%CF%8C

Δεύτερον, η μετωνυμία επιτρέπει στη γλώσσα να ανανεώνει τα μέσα της· πρβ. την εξέλιξη από το παλιότερο επίθετο της έκφρασης νεαρόν ύδωρ (= φρέσκο νερό) στο γνωστό μας σημερινό ουδέτερο νερό. Το ενδιαφέρον εδώ βρίσκεται στο γεγονός ότι η στενότητα της σχέσης αυτή τη φορά έχει για πεδίο της την ίδια τη γλωσσική εμπειρία: το επαναλαμβανόμενο καθημερινά σχετικό άκουσμα άρχισε κάποια στιγμή να εγγυάται τη συνέχεια, ύδωρ, έστω και αν γλωσσικά παρόν ήταν μόνο το πρώτο στοιχείο της ακολουθίας, νεαρόν.

Τρίτον, η ανανέωση που μόλις σημειώσαμε μπορεί να μην έχει τη δραστικότερη μορφή της γλωσσικής αλλαγής (επίθ. νεαρόν > ουσ. νερό) αλλά να σημαίνει απλώς την ανάπτυξη μιας σειράς εκφράσεων με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.

Πηγή  http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/glossology/show.html?id=20