ΕΛΛΗΝΕΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΣΚΟΠΕΥΤΕΣ, ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΕΧΝΗ,

Αναζήτηση

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΩΝ


 
Στις 12 Ιουνίου, ο Υπουργός κ. Μανιάτης θα προωθήσει στο συμβούλιο Υπουργών Περιβάλλοντος, πρόταση που ανοίγει ορθάνοιχτα τις πόρτες της Ευρώπης στα μεταλλαγμένα και τις πολυεθνικές που τα προωθούν, όπως η Monsanto.
Στείλε email ΤΩΡΑ στον κ. Μανιάτη και ζήτα του να μην γίνει ο πρώτος «Υπουργός Μεταλλαγμένων της Ελλάδας» και να ξεκινήσει τη συνολική αναθεώρηση της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τα μεταλλαγμένα.
Χάρη στη δική σου στήριξη, εδώ και 17 περίπου χρόνια έχουμε καταφέρει να κλείσουμε την πόρτα στα μεταλλαγμένα στην Ελλάδα και να προωθήσουμε τη βιώσιμη γεωργία, ως τη μόνη πραγματική λύση για καθαρή και υγιεινή τροφή.
Αυτό πρέπει να κάνουμε και τώρα και να στείλουμε, για ακόμα μία φορά, το ηχηρό μήνυμα: ΟΧΙ στα μεταλλαγμένα!

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

ΤΑ ΑΘΕΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ


Τ' άθεα γράμματα

Του δασκάλου Δημήτρη Νατσιού
 "Τ' άθεα γράμματα κόψανε το δρόμο του έθνους και τ' αμποδάνε να χαρεί τη λευτεριά του." (Παπουλάκος)
Έχουμε την εντύπωση ότι η έσχατη μάχη για το μέλλον της πατρίδος διεξάγεται μες στο Κοινοβούλιο ή στα έγκατα του Μαξίμου. Λάθος. Στα σχολεία, στις αίθουσες διδασκαλίας κρίνεται η τύχη του Γένους. Αν επικρατήσει η «ελληνοκτόνος παιδαγωγία» και εκλείψει διά παντός η ελληνορθόδοξη Παιδεία, «η ροδόχρους ελπίδα του Έθνους» (Καποδίστριας), τότε ας θυροκολλήσουμε το αγγελτήριο θανάτου, πλησιάζει η ιστορική ευθανασία.
Αν δεν απομείνει η ευλογημένη «μαγιά» του Μακρυγιάννη, τότε «κάλλιον να μην υπάρχει Έλλην εις τον κόσμον, παρά να ατιμάζει το κατ' εικόνα Θεού και ομοίωσιν, υπάρχων ανδράποδον τον αναισθήτου Τούρκου, ενώ επλάσθη από τον Θεόν ελεύθερος» όπως θεσπίζουν, στις 5 Μαϊου του 1827, στην Τροιζήνα, οι ελευθερωτές πατέρες μας. Και σίγουρα στην θέση του «αναισθήτου Τούρκου», μπορεί να μπουν και άλλα αναίσθητα και άπληστα θηρία-φανερά και νοητά-που μας εξανδραποδίζουν. Και το κακό γίνεται από τους ύπουλους, τους «προβατόσχημους λύκους» που ζεσταίνουμε στον κόρφο μας και μαγαρίζουν παιδεία και παιδιά.
Το 1984 το ησύχιο και ταπεινό «περιβόλι της Παναγίας» μας, το σπουδαιότερο πνευματικό κέντρο της ανθρωπότητας, επισημαίνει την ολέθρια πορεία της Παιδείας, εν ονόματι κάποιου νεφελώδους προοδευτισμού και αβασάνιστου εξευρωπαϊσμού και ομιλεί απερίφραστα και ευθαρσώς για την αδίστακτη καταστροφή των εθνικών μας ριζών και τον επελαύνοντα αντιχριστιανισμό και αφελληνισμό.
Αντιγράφω το απόσπασμα: «Από πολλά χρόνια τώρα γίνεται συστηματική προσπάθεια, διαρκώς αυξανομένη, να πολεμηθεί η πίστη. Να βγει από τα ελληνικά σχολεία ο Χριστός. Να διαστρεβλωθεί η ιστορία μας. Να ευτελισθεί η σημασία των μεγάλων εορτών των Χριστουγέννων και του Πάσχα, που τόσο ζει ο λαός μας. Να παύσει η Ορθόδοξος Εκκλησία να είναι η ψυχή του Γένους μας. Να καταντήσουν τα παιδιά εύκολη λεία κάθε νοητού ή φανερού θηρίου».
Δυστυχώς επαληθεύτηκαν οι Αγιορείτες Πατέρες. Το πού έχει καταντήσει η Παιδεία μας εξ αιτίας της παρατεταμένης κρίσεως ταυτότητας, το βλέπει κανείς στα πλείστα εν χρήσει σχολικά εγχειρίδια. Δεν πρόκειται μόνο για το ελεεινό γλωσσικό ιδίωμα στο οποίο είναι γραμμένα, για την προχειρότητα και ανεπάρκεια που τα χαρακτηρίζει, πρόκειται κυρίως για την ψυχική μιζέρια στην οποία καταδικάζουν το παιδί, τα πρότυπα που του προβάλλουν, ήτοι έναν πληροφορημένο, υπολογιστικό, ανταγωνιστικό και συναισθηματικά νεκρό άνθρωπο. Και, κυρίως, χωρίς τον Θεάνθρωπο, την χαρά του κόσμου. Περισσεύει στα τρισάθλια βιβλία η εκκλησιομαχία, η κατασυκοφάντηση και ο εμπαιγμός της αμωμήτου πίστεώς μας, που «μας λευτέρωσε και βγήκαμε εις την κοινωνίαν του κόσμου», όπως βροντοφωνάζει ο Μακρυγιάννης. Και όλα αυτά κατά παράβασιν της συνταγματικής επιταγής. (Εξαιρετική η μελέτη και η αρθρογραφία για τα θέματα αυτά του σεβαστού προέδρου, ε.τ., του Αρείου Πάγου κ. Βασιλείου Νικόπουλου, με τίτλο: «Το προοίμιον του Συντάγματος και η νομική του αξιολόγηση», έκδοση της «εταιρείας των φίλων του λαού»).
Και για του λόγου το αληθές μια σύντομη περιδιάβαση στα σχολικά βιβλία Γλώσσας Δημοτικού και Γυμνασίου τεκμηριώνει τα προαναφερθέντα:
Ανθολόγιο Α' Δημοτικού: Κείμενο με τίτλο: «Δώσε την αγάπη». Διαδραματίζεται ο εξής διάλογος στην τάξη. «Αύριο θα κάνουμε γιορτούλα μέσα στην τάξη», λέει η δασκάλα. «Τι γιορτή; Ποιος άγιος γιορτάζει» ρωτούν τα παιδιά. «Αυτός ο άγιος δεν υπάρχει. Είναι ο άγιος της φιλίας», απαντά η κυρία. «Μα δεν έχει όνομα;». «Να τον πούμε. Φιλάγιο» λέει ο Μάνος, το Πολωνεζάκι και συμφωνεί η δασκάλα. (Το σχολείο είναι διαπολιτισμικό). Ερώτηση: Δεν έχει αγίους η Εκκλησία μας; (σελ. 107).
Στη σελ. 110 υπάρχει μια προσευχή τής. Θέτιδος Χορτιάτη. (Μία νερόβραστη τιποτολογία).
Στη σελ. 113 κείμενο για την Αϊ-Βασίλη. Όχι βέβαια για τον ασκητικό και φιλανθρωπότατο άγιο, αλλά για το γνωστό ξωτικό των δώρων. Διαβάζω: «Ο Ιβάν και η οικογένειά του εγκαταλείπουν τον τόπο τους, μαζί και η Ευτυχού, η γάτα τους, εξ αιτίας μιας καταστροφής.».
Ερωτώ: γιατί τέτοια μαύρα, καταθλιπτικά κείμενα σε 6χρονα παιδιά; Διευκρινίζω: Ότι η ατομική και κοινωνική μας ζωή είχε, έχει και θα έχει ένα μεγάλο μέρος της βουτηγμένο στο σκοτάδι, δεν σημαίνει πως λόγω ρεαλισμού πρέπει να το προβάλλουμε στα βιβλία του Δημοτικού και να φαρμακώνουμε την ψυχή των παιδιών. Όχι για να κρυβόμαστε υποκριτικά, αλλά γιατί ο νους των μικρών παιδιών δεν χωράει το κακό, οπότε το μόνο που αποφέρει μία τέτοια προσπάθεια είναι να διαταράσσεται η πνευματική τους ισορροπία.
Γλώσσα Α' Δημοτικού. Αφιέρωμα στο Πάσχα. Περιέχονται δύο ποιήματα. Το πρώτο με τίτλο «Πασχαλινό» στο οποίο περιγράφονται «οι φούρνοι που μοσχοβολούν» και «τα τραπέζια που κοκκινίζουν απ' τα αυγά». Το δεύτερο με τίτλο «Πασχαλινά κουλούρια». (σελ. 56 τ. Β'). Πουθενά η Ανάσταση του Χριστού, το «Χριστός Ανέστη» στην κρισιμότερη τάξη όλων των βαθμίδων. Μη θιγεί ο πολυπολιτισμός τους.
Στη Β' και Γ' Δημοτικού θα βρούμε 4-5 σελίδες για προσκλήσεις σε γενέθλια. Πουθενά στο Δημοτικό δεν αναφέρεται η ονομαστική γιορτή.
Στο Ανθολόγιο Γ' και Δ' Δημοτικού. Σελ. 79. Κείμενο με τίτλο «Τότε που πήγαμε βόλτα τον Επιτάφιο». Έχουμε περιφορά και όχι βόλτα του Επιταφίου. Και στον επίλογο: « Όταν φτάσαμε στην Εκκλησία οι ψάλτες σήκωσαν τον Επιτάφιο ψηλά πάνω από την πόρτα κι όλοι εμείς περάσαμε από κάτω. Να, όπως το περνά περνά η μέλισσα». Διακωμώδηση της κατανυκτικότερης ακολουθίας της Εκκλησίας μας.
Στη σελ. 74 ο μουσουλμάνος Νορντίν, επισκέπτεται την «Εκκλησία του χριστιανού Αλλάχ» και βλέποντας τις αγιογραφίες στους τοίχους δυσφορεί με τους «άσχημους γέρους με τις μακριές γενειάδες», δηλαδή, με τους αγίους μας.
Στην σελ. 143 σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, ένας παπάς και ένας δάσκαλος είναι τερματοφύλακες και αλληλοϋβρίζονται.
Στη Γλώσσα Δ' Δημοτικού (β' τ. Σελ. 52) ο Αϊ-Βασίλης «βγαίνει στην αυλή να απλώσει τη μπουγάδα του, τις κάλτσες του, τη φανέλα του και το μακρύ του σώβρακο...».
Στην Ε' Δημοτικού, στην ενότητα για τα Χριστούγεννα έχουμε πάλι μία «οικογένεια προσφύγων, του Αντυ, που ζει σε αντίσκοινα και ξεπαγιάζει» (πάλι μαυρίλα).
Στην επόμενη σελίδα 26 «η Φρικαντέλα η μάγισσα που μισούσε τα κάλαντα» και έδιωχνε τα παιδιά με φράσεις όπως «Σκασμός, σκουπιδόπαιδα! Αν δεν σταματήσετε να λέτε τα κάλαντα θα το μετανιώσετε πικρά!».
Στη δε σελ. 29 τα άγια Θεοφάνεια είναι για τα έντυπα σκύβαλα αγώνας κολύμβησης.
(Στο βιβλίο «Θεατρική Αγωγή» ε' και στ' Δημοτικού, στη σελ. 81 τα παιδιά καλούνται να υποδυθούν το δαιμόνιο).
Στη Γλώσσα Στ' δημοτικού (α' τ. Σελ. 90) θα βρεις την παναίρεση του Οικουμενισμού, όπου ο Χριστιανισμός εξισώνεται με τις θρησκείες του κόσμου και υποτιμάται σαφώς το πρόσωπο του Κυρίου.
Στο Ανθολόγιο Στ' δημοτικού, σελ. 166, συγκρίνονται τα μάτια του Χριστού με τα μάτια μιας γάτας.
Στο Γυμνάσιο τα ίδια και χειρότερα.
Στο τετράδιο εργασιών Α' Γυμνασίου (σελ. 76) κείμενο «Μ. Παρασκευή στην Εκκλησία» του Καζαντζάκη, στο οποίο διαβάζουμε: «.μια φορά τον έλεγαν Άδωνη, τώρα Χριστό» και λοιπές νεοπαγανιστικές βλασφημίες.
Στα «Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» Α' Γυμνασίου (σελ. 222) θα βρούμε μια γάτα, η οποία εισχωρεί στο «Ιερό Βήμα» και αφήνει τις ακαθαρσίες της στην «Αγία Πρόθεση». (Τι αλήθεια να διδαχτούν οι μαθητές από τέτοιο κείμενο;)
Στην Α' Γυμνασίου στη «Γλώσσα», σε κείμενο με τίτλο «Παράπονο σκύλου», ένας αδέσποτος σκύλος κάθεται έξω από την εκκλησία και περιμένει,"προσεύχεται" «να βγει ο Κύριος», «μα ο Κύριος δεν βγαίνει».(Με κεφαλαίο το "κάπα" άρα αναφέρεται στο Χριστό).
Στα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Β' Γυμνασίου, μετά τον «φιλάγιο» του Δημοτικού, οι μαθητές θα γνωρίσουν κι έναν «νέο» άγιο, που αυτή την φορά λέγεται. Αϊ-Λαός (σελ. 62), ενώ στο ίδιο βιβλίο θα συναντήσουμε πάλι τον Καζαντζάκη που «την ώρα που χτυπούσαν οι καμπάνες κι οι χριστιανοί πήγαιναν στον Αϊ-Μηνά», αυτός «κίνησε για άλλο προσκύνημα, να χαιρετήσει την Άγια Κρήτη» (Σελ. 113).
Στην «Γλώσσα» Γ' Γυμνασίου «φιλοξενείται» ο Σημίτης που δυσφορεί για την «διαστρεβλωμένη και γι' αυτό χωρίς απήχηση ελληνική και χριστιανική παράδοση» της πατρίδας μας (σελ. 65) και η γνωστή ανθρωποκάμπια της Νέας Τάξης, ο Νίκος Δήμου, ο οποίος επαίρεται γιατί «ανήκει σε πολλές Μ.Κ.Ο.» και κατηγορεί την πατρίδα μας για «καταπίεση των Μαρτύρων του Ιεχωβά, των σλαβοφώνων και Μουσουλμάνων».
Στο «τετράδιο εργασιών» της ίδιας τάξης θα "σκοντάψουμε" στο μέγα πνευματικό ανάστημα που λέγεται Κώστας Λεφάκης, ο γνωστός τηλεαστρομπουρδολόγος που συμβουλεύει τους μαθητές να προβούν σε ερωτικές σχέσεις, διότι ο Άρης και η Αφροδίτη (τα ζώδια) τις ευνοούν (σελ. 73).
Λεφάκη ή Σημίτη θα βρεις στα κουρελουργήματα αυτά. Κόντογλου, Κάλβο ή Παλαμά, για παράδειγμα, δεν συναντάς. Ας μην απορούμε για τα ξινά μήλα. Οι μηλιές είναι σάπιες. Και επαναλαμβάνω: η τύχη του Γένους κρίνεται στις σχολικές τάξεις.
Κλείνω με μια έκκληση προς τους ποιμένες, τους επισκόπους του λαού: Άγιοι Αρχιερείς, κάποτε οι Επίσκοποι του δούλου Γένους, έπιαναν τα καριοφίλια και στέκονταν στην πρώτη γραμμή, υπερασπιζόμενοι το ποίμνιό τους, χύνοντας και το αίμα τους για του Χριστού την Πίστη την αγία και της πατρίδος την Ελευθερία. Τώρα και πάλι το ποίμνιό σας, το πιο ευάλωτο και ανυπεράσπιστο, τα παιδιά του λαού, τα παιδιά σας, κατασπαράσσεται και μαγαρίζεται η ψυχή του από «φανερά και νοητά θηρία». Τα παιδιά φωνάζουν: «άνθρωπον ουκ έχω». Σταθείτε Κυρηναίοι του πολύπαθου λαού μας. Οι ανίκανοι Κυβερνήτες μάς εξαφανίζουν ως λαό ιστορικό. Η Εκκλησία, όταν εκλείπει η κοσμική εξουσία ή προδίδει τον λαό, καθίσταται ελληνοσώτειρα. Η ώρα ήλθεν.
πηγή: http://www.antibaro.gr/article/5675

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

ΓΙΑ ΤΟN YΠΟΓΕΙΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ FACEBOOK


Η ΑΜΕΡΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ

Αυτή η ταινία αφορά κυρίως το κόσμο σήμερα και όπως εύκολα μπορεί να διακρίνει κανείς εφόσον δεν φοράει παρωπίδες είναι καιρός όλος ο κόσμος να φερθεί υπεύθυνα δραστήρια και αποτελεσματικά όσο ακόμη αυτό είναι εφικτό.
δείτε και θα καταλάβετε:

Παρασκευή 18 Μαΐου 2012

ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΩΣ Η ΚΡΗΤΗ ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΤΟΣ

Έχετε ακούσει ποτέ για τα υποσυνείδητα μηνύματα;
Το 1955 είχε γίνει ένα πείραμα με βάση αυτά σε ένα κινηματογράφο. Η κόκα κόλα μαζί με τους διαφημιστές της έβαλαν στο τρέχον φίλμ  ανα 100 καρέ τη φωτογραφία μιας κοπέλας που έπινε παγωμένη κόκα κόλα, αυτό στο μάτι δεν φαίνεται σαν εικόνα αλλά δρα υποσυνείδητα.
Αποτέλεσμα το εκατό τοις εκατό των ανθρώπων που πήγαν στο μπάρ του κινηματογράφου αγόρασαν κόκα κόλα. τότε απαγορεύτηκε από το Αμερικάνικο κράτος τέτοιων μεθόδων ένας νόμος που δεν εφαρμόστηκε ποτέ και πουθενά!!!
Είναι βασικό μάθημα οπτικής επικοινωνίας και για τους αρχιτέκτονες και για τους διακοσμητές και για τους γραφίστες και για τους φωτογράφους και πολύ περισσότερο για τους διαφημιστές η ποδηγέτηση των ενστίκτων οδηγεί σε ποδηγέτηση του λογικού.

Δείτε μερικά πράγματα για το πως σήμερα αυτή η τεχνολογία χρησιμοποιείται ευρέως.



Προστατευτείτε και κυρίως προστατέψτε τα παιδιά σας από το χαζοκούτι.

Παρασκευή 4 Μαΐου 2012

Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΡΟΤΑΡΥ

Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΡΟΤΑΡΥ




Η διεθνής αυτή οργάνωση ιδρύθη στο Σικάγο στις 23.2.1905 από τον Αμερικανό δικηγόρο Paul P. Harris. Κάτω από το πρόσχημα φιλανθρωπικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων καλύπτει μυστικούς σκοπούς. Δια τούτο θεωρείται ως «το νηπιαγωγείον της Μασονίας».

Αυτό είναι το συμπέρασμα μας το οποίο το στηρίζουμε στα εξής στοιχεία.










ΡΟΤΑΡΥ - ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ: ΣΗΜΑ- ΣΥΜΒΟΛΟ ΥΨΗΛΟΒΑΘΜΟΥ ΙΕΡΑΡΧΙΚΑ ΜΕΛΟΥΣ



Το σήμα των υψηλόβαθμων ιεραρχικά ροταριανών που είναι και τέκτονες δείχνει χωρίς πολλά λόγια το πόσο στενά δεμένα είναι τα δύο σύνολα.



Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Θεόκλητος(υπ’ αριθ. 1.227/4.4.1973 Εγκύκλιον)



Η Οργάνωσις του Ρόταρυ έχει στενή σχέσιν και συγγένειαν προς τον Τεκτονισμόν (Μασωνίαν), χαρακτηρισθείσα υπό των ειδότων ως «εξάδελφος» και «πρώτος σταθμός» και «προθάλαμος» της Μασωνίας και «προεισαγωγή» εις αυτήν.







2. – Μέγα ποσοστόν των Ροταριανών συμβαίνει να είναι και τέκτονες. Ο δε πρώτος «Κυβερνήτης» του εν Ελλάδι Ρόταρυ υπήρξε «διακεκριμένον μέλος» της Ελληνικής Μασωνίας.



Το έμβλημα του Ρόταρυ, ο οδοντωτός τροχός καταμαρτυρεί ότι η λέσχη κινεί καί κινείται από έτερους αφανείς τροχούς με εμπλεκόμενους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο σε δεκάδες χιλιάδες λέσχες σε Αμερική, Ευρώπη (με κέντρο την Ελβετία όπου γίνονται τα συνέδρια), Αυστραλία, Αφρική, Ασία. Το δε ειδικό σήμα της λέσχης (σύμπλεγμα λευκού και αντεστραμμένου μαύρου τριγώνου) είναι των «Θεοσοφιστών»



Τὸν Δεκέμβριον τοῦ 1928 ἱδρύθη ὁ Ροταριανὸς Ὅμιλος Ἀθηνῶν, ὁ πρῶτος Ὅμιλος ὄχι μόνον εἰς τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν ὑπόλοιπην Βαλκανικὴν περιοχήν, ἀλλὰ ἐπίσης καὶ εἰς τὴν Ἀνατολικὴν Μεσόγειον.



Ιδρυτικά μέλη ήταν...



ΑγαπητΟς Σπήλιος Μάτσας Ἀντώνιος



Αθηνογένης Ἰωάννης Μίλλερ Γουλιέλμος



Ανδρεάδης Ἀνδρέας ΟΙκονόμου Ἄγγελος



Βαλαωρίτης Ἀριστοτέλης Παπαδημητρίου Στέλιος



ΒοΪλας Βασίλειος Πετρακόπουλος Δημήτριος



Δραγούμης Φίλιππος ΠΕΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Θεόδωρος



Ζαχαρίας Προκόπιος ΡακτιβΑν Γρηγόριος



Καλαντίδης Χρῆστος ΣισιλιΑνος Δημήτριος



Καραγιαννόπουλος Γεώργιος ΣταθΑτος Ἀντώνιος



Κυριαζίδης Κυριᾶκος ΤσαμαδΟς Μιχαὴλ



Κωνσταντινίδης Γεώργιος Φίξ Ἀντώνιος (ο ιδρυτής της μπύρας "Άλφα" ;;;;)



Λοβέρδος Σπυρίδων Χαριτάκης Γεώργιος







Πρώτος πρόεδρος του ελληνικού Ρόταρυ υπήρξε ο ο τραπεζίτης Σπύρος Λοβέρδος απο το 1928-1931, διετέλεσε διαδοχικά διευθυντής της "Εθνικής" και της "Γενικής Τράπεζας " και υπουργός Οικονομικών στις κυβερνήσεις Π. Τσαλδάρη 1933-34 ,ενω υπήρξε και τέκτονας, μέλος της Στοάς Παρθενών.












Περισσότερα για τον Σπύρο Λοβέρδο και τον ρόλο του ως υπουργος Οικονομικών διαβάστε εδω

Σπύρος Λοβέρδος
Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Δεκεμβρίου 3, 2011

Ολυμπια, νομιζω το παρακατω -περιπου- το πρωτοδιαβασα σε σενα, σε αποσπασμα απο βιβλιο… Τι του ηταν ο Σπυριδωνας του δικου μας του Αντρεα, παππους;
Παντως ο Ανδρεας εχει φροντισει στο βιογραφικο του να μην υπαρχει λεξη για τον πατερα και τη μητερα του, καταγωγη κλ…


“Απόσπασμα από το βιβλίο του Νίκου Μπελογιάννη “Ξένο Κεφάλαιο στην Ελλάδα” από τις εκδόσεις “ΑΓΡΑ” (2010)
Σεπτέμβρη του 1932 έγιναν εκλογές και στις 4 Νοέμβρη ανάλαβε πρωθυπουργός ο Τσαλδάρης, με υφυπουργό των Οικονομικών τον Μ. Ευλάμπιο. Το Δεκέμβρη έγινε υπουργός των Οικονομικών ο Κ. Αγγελόπουλος. Η οικονομική και δημοσιονομική κατάσταση δεν είχε βελτιωθεί καθόλου. Η κερδοσκοπία οργίαζε κι ο τιμάριθμος από 15 πού ήταν το 1931 ανέβηκε στα 20 το ’32. Αυτή, λοιπόν, την περίοδο ο Αγγελόπουλος αποτέλεσε μια μεγάλη εξαίρεση, ανάμεσα στους φαυλοκράτες πολιτικούς. Και παλιά τα είχε βάλει, με το ΔΟΕ και στην Κτηματική Τράπεζα κήρυξε τον πόλεμο κι αργότερα στην τεταρτοαυγουστιανή δικτατορία ήταν ο πρώτος αστός πολιτικός που εξορίστηκε από τον Μεταξά. Μόλις ανάλαβε το υπουρ­γείο δήλωσε αμέσως ορθά-κοφτά και μ’ επιμονή ότι δεν πρέπει να πληρώσουμε όχι 30% αλλά ούτε πεντάρα στους ξένους και ντόπιους ομολογιούχους. Σε λίγες μέρες ο Αγγελόπουλος διώχτηκε από το υπουργείο, ασφαλώς με την επέμβαση «εξωελληνικών» παραγόντων.


Τον αντικατέστησε ο τραπεζίτης Σπύρος Λοβέρδος και στις εφτά μέρες πού ‘κανε υπουργός, πρόλαβε να πληρώσει αμέσως το 30% στους ομολογιούχους και να μαδήσει τη χώρα από το αναιμικό της συναλλαγματικό απόθεμα. Στις 16 του Γενάρη έπεσε ο Τσαλδάρης κι ήρθε ο Βενιζέλος με υπουργό των Οικονομικών τον Καφαντάρη. Ο αρχηγός όμως των Προοδευτικών δεν πρόλαβε να εξαγγείλει το καινούργιο πρόγραμμα του, γιατί στις εκλογές της 5ης του Μάρτη ξαναπήρε την εξουσία ο Τσαλδάρης, με υπουργό των Οικονομικών τον Λοβέρδο. Οι Λαϊκοί μόλις ανέβηκαν στην κυβέρνηση κάλεσαν τους ομολογιούχους να κάνουν αυτοψία στη χώρα μας για να αντιληφθούν την οικονομική της κατάσταση. Αυτοί όμως υπόδειξαν σαν αρμόδια την ΚΤΕ και η κυβέρνηση άρχισε τότε να παρακαλεί την Κοινωνία των Εθνών να ‘ρθει μια δημοσιονομική επιτροπή. Τότε ο Καφαντάρης σε μια αγόρευση του για τον προϋπολογισμό του ’33-’34 επιτέθηκε στην κυβέρνηση για την πρόσκληση δημοσιονομικής επιτροπής κι εξήγησε ότι την επέμβαση της ΚΤΕ δεν την ήθελε όχι από έλλειψη ευλάβειας στο θεσμό, αλλά γιατί «εξ επισήμων ανακοινώσεων και άλλων σχετικών στοιχείων είχε πεισθεί ότι ή ΚΤΕ δεν επείχε θέσιν τρίτου εις την υπόθεσιν των χρεών, άλλ’ είχαν άμεσον και απροκάλυπτον είς αυτήν ενδιαφέρον στρεφόμενον υπέρ των ομολογιούχων». Πρότεινε δε να ‘ρθει ή κυβέρνηση σε απευθείας συνεννόηση με τους ομολογιούχους και να τους πληρώσουμε με τα προϊόντα μας.


Τελικά, ή επιτροπή της ΚΤΕ ήρθε το Μάη και μετά τις έρευνές της έκανε σχετική έκθεση, στην όποια λέει ότι για να πληρώσει ή Ελλάδα πρέπει ν’ αναπτύξει τις εξαγωγές και τα εμβάσματα και να ελαττώσει τις εισαγωγές της! Τον Ιούνη του 1933 συνήλθε στο Λονδίνο η δημοσιονομική επιτροπή για να εξετάσει την έκθεση και ν’ ακούσει τον Λοβέρδο και τον Μάξιμο πού είχαν πάει κι αυτοί στο Λονδίνο για να υπερασπίσουν τα συμφέροντα της Ελλάδας και να πετύχουν μια συνεννόηση με τους ομολογιούχους. Αυτοί όμως αρνήθηκαν να συζητήσουν με τους Έλληνες αντιπροσώπους, ζητώντας 271/2% για το 1933-34 και 371/2% για τον άλλο χρόνο, ενώ η ελληνική κυβέρνηση πρόσφερε 221/2% και 271/2% (η διαφορά ήταν 600 εκατομμύρια δραχμές). Η πρόταση να λύσει τη διαφορά ένας διαιτητής, απορρίφτηκε χωρίς συζήτηση και περιφρονητικά από τους ομολογιούχους. Τότε οι διαπραγματεύσεις σταμάτησαν και πάλι.


Στον Λοβέρδο και τον Μάξιμο η δημοσιονομική επιτροπή «σύστησε» να βάλουν καινούργιους φόρους για να πληρώσουν τους ξένους. Οι δυο υπουργοί αποχαιρέτησαν την επιτροπή με την υπόσχεση ότι θα εξασφαλίσουν τους τόκους των ομολογιούχων και μάλιστα ανάφεραν στην επιτροπή τι είδους και πόσους φόρους θα βάλουν στο λαό, για να το πετύχουν. Κι έτσι γύρισαν πίσω στην Ελλάδα αποφασισμένοι να εξευμενίσουν με κάθε μέσο τους κατόχους ομολογιώνκαι τέτοιοι κάτοχοι -εν παρενθέσει- ήταν κι ο Λοβέρδος κι ο Μάξιμος.


«Ίσως επί του σημείου τούτου η στάσις της Ελλάδος θα έπρεπε να ήτο περισσότερον αποφασιστική…», γράφει ο Άγγελος Αγγελόπουλος, γιατί τον ίδιο καιρό οι Τούρκοι κι οι Γερμανοί αρνήθηκαν κάθε πληρωμή και οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις δεν διαμαρτυρήθηκαν καθόλου.

Δ’. Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ
Η καινούργια επαφή έγινε το Σεπτέμβρη του ’33 κι οι διαπραγματεύσεις τράβηξαν πολύ καιρό. Αύτη ήταν ή κλασική τους μέθοδος. Κερδοσκοπούσαν στην αγορά μ’ αυτό τον τρόπο και συγχρόνως μας εκβιάζανε τελικά να υποχωρήσουμε, γιατί αυτή ή εκκρεμότητα των συνεννοήσεων νέκρωνε την οικονομική ζωή της χώρας. Έτσι επαναλαμβάνεται η ιστορία του ’97. Πάλι η πατρίδα μας βρίσκεται σε αγωνία περιμένοντας την απόφαση των εκμεταλλευτών της. Τότε η δημοσιονομική επιτροπή της ΚΤΕ, για να επηρεάσει τις συζητήσεις προς όφελος των ομολογιούχων και να εκβιάσει έτσι τη λύση δίνοντας ένα γερό όπλο στους τοκογλύφους και μια εύκολη δικαιολογία στον Λοβέρδο, δημοσίεψε μια έκθεση, με την οποία διαπιστώνει βελτίωση στη δημοσιονομική κατάσταση της Ελλάδας. Με παρόμοιες πιέσεις, εκβιασμούς και παρασκηνιακές ενέργειες υπογράφτηκε, τέλος, το Νοέμβρη, μια συμφωνία για δυο χρόνια. Τα χρεολύσια αναστέλλονταν για δυο χρόνια κι από τους τόκους θα πληρώναμε 271/2% το 1933-34 και 33% το 1934-35. 0ι τόκοι μόνο του δανείου του 1898 θα πληρώνονταν στο ακέραιο. Η πληρωμή θα γινόταν με συνάλλαγμα του Λονδίνου ή της Νέας Υόρκης κι η ελληνική κυβέρνηση θα ‘γραφε στον προϋπολογισμό της το σύνολο των τόκων, που θα το ξαναδανειζόταν τάχα από το ΔΟΕ, καταθέτοντας του ίσο ποσό άτοκα γραμμάτια σε δραχμές. Ο Λοβέρδος, για να συγκεντρώσει το ποσοστό πού συμφώνησε, έβαλε σ’ ενέργεια δεκάδες καινούργια φορολογικά νομοσχέδια, όλα σε βάρος του λαού, ενώ ο ίδιος, όπως ξεσκεπάστηκε τότε στις εφημερίδες, είχε επιχειρήσει να διαφύγει με διάφορους αθέμιτους τρόπους τη φορολογία.
Η συμφωνία πρόβλεπε καινούργιες διαπραγματεύσεις στις αρχές του 1935 για τα επόμενα χρόνια. Γι’ αυτό και το Φλεβάρη πήγε στο Λονδίνο ο Πεσμαζόγλου, καινούργιο οικονομολογικό αστέρι της πλουτοκρατικής κλίκας. Πρόεδρος τότε του συμβουλίου των ομολογιούχων ήταν ο σερ ΄Οστεν Τσάμπερλεν, αδερφός του κατόπιν πρωθυπουργού Νέβιλ Τσάμπερλεν. Η πολιτική των δυο αδελφών είναι μια ατέλειωτη αλυσίδα από εξευτελισμούς και προδοσίες μικρών και μεγάλων λαών. Στο πρόσωπο τους, το εγγλέζικο χρηματιστικό κεφάλαιο είχε αποκτήσει τους χαρακτηριστικότερους εκπροσώπους του για μια ολόκληρη εποχή. Μόλις άρχισαν οι συνομιλίες, οι ομολογιούχοι ζήτησαν 50%. Ο Πεσμαζόγλου πρόσφερε 35%. Αυτοί, αρνήθηκαν κι έτσι οι διαπραγματεύσεις διακόπηκαν. Η ελληνική κυβέρνηση -κάτω από τη λαϊκή πίεση- δήλωσε τότε στους ομολογιούχους ότι θα τους πλήρωνε τα τοκομερίδια τους πού έληγαν την 1η του Απρίλη, με ποσοστό 35%. Ο ΔΟΕ διαμαρτυρήθηκε αμέσως γιατί έτσι ή κυβέρνηση παραβίαζε το νόμο του 1898 και, καθώς τις είχε στο χέρι, κατακράτησε όλες τις υπέγγυες προσόδους υπολογίζοντας τόκους και χρεολύσια για όλα τα δάνεια πού ήταν κάτω από τον έλεγχο του. Συγχρόνως με τη διαμαρτυρία και το πραξικόπημα του ΔΟΕ, άρχισαν αλλεπάλληλα διπλωματικά διαβήματα από τις ενδιαφερόμενες κυβερνήσεις, ενώ το συμβούλιο των ομολογιούχων στο Λονδίνο λυσσασμένο σύσταινε στα μέλη του να μη δεχτούν να εισπράξουν το 35%. Έπεσαν όλοι πάνω στη φτωχή μας χώρα να την πνίξουν. Παρ΄ όλα αυτά, όμως, το 52% των ομολογιούχων έτρεξαν να εισπράξουν το 35% και για τα υπόλοιπα έχει ο θεός. Και πράγματι ο θεός των τοκογλύφων, ενσαρκωμένος στο πρόσωπο του Γκλίξμπουργκ, τους βοήθησε.
Ε. ΈΡΧΕΤΑΙ Ο ΓΚΛΙΞΜΠΟΥΡΓΚ
Σ΄όλο αυτό το διάστημα, άλλες κύριες ασχολίες του Λαϊκού Κόμματος ήταν οι επιστημονικές καλπονοθεύσεις και η συστηματική ρουσφετολογία. Πάνω στο δημόσιο ταμείο είχαν ριχτεί μ΄άγριες διαθέσεις οι φίλοι του κόμματος, που τόσα χρόνια είχαν μείνει μακριά από την εξουσία. Ο Τσαλδάρης, περισσότερο κατάλληλος για δικολάβος παρά για αρχηγός κόμματος, ξόδευε όλη την, όχι και τόσο πληθωρική, ζωτικότητά του σε επιφυλάξεις, σοφίσματα και σε διάφορου συνδυασμούς που σοφιζόταν για ν’ αντιμετωπίσει, την αντιπολίτευση και τις γκρίνιες των φίλων του πού τρώγονταν σαν τα σκυλιά.

Οι αντιθέσεις ανάμεσα στα δύο αστοτσιφλκικάδικα μπλοκ οξύνονται και παίρνουν τη μορφή ανοιχτής ένοπλης σύγκρουσης το Μάρτη του ’35. Το «αντιβενιζελικό» κράτος – εφεύρεση του Μεταξά – παρόλη την τρομοκρατία που ξαπόλυσε όταν επιβλήθηκε, δεν κατάφερε να πνίξει το λαϊκό κίνημα. Οι εκλογές του Ιούνη του ’35 φανερώνουν ότι οι λαϊκές μάζες αρχίζουν να χειραφετούνται πια από την επιρροή των πλουτοκρατικών κομμάτων και να προσανατολίζονται προς τ΄αριστερά. Η κατάσταση αυτή αρχίζει να καταντάει αρκετά επικίνδυνη για την ντόπια πλουτοκρατία και πολύ επιζήμια για τους ξένους κεφαλαιούχους, που θα επιθυμούσαν να ασχολιέται ο ελληνικός λαός με τα «ειρηνικά» του έργα και να μην καταγίνεται τόσο πολύ στην πολιτική. Και τότε όλοι οι αντιδραστικοί πλουτοκρατικοί κύκλοι του εσωτερικού και του εξωτερικού, με πρώτη την Εθνοτράπεζα, με τις συμβουλές και την έγκριση του Βενιζέλου, με την ανοχή των ψευτοδημοκρατικών κομμάτων και με τις ευλογίες και τα χειροκροτήματα των ομολογιούχων, άρχισαν να κηρύχνουν την πολιτική της «συμφιλίωσης». Όργανο για την πραγματοποίησή της θα ΄ταν ο δεύτερος Γεώργιος Γκλίξμπουργκ, που τον τάιζε δώδεκα ολόκληρα χρόνια ο Χάμπρο. Φτάνει να ‘ρχόταν ο βασιλιάς για να αγαπηθούν βενιζελικοί και αντιβενιζελικοί και να ζήσει ο λαός ευτυχισμένος.
Επειδή, όμως, ο λαός με μια μεγαλειώδη συγκέντρωση των αντιφασιστικών δημοκρατικών του δυνάμεων έδειξε την ακλόνητη διάθεσή του να υπερασπίσει τις δημοκρατικές του ελευθερίες, ανάλαβε να κανονίσει τα περαιτέρω αυτοχειροτονηθείς σε αντιβασιλιά Γ. Κονδύλης, με το διαβόητο δημοψήφισμα που οργάνωσε το Νοέμβρη του ’35.

Κι έτσι η Ελλάδα απόχτησε πάλι βασιλιά και σε λίγο και «εθνικό» κυβερνήτη, οι ομολογιούχοι εξασφάλισαν, όπως θα δούμε, το ποσοστό που ζητούσαν και τον ελληνικό λαό ανάλαβε να τον επαναφέρει στα ειρηνικά του έργα ο Μανιαδάκης.”

---------------------------

Ο σκοτεινός ρόλος της Μασονίας σε όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα τελευταία είναι πρόδηλος και η σύνδεση του με βιτρίνες τύπου ΡΟΤΑΡΥ , ΛΑΙΟΝΣ, ΡΟΔΟΣΤΑΥΡΟΙ, ΙΛΛΟΥΜΙΝΑΤΟΙ, ΝΑΙΤΕΣ

είναι και αποτελεσματική και δοκιμασμένη συνταγή με έναν όρο της μυστικότητας.

Θα τους καταπολεμήσουμε στη διάβρωση της Ελληνικής κοινωνίας και της Παγκόσμιας Νέας τάξης που θα ήθελαν να επιβάλουν με το ξεσκέπασμα και το φώς που κατακαίει κάθε μούχλα.



ΟΙ ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ 2009-2023

ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ