ΕΛΛΗΝΕΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΣΚΟΠΕΥΤΕΣ, ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΕΧΝΗ,

Αναζήτηση

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΠΟΥ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ






 
Μελέτη που πραγματοποιήθηκε από το  Ελβετικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ζυρίχης, μελέτησε τις σχέσεις μεταξύ 43.000 πολυεθνικών εταιριών, και εντόπισε μια μικρή ομάδα 147 επιχειρήσεων (κυρίως τραπεζών), με δυσανάλογα μεγάλη δύναμη για την παγκόσμια οικονομία.
Είναι η πρώτη μελέτη που προκειμένου να εντοπίσει αυτό το δίκτυο εταιρειών δεν χρησιμοποίησε ιδεολογικά κριτήρια, αλλά συνδύασε μαθηματικά  μοντελοποίησης φυσικών συστημάτων μαζί με εταιρικά δεδομένα.
Προηγούμενες μελέτες είχαν επίσης αναδείξει ότι λίγες πολυεθνικές κατέχουν μεγάλο μερίδιο της παγκόσμιας οικονομίας, όμως είχαν συμπεριλάβει  στην ανάλυση τους  περιορισμένο αριθμό  εταιρειών και επιπλέον παρέλειψαν να μελετήσουν τις έμμεσες σχέσεις μεταξύ τους.
Η ερευνητική ομάδα της Ζυρίχης χρησιμοποίησε μια βάση δεδομένων από 37 εκατομμύρια επιχειρήσεις και επενδυτές από όλο τον κόσμο, έτσι ώστε να βγάλει τις 43060 πολυεθνικές εταιρείες και τις μετοχικές διασυνδέσεις μεταξύ τους. Στη συνέχεια κατασκευάστηκε ένα μοντέλο το οποίο δείχνει τις εταιρείες που ελέγχουν άλλες εταιρείες, σε συνδυασμό και με τον τζίρο της κάθε εταιρείας.
Το αποτέλεσμα, το οποίο δημοσιεύεται στο PLoS One, ανέδειξε έναν πυρήνα από 1318 εταιρείες που έχουν ιδιοκτησιακή συγγένεια. Κάθε μία από τις 1318 εταιρείες έχει μετοχική σχέση με δύο ή περισσότερες άλλες εταιρείες, και κατά μέσο όρο είναι συνδεδεμένη με άλλες 20 .
Στον παρακάτω πίνακα αποτυπώνεται το δίκτυο αυτό των εταιρειών. Οι εταιρείες με πάρα πολλές διασυνδέσεις είναι σε κόκκινο κύκλο ενώ αυτές με λιγότερες διασυνδέσεις σε κίτρινο. Το μέγεθος του κύκλου δείχνει τον τζίρο της εταιρείας.
Αυτές οι 1318 εταιρείες αν και  αντιπροσωπεύουν μόνο το 20% του παγκόσμιου τζίρου, εντούτοις ελέγχοντας το μετοχικό κεφάλαιο της πλειοψηφία των μεγάλων εταιρειών και μεταποιητικών επιχειρήσεων του κόσμου (δηλαδή της πραγματικής οικονομία), φτάνουν να  αντιπροσωπεύουν επιπλέον 60% της παγκόσμιας οικονομίας !
Όταν ξετύλιξαν ακόμα περισσότερο το κουβάρι της ιδιοκτησίας, διαπίστωσαν ότι μεγάλο μέρος από αυτές τις 1318 εταιρείες, ελέγχονται από μία ομάδα 147 εταιρειών.  


Αυτές οι 147 εταιρείες ελέγχουν τελικά το 40% του πλούτου του δικτύου των 1318 εταιρειών (οι οποίες  ελέγχουν το 80% της παγκόσμιας οικονομίας ) !
Στην παρακάτω λίστα παρατίθενται οι 50 μεγαλύτερες εταιρείες, από το υπερ-δίκτυο των 147 εταιρειών.

1. Barclays plc
2. Capital Group Companies Inc
3. FMR Corporation
4. AXA
5. State Street Corporation
6. JP Morgan Chase & Co
7. Legal & General Group plc
8. Vanguard Group Inc
9. UBS AG
10. Merrill Lynch & Co Inc
11. Wellington Management Co LLP
12. Deutsche Bank AG
13. Franklin Resources Inc
14. Credit Suisse Group
15. Walton Enterprises LLC
16. Bank of New York Mellon Corp
17. Natixis
18. Goldman Sachs Group Inc
19. T Rowe Price Group Inc
20. Legg Mason Inc
21. Morgan Stanley
22. Mitsubishi UFJ Financial Group Inc
23. Northern Trust Corporation
24. Société Générale
25. Bank of America Corporation
26. Lloyds TSB Group plc
27. Invesco plc
28. Allianz SE 29. TIAA
30. Old Mutual Public Limited Company
31. Aviva plc
32. Schroders plc
33. Dodge & Cox
34. Lehman Brothers Holdings Inc*
35. Sun Life Financial Inc
36. Standard Life plc
37. CNCE
38. Nomura Holdings Inc
39. The Depository Trust Company
40. Massachusetts Mutual Life Insurance
41. ING Groep NV
42. Brandes Investment Partners LP
43. Unicredito Italiano SPA
44. Deposit Insurance Corporation of Japan
45. Vereniging Aegon
46. BNP Paribas
47. Affiliated Managers Group Inc
48. Resona Holdings Inc
49. Capital Group International Inc
50. China Petrochemical Group Company
___________________
ΠΗΓΗ Αντικλείδι

Παρασκευή 4 Μαΐου 2012

Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΡΟΤΑΡΥ

Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΡΟΤΑΡΥ




Η διεθνής αυτή οργάνωση ιδρύθη στο Σικάγο στις 23.2.1905 από τον Αμερικανό δικηγόρο Paul P. Harris. Κάτω από το πρόσχημα φιλανθρωπικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων καλύπτει μυστικούς σκοπούς. Δια τούτο θεωρείται ως «το νηπιαγωγείον της Μασονίας».

Αυτό είναι το συμπέρασμα μας το οποίο το στηρίζουμε στα εξής στοιχεία.










ΡΟΤΑΡΥ - ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ: ΣΗΜΑ- ΣΥΜΒΟΛΟ ΥΨΗΛΟΒΑΘΜΟΥ ΙΕΡΑΡΧΙΚΑ ΜΕΛΟΥΣ



Το σήμα των υψηλόβαθμων ιεραρχικά ροταριανών που είναι και τέκτονες δείχνει χωρίς πολλά λόγια το πόσο στενά δεμένα είναι τα δύο σύνολα.



Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Θεόκλητος(υπ’ αριθ. 1.227/4.4.1973 Εγκύκλιον)



Η Οργάνωσις του Ρόταρυ έχει στενή σχέσιν και συγγένειαν προς τον Τεκτονισμόν (Μασωνίαν), χαρακτηρισθείσα υπό των ειδότων ως «εξάδελφος» και «πρώτος σταθμός» και «προθάλαμος» της Μασωνίας και «προεισαγωγή» εις αυτήν.







2. – Μέγα ποσοστόν των Ροταριανών συμβαίνει να είναι και τέκτονες. Ο δε πρώτος «Κυβερνήτης» του εν Ελλάδι Ρόταρυ υπήρξε «διακεκριμένον μέλος» της Ελληνικής Μασωνίας.



Το έμβλημα του Ρόταρυ, ο οδοντωτός τροχός καταμαρτυρεί ότι η λέσχη κινεί καί κινείται από έτερους αφανείς τροχούς με εμπλεκόμενους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο σε δεκάδες χιλιάδες λέσχες σε Αμερική, Ευρώπη (με κέντρο την Ελβετία όπου γίνονται τα συνέδρια), Αυστραλία, Αφρική, Ασία. Το δε ειδικό σήμα της λέσχης (σύμπλεγμα λευκού και αντεστραμμένου μαύρου τριγώνου) είναι των «Θεοσοφιστών»



Τὸν Δεκέμβριον τοῦ 1928 ἱδρύθη ὁ Ροταριανὸς Ὅμιλος Ἀθηνῶν, ὁ πρῶτος Ὅμιλος ὄχι μόνον εἰς τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν ὑπόλοιπην Βαλκανικὴν περιοχήν, ἀλλὰ ἐπίσης καὶ εἰς τὴν Ἀνατολικὴν Μεσόγειον.



Ιδρυτικά μέλη ήταν...



ΑγαπητΟς Σπήλιος Μάτσας Ἀντώνιος



Αθηνογένης Ἰωάννης Μίλλερ Γουλιέλμος



Ανδρεάδης Ἀνδρέας ΟΙκονόμου Ἄγγελος



Βαλαωρίτης Ἀριστοτέλης Παπαδημητρίου Στέλιος



ΒοΪλας Βασίλειος Πετρακόπουλος Δημήτριος



Δραγούμης Φίλιππος ΠΕΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Θεόδωρος



Ζαχαρίας Προκόπιος ΡακτιβΑν Γρηγόριος



Καλαντίδης Χρῆστος ΣισιλιΑνος Δημήτριος



Καραγιαννόπουλος Γεώργιος ΣταθΑτος Ἀντώνιος



Κυριαζίδης Κυριᾶκος ΤσαμαδΟς Μιχαὴλ



Κωνσταντινίδης Γεώργιος Φίξ Ἀντώνιος (ο ιδρυτής της μπύρας "Άλφα" ;;;;)



Λοβέρδος Σπυρίδων Χαριτάκης Γεώργιος







Πρώτος πρόεδρος του ελληνικού Ρόταρυ υπήρξε ο ο τραπεζίτης Σπύρος Λοβέρδος απο το 1928-1931, διετέλεσε διαδοχικά διευθυντής της "Εθνικής" και της "Γενικής Τράπεζας " και υπουργός Οικονομικών στις κυβερνήσεις Π. Τσαλδάρη 1933-34 ,ενω υπήρξε και τέκτονας, μέλος της Στοάς Παρθενών.












Περισσότερα για τον Σπύρο Λοβέρδο και τον ρόλο του ως υπουργος Οικονομικών διαβάστε εδω

Σπύρος Λοβέρδος
Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Δεκεμβρίου 3, 2011

Ολυμπια, νομιζω το παρακατω -περιπου- το πρωτοδιαβασα σε σενα, σε αποσπασμα απο βιβλιο… Τι του ηταν ο Σπυριδωνας του δικου μας του Αντρεα, παππους;
Παντως ο Ανδρεας εχει φροντισει στο βιογραφικο του να μην υπαρχει λεξη για τον πατερα και τη μητερα του, καταγωγη κλ…


“Απόσπασμα από το βιβλίο του Νίκου Μπελογιάννη “Ξένο Κεφάλαιο στην Ελλάδα” από τις εκδόσεις “ΑΓΡΑ” (2010)
Σεπτέμβρη του 1932 έγιναν εκλογές και στις 4 Νοέμβρη ανάλαβε πρωθυπουργός ο Τσαλδάρης, με υφυπουργό των Οικονομικών τον Μ. Ευλάμπιο. Το Δεκέμβρη έγινε υπουργός των Οικονομικών ο Κ. Αγγελόπουλος. Η οικονομική και δημοσιονομική κατάσταση δεν είχε βελτιωθεί καθόλου. Η κερδοσκοπία οργίαζε κι ο τιμάριθμος από 15 πού ήταν το 1931 ανέβηκε στα 20 το ’32. Αυτή, λοιπόν, την περίοδο ο Αγγελόπουλος αποτέλεσε μια μεγάλη εξαίρεση, ανάμεσα στους φαυλοκράτες πολιτικούς. Και παλιά τα είχε βάλει, με το ΔΟΕ και στην Κτηματική Τράπεζα κήρυξε τον πόλεμο κι αργότερα στην τεταρτοαυγουστιανή δικτατορία ήταν ο πρώτος αστός πολιτικός που εξορίστηκε από τον Μεταξά. Μόλις ανάλαβε το υπουρ­γείο δήλωσε αμέσως ορθά-κοφτά και μ’ επιμονή ότι δεν πρέπει να πληρώσουμε όχι 30% αλλά ούτε πεντάρα στους ξένους και ντόπιους ομολογιούχους. Σε λίγες μέρες ο Αγγελόπουλος διώχτηκε από το υπουργείο, ασφαλώς με την επέμβαση «εξωελληνικών» παραγόντων.


Τον αντικατέστησε ο τραπεζίτης Σπύρος Λοβέρδος και στις εφτά μέρες πού ‘κανε υπουργός, πρόλαβε να πληρώσει αμέσως το 30% στους ομολογιούχους και να μαδήσει τη χώρα από το αναιμικό της συναλλαγματικό απόθεμα. Στις 16 του Γενάρη έπεσε ο Τσαλδάρης κι ήρθε ο Βενιζέλος με υπουργό των Οικονομικών τον Καφαντάρη. Ο αρχηγός όμως των Προοδευτικών δεν πρόλαβε να εξαγγείλει το καινούργιο πρόγραμμα του, γιατί στις εκλογές της 5ης του Μάρτη ξαναπήρε την εξουσία ο Τσαλδάρης, με υπουργό των Οικονομικών τον Λοβέρδο. Οι Λαϊκοί μόλις ανέβηκαν στην κυβέρνηση κάλεσαν τους ομολογιούχους να κάνουν αυτοψία στη χώρα μας για να αντιληφθούν την οικονομική της κατάσταση. Αυτοί όμως υπόδειξαν σαν αρμόδια την ΚΤΕ και η κυβέρνηση άρχισε τότε να παρακαλεί την Κοινωνία των Εθνών να ‘ρθει μια δημοσιονομική επιτροπή. Τότε ο Καφαντάρης σε μια αγόρευση του για τον προϋπολογισμό του ’33-’34 επιτέθηκε στην κυβέρνηση για την πρόσκληση δημοσιονομικής επιτροπής κι εξήγησε ότι την επέμβαση της ΚΤΕ δεν την ήθελε όχι από έλλειψη ευλάβειας στο θεσμό, αλλά γιατί «εξ επισήμων ανακοινώσεων και άλλων σχετικών στοιχείων είχε πεισθεί ότι ή ΚΤΕ δεν επείχε θέσιν τρίτου εις την υπόθεσιν των χρεών, άλλ’ είχαν άμεσον και απροκάλυπτον είς αυτήν ενδιαφέρον στρεφόμενον υπέρ των ομολογιούχων». Πρότεινε δε να ‘ρθει ή κυβέρνηση σε απευθείας συνεννόηση με τους ομολογιούχους και να τους πληρώσουμε με τα προϊόντα μας.


Τελικά, ή επιτροπή της ΚΤΕ ήρθε το Μάη και μετά τις έρευνές της έκανε σχετική έκθεση, στην όποια λέει ότι για να πληρώσει ή Ελλάδα πρέπει ν’ αναπτύξει τις εξαγωγές και τα εμβάσματα και να ελαττώσει τις εισαγωγές της! Τον Ιούνη του 1933 συνήλθε στο Λονδίνο η δημοσιονομική επιτροπή για να εξετάσει την έκθεση και ν’ ακούσει τον Λοβέρδο και τον Μάξιμο πού είχαν πάει κι αυτοί στο Λονδίνο για να υπερασπίσουν τα συμφέροντα της Ελλάδας και να πετύχουν μια συνεννόηση με τους ομολογιούχους. Αυτοί όμως αρνήθηκαν να συζητήσουν με τους Έλληνες αντιπροσώπους, ζητώντας 271/2% για το 1933-34 και 371/2% για τον άλλο χρόνο, ενώ η ελληνική κυβέρνηση πρόσφερε 221/2% και 271/2% (η διαφορά ήταν 600 εκατομμύρια δραχμές). Η πρόταση να λύσει τη διαφορά ένας διαιτητής, απορρίφτηκε χωρίς συζήτηση και περιφρονητικά από τους ομολογιούχους. Τότε οι διαπραγματεύσεις σταμάτησαν και πάλι.


Στον Λοβέρδο και τον Μάξιμο η δημοσιονομική επιτροπή «σύστησε» να βάλουν καινούργιους φόρους για να πληρώσουν τους ξένους. Οι δυο υπουργοί αποχαιρέτησαν την επιτροπή με την υπόσχεση ότι θα εξασφαλίσουν τους τόκους των ομολογιούχων και μάλιστα ανάφεραν στην επιτροπή τι είδους και πόσους φόρους θα βάλουν στο λαό, για να το πετύχουν. Κι έτσι γύρισαν πίσω στην Ελλάδα αποφασισμένοι να εξευμενίσουν με κάθε μέσο τους κατόχους ομολογιώνκαι τέτοιοι κάτοχοι -εν παρενθέσει- ήταν κι ο Λοβέρδος κι ο Μάξιμος.


«Ίσως επί του σημείου τούτου η στάσις της Ελλάδος θα έπρεπε να ήτο περισσότερον αποφασιστική…», γράφει ο Άγγελος Αγγελόπουλος, γιατί τον ίδιο καιρό οι Τούρκοι κι οι Γερμανοί αρνήθηκαν κάθε πληρωμή και οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις δεν διαμαρτυρήθηκαν καθόλου.

Δ’. Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ
Η καινούργια επαφή έγινε το Σεπτέμβρη του ’33 κι οι διαπραγματεύσεις τράβηξαν πολύ καιρό. Αύτη ήταν ή κλασική τους μέθοδος. Κερδοσκοπούσαν στην αγορά μ’ αυτό τον τρόπο και συγχρόνως μας εκβιάζανε τελικά να υποχωρήσουμε, γιατί αυτή ή εκκρεμότητα των συνεννοήσεων νέκρωνε την οικονομική ζωή της χώρας. Έτσι επαναλαμβάνεται η ιστορία του ’97. Πάλι η πατρίδα μας βρίσκεται σε αγωνία περιμένοντας την απόφαση των εκμεταλλευτών της. Τότε η δημοσιονομική επιτροπή της ΚΤΕ, για να επηρεάσει τις συζητήσεις προς όφελος των ομολογιούχων και να εκβιάσει έτσι τη λύση δίνοντας ένα γερό όπλο στους τοκογλύφους και μια εύκολη δικαιολογία στον Λοβέρδο, δημοσίεψε μια έκθεση, με την οποία διαπιστώνει βελτίωση στη δημοσιονομική κατάσταση της Ελλάδας. Με παρόμοιες πιέσεις, εκβιασμούς και παρασκηνιακές ενέργειες υπογράφτηκε, τέλος, το Νοέμβρη, μια συμφωνία για δυο χρόνια. Τα χρεολύσια αναστέλλονταν για δυο χρόνια κι από τους τόκους θα πληρώναμε 271/2% το 1933-34 και 33% το 1934-35. 0ι τόκοι μόνο του δανείου του 1898 θα πληρώνονταν στο ακέραιο. Η πληρωμή θα γινόταν με συνάλλαγμα του Λονδίνου ή της Νέας Υόρκης κι η ελληνική κυβέρνηση θα ‘γραφε στον προϋπολογισμό της το σύνολο των τόκων, που θα το ξαναδανειζόταν τάχα από το ΔΟΕ, καταθέτοντας του ίσο ποσό άτοκα γραμμάτια σε δραχμές. Ο Λοβέρδος, για να συγκεντρώσει το ποσοστό πού συμφώνησε, έβαλε σ’ ενέργεια δεκάδες καινούργια φορολογικά νομοσχέδια, όλα σε βάρος του λαού, ενώ ο ίδιος, όπως ξεσκεπάστηκε τότε στις εφημερίδες, είχε επιχειρήσει να διαφύγει με διάφορους αθέμιτους τρόπους τη φορολογία.
Η συμφωνία πρόβλεπε καινούργιες διαπραγματεύσεις στις αρχές του 1935 για τα επόμενα χρόνια. Γι’ αυτό και το Φλεβάρη πήγε στο Λονδίνο ο Πεσμαζόγλου, καινούργιο οικονομολογικό αστέρι της πλουτοκρατικής κλίκας. Πρόεδρος τότε του συμβουλίου των ομολογιούχων ήταν ο σερ ΄Οστεν Τσάμπερλεν, αδερφός του κατόπιν πρωθυπουργού Νέβιλ Τσάμπερλεν. Η πολιτική των δυο αδελφών είναι μια ατέλειωτη αλυσίδα από εξευτελισμούς και προδοσίες μικρών και μεγάλων λαών. Στο πρόσωπο τους, το εγγλέζικο χρηματιστικό κεφάλαιο είχε αποκτήσει τους χαρακτηριστικότερους εκπροσώπους του για μια ολόκληρη εποχή. Μόλις άρχισαν οι συνομιλίες, οι ομολογιούχοι ζήτησαν 50%. Ο Πεσμαζόγλου πρόσφερε 35%. Αυτοί, αρνήθηκαν κι έτσι οι διαπραγματεύσεις διακόπηκαν. Η ελληνική κυβέρνηση -κάτω από τη λαϊκή πίεση- δήλωσε τότε στους ομολογιούχους ότι θα τους πλήρωνε τα τοκομερίδια τους πού έληγαν την 1η του Απρίλη, με ποσοστό 35%. Ο ΔΟΕ διαμαρτυρήθηκε αμέσως γιατί έτσι ή κυβέρνηση παραβίαζε το νόμο του 1898 και, καθώς τις είχε στο χέρι, κατακράτησε όλες τις υπέγγυες προσόδους υπολογίζοντας τόκους και χρεολύσια για όλα τα δάνεια πού ήταν κάτω από τον έλεγχο του. Συγχρόνως με τη διαμαρτυρία και το πραξικόπημα του ΔΟΕ, άρχισαν αλλεπάλληλα διπλωματικά διαβήματα από τις ενδιαφερόμενες κυβερνήσεις, ενώ το συμβούλιο των ομολογιούχων στο Λονδίνο λυσσασμένο σύσταινε στα μέλη του να μη δεχτούν να εισπράξουν το 35%. Έπεσαν όλοι πάνω στη φτωχή μας χώρα να την πνίξουν. Παρ΄ όλα αυτά, όμως, το 52% των ομολογιούχων έτρεξαν να εισπράξουν το 35% και για τα υπόλοιπα έχει ο θεός. Και πράγματι ο θεός των τοκογλύφων, ενσαρκωμένος στο πρόσωπο του Γκλίξμπουργκ, τους βοήθησε.
Ε. ΈΡΧΕΤΑΙ Ο ΓΚΛΙΞΜΠΟΥΡΓΚ
Σ΄όλο αυτό το διάστημα, άλλες κύριες ασχολίες του Λαϊκού Κόμματος ήταν οι επιστημονικές καλπονοθεύσεις και η συστηματική ρουσφετολογία. Πάνω στο δημόσιο ταμείο είχαν ριχτεί μ΄άγριες διαθέσεις οι φίλοι του κόμματος, που τόσα χρόνια είχαν μείνει μακριά από την εξουσία. Ο Τσαλδάρης, περισσότερο κατάλληλος για δικολάβος παρά για αρχηγός κόμματος, ξόδευε όλη την, όχι και τόσο πληθωρική, ζωτικότητά του σε επιφυλάξεις, σοφίσματα και σε διάφορου συνδυασμούς που σοφιζόταν για ν’ αντιμετωπίσει, την αντιπολίτευση και τις γκρίνιες των φίλων του πού τρώγονταν σαν τα σκυλιά.

Οι αντιθέσεις ανάμεσα στα δύο αστοτσιφλκικάδικα μπλοκ οξύνονται και παίρνουν τη μορφή ανοιχτής ένοπλης σύγκρουσης το Μάρτη του ’35. Το «αντιβενιζελικό» κράτος – εφεύρεση του Μεταξά – παρόλη την τρομοκρατία που ξαπόλυσε όταν επιβλήθηκε, δεν κατάφερε να πνίξει το λαϊκό κίνημα. Οι εκλογές του Ιούνη του ’35 φανερώνουν ότι οι λαϊκές μάζες αρχίζουν να χειραφετούνται πια από την επιρροή των πλουτοκρατικών κομμάτων και να προσανατολίζονται προς τ΄αριστερά. Η κατάσταση αυτή αρχίζει να καταντάει αρκετά επικίνδυνη για την ντόπια πλουτοκρατία και πολύ επιζήμια για τους ξένους κεφαλαιούχους, που θα επιθυμούσαν να ασχολιέται ο ελληνικός λαός με τα «ειρηνικά» του έργα και να μην καταγίνεται τόσο πολύ στην πολιτική. Και τότε όλοι οι αντιδραστικοί πλουτοκρατικοί κύκλοι του εσωτερικού και του εξωτερικού, με πρώτη την Εθνοτράπεζα, με τις συμβουλές και την έγκριση του Βενιζέλου, με την ανοχή των ψευτοδημοκρατικών κομμάτων και με τις ευλογίες και τα χειροκροτήματα των ομολογιούχων, άρχισαν να κηρύχνουν την πολιτική της «συμφιλίωσης». Όργανο για την πραγματοποίησή της θα ΄ταν ο δεύτερος Γεώργιος Γκλίξμπουργκ, που τον τάιζε δώδεκα ολόκληρα χρόνια ο Χάμπρο. Φτάνει να ‘ρχόταν ο βασιλιάς για να αγαπηθούν βενιζελικοί και αντιβενιζελικοί και να ζήσει ο λαός ευτυχισμένος.
Επειδή, όμως, ο λαός με μια μεγαλειώδη συγκέντρωση των αντιφασιστικών δημοκρατικών του δυνάμεων έδειξε την ακλόνητη διάθεσή του να υπερασπίσει τις δημοκρατικές του ελευθερίες, ανάλαβε να κανονίσει τα περαιτέρω αυτοχειροτονηθείς σε αντιβασιλιά Γ. Κονδύλης, με το διαβόητο δημοψήφισμα που οργάνωσε το Νοέμβρη του ’35.

Κι έτσι η Ελλάδα απόχτησε πάλι βασιλιά και σε λίγο και «εθνικό» κυβερνήτη, οι ομολογιούχοι εξασφάλισαν, όπως θα δούμε, το ποσοστό που ζητούσαν και τον ελληνικό λαό ανάλαβε να τον επαναφέρει στα ειρηνικά του έργα ο Μανιαδάκης.”

---------------------------

Ο σκοτεινός ρόλος της Μασονίας σε όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα τελευταία είναι πρόδηλος και η σύνδεση του με βιτρίνες τύπου ΡΟΤΑΡΥ , ΛΑΙΟΝΣ, ΡΟΔΟΣΤΑΥΡΟΙ, ΙΛΛΟΥΜΙΝΑΤΟΙ, ΝΑΙΤΕΣ

είναι και αποτελεσματική και δοκιμασμένη συνταγή με έναν όρο της μυστικότητας.

Θα τους καταπολεμήσουμε στη διάβρωση της Ελληνικής κοινωνίας και της Παγκόσμιας Νέας τάξης που θα ήθελαν να επιβάλουν με το ξεσκέπασμα και το φώς που κατακαίει κάθε μούχλα.



Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

ILLUMINATI




How The Rothschild Family controled the Modern World

Invisible Empire A New World Order Defined Full (Order it at Infowars.com)

Invisible Empire A New World Order Defined Full (Order it at Infowars.com)

ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΥΠΕΡΒΟΛΕΣ ΤΗ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ;

Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

Η ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΚΗΡΥΧΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ





Υπάρχει εδώ και περίπου μισό αιώνα η αναβίωση ενός ακήρυχτου πολέμου των λίγων που επιζητούν να συσσωρεύσουν πλούτο σε βάρος των πολλών οργανωμένα και αποτελεσματικά.

Υπάρχει από τη σύσταση του ανθρώπινου πολιτισμού η τάση του ενός να επιβληθεί στον άλλο και να τον εκμεταλλευτεί μέσω:

1 Της σωματικής βίας που στηρίζεται στην σωματική ρώμη και υπεροχή ή

2.Μέσω της παραπλάνησης δηλαδή μέσω της νοητικής βίας που στηρίζεται στη νοητική ρώμη και υπεροχή.

3.Τέλος διαπιστώνουμε ότι η νοητική υπεροχή μπορεί να βρει τρόπο να μπει και στη πρώτη κατηγορία μέσω της εκδούλευσης συνεργασίας κάποιων άλλων ανθρώπων δυνατών σωματικά ή νοητικά.

Επιπλέον με τη πάροδο των αιώνων έχει γίνει εξαιρετικά πολυεπίπεδο και οργανωμένο με κάθε είδους δυνατότητες υπεροχής με εκδουλεύσεις κι από νοητικά και μορφωτικά υπέρτερους του μέσου όρου ανθρώπους.



Έτσι ένας άνθρωπος που κληρονομεί αρκετά χρήματα και μια οργάνωση τέτοιου τύπου καθίσταται από δυνατός έως παντοδύναμος.

Απλά παραδείγματα τέτοιου τύπου καθημερινών καταστάσεων είναι

οι επιχειρηματικοί όμιλοι που περνάνε από γενιά σε γενία.

Οι πολιτικές ηγεσίες και εξουσίες που κληρονομούνται σε γιούς κόρες και ανίψια.

Οι επιχειρηματικές ηγεσίες σε οικονομικές δραστηριότητες όπως:

Τα μεγάλα εφοπλιστικά γραφεία και δικηγορικά γραφεία, τα μεγάλα γραφεία κατασκευαστικών έργων, τα μεγάλα εκδοτικά και γενικότερα μέσων μαζικής επικοινωνίας, οι βιομηχανίες, και τόσα άλλα.



Ο πόλεμος αυτός είναι ο αγώνας των πλουσίων ενάντια στους εργάτες να τους εκμεταλλευτούν κατά το δυνατό περισσότερο δηλαδή να τους κλέψουν μεγαλύτερο μέρος του παραγόμενου από αυτούς πλούτου δίνοντας τους κάποιο αντάλλαγμα.



Όταν όμως ο αγώνας αυτός για εκμετάλλευση γίνεται με στρατηγικό σχέδιο, με τακτικές, με επιτελείς, με στρατούς εξειδικευμένων ανθρώπων και με ειδικά όπλα-εργαλεία που επιτελούν το στρατηγικό σκοπό και σε παγκόσμιο επίπεδο ε! τότε έχουμε έναν ακήρυχτο πόλεμο, ιδιαίτερα οδυνηρό και επικίνδυνο που μαίνεται ανεξέλεγκτος σαν αθέατη πυρκαγιά.



Το θέμα μας είναι να κατανοήσουμε πως φαίνεται ο πόλεμος αυτός και να δούμε όλο το πλέγμα των τακτικών, των στρατηγικών, των επιτελών, των στρατών και των όπλων τους ,αλλά το κυριότερο να δούμε ποιοί είναι οι επιτελείς και ποιοί ή ποιός είναι ο ιθύνων νους.

Επιπλέον ποιές μπορεί να είναι οι δυνατότητες αντίστασης και πολεμικής αντίπραξης μεμονωμένα και οργανωμένα.



Ο ακήρυχτος πόλεμος των ολίγων αλλά δυνατών έναντι όλων των άλλων αλλά αδύναμων είναι το θέμα.

Πως ορίζεται όμως η δύναμη στο πολιτισμό μας;

Δύναμη λέμε τη νοητική σωματική ή άλλη επάρκεια στο να πετυχαίνουμε τους στόχους μας, κυρίως όμως την οικονομική επάρκεια να παράγουμε έργο για τους σκοπούς μας μέσω άλλων ανθρώπων γεγονός που το λέμε και εξουσία.Αρα ο ορισμός του δυνατού κοινωνικά είναι εκείνος που διαθέτει χρήματα και εξουσία.



Αν ο στόχος μας είναι να συσσωρεύουμε πλούτο κι εξουσία μέσω άλλων ανθρώπων θα πρέπει να ψάξουμε για τους βοηθούς μας στο κόσμο των τραπεζών και των χρηματιστηρίων, των οικονομικών επιτελείων επιχειρήσεων και κρατών, τη πολιτική, τη νομική και στρατιωτική ηγεσία κάθε τομέα κάθε χώρας. Αυτό ακριβώς κάνουν οι τέκτονες. Να γιατί τους στοχοποιούμε απερίφραστα και απροκάλυπτα όσοι ασχολούμαστε με τον ακήρυχτο πόλεμο της ολιγαρχίας.



Κάποιοι έχουν ξεκινήσει από παλιά να παράγουν πλούτο μέσω της οργάνωσης σε αυτή τη βάση των ανθρώπων που μπορούν να επιτελέσουν έργο προς όφελος των εργοδοτών τους , αυτούς τους ονομάζουμε συνήθως "βοηθούς", "συνεργάτες", "υπαλλήλους", "μπράβους".

Οι μπράβοι είναι κάθε επιπέδου μόρφωσης, εξειδίκευσης ,εξυπνάδας και λοιπών ιδιοτήτων όμως έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: παίρνουν μέρος του προϊόντος δηλαδή χρήμα και εξουσία με μια λέξη καλοπληρώνονται.

Η οργάνωση στηρίζεται σε αυτή την αρχή του δούναι και λαβείν.



Πρόκειται δε για ιεραρχικά συστήματα πυραμιδικά.

Οι πιο ευάλωτοι σε τέτοιου είδους διαβρωτική δράση είναι οι άνθρωποι με δυνατότητες και υπέρμετρες φιλοδοξίες.

Τέτοια οργάνωση που στρατολογεί αυτού του είδους ανθρώπους είναι μυστική γιατί αυτά που βάζει τους ανθρώπους να κάνουν δεν είναι και πολύ καλά πράγματα.

Οπότε η μυστικότητα έχει λόγους ύπαρξης σοβαρούς.

Ολος ο μηχανισμός λειτουργεί υπέρ ολίγων των Απλήστων.



Οι Απληστοι δεν έχουν θρησκεία δεν έχουν εθνικότητα για τούτο και η οργάνωση που έχουν δημιουργήσει είναι πολύποδη, πολυεπίπεδη, ολιγαρχική: πυραμιδικής ιεραρχίας, πολυθρησκευτική, πολυεθνική και πάνω από όλα δρα κρυφά με μυστικότητα και συνωμοτικά.

Δεν είναι τυχαίο που έχουν σύμβολο τη πυραμίδα με τον οφθαλμό στη κορυφή της.

Υπάρχει μια μεγάλη μάζα τέτοιων οργανώσεων θυγατρικών και μητρικών που διασυνδέονται σε μια νοητή πυραμίδα ιεραρχίας.

Η πυραμίδα αυτή είναι η εξής



1.Άπληστοι

Να ξεκαθαρίσουμε ότι η θρησκεία η εθνικότητα και λοιπά πολιτιστικά χαρακτηριστικά δεν ενδιαφέρουν ιδιαιτέρως σε αυτά τα σχήματα όσο το τι εξουσία ή χρήματα διαθέτει κανείς και πως μπορεί να προσφέρει σε αυτή τη κατεύθυνση.

2.Ελίτ σιωνιστική εβραϊκή:

καταγωγής Αμερικανο-εβραίκής,

Αγγλο-εβραϊκής , Ισραηλινής

3.Ελίτ σιωνιστική χριστιανική:

Αμερικανοί Ευαγγελιστές, αγγλοσάξονες



2.τεκτονισμός

-στοές παγκόσμιες προς οργάνωση της παγκόσμιας ιεραρχίας

3.στοές εθνικές σε κάθε χώρα του κόσμου προς στρατολόγηση ηγετών κάθε έθνους και θρησκείας φυλής και φύλου



4.στοές τοπικές σε κάθε επαρχία του κόσμου προς στρατολόγηση φιλόδοξων

-φιλανθρωπικές οργανώσεις βιτρίνας προς στρατολόγηση αφελών, χρηματοδοτών και καταλλήλων για στρατολόγηση.

Ναιτες, πεφωτισμένοι, ροταριανοί, ροδόσταυροι και άλλοι



Δεδομένου ότι όλα στηρίζονται στο χρήμα την εξουσία και τη μυστικότητα που τα συνδέει δρώντας εναντίον των συστατικών δρά κανείς εναντίον του συστήματος:



Αν πιάσουμε τη ροή του χρήματος και τη διακόψουμε θα καταλήξει να πεθάνει η ιεραρχική πυραμίδα όταν στερέψουν οι θεόρατες δεξαμενές της σε συσσωρευμένου πλούτο.



Αν φωτίζουμε συνεχώς τη κρυφή δομή του συστήματος αυτού διαλύεται γιατί δεν μπορεί να δράσει φανερά αφού αυτά που κάνει είναι διαβρωτικά και παράνομα.



Αν κάνουμε ασύμφορη τη συμμετοχή της εξουσίας στα σχέδια τους, να κοστίζει δηλαδή σε απώλειες περισσότερο η συμμετοχή από τα κέρδη που θα αποκομίσει κανείς.



Τότε η ιεραρχία που έχουν δομήσει στους αιώνες οι Άπληστοι απλά αδρανοποιείται αυτό όμως θα πάρει πάρα πολλά χρόνια.



Υπάρχει κι άλλος τρόπος: βρίσκουμε τους εγκεφάλους και τους ξεκάνουμε.

Εύκολο και δραστικό φαίνεται, μόνο που όταν γίνει αυτό άλλοι θα πάρουν τη θέση τους αυτόματα , αφού "όσο υπάρχει κοπριά τα χορτάρια θα φυτρώνουν πάντα".

Άρα το ξεμπρόστιασμα στρατηγικά επιλύει το πρόβλημα για ελάχιστο ή καθόλου χρόνο.



Αν υποθέσουμε ότι ένας ερευνητής βρίσκει τους 'Απληστους και τους αναγκάζει να δημεύσουν την αμύθητη περιουσία τους τότε καταλύεται η οργάνωση και αυτοδιαλύεται αφού οι ενέργεια της είναι η περιουσία της και μόλις αυτή σκορπίσει έχει ελάχιστο χρόνο να αυτο-καταργηθεί και η ιεραρχία εξουσιών στην οργάνωση, θα μοιάζει σαν ένα οργανισμό που αιμορραγεί σε ακραίο βαθμό αν και τείνει να αυτογιατρευτεί για να συνεχίσει τη δράση της.

Προσωπικά αυτό θεωρώ λύση του προβλήματος .



Δεν είναι καθόλου εύκολο το εγχείρημα αφού οι οργανώσεις αυτές ως επί το πλείστον δρουν μυστικά και συνωμοτικά με πολλά στεγανά και ασφαλιστικές δικλείδες βιτρίνες ασχέτων παραπλανημένων.

Δεδομένου ότι βρίσκονται όλοι αυτοί υπό τη προστασία μπράβων που είναι σε θέση να πολεμήσουν με ακραία βίαιο τρόπο για να μη γίνει το παραπάνω θα πρέπει να εξοβελιστούν χωρίς να χυθεί αίμα αλλιώς το αίμα θα ρέει ποτάμι.



Η κύρια βοήθεια που μπορούμε να προσφέρουμε είναι η προλείανση του εδάφους ώστε να μη χρειαστεί να χυθεί αίμα ο αγώνας θα μεταβληθεί περαιτέρω σε απολύτως φηφιακή μορφή όπου η νοητική δύναμη και ο ανταρτοπόλεμος ευνοείται.

Οι ανώνυμοι είναι μια πρώτη μορφή πάλης.

ΟΙ ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ 2009-2023

ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ