Ηλεκτρονικά περιοδικά
▼
Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012
Η ΑΜΕΡΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ
Αυτή η ταινία αφορά κυρίως το κόσμο σήμερα και όπως εύκολα μπορεί να διακρίνει κανείς εφόσον δεν φοράει παρωπίδες είναι καιρός όλος ο κόσμος να φερθεί υπεύθυνα δραστήρια και αποτελεσματικά όσο ακόμη αυτό είναι εφικτό.
δείτε και θα καταλάβετε:
Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΕΠΙΜΟΝΗΣ -Βιοσοφία-
Ποτέ
δε θα σκεφτώ την αποτυχία και θα πετάξω απ’ το λεξιλόγιο μου λέξεις
και φράσεις σαν: «σταμάτα, δεν μπορώ, ανίκανος, αδύνατο δε γίνεται,
απίθανο, αποτυχία, ανεφάρμοστο, χωρίς ελπίδα, υποχώρηση», γιατί
είναι λέξεις των κουτών.
Θα αποφεύγω την απόγνωση, αλλ’ αν τυχόν αυτή η αρρώστια του μυαλού με μολύνει, θα συνεχίζω να εργάζομαι μέσα στην απόγνωση.
Θα μοχθώ και θα υπομένω.
Θα αγνοώ τα εμπόδια στα πόδια μου και θα προσηλώνω τα μάτια μου στους σκοπούς πάνω απ’ το κεφάλι μου, γιατί ξέρω πως όπου τελειώνει η άγονη έρημος, εκεί φυτρώνει το πράσινο γρασίδι.
Θα αποφεύγω την απόγνωση, αλλ’ αν τυχόν αυτή η αρρώστια του μυαλού με μολύνει, θα συνεχίζω να εργάζομαι μέσα στην απόγνωση.
Θα μοχθώ και θα υπομένω.
Θα αγνοώ τα εμπόδια στα πόδια μου και θα προσηλώνω τα μάτια μου στους σκοπούς πάνω απ’ το κεφάλι μου, γιατί ξέρω πως όπου τελειώνει η άγονη έρημος, εκεί φυτρώνει το πράσινο γρασίδι.
Θα επιμείνω μέχρι να πετύχω.
Στο εξής θα θεωρώ την προσπάθεια κάθε μέρας σαν ένα μόνο χτύπημα με το τσεκούρι μου στον κορμό πανίσχυρης βελανιδιάς.
Το πρώτο χτύπημα δε θα ταράξει το ξύλο, ούτε το δεύτερο, ούτε το τρίτο.
Κάθε χτύπημα, μόνο του, μπορεί να είναι μηδαμινό, χωρίς καμιά συνέπεια.
Κι όμως από παιδικά χτυπήματα σιγά-σιγά η βελανιδιά θα πέσει.
Το ίδιο θα συμβαίνει και με τις σημερινές μου προσπάθειες.
Θα μοιάζω με τη σταγόνα της βροχής που απογυμνώνει το βουνό, με το έντομο που κατατρώει την τίγρη, με το αστέρι που φωτίζει τη γη, το δούλο που χτίζει πυραμίδα.
Θα χτίσω το κάστρο μου μ’ ένα τούβλο κάθε φορά, γιατί ξέρω πως μικρές προσπάθειες, όταν επαναλαμβάνονται, θ’ αποτελειώσουν κάθε έργο.
Το πρώτο χτύπημα δε θα ταράξει το ξύλο, ούτε το δεύτερο, ούτε το τρίτο.
Κάθε χτύπημα, μόνο του, μπορεί να είναι μηδαμινό, χωρίς καμιά συνέπεια.
Κι όμως από παιδικά χτυπήματα σιγά-σιγά η βελανιδιά θα πέσει.
Το ίδιο θα συμβαίνει και με τις σημερινές μου προσπάθειες.
Θα μοιάζω με τη σταγόνα της βροχής που απογυμνώνει το βουνό, με το έντομο που κατατρώει την τίγρη, με το αστέρι που φωτίζει τη γη, το δούλο που χτίζει πυραμίδα.
Θα χτίσω το κάστρο μου μ’ ένα τούβλο κάθε φορά, γιατί ξέρω πως μικρές προσπάθειες, όταν επαναλαμβάνονται, θ’ αποτελειώσουν κάθε έργο.
Θα επιμείνω μέχρι να πετύχω.
Τα
βραβεία της ζωής βρίσκονται στο τέλος κάθε ταξιδιού, όχι κοντά στο
ξεκίνημα, και δε μου είναι δεδομένο να ξέρω πόσα βήματα χρειάζονται
για να πετύχω το σκοπό μου.
Ίσως συναντήσω την αποτυχία ακόμα και στο χιλιοστό βήμα, κι όμως η επιτυχία κρύβεται πίσω από την επόμενη στροφή του δρόμου.
Ποτέ δε θα γνωρίζω πόσο κοντά είναι, παρά μόνο όταν γυρίσω στη στροφή.
Πάντα θα κάνω ένα βήμα παραπάνω.
Κι αν αυτό αποδείχνεται ανώφελο, θα κάνω άλλο ένα κι ακόμα ένα.
Αλήθεια, ένα βήμα κάθε φορά δεν είναι και τόσο δύσκολο.
Ίσως συναντήσω την αποτυχία ακόμα και στο χιλιοστό βήμα, κι όμως η επιτυχία κρύβεται πίσω από την επόμενη στροφή του δρόμου.
Ποτέ δε θα γνωρίζω πόσο κοντά είναι, παρά μόνο όταν γυρίσω στη στροφή.
Πάντα θα κάνω ένα βήμα παραπάνω.
Κι αν αυτό αποδείχνεται ανώφελο, θα κάνω άλλο ένα κι ακόμα ένα.
Αλήθεια, ένα βήμα κάθε φορά δεν είναι και τόσο δύσκολο.
Θα επιμείνω μέχρι να πετύχω.
Δεν ήρθα σε τούτο τον κόσμο να νικηθώ, ούτε η αποτυχία τρέχει στις φλέβες μου.
Δεν είμαι πρόβατο περιμένοντας το βοσκό να με κεντρίσει.
Είμαι λιοντάρι και αρνούμαι να μιλάω, να περπατάω, να κοιμάμαι με τα πρόβατα.
Δε θα δώσω προσοχή σ’ αυτούς που θρηνούν και παραπονιούνται, γιατί η αρρώστια τους είναι κολλητική.
Ας τους να πάνε με τα πρόβατα.
Το σφαγείο της αποτυχίας δεν είναι ο δικός μου προορισμός.
Θα επιμείνω μέχρι να πετύχω.
Στην Ανατολή οι μικροί ταύροι δοκιμάζονται για τον αγώνα στην αρένα σύμφωνα με καθορισμένο τρόπο.Φέρνουν καθέναν στην παλαίστρα και τον αφήνουν να ορμήσει εναντίον έφιππου ταυρομάχου που τον κεντάει με μια λόγχη.
Και τότε η αντρεία του κάθε ταύρου μετριέται προσεχτικά, ανάλογα με τον αριθμό των εφόδων που δείχνουν την απόφασή του να ορμήσει, παρά το κοφτερό χτύπημα της λάμας.
Από δω και στο εξής θα αναγνωρίζω πως κάθε μέρα δοκιμάζομαι από τη ζωή με τον ίδιο τρόπο.
Αν επιμένω, αν συνεχίζω να προσπαθώ, αν συνεχίζω να ορμάω, προς τα εμπρός, θα πετυχαίνω.
Θα επιμείνω μέχρι να πετύχω.
Θα επιμένω γνωρίζοντας πως κάθε αποτυχία θα αυξάνει την πιθανότητα για επιτυχία στην επόμενη προσπάθεια.
Κάθε όχι που ακούω θα με φέρνει πιο κοντά στον ήχο του ναι.
Κάθε συνοφρύωμα που συναντάω με προετοιμάζει για το χαμόγελο που έρχεται.
Κάθε ατυχία στο δρόμο μου θα έχει μέσα της το σπόρο της αυριανής καλής τύχης.
Πρέπει να έχω τη νύχτα για να εκτιμάω την ημέρα.
Πρέπει ν’ αποτυχαίνω συχνά για να επιτύχω μια φορά.
Κάθε όχι που ακούω θα με φέρνει πιο κοντά στον ήχο του ναι.
Κάθε συνοφρύωμα που συναντάω με προετοιμάζει για το χαμόγελο που έρχεται.
Κάθε ατυχία στο δρόμο μου θα έχει μέσα της το σπόρο της αυριανής καλής τύχης.
Πρέπει να έχω τη νύχτα για να εκτιμάω την ημέρα.
Πρέπει ν’ αποτυχαίνω συχνά για να επιτύχω μια φορά.
Θα επιμείνω μέχρι να πετύχω.
Δεν θα επιτρέψω στη χτεσινή
επιτυχία να με αποκοιμίσει σε σημερινή νωθρότητα, γιατί αυτό είναι το
μεγάλο θεμέλιο της αποτυχίας.
Θα ξεχνάω τα γεγονότα της περασμένης ημέρας, αδιάφορο αν ήταν καλά ή άσχημα, και θα χαιρετάω τον καινούργιο ήλιο με εμπιστοσύνη πως αυτή θα είναι η καλύτερη ημέρα της ζωής μου.
Όσο υπάρχει αναπνοή μέσα μου, τόσο θα συνεχίσω να επιμένω.
Γιατί τώρα ξέρω μια απ’ τις μεγαλύτερες αρχές της επιτυχίας.
Θα ξεχνάω τα γεγονότα της περασμένης ημέρας, αδιάφορο αν ήταν καλά ή άσχημα, και θα χαιρετάω τον καινούργιο ήλιο με εμπιστοσύνη πως αυτή θα είναι η καλύτερη ημέρα της ζωής μου.
Όσο υπάρχει αναπνοή μέσα μου, τόσο θα συνεχίσω να επιμένω.
Γιατί τώρα ξέρω μια απ’ τις μεγαλύτερες αρχές της επιτυχίας.
Αν επιμένω αρκετά, θα νικάω.
Θα επιμένω.Θα νικάω.
Κείμενο του Og Mandino
Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012
CCIAS: Το Ελληνικό υπερόπλο
To σύστημα που δεν πρόλαβε να υλοποιήσει ο Στρατηγός Γράψας !
ΑΡΓΟΥΝ, ΤΟ ΚΛΕΒΟΥΝ, ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ , ΤΟ ΡΑΝΟΥΝ
Αν ξέρετε κάτι σοβαρό πείτε το ή σκάστε σας βαρεθήκαμε πια ανόητοι.
Η ουσία:
Πρόκειται για εξαιρετικού ενδιαφέροντος υπόθεση που οφείλουμε όλοι να κυνηγήσουμε με νύχια και με δόντια.
Αυτή τη φορά θα έχουμε εξελίξεις όχι όπως άλλες φορές που οι εσωτερικοί πράκτορες έφαγαν με χρυσά μαχαιροπήρουνα και οι δημιουργοί πήγαν στον αγύριστο .
Λέει -υποτίθεται- μεταξύ άλλων Ιπτάμενος : Το σύστημα αυτό, θα αποτελέσει την ληξιαρχική πράξη του αιφνίδιου θανάτου των απέναντι, αν μας επιτεθούν''
Μετά από πέντε χρόνια κοροϊδίας, ένας από τους επιστήμονες αποφάσισε να «σπάσει» τη σιωπή… και να πει τι;
Ότι δεν γίνεται τίποτε επειδή οι υπεύθυνοι [στρατηγοί και πολιτικοί] τα παίρνουν για να κάνουν το ψόφιο κοριό παραδίδοντας σε αυτούς με τις ποδίτσες, σχέδια και πρωτότυπα για να τα δώσουν στους Διεθνείς Άπληστους τους προιστάμενους τους ώστε να τα φτιάξουν και να μας τα πουλήσουν μετά σαν νέοι φωστήρες.
Δεν μας παρατάτε;
Ποιός μετρίως έξυπνος άνθρωπος θα εμπιστευόταν -πόσο μάλλον πέντε διάνοιες- κάτι τέτοιο σε ανθρώπους τέτοιου ήθους και ποιού , πως να πιστεψουμε τέτοιες ανοησίες κι επιπλέον ότι ένας από τους πέντε βγαίνει στα κανάλια και διαλαλεί άκρως απόρρητα προγράμματα.
Πάντως το κλαψομούνικο ύφος του αδικημένου κακομοίρη έχει πέραση δείτε πόσο εύκολα μπαίνουν σε αυτό το ρόλο οι δημοσιογραφίσκοι και οι λοιποί παρατρεχάμενοι χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι διαπράττουν εσχάτη προδοσία στις ελληνικές αξίες:
της μέριμνας , της επιμέλειας, της πρόβλεψης, της πανουργίας, της εντιμότητας, της ανδρείας των Ελλήνων ηγετών στρατεύματος και πολιτείας.
Είναι αυταπόδεικτο ότι δεν είναι ούτε όλοι οι πολιτικοί κλέφτες και απατεώνες ούτε ολοι οι στρατηγοί προδότες ανέντιμοι και δουλικά ξένων δυνάμεων, οπωσδήποτε ομως υπάρχουν σε κάθε κοινωνία και αυτά τα είδη από τα οποία και το κράτος προφυλάσσεται ενίοτε επιμελώς κάποτε πλημελώς.
Προσέξτε όμως πόσο καλά το στήσανε το παιχνιδάκι αυτό της κοινής γνώμης οι δημόσιοι διαμορφωτές γνώμης υπονομεύοντας την ηγεσία σε κάθε της επίπεδο!!!
Η ιστορία
Στις 13/02/2009 συνέρχεται το Συμβούλιο Αμυντικού Σχεδιασμού Προγραμματισμού (ΣΑΣΠ) και γνωμοδοτεί με 7-0 υπέρ της επιχειρησιακής αναγκαιότητας του συστήματος και εισηγείται την κατεπείγουσα εξέταση του ζητήματος από το Συμβούλιο Αρχηγών.
Παραδόξως μέχρι την αποστρατεία του,τον Αύγουστο του 2009,ο Αρχηγός δεν κατόρθωσε να βάλει στην αντζέντα του ΣΑΓΕ, αυτό το ζήτημα , προφανώς η οικονομική πολιορκία αποδίδει για τους έξω !
Τα τελευταία τεχνικά προβλήματα επιλύονται. Όλα δείχνουν έτοιμα για να κατασκευαστεί το πρωτότυπο σύστημα.
Όμως ένα χρόνο μετά , με Α/ΓΕΕΘΑ πλέον τον πτέραρχο Ιωάννη Γιάγκο, οι επιστήμονες έκπληκτοι πληροφορούνται ότι το θέμα θα… επανεξεταστεί!
Μετά απ’ αυτή την επιστολή το ΣΑΣΠ συνεδριάζει και πάλι και αποφασίζει ξανά με 7-0 υπέρ της επιχειρησιακής αναγκαιότητας του ελληνικού συστήματος! Το ΓΕΕΘΑ, διαβεβαιώνει ότι «το θέμα θα προχωρήσει άμεσα».
Στις 29/05/2010, ο τότε ΑΝΥΕΘΑ και νυν τεως ΥΕΕΘΑ Πάνος Μπεγλίτης έχει στα χέρια του και την πλήρη οικονομοτεχνική μελέτη.
Τον περασμένο Ιούνιο έστειλαν επιστολές στον Πρωθυπουργό και στον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, για να είναι ενήμεροι. Καμία αντίδραση, πελαγωμένοι με τους λογιστές της τρόικας!
Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012
ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ
Το μάθημα μιλάει για όλους όμως αναλύει τη μέθοδο και τα λέει στη πεθερά να τα μαθαίνει η κυρά.
Τα ακούμε και τα κρίνουμε κυρίως για να καταλάβουμε πως παίζεται το παιχνίδι αυτό στη χώρα μας και πόσο κοντά είμαστε σε εμφύλιο ή εισβολή αν δεν δράσουμε.