Παρακολουθώντας μια εκπομπή στην ΕΡΤ, για τη παρουσίαση βιβλίου με ιδιαίτερο περιεχόμενο, που άπτεται πίστεως -ή στρεβλής πίστεως: αθεΐας δηλαδή- παρατηρώ ότι ο παρουσιαστής συγχέοντας βασικές έννοιες, δημιούργησε για λόγους ευγένειας νομίζω, αλλά και παράλληλης αμάθειας περί τα της πίστεως του, μια σύγχυση αποδοχής.
Οποιοσδήποτε πιστός με γνώση θα ξεκαθάριζε και θα είχε εκθέσει το προβληματισμό του ευθέως, χωρίς να αποδέχεται στρεβλές απόψεις χάρη της ευγένειας και της φιλοξενίας ή ανοχής απόψεων των άλλων.
Θα τις παρουσίαζε μεν αλλά χωρίς αποδοχή αφού δηλώνει πιστός.
Αν δήλωνε οτιδήποτε άλλο, θα μπορούσε να πράξει αλλιώς, αλλά ως πιστός οφείλει να γνωρίζει και οφείλει να προστατεύει την ορθότητα της πίστεως του μη αποδεχόμενος τα υπόλοιπα.
Η σύγχυση αυτή που τη συναντώ συχνά μου έδωσε το έναυσμα να ψάξω λίγο τις θρησκευτικές πηγές αξιόπιστες και παράλληλα συνοπτικές και ουσιαστικές.
Να σημειώσουμε ότι εδώ δεν αναλύεται το γιατί αλλά το Τι -τι πιστεύουμε οι ορθόδοξοι χριστιανοί-.
Όποιος θέλει να εμβαθύνει στο γιατί πιστεύουμε αυτά υπάρχουν θεολογικά κείμενα που λέγονται Απολογητικά και το οποία αναλύουν και υποστηρίζουν το γιατί πιστεύουμε αυτά κι όχι άλλα.
Ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει πάντως για το ''Τι είναι ο Χριστός'' είναι αυτό του μητροπολίτη Μελετίου όπου με απλό ουσιαστικό και συνοπτικό τρόπο στηρίζει αυτά που βλέπουμε καθημερινά να προσπαθούν να γκρεμίσουν επειδή νομίζουν δεν είναι γερά κτισμένα σε γνώση και λόγο, το προσπαθούν Άθεοι, μη ορθόδοξοι χριστιανοί, και υποτιθέμενοι ορθόδοξοι που δεν ξέρουν τι πιστεύουν.
Για τους ορθόδοξους χριστιανούς μου κακοφαίνεται να μη ξέρουν τι υποτίθεται πως πιστεύουν για τούτο ενισχύοντας τη δική μου γνώση τη προσφέρω και σε σας με την ευχή να έχουμε καλές γιορτές σεβόμενοι το χριστιανικό πνεύμα των ημερών που έρχονται.
ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ
1. Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων.
Πιστεύω, ως ορθόδοξος Χριστιανός, σε έναν Θεό, Πατέρα, Κυρίαρχο του παντός, που δημιούργησε από το μηδέν και με απόλυτη ελευθερία και αγάπη τον ουρανό και τη γη. Δημιούργησε, δηλαδή, τόσο τον ορατό και υλικό, όσο και τον αόρατο και πνευματικό κόσμο.
2. Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων˙ Φως εκ Φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού, γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο.
Πιστεύω και σ’ έναν Κύριο, τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό, που είναι ο μονογενής Υιός του Θεού Πατέρα και Γεννήθηκε απ’ Αυτόν προαιωνίως.
-Να μη ξεχνάνε τι είπε ο ίδιος που δήλωσε ευθαρσώς θεός, όσοι δυσκολεύονται να αποδεχτούν τη θεϊκή του φύση οπότε ή τρελός ήταν ή θεός έτερο ουδέν-
Είναι φως, όπως και ο Πατέρας Του.
Είναι αληθινός Θεός, επειδή γεννήθηκε από τον αληθινό Θεό.
Ο Υιός δεν είναι δημιούργημα ή κτίσμα του Θεού, όπως πίστευαν διάφοροι αιρετικοί, αλλά έχει την ίδια Θεία ουσία με τον Πατέρα (είναι «ομοούσιος») και τα πάντα δημιουργήθηκαν δια του Υιού.
3. Τον δι' ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος άγιου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα.
Ο Υιός του Θεού, για τη δική μας σωτηρία, κατέβηκε από την ουράνια δόξα Του στη γη και έλαβε σάρκα, όμοια με τη δική μας, από την Παρθένο Μαρία με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Έγινε δηλαδή άνθρωπος όμοιος σε όλα μ’ εμάς, εκτός από την αμαρτία και έζησε σε συγκεκριμένο χρόνο πάνω στη γη.
4. Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα.
Σταυρώθηκε, έπαθε και τάφηκε για μας, όταν ρωμαίος επίτροπος της Ιουδαίας ήταν ο Πόντιος Πιλάτος.
-σταυρώθηκε όχι κάποτε αόριστα, αλλά συγκεκριμένα γεγονός που αποδεικνύεται ιστορικά-
5. Και αναστάντα τη τρίτη ήμερα κατά τας Γραφάς.
Και αναστήθηκε, σύμφωνα με την Αγία Γραφή, την τρίτη ημέρα από τον τάφο, ενώ ήταν νεκρός.
6. Και ανελθόντα εις τους ουρανούς και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός.
Μετά την Ανάστασή Του ανέβηκε στον ουρανό με τη δύναμη που είχε ως Θεός, δοξάζοντας έτσι την ανθρώπινη φύση. Ανέβηκε και κάθισε στα δεξιά του Πατέρα Του.
-η εικόνα του Υιού που κάθεται δεξιά του Πατρός σαν είναι μεταφορική για να δείξει την συσχέτιση-
7. Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς· ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος.
Θα έρθει και πάλι στον κόσμο με δόξα, σε χρόνο που τον γνωρίζει μόνο ο Θεός, για να κρίνει τους ζωντανούς και τους νεκρούς. Και η Βασιλεία Του δεν θα έχει τέλος.
8. Και εις το Πνεύμα το άγιον, το κύριον, το ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν δια των προφητών.
Πιστεύω και στο Άγιο Πνεύμα, το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, που έχει κυριότητα και εξουσία. Ζωοποιεί όλη την κτίση και εκπορεύεται από τον Πατέρα. Είναι ομοούσιο με τον Πατέρα και τον Υιό. Προσκυνείται και δοξάζεται ισότιμα μαζί Τους. Καθοδήγησε τους Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, που προείπαν για τον ερχομό του Σωτήρα.
9. Εις μίαν, αγίαν, καθολικήν και αποστολικήν Εκκλησίαν.
Πιστεύω και στην Εκκλησία.
Μία όπως μία είναι η κεφαλή της, ο Χριστός και μία η πίστη εκείνων που μετέχουν στη ζωή της.
Είναι αγία, χωρισμένη από κάθε αμαρτία.
Είναι καθολική, επειδή κατέχει όλη την αλήθεια και θέλει να συμπεριλάβει όλους τους ανθρώπους.
Είναι αποστολική, επειδή διατηρεί ανόθευτη τη διδασκαλία των Αποστόλων και επειδή οι επίσκοποι που την ποιμαίνουν είναι διάδοχοι εκείνων.
10. Ομολογώ εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών.
Ομολογώ ένα βάπτισμα στο όνομα της Αγίας Τριάδος. Μ’ αυτό αρχίζουμε την καινούρια ζωή μέσα στην Εκκλησία. Με αυτό συγχωρείται το προπατορικό αμάρτημα.
11. Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών.
Πιστεύω και περιμένω την κοινή ανάσταση όλων των νεκρών.
Θα αναστηθεί κάθε σώμα για να ενωθεί με την αθάνατη ψυχή του.
Η ανάσταση όλων θα γίνει με τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου.
12. Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αμήν.
Προσδοκώ ότι, μετά την ανάσταση και την τελική κρίση όλων των ανθρώπων από τον Χριστό, θα αξιωθώ να απολαύσω την αιώνια ζωή, μαζί με όλους τους αγίους. Αμήν.
(Από την έκδοση της Ιεράς Μητροπόλεως Ηλείας που έχει τίτλο: "ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΑΤΗΧΗΣΗ" - δια μεγάλους προσερχομένους στο άγιο Βάπτισμα - και την επιμελήθηκε ο θεολόγος κ. Γεώργιος Κομιώτης, Πρόεδρος της Δ.Ε. της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων Παραρτήματος Νομού Ηλείας).
-Οι παρατηρήσεις με κεκλιμένα γράμματα είναι του ''αναρτήσαντος''-
