ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Εκπαίδευση
είναι η προετοιμασία ανθρώπων, ατομικά ή συλλογικά, για συγκεκριμένα καθήκοντα σε συγκεκριμένες συνθήκες.
Μόρφωση
είναι η ανάπτυξη των πνευματικών τους δυνάμεων και της κατανόησης. Η εκπαίδευση επομένως είναι η κατάλληλη προπαρασκευή για το προβλέψιμο, όμως για το απρόβλεπτο και τις διανοητικές προκλήσεις είναι απαραίτητη η μόρφωση

Ο στόχος των Ενόπλων Δυνάμεων
είναι να αμύνονται του πατρίου εδάφους και να προστατεύουν τη χώρα από οποιαδήποτε εξωτερική επιβουλή.
Για να πετύχουν αυτό το στόχο τα μέλη των Ενόπλων Δυνάμεων, μεταξύ των άλλων, διεξάγουν επιχειρησιακή εκπαίδευση, συντηρούν το υλικό τους και διατηρούνται σε καλή φυσική κατάσταση. Αυτά όμως τα βήματα από μόνα τους δεν μπορούν να μας προετοιμάσουν κατάλληλα για τον πόλεμο, καθόσον δεν αρκεί η φυσική προετοιμασία, αλλά χρειάζεται και η πνευματική. Η διανοητική ετοιμότητα αποκτάται κατά ένα μέρος με την εκπαίδευση, κυρίως
όμως διαμορφώνεται σταδιακά ως αποτέλεσμα της επαγγελματικά προσανατολισμένης μόρφωσης.
Η ικανότητα να παίρνουμε γρήγορες και καθαρές αποφάσεις μέσα στο χάος είναι που μας κάνει να ξεχωρίζουμε από άλλα επαγγέλματα. Η εκπαίδευση στο πεδίο και στα πολεμικά παίγνια είναι σημαντική και μας βοηθάει να βελτιώσουμε την κρίση μας, η ανάπτυξη όμως της κρίσης εξαρτάται κατά μείζονα λόγο από την σε βάθος κατανόηση του πολέμου.
 Με τη μόρφωση μπορούμε να προμηθευτούμε τα εφόδια που θα οξύνουν την κρίση μας και
θα μας καταστήσουν ικανούς να παίρνουμε ορθές αποφάσεις, ακόμα και σε
καταστάσεις όπου επικρατεί το χάος και η αβεβαιότητα. Μέσα στο πλαίσιο
αυτό η ανάγνωση βιβλίων παίζει σημαντικό ρόλο.
Ο Αριστοτέλης πίστευε πως η μόρφωση είναι αναγκαία για την επιβίωση
σε αντίξοες συνθήκες, μία από τις οποίες είναι οπωσδήποτε και ο πόλεμος.
Μάλιστα αποκαλούσε τη μόρφωση «καταφύγιο στην κακουχία» και απλώς
ένα «κόσμημα στην ευημερία».
Αυτός ο κατάλογος βιβλίων λοιπόν απευθύνεται στους στρατιωτικούς όλων
των Κλάδων και έχει σκοπό να τους βοηθήσει να σκεφθούν για το επάγγελμα
των όπλων το οποίο υπηρετούν. Σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας, επιτυχημένοι
στρατιώτες ήταν εκείνοι που εξάσκησαν τόσο το σώμα τους όσο και το μυαλό
τους και που ανέλυσαν τις προκλήσεις που αντιμετώπισαν και την εμπειρία
που κέρδισαν οι προηγούμενες γενιές με την αυτομόρφωση και την ευρύτερη
δυνατή μελέτη. Το πιο ευέλικτο και αποτελεσματικό όπλο κάθε στρατιώτη
είναι το μυαλό του.

Παρότι στον κατάλογο περιέχονται ορισμένες κατηγορίες βιβλίων, η πλειονότητα διαπραγματεύεται την ιστορία και τη θεωρία του πολέμου. Με την ιστορία κατανοούμε από πού ερχόμαστε ως άτομα και ως θεσμοί και η ιστορία μας παρέχει τα πνευματικά εργαλεία που μας βοηθούν να αναλύσουμε
τα προβλήματα της εποχής μας. Η μελέτη της Ιστορίας μας βοηθά επίσης να
κατανοήσουμε τη φύση και το χαρακτήρα του πολέμου. Ο Clausewitz παρατήρησε ότι “ο πόλεμος αλλάζει λιγότερο συχνά από όσο οι περισσότεροι
άνθρωποι αντιλαμβάνονται... επειδή η υλική κουλτούρα του πολέμου η οποία
τείνει να βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής, είναι λιγότερο σημαντική
από το κοινωνικό, πολιτισμικό και πολιτικό περιβάλλον”. Η επαγγελματική
πληρότητα της γνώσης δηλαδή, έγκειται στην κατανόηση και τη συναίσθηση
του πολέμου σε όλες του τις διαστάσεις και τις εκφάνσεις.
Ο συγκεκριμένος κατάλογος δεν παρέχει άμεσες απαντήσεις σε βραχυπρόθεσμα προβλήματα, για τον σκοπό αυτόν υπάρχουν άλλοι μηχανισμοί και άλλες πηγές. Η χρησιμότητα του καταλόγου, στο πνεύμα του μεγάλου Γερμανού ιστορικού Jacob Burkhardt, δεν βρίσκεται στο ότι θα μας κάνει εξυπνότερους για την επόμενη φορά αλλά σοφότερους για πάντα.
Ο κατάλογος βέβαια δεν είναι εξαντλητικός και δεν περιλαμβάνει όλα τα
έργα που πιθανόν να έχουν αξία για την ανάπτυξη της επαγγελματικής γνώσης
του αξιωματικού. Επίσης για τα βιβλία που περιλαμβάνονται στον κατάλογο δεν σημαίνει ότι συμφωνούμε με τις προτάσεις και τις απόψεις όλων. Το κριτήριο για να περιληφθεί ένα βιβλίο στον κατάλογο είναι να περιέχει ιδέες που ερεθίζουν τη σκέψη και να προάγουν την κατανόηση για θέματα που απασχολούν το στρατιωτικό επάγγελμα και όχι η υιοθέτηση των απόψεών του.
Ο κατάλογος περιλαμβάνει ελληνόγλωσσα και αγγλόγλωσσα βιβλία. Τα τελευταία κρίθηκε σκόπιμο να περιληφθούν αφενός μεν διότι υπάρχουν σπουδαία έργα τα οποία δεν έχουν μεταφραστεί στην ελληνική και αφετέρου επειδή σήμερα είναι εύκολη η προμήθεια ξενόγλωσσων βιβλίων.

Θεωρία και Αρχές του Πολέμου
Στρατηγική, Πολιτική και Συγκρούσεις, Παράγοντες Ισχύος

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Περί του Πολέμου
Von Clausewitz, Carl
Πόλεμος και Αλλαγή στη Διεθνή Πολιτική
Gilpin, Robert
Masters of War.
Handel, Michael
Modern Strategy
Gray, Colin
Θεωρία του Πολέμου
Κονδύλης, Παναγιώτης
Strategy: The Logic of War and Peace.
Luttwak, Edward
Η Τέχνη του Πολέμου
Sun Tzu
Οι Δημιουργοί της Σύγχρονης Στρατηγικής
Paret, Peter
Διπλωματία: Θεωρία και Πράξη
G.R. Berridge
Επιστήμη και πολιτική της ισχύος
Hans Morgenthau
Η Ευρώπη της άμυνας
Ιωάννης Παρίσης
Η καθ’ ημάς θάλασσα
Ιωάννης Παρίσης
Εισαγωγή στη Θεωρία του Πολέμου και
της Στρατηγικής,
Μαυρόπουλος Π.
A History of Military Thought
Gat, Azar
Ο Ρόλος του Πολέμου στη Νεότερη
Ευρωπαϊκή Ιστορία
, Howard
Κλαούζεβιτς
Howard, Michael
Στρατηγική της Έμμεσης Προσεγγίσεως
Hart, Liddell
The Influence of Sea Power on History
Mahan, Alfred Thayer
Military Strategy
Wylie, Joseph
Πόλεμος
Lawrence Freedman
The Making of Strategy
Bernstein, Alvin, Knox, MacGregor
Ο Δυτικός Τρόπος του Πολέμου
Victor Davis Hanson
Ιστορία, γεωγραφία και στρατηγική της
ναυτικής ισχύος
, Ηλιόπουλος Η.
Παράγοντες ισχύος στο διεθνές σύστημα
Ιωάννης Παρίσης


Εκστρατείες-Επιχειρησιακή Τέχνη
Τα Συστατικά Στοιχεία της Διακλαδικής Δύναμης
Κατανόηση του Περιβάλλοντος και των Άλλων

Ντάντο. Έτσι Νικήσαμε στον Πόλεμο
του Γιόμ Κιππούρ,
Bartov, Chanoch
Joint Military Operations
Beaumont, Roger
Ιστορία των Ελληνοτουρκικών Σχέσεων
1453-2005,
Βερέμης, Θάνος
Joint Operational Warfare
Vego, Milan
Το Πρόσωπο της Μάχης
Keegan, John
Τι Πήγε Στραβά;
Lewis, Bernard
Οι πόλεμοι των αρχαίων Ελλήνων
Victor Davis Hanson
Οι Τούρκοι και Eμείς
Θεοδωρόπουλος, Βύρων
Η πολιτική ιδεολογία της βυζαντινής
αυτοκρατορίας
Γλύκατζη - Αρβελέρ
Αναμνήσεις ενός στρατιώτη
Χάιντς Γκουντέριαν
Defeat Into Victory
Slim, William
Cyber War
Clarke, Richard & Knake, Robert
Η Σύγκρουση των Πολιτισμών και ο Ανασχηματισμός
της Παγκόσμιας Τάξης,
Huntington
Το Ύψωμα 731
Αντγος Γεώργιος Ν. Τζουβάλας
Τα Βαλκάνια
Mazower, Mark
Η ιστορία των σταυροφοριών (3 τόμοι)
Στήβεν Ράνσιμαν
Ο πόλεμος όπως τον γνώρισα
George Smith Patton
Ο μαύρος κύκνος.
Nassim Nicholas Taleb




Ανώτατη Διοίκηση-Ηγεσία
Διοικητική Μέριμνα
Στρατιωτική Ιστορία
Ηθική

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Η Διοίκηση στον Πόλεμο
Creveld, Martin van
Επιμελητεία και Πόλεμος
Creveld, Martin van
Τα Ελληνικά Στρατεύματα του 1821
Βακαλόπουλος, Απόστολος
Δίκαιοι και Άδικοι Πόλεμοι.
Walzer, Michael
Ένας πιστός και φιλότιμος στρατιώτης
Χρήστος Νοταρίδης
Η Ιδιοφυής Στρατηγική του Μεγάλου
Αλεξάνδρου
, Fuller & Charles
Κρήτη. Η Μάχη και η Αντίσταση
Beevor, Antony
Σφαγή και πολιτισμός
Victor Davis Hanson
Το τέλος του Εφιάλτη
Π. Δ. Μπαλτάκος
Το ημερολόγιο του Εύζωνα
Χρήστος Δ. Αλεξόπουλος
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
Γιάννης Αθ. Μαρρές
Σαραντάπορο, Κιλκίς, Λαχανάς
Γαβριήλ Ν. Συντομόρος
Στάλινγκραντ
Antony Beevor
Supreme Command
Cohen, Eliot
Moving Mountains
William G. Pagonis, Boston
Η Ιστορία του Εθνικού Διχασμού.
Βενιζέλος & Μεταξάς
Acts Of War
Holmes, Richard
Η ιστορία ενός στρατιώτη (1918-1922)
Χρήστος Καραγιάννης
The Mask of Command
Keegan, John
Η Ελληνική Στρατηγική στη Μικρά Ασία 1919 -
1922
, Τσιριγώτης
Η ιστορία του πολέμου
Τζον Κίγκαν

ΠΗΓΗ Υπουργείο εθνικής άμυνας

Και αν ο Σύριζα έπαιρνε τοις μετρητοίς την ΕΕ και έκανε λογιστικό έλεγχο του χρέους της Ελλάδας;

Του Eric Toussaint, Μετάφραση: Γιώργος Μητραλιάς |
 Από τότε που προκηρύχτηκαν οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, η δυνατότητα του Σύριζα να βγει νικητής από τις κάλπες και να σχηματίσει κυβέρνηση παρουσιάζεται σαν απειλή στη κοινή γνώμη και ειδικά σε εκείνη της Ευρωζώνης.

Και όμως, αυτοί που καλούν σε συναγερμό γνωρίζουν θαυμάσια πως ο Σύριζα έχει εξαγγείλει ότι δεν θα αναστείλει την αποπληρωμή του χρέους και δεν θα βγει από το Ευρώ όταν θα γίνει κυβέρνηση. Ο Σύριζα προτείνει την αναδιαπραγμάτευση του χρέους σε ευρωπαϊκό επίπεδο και εύχεται να μείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Ωστόσο, ο Σύριζα δεσμεύεται να τερματίσει τα άδικα και αντικοινωνικά μέτρα που έλαβαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και η Τρόικα.
Αυτή η καμπάνια για τις υποτιθέμενες απειλές που εκφράζει ο Σύριζα στοχεύει να φοβίσει τους Έλληνες ψηφοφόρους ώστε να παραιτηθούν από το δικαίωμά τους στην αλλαγή. Στοχεύει επίσης στη περίπτωση νίκης του Σύριζα να στρέψει ένα μέρος της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης ενάντια στον ελληνικό Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς προκειμένου να αποτρέψει το ενδεχόμενο να κερδίσει το Podemos τις ισπανικές εκλογές το φθινόπωρο του 2015.
Το χρέος που ζητάνε από την Ελλάδα να αποπληρώσει αντιπροσωπεύει το 175% του εθνικού πλούτου που παράγεται ετησίως και αποτελεί ένα αφόρητο βάρος για τον ελληνικό λαό.
Τι θα γίνει αν ο Σύριζα στη κυβέρνηση αποφάσιζε να πάρει τοις μετρητοίς το άρθρο 7 ενός κανονισμού που υιοθετήθηκε το Μάη του 2013 από την Ευρωπαϊκή Ένωση και αφορά τις χώρες που υποβάλλονται σε ένα σχέδιο διαρθρωτικής προσαρμογής; Ιδού το πλήρες κείμενο του σημείου 9 του άρθρου 7: «Ένα κράτος μέλος που έχει γίνει αντικείμενο ενός προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής πραγματοποιεί ένα πλήρη λογιστικό έλεγχο των δημόσιων οικονομικών του προκειμένου, ειδικά, να αξιολογήσει τις αιτίες που προκάλεσαν τη συσσώρευση υπερβολικών επιπέδων χρέους καθώς και να εντοπίσει κάθε ενδεχόμενη παρατυπία» (1)
Η ελληνική κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά απέφυγε επιμελώς να εφαρμόσει αυτή τη διάταξη του κανονισμού για να αποκρύψει από τον ελληνικό πληθυσμό τις πραγματικές αιτίες της αύξησης του χρέους και τις παρατυπίες που συνδέονται με αυτήν. Το Νοέμβρη του 2012, το ελληνικό κοινοβούλιο στο οποίο κυριαρχούσε τότε η δεξιά είχε απορρίψει πρόταση του Σύριζα για τη συγκρότηση ερευνητικής επιτροπής για το χρέος, με 167 ψήφους κατά, 119 υπέρ και 0 αποχές.
Είναι ξεκάθαρο ότι μετά την εκλογική νίκη του Σύριζα, μια κυβέρνηση που θα σχηματιστεί υπό την ηγεσία του θα μπορούσε θαυμάσια να πάρει τοις μετρητοίς την Ευρωπαϊκή Ένωση και να συγκροτήσει επιτροπή λογιστικού ελέγχου του χρέους (με συμμετοχή των πολιτών) για να αναλύσει τη διαδικασία υπερβολικής χρέωσης της Ελλάδας, να εντοπίσει πιθανές παρατυπίες και να ταυτοποιήσει παράνομα, άνομα και απεχθή τμήματα …αυτού του χρέους.
Ιδού ορισμένα στοιχεία κλειδιά που θα μπορούσαν να φωτιστούν από τη πραγματοποίηση του λογιστικού ελέγχου:
Το ελληνικό χρέος που αντιπροσώπευε το 113% του ΑΕΠ το 2009 πριν την έκρηξη της ελληνικής κρίσης και την επέμβαση της Τρόικας, η οποία κατέχει τα 4/5 αυτού του χρέους, έφτασε το 175% του ΑΕΠ το 2014. Κατά συνέπεια, την επέμβαση της Τρόικας ακολούθησε μια πολύ έντονη αύξηση του ελληνικού χρέους.
Από το 2010 και μέχρι το 2012, οι πιστώσεις που έδωσε η Τρόικα στην Ελλάδα χρησίμεψαν σε πολύ μεγάλο βαθμό για να εξοφληθούν οι κύριοι πιστωτές της Ελλάδας μέχρι εκείνη τη περίοδο, δηλαδή οι ιδιωτικές τράπεζες των κυριότερων οικονομιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρχής γενομένης από τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες (2).
Περίπου το 80% του ελληνικού χρέους το κατείχαν το 2009 οι ιδιωτικές τράπεζες 7 χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από μόνες τους, το 2009, οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες κατείχαν περί το 50% του συνόλου των τίτλων του ελληνικού χρέους.
Ένας λογιστικός έλεγχος του ελληνικού χρέους θα καταδείξει ότι οι ευρωπαϊκές ιδιωτικές τράπεζες αύξησαν πάρα πολύ τις πιστώσεις τους στην Ελλάδα ανάμεσα στα τέλη του 2005 και στο 2009 (οι πιστώσεις αυξήθηκαν πάνω από 60 δισεκατομμύρια ευρώ περνώντας από τα 80 δισεκατομμύρια στα 140 δισεκατομμύρια) χωρίς να λαβαίνουν υπόψη τη πραγματική ικανότητα της Ελλάδας να αποπληρώσει. Οι τράπεζες ενήργησαν τυχοδιωκτικά, βέβαιες καθώς ήσαν ότι οι ευρωπαϊκές αρχές θα έσπευδαν να τις βοηθήσουν σε περίπτωση που θα υπήρχαν προβλήματα.
Ο λογιστικός έλεγχος θα καταδείξει ότι το σχέδιο της υποτιθέμενης διάσωσης της Ελλάδας, που κατέστρωσαν οι ευρωπαϊκές αρχές με τη βοήθεια του ΔΝΤ, χρησίμεψε στη πραγματικότητα για να επιτρέψει στις τράπεζες μερικών ευρωπαϊκών χωρών που διαθέτουν αποφασιστική επιρροή στα ευρωπαϊκά όργανα να συνεχίσουν να αποπληρώνονται από την Ελλάδα ενώ ταυτόχρονα μεταφέρουν το ρίσκο τους στα κράτη μέσω της Τρόικας. Δεν είναι η Ελλάδα που σώθηκε αλλά μάλλον μια χούφτα μεγάλων ευρωπαϊκών ιδιωτικών τραπεζών που εδρεύουν κυρίως στις πιο ισχυρές χώρες της ΕΕ.
Ο λογιστικός έλεγχος θα αναλύσει κατά πόσο είναι νόμιμο και έννομο αυτό το σχέδιο διάσωσης. Είναι άραγε σύμφωνο με τις συμβάσεις της ΕΕ (ειδικά με το άρθρο 125 που απαγορεύει σε ένα κράτος μέλος να επωμιστεί τις οικονομικές δεσμεύσεις ενός άλλου κράτους μέλους); Οι δημόσιοι δανειστές του 2010 (δηλαδή, τα 14 κράτη μέλη που παραχώρησαν δάνεια στην Ελλάδα συνολικού ύψους 53 δισεκατομμυρίων ευρώ, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κλπ) άραγε σεβάστηκαν την αρχή της αυτονομίας της θέλησης του δανειζόμενου, δηλαδή της Ελλάδας, ή μήπως επωφελήθηκαν από την απόγνωσή της μπροστά στις κερδοσκοπικές επιθέσεις των χρηματαγορών για να της επιβάλλουν συμβάσεις που αντιβαίνουν στο δικό της συμφέρον; Μήπως αυτοί οι δανειστές επέβαλαν λεόντειους όρους, ειδικά όταν απαιτούσαν υπερβολικά ποσοστά αποπληρωμής; (3)
Επίσης ζητούμενος είναι ο λογιστικός έλεγχος της δράσης του ΔΝΤ. Γνωρίζουμε ότι μέσα στους κόλπους της ηγεσίας του ΔΝΤ πολλοί εκτελεστικοί διευθυντές (ειδικά ο Βραζιλιάνος και ο Ελβετός) είχαν εκφράσει πολύ μεγάλες επιφυλάξεις για το δάνειο που παραχώρησε το ΔΝΤ τονίζοντας συγκεκριμένα ότι, με δεδομένες τις πολιτικές που της επιβάλλονταν, η Ελλάδα δεν θα ήταν σε θέση να το εξοφλήσει (4).
Μήπως η ΕΚΤ υπερέβη σε πολύ μεγάλο βαθμό τη δικαιοδοσία της απαιτώντας από το ελληνικό κοινοβούλιο να νομοθετήσει για το δικαίωμα στην απεργία ή για τον ορισμό των μισθολογικών επιπέδων;
Το Μάρτη του 2012, η Τρόικα οργάνωσε μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους που παρουσιάστηκε εκείνη την εποχή ως επιτυχία. Ας θυμηθούμε ότι ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου είχε αναγγείλει στις αρχές Νοεμβρίου 2011 και την παραμονή μιας συνάντησης του G20, τη πρόθεσή του να οργανώσει τον Φεβρουάριο του 2012 δημοψήφισμα για αυτή τη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους που προετοίμασε η Τρόικα. Κάτω από τη πίεση της Τρόικας, αυτό το δημοψήφισμα δεν έγινε ποτέ και ο ελληνικός λαός είδε να του στερούν το δικαίωμα να αποφανθεί για τα νέα χρέη. Τα μεγάλα ΜΜΕ αναπαρήγαγαν το επιχείρημα ότι η αναδιάρθρωση επέτρεπε να μειωθεί κατά 50% το ελληνικό χρέος. Στη πραγματικότητα, το ελληνικό χρέος είναι μεγαλύτερο το 2015 από ό,τι ήταν το 2011, τη χρονιά που προηγήθηκε της μεγάλης διαγραφής του υποτιθέμενου 50%. Ο λογιστικός έλεγχος θα καταδείξει ότι αυτή η επιχείρηση αναδιάρθρωσης που συνιστούσε μια τεράστια εξαπάτηση συνδεόταν με το βάθεμα των πολιτικών που αντιβαίνουν στο συμφέρον της Ελλάδας και του πληθυσμού της.
Ο λογιστικός έλεγχος πρέπει επίσης να αξιολογήσει κατά πόσο οι αυστηροί όροι που επέβαλε η Τρόικα στην Ελλάδα σε αντάλλαγμα για τις πιστώσεις που της παραχωρήθηκαν συνιστούν μια χαρακτηριστική παραβίαση μιας σειράς συμβάσεων και συνθηκών που οφείλουν να σέβονται οι δημόσιες αρχές τόσο της πλευράς των πιστωτών όσο και εκείνης του δανειζόμενου, δηλαδή της Ελλάδας. Ο καθηγητής νομικής Andreas Fischer-Lescano, για λογαριασμό του Εργατικού Κέντρου της Βιέννης (5) απέδειξε χωρίς καμιά αμφιβολία ότι τα προγράμματα της Τρόικας είναι παράνομα σύμφωνα με το ευρωπαϊκό και το διεθνές δίκαιο. Τα μέτρα που προβλέπονταν από τα προγράμματα προσαρμογής και τα οποία επιβλήθηκαν στην Ελλάδα καθώς και οι συγκεκριμένες πολιτικές που αποτελούν τις άμεσες συνέπειές τους παραβιάζουν μια σειρά θεμελιωδών δικαιωμάτων όπως το δικαίωμα στην υγεία, στη μόρφωση, στη στέγαση, στη κοινωνική ασφάλιση, σε ένα δίκαιο μισθό αλλά και την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και τη συλλογική διαπραγμάτευση. Όλα αυτά τα δικαιώματα προστατεύονται από πολυάριθμα νομικά κείμενα σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο όπως από τη Χάρτα θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ευρωπαϊκή Συνθήκη δικαιωμάτων του ανθρώπου, την ευρωπαϊκή κοινωνική Χάρτα, τα δυο Σύμφωνα του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη Χάρτα του ΟΗΕ,…
Ο λογιστικός έλεγχος θα μπορούσε να καταδείξει ότι τα μέτρα που έχουν υπαγορεύσει οι πιστωτές συνιστούν προφανή πισωγυρίσματα της άσκησης των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων και χαρακτηριστική παραβίαση μιας σειράς συμβάσεων. Μπορούν να ταυτοποιηθούν σημαντικές παρατυπίες. Κατά συνέπεια, η επιτροπή που θα επιφορτιστεί να διεξαγάγει το λογιστικό έλεγχο θα μπορεί να εκφέρει εμπεριστατωμένη γνώμη για το κατά πόσο το χρέος που έχει συνάψει η Ελλάδα με την Τρόικα είναι νόμιμο, άνομο ή άκυρο.


ΠΗΓΗ | contra-xreos.gr, ΦΩΤΌ | DOCTV

Γιατί η Γερμανία χρωστά σε κάθε Έλληνα πολίτη 110.954 ευρώ

Μπορεί η προηγούμενη μνημονιακή ελληνική κυβέρνηση να είχε υπολογίσει το κατοχικό δάνειο που μας οφείλει η Γερμανία σε 11 δισ. ευρώ, ωστόσο, οι συνολικές γερμανικές οφειλές στη χώρα μας από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ανέρχονται, σύμφωνα με το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, στο αστρονομικό ποσό του 1 τρισεκατομμυρίου και 200 δισεκατομμυρίων ευρώ, το οποίο εάν διαιρεθεί με τους 10.815.197 Έλληνες πολίτες της απογραφής του 2011, βγάζει ότι η Γερμανία οφείλει σε κάθε Έλληνα πολίτη 110.954 ευρώ.
Διαβάστε την έκθεση που κατέθεσε στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης στις 27/07/2011:
Την Τετάρτη, 27.7.2011, στις 12 το μεσημέρι, ο Μανώλης Γλέζος, Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα και ο Στέφανος Ληναίος, Υπεύθυνος Γραμματείας, εκλήθησαν, και κατέθεσαν στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Ελλήνων, παρόντος και του Υπουργού Εξωτερικών Σταύρου Λαμπρινίδη, ενημερώνοντας όλα τα μέλη της Επιτροπής, με πλήρη και αναλυτικά στοιχεία, για ολόκληρο το μέγιστο πρόβλημα των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα.
Ιδιαίτερα ο Πρόεδρος Μανώλης Γλέζος ανέλυσε διεξοδικά τις οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα:
Α) Προς το Δημόσιο: Τους αρχαιολογικούς θησαυρούς, τις επανορθώσεις για την καταστροφή της ελληνικής οικονομίας, ύψους 7.100 δις δολαρίων και το αναγκαστικό δάνειο ύψους 3.500 δις δολαρίων αγοραστικής αξίας 1938 και για τα 2 ποσά.
Συγκεκριμένα:
1. Η επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών και των έργων Τέχνης, καταγεγραμμένα από τη Δ/νση Αρχαιοτήτων και Ιστορικών Μνημείων και από το Τμήμα Αρχαιολογίας Παν/μίου Αθηνών.
2. Η Διασυμμαχική Επιτροπή 19 χωρών της Ευρώπης, στο Παρίσι,το 1946 που καταλόγισε να πληρώσει η Γερμανία στην Ελλάδα,για τις καταστροφές στην οικονομία της, το ποσό των 7.100 δις δολ., αγοραστικής αξίας 1938, αντί του ποσού των 14.500 δις δολ. που ζήτησε η Ελλάδα, σημερινή αξία σε ευρώ 108 δις χωρίς τους τόκους.
3. Το αναγκαστικό δάνειο: Το υπόλοιπο (πλήρωσαν στο τέλος της κατοχής 2 δόσεις), ύψους 3.500 δις δολ., σημερινής αξίας 54 δις ευρώ χωρίς τους τόκους.
Β) Η καταστροφή της οικονομίας της Ελλάδας: Η πραγμάτωσή της επήλθε: 1. Με την αρπαγή του 51% των μετοχών των ΔΕΚΟ και όλων των μεγάλων ιδιωτικών επιχειρήσεων. 2. Με τη διατροφή των στρατευμάτων κατοχής, σύνολο 670.000 στρατός ( Γερμανικός, Ιταλικός, Βουλγαρικός). Ακόμη και με τη διατροφή της στρατιάς του Ρόμελ, του AFRICA CORPS, (κατ’ εξαίρεση, μόνο η Ελλάδα!!!). Η διατροφή ανήλθε σε 8 δις δρχ., το μήνα. 3.Με το πλαστό χαρτονόμισμα Reichs Kredit Kassenschine είχαμε άμεση λεηλασία επιχειρηματιών, άμεση λεηλασία ελληνικού χρήματος. Έγινε εξαγορά του με 530.894 χρυσές λίρες Αγγλίας,τον Αύγουστο του 1941. 4. Με τη ληστεία νομισμάτων: Δεκάρικα, εικοσάρικα, τάλιρα, 37.77 τόνοι = πλήρωσαν μόνο 104 χρυσές λίρες (!!!) και πήραν ασήμι 18μιση τόνους. Από τα 2δραχμα, 1δραχμα, 20λεπτα, 10λεπτα πήραν 64.50 τόνους, πλήρωσαν μόνο 5μιση χρυσές λίρες (!!!) και πήραν συνολικά 73 τόνους χαλκού. 5. Με το αναγκαστικό δάνειο, με ρηματική διακοίνωση στις 23.3.1942, που επιβλήθηκε στην Ελλάδα και είχε αναδρομική ισχύ από 1.1.1942. Υπόλοιπο, 3.5 δις δολ. αγοραστικής αξίας του 1938. 6. Με τις δημεύσεις: Το 10% της αγροτικής παραγωγής. – Επιτάξεις: Σχολεία, νοσοκομεία, ξενοδοχεία, οικήματα. – Κατασχέσεις: Μέσα συγκοινωνίας και μεταφοράς = Σιδηρόδρομοι, πλοία, αυτοκίνητα, ποδήλατα, ακόμη και ζώα, άλογα, μουλάρια, γαϊδουριά. 7. Με τις αμέτρητες αρπαγές και ληστείες οικιών, καταστημάτων, σε όλη την Ελλάδα.
Σημειώνουμε ότι με τους πρόχειρους υπολογισμούς των οικονομολόγων-μελών του Εθνικού μας Συμβουλίου, το σύνολο των γερμανικών οφειλών, προς το Δημόσιο, ανέρχεται περίπου στο ιλιγγιώδες ποσό των 1 τρις και 200 δις ευρώ!
Γ) Προς τα θύματα: 89 αναγνωρισμένα ολοκαυτώματα. – Ολόκληρη η Ελλάδα είναι ένα ολοκαύτωμα-νεκροταφείο αμέτρητων μαρτυρικών πόλεων, 13.1/2 % του ελληνικού πληθυσμού.
Στη συνέχεια, ο Στέφανος Ληναίος παρέδωσε όλο το απαραίτητο, αναλυτικό, ενημερωτικό υλικό στον Πρόεδρο της Επιτροπής και ευχαρίστησε τα μέλη της, εκ μέρους του Εθνικού Συμβουλίου, τονίζοντας ότι «είναι η πρώτη φορά που επιτέλους η Ελληνική Βουλή, μας κάλεσε για να πληροφορηθεί υπεύθυνα και αναλυτικά για το μέγιστο αυτό πρόβλημα που έπρεπε να έχει ήδη αντιμετωπισθεί και λυθεί εδώ και πολλά χρόνια όχι μόνο για την οικονομική, αλλά και για την ηθική αποκατάσταση της τιμής της πατρίδας μας και των αμέτρητων θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας».
Έπειτα, ο Πρόεδρος και όλοι οι Βουλευτές της Επιτροπής, ευχαρίστησαν τον Μανώλη Γλέζο για την ολοκληρωμένη και αποκαλυπτική ενημέρωση και ομόφωνα αποφάσισαν, τον προσεχή Σεπτέμβριο, να αφιερώσουν, αποκλειστικά, μια ολόκληρη συνεδρίαση της Επιτροπής για μια πλήρη και αναλυτική συζήτηση των Βουλευτών της και των εκπροσώπων του Εθνικού Συμβουλίου, παρουσία των Υπουργών Εξωτερικών, Δικαιοσύνης και Οικονομικών.
Η Γραμματεία της Συντονιστικής Επιτροπής του Εθνικού Συμβουλίου –27.7.2011-
Πηγή : tribune.gr