ΣΟΒΙΝΙΣΜΟΣ

Σοβινισμός: η απόλυτη και με πάθος προσήλωση των ατόμων στο έθνος τους, η οποία φτάνει ως την περιφρόνηση και την εχθρότητα προς άλλα έθνη· Aκραίος  επιθετικός εθνικισμός. 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΛΒΟΣ ''ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΔΟΤΗΝ"

ᾨδὴ Ἐννάτη. Εἰς τὸν Προδότην
στροφὴ πρώτη.

Ἐγύρισε ταὶς πλάταις του·
φεύγει, φεύγει ὁ προδότης·
ἀλαμπῆ σέρνει τ᾿ ἅρματα
φαρμακερά, τὸ στῆθος του
ἔγινεν ᾅδης. 5
β´.

Τὸν σταυρὸν καὶ τοὺς Ἕλληνας
ἄφησ᾿ ὀπίσω, ἐξάπλωσεν
ἀδελφικῶς τὴν χεῖρα του
῾ς τοὺς τούρκους, κ᾿ ἐπροσκύνησε
βάρβαρον νόμον. 10
γ´.

Τὸν συντροφεύει ὁλόμαυρον
μέγα ἐναέριον σύγνεφον·
κρέμεται ἀκόμα ἀτίνακτον
ἀστροπελέκι ἐπάνω του,
κ᾿ ἄγρυπνος μοῖρα. 15
δ´.

Ὦ Βαρνακιώτη· τρέχεις,
καὶ ὁ κτύπος τῶν ποδῶν σου
ἀντιβομβεῖ, ὡσὰν ῾νἄτρεχες
ἐπὶ τὸν κούφιον θόλον
βαθείας ἀβύσσου. 20
ε´.

Ἂν κοπιασμένος πέσῃς
῾ν ἀναπαυθῆς ῾ς τὰ χόρτα,
ἡ τιμωρὸς συνείδησις
μὲ᾿ σὲ πλαγιάζει ἀλλάζουσα
τὰ χόρτα εἰς δράκοντας. 25
ς´.

Τὸ φῶς ἐσὺ ἀποφεύγεις
τῆς ἡμέρας, φοβούμενος
μήπως τῶν προδομένων
ἀνθρώπων σὲ ξανοίξουσιν
ἡ μακραὶ σπάθαι. 30
ζ´.

Κράζεις τὴν νύκτα, κ᾿ ἔρχεται·
ἀλλὰ εἰς τὸ σκότος μέσα
τυλιγμένους φαντάζεσαι
ἐχθροὺς ἀρματωμένους,
καὶ ὡς ἄφρων μένεις. 35
η´.

Ἂν μαυροφορεμένης
χήρας, ἂν βρέφους θρῆνον
ὀρφανικὸν ἀκούσῃς,
τρέμεις, καὶ τὸ ποτήρι σου
πέφτει σχισμένον. 40
θ´.

Ἂν τῆς χαρᾶς τὸν γέλωτα
ἰδῆς εἰς φιλικὸν
δεῖπνον περιπετώμενον,
ἀπ᾿ ἵδρωτα θανάτου
στάζουν τὰ φρύδια σου. 45
ι´.

Ὤ, ποίαν ζωὴν ἠγόρασες
προδότα Βαρνακιώτη!
καὶ τί ἔλπιζες; τὸ θεῖον
διὰ τοὺς ὁμοίους σου τέτοια
δῶρα ἑτοιμάζει. 50
ια´.

Ἂν ἤθελες χρυσάφι -
πολὺν εἰς τὰς βαρβάρους
ἀγαρηνὰς σκηνάς
μὲ᾿ τὸ σπαθὶ εἰς τὸ χέρι
εὕρισκες πλοῦτον. 55
ιβ´.

Πληγωμένος ἀπ᾿ ὕβριν
Ἑλληνικῶν στομάτων
ἂν ἤθελες ἐκδίκησιν -
ἡ καλλητέρα ἐκδίκησις
εἶναι ἡ συμπάθεια. 60
ιγ´.

Μέγα, λαμπρὸν ἐὰν ἤθελες
ὄνομα, καὶ περνώντας
ἐσὺ κάθε ὀφθαλμὸς
μὲ᾿ θαυμασμὸν ῾νὰ στρέφεται
παρατηρώντας σε. - 65
ιδ´.

Σφαλερὸν δρόμον, ἄθλιε,
ἐδιάλεξας· οἱ Ἕλληνες
ποὺ ἐπρόδωσας θαυμάζονται
ἀπὸ τὴν οἰκουμένην
κ᾿ ἥρωες καλοῦνται. 70
ιε´.

Καὶ καταφρονημένος
Ὁ Βαρνακιώτης ἔγινε. -
γύρευε ἀπὸ τὴν μοῖραν σου
κρυπτὸν ῾νὰ σοῦ χαρίσῃ
τάφον εἰς ὅλους. 75


ᾨδὴ Δεκάτη. Ὁ Βωμὸς τῆς Πατρίδος
στροφὴ πρώτη.

Τρέξατε ἀδέλφια, τρέξατε
ψυχαὶ θερμαί, γενναῖαι·
εἰς τὸν βωμὸν τριγύρω
τῆς πατρίδος ἀστράπτοντα
τρέξατε πάντες. 5
β´.

Ἂς παύσωσ᾿ ἡ διχόνοιαι
ποὺ ρίχνουσι τὰ ἔθνη
τυφλά, ὑπὸ τὰ σκληρότατα
ὀνύχια τῶν ἀγρύπνων
δολίων τυράννων. 10
γ´.

Τρέξατ᾿ ἐδῶ· συμφώνως
τοὺς χοροὺς ἂς συμπλέξωμεν,
προσφέρων ὁ καθένας
λαμπρᾶν θυσίαν, πολύτιμον,
εἰς τὴν πατρίδα. 15
δ´.

Ἐδῶ ἂς καθιερώσωμεν
τὰ πάθη μας προθύμως·
τ᾿ ἅρματα ἡμεῖς ἀδράξαμεν
μόνον διὰ ῾νὰ πληγώσωμεν
τοῦ Ὀσμᾶν τὰ στήθη. 20
ε´.

Ἐδῶ πάντα τὰ πλούτη μας
ἂς χύσωμεν· ἐν ὅσῳ
γυμνὸν σπαθὶ βαστοῦμεν
μᾶς φθάνουσι τὰ φύλλα
τίμια της δάφνης. 25
ς´.

K᾿ ὕστερ᾿, ἀφ᾿ οὗ συντρίψωμεν
τὸν ἔχθιστον ζυγόν,
ἄλλα ὄχι ἀβέβαια πλούτη
θέλει μᾶς δώσει πάλιν
ἡ ἐλευθερία. 30
ζ´.

Ἐδῶ ἡδονὰς καὶ ἀνάπαυσιν
ὦ φίλοι ἂς παραιτήσωμεν·
ξηρὴ πέτρα τὸ στρῶμα,
φαρμάκι τὸ ψωμὶ
τῆς δουλείας εἶναι. 35
η´.

Ἐδῶ, σὰν ἀναθήματα,
εἰς τὸν βωμὸν πλησίον,
τοὺς συγγενεῖς, τὰ τέκνα μας
ἀγαπητά, τοὺς γέροντας
τώρα ἂς ἀφήσωμεν. 40
θ´.

Πάντα ὅσα εἰς τὴν καρδίαν μας
εἶναι ἀκριβή, δὲν πρέπουσιν
εἰς ἄνδρας ποὺ τρομάζουν
ἔμπροσθεν εἰς ἀνόητον
βάρβαρον σκῆπτρον. 45
ι´.

Οὔτε ἡ ζωὴ δὲν πρέπει.
Τρέξατε ἀδέλφια, τρέξατε·
συμμέτρως ἐχορεύσαμεν,
σύμμετρα ἂς ἀποθάνωμεν
διὰ τὴν πατρίδα. 50

ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΛΒΟΣ ''ΕΙΣ ΤΗΝ ΝΙΚΗΝ''

ᾨδὴ Ὀγδόη. Εἰς τὴν Νίκην
στροφὴ πρώτη.

Ὄν, σὺ ποὺ ἡ φαντασία
φλογώδης τῶν θνητῶν
῾σὰν πτερωμένην βλέπει
παρθένον ῾ς τὸν ἀέρα,
οὐράνιον ἔργον 5
β´.

῾Σ τὸ μέτωπόν σου πάντοτε
ἄσβεστος λάμπει ἀστέρας,
ὦ Νίκη, συσσωρεύονται
τριγύρω σου ματαίως
νύκτες αἰώνων. 10
γ´.

Τὸ χέρι ὁποὺ τὰ πέπλα
τῶν οὐρανῶν κατέστρωσεν,
ἀπὸ σύγνεφα ὁλόχρυσα
ἐκβαίνει, καὶ σοῦ δείχνει
ἀνδρείους ἀνθρώπους. 15
δ´.

Πετάεις ἐσὺ κ᾿ ἐπάνω τους
σκορπίζεις φύλλα ἁμάραντα·
τέρπουν αὐτὰ τοὺς ζῶντας,
καὶ τοὺς γενναίως θανόντας
τέρπουν ἀκόμα. 20
ε´.

Αἴ, πῶς ὑπὸ τὴν πτέρυγα
ταχεῖαν του Νότου ἢ τ᾿ Εὕρου,
πολλὰ βλέπεις ῾νὰ σκήπτωσι
τ᾿ ἀνήσυχα τῆς λίμνης
῾ψηλὰ καλάμια! 25
ς´.

Ἀπὸ τριγμοὺς γεμίζουν
ἀπαύστως ὁλοτρίγυρα
μεγίστην πεδιάδα,
κανεὶς δὲ δὲν ἐμέτρησεν
αὐτῶν τὸ πλῆθος. 30
ζ´.

Ὅμως οἱ κυνηγοὶ
βάνουν φωτιὰν ῾κεῖ μέσα,
κ᾿ εὐθὺς ἀπὸ μίαν ἄκραν
῾πέρασ᾿ ἡ φλόγα εἰς ἄλλην
καίουσα τὰ πάντα. 35
η´.

Πανέρημος, ξεσκέπαστη
ἀστράπτει τώρα ἡ πλάτη
τῶν ὑδάτων, ἐσκόρπισεν
ὁ ἄνεμος τὰ λείψανα
καπνοῦ καὶ στάκτης. 40
θ´.

Πυκνά, πυκνὰ ὡς καλάμια
ἀνεμισμένα ἐβλέπαμεν
῾νὰ κινῶνται εἰς τοὺς κάμπους μας
τῶν πολεμίων μας τ᾿ ἅρματα,
κ᾿ ἔπεσαν ὅλα. 45
ι´.

Ποῦ εἶναι ἡ τόσσαι γλώσσαι
τῶν ἀκτινοβολούντων
σπαθιῶν; ποῦ εἶναι ἡ χεῖρες
τῶν ἐχθρῶν μας ἀμέτρητοι;
ποῦ τὰ καυχήματα; 50
ια´.

Πλατὺς καὶ σκοτεινός,
βαθὺς ἔχασκεν κ᾿ ἄφευκτος
ὁ ᾅδης ὑποκάτω τους·
ἐβουλίασαν, ἐχάθησαν,
ἐκλείσθη ὁ τάφος. 55
ιβ´.

Οὕτως ἀπὸ τὸν ἥλιον,
ὡσὰν πυρὸς σταλάγματα,
πέφτουσιν εἰς τὴν θάλασσαν
τῶν αἰώνων, καὶ χάνονται
διὰ πάντα ἡ ὥραι. 60
ιγ´.

Ὦ Νίκη, διὰ τοὺς Ἕλληνας
στεφάνους πλέξε· ἀλλ᾿ ὄχι
῾σὰν κείνους ποὺ χαρίζεις
εἰς βασιλέα κενόδοξον
αἱματοπότην· 65
ιδ´.

῾Σὰν κείνους ὄχι. Ἐπάνω τους
τὰ δάκρυα τῶν λαῶν
στάζουσι, καὶ μαραίνονται
ὀγλήγορα ὡς ἀπ᾿ ὄφιν
χόρτα καϊμένα. 70
ιε´.

Πήγαινε εἰς τὸν παράδεισον·
μία δάφνη ἐκεῖ βλαστάνει·
ἄγγελος τὴν φυλάττει
λαμπρός, καὶ τὴν ποτίζει
ψάλλων τοιαῦτα. 75
ις´.

«Αὔξανε διὰ τὸν θρίαμβον,
»διὰ τὴν ἀγάπην αὔξανε
»ἐλευθερίας, πατρίδος·
»διὰ πάντοτε ἀκεραύνωτος
»βλάστανε ὦ δάφνη. 80
ιζ´.

Ζήτει τὰ θαλερώτερα
πλέον ἄφθαρτα κλονάρια·
μ᾿ αὐτὰ πλέξε τὰ στέμματα,
καὶ πρόσθεσεν ἀκόμα
δυὸ εἰδῶν ρόδα. 85
ιη´.

Λευκὰ καὶ δροσερώτατα,
῾σὰν ἄστρα αὐγερινά,
ὑπὸ τὰ θεῖα φυτρόνουσι
πατήματα, καὶ πέφτουσι
συχνὰ εἰς τὸν κόσμον. 90
ιθ´.

Τἄχεις γνωστὰ· κ᾿ ἐστόλισες
πολλαὶς φοραὶς μ᾿ ἐκεῖνα,
τοὺς μὴ σκληρῶς πατήσαντας
τὸν ἐχθρὸν ὅταν ἔβαλεν
τ᾿ ἅρματα κάτω. 95
κ´.

Τἄχεις γνωστὰ· τὰ ἐχάρισες
εἰς ὅσους δὲν ἐξάπλωσαν
βαρεῖαν χεῖρα ἐπὶ γέροντας
ἢ παρθένους ὁπ᾿ ἔγιναν
λάφυρα μάχης. 100
κα´.

Ἐὰν τιμήσῃς ἥρωα
μ᾿ αὐτά, προσμένει ὁ τάφος
τὸ σῶμα του, προσμένουσιν
οἱ οὐρανοὶ τὸ στέφος του
καὶ τ᾿ ὄνομά του. 105

ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

Για να καταλάβουμε τι σημαίνει  1821 και γιατί χρωστάμε σεβασμό και τιμή στους προγόνους μας που πέρασαν από φωτιά κι αμόνι για την ελευθερία

ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ

Θα ξεκινήσουμε σήμερα μια σειρά με αναρτήσεις που είναι τόσο μικρές όσο οι ψηφίδες ενός μωσαϊκού που είναι το μωσαϊκό της σκέψης και της πράξης μας. Είναι μικροί ορισμοί σε λέξεις έννοιες που χρησιμοποιούμε συχνά και οφείλουμε να τις έχουμε ξεκάθαρες στο μυαλό μας.
Λόγω της ημέρας θα ξεκινήσουμε από τη λέξη:

Πατριωτισμός: η άποψη που ενθαρρύνει την έκφραση και την καλλιέργεια της εθνικής συνείδησης· η αφοσίωση των ατόμων στο έθνος στο οποίο ανήκουν, χωρίς όμως καμία διάθεση υποτίμησης ή περιφρόνησης άλλου έθνους· Ο πατριωτισμός με άλλη λέξη λέγεται εθνισμός.

Η 25Η ΜΑΡΤΙΟΥ [ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΛΙΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟ]

η σχολική γιορτή, όπως εορταζόταν πριν λίγες δεκαετίες…

Από μέρες ετοιμάζεται το σχολείο για την εθνική εορτή. Πολλά παιδιά εργάζονται και φτιάχνουν σημαίες. Άλλα ψαλιδίζουν το χαρτόνι και φτιάχνουν γράμματα για τις επιγραφές, άλλα φτιάχνουν στεφάνια.

Ή Τασία θά φτιάσει τό φωτοστέφανο για τήν Παναγία. Αύτόν θά τόν φορέσει ή Θυμιοπούλα. Αύτή θά παραστήσει τήν Παναγία. Είναι  πιό φρόνιμο καί ταπεινό κορίτσι. Όλο το σχολείο την άγαπά.

• Παιδιά! ή γιορτή μας πρέπει νά πετύχει λέει ό δάσκαλος. Θά προσκαλέσουμε καί κόσμο. Νά προσέξουμε νά μήν παραλείψουμε τί ποτε. Νά μή ντροπιαστούμε.

Προτού όμως μοιράσει τίς δουλειές, έξήγησε:

• Στίς 25 Μαρτίου γιορτάζουμε διπλή γιορ­τή. Ή μιά είναι ό Εύαγγελισμός τής Θεοτόκου. Είναι ή μέρα πού κατέβηκε ό άγγελος στήν Παρθένο Μαρία καί τής είπε:

«Χαίρε, κεχαριτωμένη Μαρία, ό Κύριος μετά Σού…»

Αύτή είναι ή θρησκευτική γιορτή. Ή άλλη είναι ή έθνική γιορτή. Τήν ήμέρα αύτή, τό 1821, οί πατέρες μας πήραν τά όπλα, γιά νά έλευθερωθούν.

Μέ τί προθυμία όλα τά παιδιά ρίχτηκαν στή δουλειά! Καί πόσο γρήγορα τελείωσαν! Μέσα σέ λίγες μέρες όλα ήταν έτοιμα. Έτοιμες καί οί μεγάλες έπιγραφές!

25 ΜΑΡΤΙΟΥ

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ

Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

ΧΑΙΡΕ, ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΜΑΡΙΑ

Τ’ άγόρια στόλισαν τήν αϊθουσα μέ τίς Εικόνες των ήρώων τού 21. Είχαν καί έπιγραφές μέ γράμματα, πού έγραφαν:

ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ

Τήν άλλη μέρα, πού ήταν τού Εύαγγελι- σμοϋ, όλο τό σχολείο πήγε στήν έκκλησία. Ή σημαία έμπρός κυματίζει. Τά παιδιά περπατούν τραγουδώντας:

«’Όλη δόξα, όλη χάρη,

άγια μέρα ξημερώνει…»

Τά τραγούδια άκούονται σέ όλο τό χωριό. Τελείωναν τό ένα, άρχιζαν τό άλλο:

«Ζωστείτε τ’ άρματα, παιδιά…»

Τά μάτια τού κόσμου είναι καρφωμένα πάνω στή σημαία καί στά παιδιά πού τραγου­δούν.

Να, τώρα έφτασαν στην εκκλησία!

Στη δοξολογία που έγινε, ένας ιεροκήρυκας έβγαλε λόγο. Είπε για την ελληνική επανάσταση, για τους ήρωες, τα είπε όλα. Τι ωράια που μίλησε! Τα παιδιά τραγούδησαν τον εθνικό ύμνο:

“Σε γνωρίζω από την κόψη…”

Μετά την δοξολογία, όλοι πήγαν στο σχολείο. Ήρθαν να παρακολουθήσουν την σχολική γιορτή. Η αίθουσα, όπως ήταν στολισμένη με τους ήρωες, τους μάγεψε όλους.

Η επιτυχία που είχαν τα παιδιά στα ποιήματα και στα τραγούδια δεν λέγεται. Όλοι χειροκροτούσαν με την καρδιά τους.

-Τέτοια γιορτή ας μην τελείωνε ποτέ, είπαν οι περισσότεροι την ώρα που έφευγαν. Μπράβο στο δάσκαλο και στα παιδιά, που μας χάρισαν μια τέτοια ωραία γιορτή

Από το Αναγνωστικό Β’ Δημοτικού

Βασιλ.Οικονομίδη

Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων

Αθήνα 1979

αντιγραφή και επιμέλεια ανάρτησης: ιστολόγιο “Αντέχουμε…”

Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Όταν η Παναγία έγινε δεκαπέντε ετών, επειδή οι γονείς της είχαν κοιμηθεί, οι ιερείς του ναού της φρόντισαν να την αποκαταστήσουν. Προέκριναν ως καταλληλότερο τον δίκαιο Ιωσήφ. Η Γραφή τον ονομάζει Δίκαιο, που σημαίνει πως είχε όλες τις αρετές. Ακόμη ο Ιωσήφ ήταν χήρος και πατέρας επτά παιδιών από άλλη γυναίκα. Αυτά είναι τα «θετά» αδέλφια του Ιησού και όχι παιδιά της Θεοτόκου, η οποία είναι Αειπάρθενος, παρέμεινε δηλαδή Παρθένος και μετά τη γέννηση του Κυρίου. Έτσι ο αρραβώνας ήταν απαραίτητος, για να καλυφθεί η υπερφυσική γέννηση του Ιησού με την παρουσία του Ιωσήφ.



Ο Ιωσήφ παρέλαβε τη Μαρία και ήρθε στη Ναζαρέτ. Τον τέταρτο μήνα μετά την έξοδό της απ' το Ναό, ο αρχάγγελος Γαβριήλ παρουσιάστηκε μπροστά της και της ανήγγειλε ότι θα γεννήσει το Σωτήρα του κόσμου, τον Ιησού Χριστό. Και όταν η Μαριάμ αναρωτήθηκε πώς ήταν δυνατό να συλλάβει χωρίς άνδρα, ο αρχάγγελος της απάντησε ότι «το Άγιο Πνεύμα θα έλθει σε σένα και η δύναμη του Υψίστου θα σε επισκιάσει» Τότε η σεμνή κόρη, η Παρθένος Μαρία, του απάντησε ταπεινά. «Ιδού λοιπόν, η δούλη του Κυρίου. Ας γίνει το θέλημα Εκείνου». και καθώς ο Γαβριήλ εξαφανίστηκε από μπροστά της, συντελέστηκε το μεγαλύτερο μυστήριο της ανθρωπότητας. με τρόπο υπερφυσικό, η Παρθένος συνέλαβε στην άχραντη κοιλιά της, τον Υιό και Λόγο του Θεού. Εκείνον πού με την εκούσια θυσία του επάνω στο Σταυρό, έσωσε το ανθρώπινο γένος από τον αιώνιο θάνατο και την καταστροφή στην οποία είχε οδηγηθεί μετά την πτώση των πρωτοπλάστων από τον παράδεισο και την εμφάνιση της αμαρτίας στον κόσμο.



Οι αρχές της εορτής του Ευαγγελισμού δεν είναι επακριβώς γνωστές. Το γεγονός ότι η Αγία Ελένη έκτισε στη Ναζαρέτ βασιλική, στην οποία περιλαμβανόταν κατά παράδοση ο οίκος της Θεοτόκου, όπου αυτή δέχθηκε τον Ευαγγελισμό, επέδρασε ίσως στη σύσταση τοπικής εορτής. Οι πρώτες μαρτυρίες περί αυτής ευρίσκονται στον Άγιο Πρόκλο, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, το 430 μ.Χ. και στο Πασχάλιον Χρονικόν (624 μ.Χ.), όπου χαρακτηρίζεται ως συσταθείσα στις 25 Μαρτίου από τους θεοφόρους δασκάλους. Η μεγαλοπρεπής πανήγυρη του Ευαγγελισμού ετελείτο από τους Βυζαντινούς στο ναό των Χαλκοπρατείων, όπου παρίσταντο και οι αυτοκράτορες. Η Εκκλησία μας εορτάζει τον Ευαγγελισμό στις 25 Μαρτίου.

Οικειοθελή διετή παράταση της στρατιωτικής θητείας με μισθό προανήγγειλε ο Καμμένος

Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος προανήγγειλε την παράταση της στρατιωτικής θητείας με επαγγελματική έμμισθη σχέση, “κάτι σαν ΜΟΜΑ” στις Ένοπλες Δυνάμεις

Εύη Κιόρρι

Μάρτιος 24 2015

Ο Π. Καμμένος ανακοίνωσε, σήμερα, στην πρωινή εκπομπή του Μega ότι σχεδιάζεται παράταση της στρατιωτικής θητείας επί πληρωμή με επαγγελματική έμμισθη σχέση. Έτσι, όσοι έχουν τα προσόντα και το επιθυμούν μπορούν να παραμείνουν για, τουλάχιστον, δύο χρόνια και να πληρώνονται με το μισθό του υπαξιωματικού.

“Δεν αναφέρομαι μόνο σε πολιτικούς μηχανικούς αλλά και σε παιδιά που είναι χειριστές μηχανημάτων και θέλουν να δουλέψουν”, τόνισε ο Πάνος Καμμένος. Ωστόσο απαραίτητη προϋπόθεση είναι η δημιουργία των κατασκευαστικών εταιριών που θα αναλάβουν τα έργα σε όλη τη περιφέρεια, ενώ αναφερόμενος στα μηχανήματα που απαιτούνται, αναμένονται προσφορές από τις ΗΠΑ και η Ρωσία.

Παράλληλα, αναφερόμενος στις διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης στο εξωτερικό και για το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων, ανέφερε πως: "Δεν θα κάνουμε πίσω και θα θέσουμε το θέμα με όρους που ανταποκρίνονται στη λογική".

Την ίδια στιγμή, μιλώντας για την αναφορά του Αλέξη Τσίπρα στη Siemens, κατά τη διάρκεια της χθεσινής συνάντησης, τόνισε: "χρειάζονται δύο για τη διαφθορά", προσθέτοντας πως ο κ. Χριστοφοράκος "βρίσκεται προστατευόμενος στο Μόναχο". Ακόμη, τόνισε πως "Θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τη διαφθορά. Ας μας δώσουν τα στοιχεία ποιους πλήρωναν, να πάρουμε τα λεφτά πίσω, να ξαναδούμε τις συμβάσεις από την αρχή και βλέπουμε".

Τέλος, αναφερόμενος στην αυριανή στρατιωτική παρέλαση ο κ. Καμμένος ανέφερε ότι τα νέα μέτρα που έχουν ληφθεί φέρνουν κοντά τον κόσμο και ενισχύει την εθνική ενότητα, την οποία η Ελλάδα έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ. Ενώ, απαντώντας στην κριτική που δέχεται για το λαϊκό χαρακτήρα των εκδηλώσεων, δήλωσε: "Αλίμονο αν χαρίσουμε τη δημοτική μουσική στη χούντα. Και ο Βελουχιώτης χόρευε τσάμικα".

ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΧΤΥΠΑΕΙ ΕΥΘΕΩΣ ΤΗ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

H εικόνα ένας Έλληνας πολιτικός να χτυπάει άμεσα και δημόσια την ούτως καλουμένη Νέα Παγκόσμια Τάξη (ΝΤΠ) πραγμάτων, δεν είναι ό,τι πιό συνηθισμένο. Στην μαρτυρική πόλη των Καλαβρύτων, με αφορμή τον ερχομό της επετείου της εθνικής παλιγγενεσίας, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος μίλησε ακριβώς για αυτό: Την επιδιωκόμενη καταστροφή των Εθνών από το υπερεθνικό πλανητικό και ολοκληρωτικό μόρφωμα της Νέας Τάξης Πραγμάτων, μέσω της "υποστολής σημαιών και της λήθης της Ιστορίας'', όπως χαρακτηριστικά είπε. 
Το μόρφωμα της ΝΤΠ, που αν και δεν υπάρχει επίσημα όλοι αισθάνονται την επιρροή του στον πλανήτη, στην σύγχρονη Ιστορία ακούστηκε σαν έννοια δύο φορές. Την πρώτη από τον Α. Χίτλερ όταν ξεκίνησε ο Β' ΠΠ, και την δεύτερη φορά από τον πρώην Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους τον Πρεσβύτερο, μετά τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου.
Κατά πολλούς η επονομαζόμενη ΝΤΠ ξεκίνησε την ύπαρξή της με τις από αυτούς κατευθυνόμενες επαναστάσεις των Αμερικανών Αποίκων κατά του βρετανικού Στέμματος και των Γάλλων κατά της βασιλείας στην Γαλλία. Ονομάζεται Νέα Τάξη διότι η Παλαιά ήταν αυτή των βασιλικών καθεστώτων. Λέγεται ότι επινοήθηκε από τους περιβόητους Ιλλουμινάτι της Βαυβαρίας το 18ο αιώνα.
Σε χαιρετισμό που απηύθυνε ο Πάνος Καμμένος κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων στα Καλάβρυτα τόνισε μεταξύ άλλων: «Αποτελεί τιμή για μένα και το έθνος, που βρίσκομαι σήμερα εδώ στα Καλάβρυτα. Το έθνος οφείλει στα Καλάβρυτα, διότι από εδώ ξεκίνησε ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας το 1821». Στην συνέχεια ο υπουργός Εθνικής Άμυνας σημείωσε ότι «...οι οπλαρχηγοί κτυπήθηκαν με ένα ολόκληρο κατεστημένο και ξεκίνησαν την επανάσταση με την δύναμη του λαού και της ελληνικής ψυχής», ενώ απευθυνόμενος προς τον δήμαρχο των Καλαβρύτων Γιώργο Λαζουρά, υπογράμμισε: «Η Νέα Τάξη Πραγμάτων θέλει να υποστείλει τις σημαίες, θέλει να μην υπάρχουν αξίες, θέλει να ισοπεδωθούν τα πάντα στο όνομα της παγκοσμιοποίησης, να καταργηθούν τα έθνη – κράτη και να ξεχάσουν οι λαοί τα εγκλήματα που έγιναν στο παρελθόν».
Όπως πρόσθεσε ο Πάνος Καμμένος, «εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε λαός εκδικητικός, αλλά ένας λαός που δεν ανέχεται να παραχωρήσει ούτε σπιθαμή γης από την εδαφική του ακεραιότητα και την εθνική του ανεξαρτησία. Και αυτό θα πρέπει να το ξέρουν καλά αυτοί που έρχονται με άλλα μέσα, χωρίς όπλα, να κατακτήσουν αυτόν εδώ τον τόπο. Σε αυτόν εδώ τον τόπο δεν πιάνει κατακτητής και ενωμένοι δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα».
Στην συνέχεια ο υπουργός Εθνικής Άμυνας έκανε αναφορά στο θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων, τονίζοντας μεταξύ άλλων:
«Το έθνος τιμά τα Καλάβρυτα και για την αρχή του απελευθερωτικού αγώνα του 1821, αλλά και για την θυσία στο ολοκαύτωμα από τους Γερμανούς κατακτητές. Θέλω να δεσμευτώ ότι η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός, αλλά και το υπουργείο Εθνικής Άμυνας θα κάνουν τα πάντα όχι μόνο για την ηθική δικαίωση των Καλαβρυτινών, αλλά και για αποζημίωση με δικαστική απόφαση που θα επιδιώξουμε, ανασύροντας τον φάκελο με τα νέα στοιχεία που προκύπτουν. Αυτά τα στοιχεία προκύπτουν από αρχεία της Βέρμαχτ που μας παρέδωσαν οι ΗΠΑ. Θέλω να δεσμευτώ ότι η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός, αλλά και το υπουργείο Εθνικής Άμυνας θα κάνουν τα πάντα όχι μόνο για την ηθική δικαίωση των Καλαβρυτινών, αλλά και για αποζημίωση με δικαστική απόφαση που θα επιδιώξουμε, ανασύροντας τον φάκελο με τα νέα στοιχεία που προκύπτουν». 
ΠΗΓΗ www.elkeda.gr

Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

3.ΓΛΩΣΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

...Ο Ιησούς χρειαζόταν μια γλώσσα ικανή να εκφράσει τη διδασκαλία του.Τα Εβραϊκά αποκλείσθηκαν λόγω της λεξιπενίας τους και λόγω του γεγονότος  ότι μόνο ελάχιστοι κτηνοτρόφοι τα μιλούσαν. Ακόμη και οι Εβραίοι των πόλεων τα είχαν λησμονήσει και μεταχειρίζονταν τα Αραμαικά ή τα Ελληνικά, ιδίως τα τελευταία που ήταν διεθνής γλώσσα. Ιδού γιατί τα Ευαγγέλια δεν γράφτηκαν πρωτοτύπως στα Εβραικά αλλά στα Ελληνικά και συγκεκριμένα στη λεγομένη κοινή διάλεκτο της Ελληνικής γλώσσας εκτός του πρώτου που συνέγραψε ο Ματθαίος στα Αραμαικά και συγχρόνως στα Ελληνικά.

Και όχι μόνο τα Ευαγγέλια, αλλά όλα τα βιβλία της Καινής Διαθήκης γράφτηκαν στα Ελληνικά. Ούτε ένα στα Εβραικά.Επομένως η εβραική γλώσσα αποκλείεται να χρησιμοπούνταν στο προφορικό λόγο του Ιησού, ο οποίος εδίδασκε κυρίως Ελληνικά και σε ορισμένες περιπτώσεις Αραμαικά.

Οι φιλόσοφοι, οι επιστήμονες, οι ιδρυτές θρησκειών κτλ δίδαξαν στη μητρική τους γλώσσα.Το ίδιο προφανώς έκανε κι ο Χριστός.Θα αντιτείνει ίσως κάποιος , ότι σύμφωνα με τη γενεαλογία του Ιησού που παραθέτουν οι Ευγγελιστές, ο Ιησούς κατάγεται από το Δαυίδ μέσω Ιωσήφ.Επ' αυτού έχουμε τα εξής σχόλια:
1.Οι γενεαλογίες αντιφάσκουν σε ορισμένα ονόματα επομένως δεν είναι αξιόπιστες.

2.Ο Δαυίδ δεν υπήρξε ιστορικό πρόσωπο.Είναι δημιούργημα εβραικής φαντασίας.

3.Ο Ιωσήφ δεν ήταν φυσικός πατέρας του Ιησού αλλά θετός, συνεπώς ο Ιησούς δεν κατάγεται από αυτόν και κατ' επέκταση από τους προγόνους του.

4.Ο ίδιος ο Ιησούς δεν παραδέχεται τον Αβραάμ ως πρόγονο του [Ιωάννης 8.58]ούτε τον Δαυιδ[Λουκάς 20.44]Αντιθέτως δέχεται τον Αβράαμ ως πατέρα των Εβραίων[Ιωάννης8.56]

5.Ο Πέτρος σε ομιλία του αναφέρει, ότι το χωράφι που αγόρασε ο Ιούδας με τα αργύρια της προδοσίας ονομάσθηκε ''χωράφι αίματος'' από τους Ιουδαίους στη δική τους γλώσσα, δηλαδή στα Εβραικά, τα οποία δεν ήταν η μητρική γλώσσα των Γαλιλαίων, αλλοιώς ο Απόστολος δεν θα έλεγε  ''στην ιδικήν τους γλώσσαν'' αλλά στη ''γλώσσα μας" ή απλώς θα ανέφερε το όνομα.

6.Τα τελευταία λόγια του Ιησού κατα τον Ευαγγελιστή Ιωάννη[ιθ30] ήταν η Ελληνική λέξη  "τετέλεσται"

7.Ο Ιησούς δεν ακολουθεί τα Εβραικά θρησκευτικά έθιμα πχ την αργία του Σαββάτου, όπως ώφειλε αν ήταν Εβραίος, πράγμα για το οποίο άλλωστε κατηγορήθηκε από τους Ιουδαίους [Λουκάς 13,15-14,5 και Ιωάννης 9,16] ούτε πλένοταν πριν από το γεύμα[Λουκάς 11,38] ούτε του έκαναν περιτομή.

8.Όταν ο Ιησούς ανελήφθη στον ουρανό δύο άνδρες με λευκά ενδύματα προσφώνησαν του μαθητές ου Ιησού ''Γαλιλαίους'' και όχι ''Ιουδαίους'' [Πράξεις Αποστόλων 1,9]

9.Οι Ιουδαίοι αποκαλούσαν τους μαθητές του Ιησού ''Γαλιλαίους''[Πράξεις Αποστόλων 2,7]

10.Ο Παύλος [Προς Γαλάτες κεφ3 εδαφ 23-25]εξηγεί ότι η Π.Δ. ήταν παιδαγωγός εις Χριστόν, αλλά μετά την έλευση του Ιησού δεν μας χρειάζεται ο Εβραικός νόμος και καταργούνται από το Χριστό οι θρησκευτικές συνήθειες της Π.Δ.[Παύλος β'προς Κορινθίους Γ14]

Τα κυκλοφορούντα σαν εννιαίο σύνολο 27 βιβλίων της Καινής Διαθήκης, αναγνωρίστηκαν μέσω κανόνα ως γνήσια, από δίαφορες Οικουμενικές συνόδους[Ίππωνος393, Καρθαγέννης 419, Πενδέκτης 691] οι οποίες ορίζουν τα 27 βιβλία της ΚΔ ως κανονικά.
Υπάρχουν όμως και άλλα βιβλία λεγόμενα νόθα ή απόκρυφα της ΚΔ όπως
Ευαγγέλιο Πέτρου
Ευαγγέλιο Αιγύπτιον
Ευαγγέλιο Θωμά
Ευαγγέλιο Ματθία
Ευαγγέλιο Φιλίππου
Ευαγγέλιο Βασιλειάδη
και πλήθος άλλων κειμένων και επιστολών που εγράφηκαν στα Ελληνικά.

Από την άλλη τα αρχαία Εβραικά ήταν εδώ και 2300 έτη μια νεκρά γλώσσα όπως γράφει ο Εβραίος Γιώσεφ Ελιγιά [στη μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια τόμος θ' σελ.641 λ.''Εβραίοι'']ο οποίος αναφέρεται  στην ασάφεια και τη πενιχρότητα της Εβραικής γλώσσας που το αλφάβητο της είχε μόνο σύμφωνα  και εμάντευαν τα φωνήεντα, με δύο γένη και άλλες ελλείψεις.

Κατά τον πρωτοσύγγελο Ευαγ.Σκάρπαν [ενθ.ανωτ.Τόμος Α' σελ.279 λ."Αγία γραφή"]
η τέλεια απονέκρωση της Εβραικής γλώσσας επήλθε κατα την αιχμαλωσία του λαού που είχε ως μητρική γλώσσα την Χαλδαική...επί των ημερών του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού οι εν Παλαιστίνη Εβραίοι αγνοούσαν τελείως την Εβραική γλώσσα αντί δε αυτής μιλούσαν την Αραμαική και την Ελληνική. Επομένως ο Ιησούς εδίδασκε Αραμαικά ή Ελληνικά για να τον καταλάβουν.

...Αναμφίβολα η παγκοσμιότητα της Ελληνικής γλώσσας τότε, συνέβαλε αποφασιστικά στη διάδοση της Χριστιανικής διδασκαλίας, η οποία αν γίνονταν στα Εβραικά ή Αραμαικά ουδεμία απήχηση θα είχε, εκτός του ότι ήταν αδύνατο στα Εβραικά ή στα Αραμαικά να αποδοθούν οι έννοιες της.
Λογικώς καταλήγουμε στο συμπέρασμα το οποίο θα επιβεβαιώσουν και τα στοιχεία που θα προσκομίσουμε παρακάτω, ότι ο Χριστός εγνώριζε τα Ελληνικά, όπως και οι Απόστολοι οι οποίοι μιλούσαν και έγραφαν Ελληνικά κι όχι Εβραικά.

Όσον αφορά τώρα τα Αραμαικά τα οποία όντως μεταχειριζόταν ο Ιησούς και οι μαθητές του, θα συμφωνήσουμε σε τούτο, αλλά θα προσθέσουμε ότι προτεραιότητα είχαν τα Ελληνικά, για αυτό τα Ευαγγέλια δεν εγράφτηκαν πρωτοτύπως στα Αραμαικά εκτός από του Ματθαίου που γράφτηκε σε Ελληνικά και Αραμαικά όπως είπαμε.

...Τα τέσσερα Ευγγέλια [κανονικά] αποτελούν τη κύρια πηγή πληροφοριών, για τη ζωή του Ιησού και τη διδασκαλία Του.Το όνομα τους είναι  Ελληνικό και σημαίνει ''καλά νέα''[ευ+αγγελία=χαρμόσυνο νέο].
Ο κομιστής αυτών καλείται Ευαγγελιστής επίθετο το οποίο απαντάται στη Καινή Διαθήκη [Παύλος προς Εφεσιους δ11].Στα παραδείγματα Του ο Ιησούς χρησιμοποιούσε Ελληνικά γράμματα πχ γιώτα[Ματθαίος Ε18]και όχι Εβραικά ή Αραμαικά.

Συγγραφείς των Ευαγγελίων ήσαν οι Ευαγγελιστές.Κατα τη κρατούσα άποψη γράφτηκαν μεταξύ των ετών 60-90.
Τα υπόλοιπα βιβλία της Καινής διαθήκης παρέχουν συμπληρωματικές πληροφορίες.
Ας προσέξουμε και το όνομα του Ιησού το οποίο ερμηνεύουν ''ο κύριος σώζει'' όχι βεβαίως όπως λανθασμένα υποστηρίζουν στα  Εβραικά αλλα στα Ελληνικά εκ του Ιάσω[θεραπεύω]Ιωνικώς Ιήσω που σημαίνει ο σώζων.Ιασώ ονομάζεται η θυγατέρα του Ασκληπιού και την Ηπιόνης.Επι το πλέον ο Ιησούς λέγεται και Χριστός που είναι Ελληνική λέξη  η οποία σημαίνει τον Χρισθέντα υπο του Θεού[Λουκάς Δ18]εκείνον δηλαδή που του ανατέθει αποστολή, εν προκειμένω η σωτηρία του κόσμου.
Εκ του Χριστού προήλθε η ονομασία Χριστιανοί η οποία εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Αντιόχεια [πράξεις ια26] Χρησιμοποιήθηκε λοιπόν το Ελληνικό όνομα Χριστός το οποίο συνάπτεται με το Ιησούς κι όχι το Εβραικό Μασιάχ ή το Αραμαικό Μεσιχά-μεσσίας-.
Ο γλωσσικός εξελληνισμός  των εναπομεινάντων Αραμαικών λέξεων φαίνεται και από την αλλαγή  του ονόματος του Κηφά που στα Αραμαικά σημαίνει πέτρα[Ιωάννης α43] σε Πέτρο από τον ίδιο το Χριστό [Ματθαίος ιστ 18]''συ ει Πέτρος και επι αυτή τη πέτρα οικοδομήσω μου την Εκκλησίαν''Ο Ιησούς μάλιστα μεταχειρίζονταν  ομηρικές λέξεις  πχ στο Μάρκο [γ17] ''και επέθηκεν αυτοίς ονόματα Βοανεργές ο έστιν υιοι της βροντής'' ο Ιησούς απεκάλεσε αυτούς υιούς της βροντής λόγω του ορμητικού χαρακτήρα τους τους δύο αποστόλους Ιωάννη και Ιάκωβο που ήταν υιοι του Ζεβεδαίου.Οι ερμηνευτές θεωρούν ότι η λέξη Βοανεργές είναι αραμαικής προελεύσεως ενώ το αληθές είναι ότι πρόκειται περι συνθέσεως ομηρικών λέξεων.

Για την απόλυτη κυριαρχία της Ελληνικής γλώσσας παντού σε ολόκληρο το κόσμο και ιδιαιτέρως στην Ανατολή, Βόρεια Αφρική και γενικώς στη Μεσόγειο υπάρχει τεράστια βιβλιογραφία με άφθονο αποδεικτικό υλικό.Περιορίζομαι να αναφέρω τι γράφει ο Ισπανός ακαδημαικός Φραντσίσκο Αντράντος στο πρόσφατα κυκλοφορήσαν βιβλίο του υπο τον τίτλο ''Ηistoria de la Lengua Griega''ελλ.εκδοση Παπαδήμα Αθήνα 2003
''η Ελληνική κατέκτησε τον κόσμο''

Για την ομιλία των αποστόλων στα Ελληνικά διατυπώθηκαν τρείς γνώμες:
1.Η μία αποδέχεται ότι με επέμβαση του Θεού οι απόστολοι μπορούσαν  να μιλούν οποιανδήποτε γλώσσα ήθελαν.Η γνώμη αυτή δεν είναι ιστορική.Η ιστορία δεν γνωρίζει αν έγινε αυτό.
2.Η δεύτερη δέχεται ότι επειδή η κοινή Ελληνική ήταν παγκόσμια γλώσσα έπρεπε να τη μάθουν  για να διδάξουν σε όλα τα έθνη.Έτσι οι απόστολοι έμαθαν Ελληνικά και δίδαξαν σε αυτά.
3.Η τρίτη δέχεται ότι οι Απόστολοι  ευθής εξαρχής από παιδιά μιλούσαν Ελληνικά διότη στη Γαλιλαία στη Σαμάρεια κλπ τα Ελληνικά ήταν η επικρατούσα γλώσσα ακόμη και εντός της Ιουδαίας, καθώς μαρτυρούν οι ανακαλυφθήσες επιγραφές, που εγράφησαν στην Ελληνική γλώσσα.
Ποια είναι η ορθή;
Η πρώτη είναι δογματική, ιστορικά απορρίπτεται ως αναπόδεικτη.
Η δεύτερη είναι εν μέρει λογική, δηλαδή μπορεί οι Απόστολοι να  έμαθαν Ελληνικά, για να φέρουν εις πέρας το έργο τους.Όμως λαμβανομένου υπόψη ότι στη Γαλιλαία όλοι μιλούσαν Ελληνικά προκύπτει ότι μιλούσαν και οι Απόστολοι.Άρα δεν χρειάζονταν να μάθουν κάτι που γνώριζαν.Είπαμε ότι η δεύτερη γνώμη είναι εν μέρει λογική διότι προυποθέτει ότι οι Απόστολοι δεν γνώριζαν Ελληνικά, πράγμα που δεν αποδείχθηκε, για να χρησιμοποιήται σαν συλλογισμός.
Η τρίτη γνώμη δεν βασίζεται σε δογματισμούς, ούτε σε μερική λογική. Βασίζεται στο αποδεδειγμένο γεγονός ότι στη Γαλιλαία κτλ η επικρατούσα γλώσσα ήταν η Ελληνική. Ακόμη και στα Ιεροσόλυμα οι Εβραίοι εύχονταν Ελληνιστί!
Λογικώς λοιπόν συμπεραίνουμε , ότι αφού όλοι  μιλούσαν Ελληνικά σε εκείνες τις περιοχές θα μιλούσαν και οι Απόστολοι από μικρή ηλικία.
Εν προκειμένω ο συλλογισμός έχει συμπέρασμα που προκύπτει από το λογικό συσχετισμό  δύο κρίσεων ότι:
Στη Γαλλιλαία όλοι ομιλούσαν Ελληνικά
Ο Χριστός και οι Απόστολοι ήταν Γαλιλαίοι
Αρα ο Χριστός και οι Απόστολοι μιλούσαν Ελληνικά.
Ο συλλογισμός αυτός κατα τον οποίο συμπεραίνουμε πως ότι ισχύει για το σύνολο ισχύει και για το μέρος λέγεται παραγωγικός.Εννοείται ότι για τη λογική του συλλογισμού και οι όροι του συλλογισμού πρέπει να είναι αληθείς για να είναι και το συμπέρασμα.
Στη περίπτωση μας  οι όροι "Στη Γαλιλαία μιλούσαν Ελληνικά"
και ''ο Χριστός και οι Απόστολοι ήσαν Γαλιλαίοι" είναι όντως αληθείς, πραγματικοί, διότι τούτο είναι ιστορικώς εξακριβωμένο.Συνεπώς και το συμπέρασμα  του συλλογισμού, ότι οι Απόστολοι μιλούσαν Ελληνικά, κατα λογική αναγκαιότητα, είναι αληθές, πραγματικό.


αποσπάσματα από το βιβλίο ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ του Κων/νου Πλεύρη απο τις εκδόσεις 'Ηλεκτρον www.hilektron.gr