ΕΛΛΗΝΕΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΣΚΟΠΕΥΤΕΣ, ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΕΧΝΗ,

Αναζήτηση

Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Η ΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Η ανάγκη του ανθρώπου, να μαθαίνει, να μορφώνεται, να εξελίσσεται και να καλλιεργείται: πνευματικά και ψυχικά, είναι σύμφυτη της ύπαρξης του.

Το τι, το πώς και το γιατί είναι που κάνουν τη διαφορά και στη διαδικασία και στα αποτελέσματα.

Στη προσπάθεια μου να αποκτήσω και να συμπληρώσω: τις γνώσεις, τις δεξιότητες και τις αρετές μου, χρησιμοποιώ κάποια μέσα όπως κάποια βιβλία, κάποιες εμπειρίες, κάποιες σκέψεις, αυτά θέλω να τα μοιραστώ με τους ανθρώπους που δεν έχουν ούτε το χρόνο, ούτε την ενέργεια, ίσως ούτε και τις γνώσεις σε κάποιους τομείς που βρέθηκαν στο δρόμο μου από προσπάθεια ή απλή τύχη.

Όπως και να’χει εκτίμησα κι εγώ την προσφορά άλλων ανθρώπων σε μένα και θεωρώ ότι πολλοί είναι επίσης οι συνάνθρωποι μου που θα την εκτιμήσουν και θα κάνουν χρήση της ευκαιρίας αυτής για μια άτυπη αλλά ουσιαστική μόρφωση, επιμόρφωση ή ενθύμηση της γνωστικής ύλης που διδαχτήκαμε.

Τη προσπάθεια αυτή θα τη ξεκινήσω μόνος μου κι ευελπιστώ να τη συμμεριστούν και άλλοι πιο εξειδικευμένοι και καταρτισμένοι άνθρωποι της προσφοράς στους οποίους θα απευθυνθώ στη συνέχεια ανά τομέα επιστημονικό.

Το διαδίκτυο όπως παλιότερα και η τηλεόραση μπαίνει σιγά-σιγά σε κάθε σπίτι. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί- όπως η τηλεόραση να παρέχει την εκπαιδευτική τηλεόραση έτσι και το διαδίκτυο- να γίνει εκπαιδευτικό και επιμορφωτικό πολυμέσο όπως είναι ήδη το διαδίκτυο των ιστολογίων που παρέχουν ενημέρωση και διασκέδαση αλλά και μόρφωση αναλόγως.

Ο στόχος της δράσης αυτής:

Τι αξίζει να ξέρουμε για τον κόσμο μας που θα μας βοηθήσει στη ζωή μας να έχουμε θετική εξέλιξη σε κάθε τομέα της πνευματικό σωματικό και το κυριότερο ψυχικό.

Το ονομάζω: Πανδέκτη Οργανωτικό της μόρφωσης

Οι τομείς που θεωρώ ότι είναι άξιοι να στηρίξει κανείς τη μόρφωση του είναι οι εξής:

ΤΟΜΕΑΣ ΠΡΩΤΟΣ

Πώς να γνωρίσουμε τον εαυτό μας τους άλλους και το περιβάλλον μας, ξεκαθάρισμα στο τι μας αφορά και τι όχι

Περιλαμβάνει τα γνωστικά πεδία της ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΤΟΥ ΕΓΩ:

ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΓΩ

Ατομική Φιλοσοφία, Ατομική Ψυχολογία, Ατομική Λογική, Ατομική Γλώσσα, Ατομική Τέχνη, Ατομική Γυμναστική, Ατομική Ιατρική

Ατομική Ιστορία, Ατομική Οργάνωση, Ατομική Οικονομία,

ΤΟΜΕΑΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ

Πώς να γνωρίσουμε τι σημαίνει θετική και τι αρνητική επιρροή και πως διακρίνουμε τη μεν από τη δε

Περιλαμβάνει τα γνωστικά πεδία της ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΟΣ:

ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΤΙΒΑΔΕΣ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΕΓΩ

Ομαδική Φιλοσοφία, Ομαδική Ψυχολογία, Ομαδική Λογική, Ομαδική Γλώσσα, Ομαδική Τέχνη, Ομαδική Ιστορία, Ομαδική Οργάνωση, Ομαδική Οικονομία

ΤΟΜΕΑΣ ΤΡΙΤΟΣ

Πώς να συμπεριφερόμαστε στον εαυτό μας στους άλλους και το περιβάλλον μας ώστε να επηρεάζουμε και να επηρεαζόμαστε θετικά από αυτούς.

Περιλαμβάνει το προγραμματισμό, τον έλεγχο, και την θεώρηση των αποτελεσμάτων της δράσης που προκύπτουν από:

1/την επιστήμη του εγώ

2/ την επιστήμη των ομάδων

και την ονομάζω «ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ»

ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΠΟΙΑ Η ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΟΥ ΕΓΩ ΜΕ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΚΑΙ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ: ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ-ΑΞΙΕΣ, ΟΡΓΑΝΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ ΜΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ:

ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ, ΤΑΚΤΙΚΕΣ, ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ, ΑΡΕΤΕΣ

ΜΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ: ΖΩΗ

Η ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΤΟΥ «ΕΓΩ» ΕΧΕΙ ΣΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗ ΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΚΑΘΕ ΑΤΟΜΟ ΜΕΤΕΧΕΙ ΣΕ ΜΙΚΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ- ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΤΩΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ-ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΤΟΥ- ΈΤΣΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΟΙΝΩΝΟΣ ΤΗΣ ΣΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΦΟΡΑ.

ΘΕΩΡΩ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΝΑ ΜΕΤΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΠΟΥ ΕΞΑΛΛΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΑΛΛΑ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΖΕΙ ΠΛΗΘΑΙΝΟΝΤΑΣ.

ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ Η ΥΠΑΡΞΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΤΗΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΠΟΥ ΠΡΑΤΤΟΥΝ ΟΠΩΣ ΕΠΡΑΞΕ ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ Ο DEWEY ΞΕΚΙΝΩΝΤΑΣ ΤΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΤΑΞΗΣ ΤΗΣ ΓΝΏΣΕΩΣ ΣΕ ΓΝΩΣΤΙΚΑ ΠΕΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟΜΕΙΣ ΟΠΟΥ ΚΑΤΑΤΑΣΣΕΤΑΙ ΚΑΘΕ ΒΙΒΛΙΟ. ΒΑΣΙΚΗ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΟΜΑΛΑ Η ΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΘΕ ΑΤΟΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΤΆΣΣΕΤΑΙ ΕΤΣΙ ΤΟ ΤΙ ΟΡΕΓΕΤΑΙ-ΠΡΟΤΙΜΑ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ.

ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΠΡΑΞΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΘΑ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΤΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΕ ΓΝΩΣΤΙΚΑ ΠΕΔΙΑ ΛΙΓΟ ΠΟΛΥ ΓΝΩΣΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΔΟΜΕΝΑ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΜΑΤΙΑ ΣΥΝΟΛΙΚΗ.

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Παπαρήγα: Απαξιώνεται επίτηδες η ΕΑΒ


Η Γραμματέας του ΚΚΕ κατηγόρησε την σημερινή και την προηγούμενη κυβέρνηση ότι ακολουθούν μία προγραμματισμένη φθορά και απαξίωση της επιχείρησης, καθώς εγκαταλείπονται σημαντικοί κλάδοι της βιομηχανίας, προς όφελος ορισμένων μόνο δραστηριοτήτων, που εξασφαλίζουν τα κέρδη μεγαλοεπιχειρηματιών και δεύτερο, πρόσθεσε, θεωρούμε ότι όλη αυτή η εγκατάλειψη της αμυντικής βιομηχανίας και της ΕΑΒ, έχει να κάνει με τα σχέδια δημιουργίας της ενιαίας ευρωπαϊκής πολεμικής βιομηχανίας, με έδρα τη Γερμανία, την Ολλανδία, τη Γαλλία, στις ηγετικές δυνάμεις της ΕΕ.

Η κ.Παπαρήγα είπε ότι το ΚΚΕ θα πάρει όσες πρωτοβουλίες εξαρτώνται από το κόμμα της, για να καλυφθούν άμεσα οι ανάγκες σε προσωπικό στην επιχείρηση, η οποία έχει ανεκτέλεστα έργα και η οποία είναι από τις πιο βασικές επιχειρήσεις στον τομέα της πολεμικής βιομηχανίας. Είναι η ναυαρχίδα στον τομέα της πολεμικής αεροπορίας, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά.

Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010

Η ΠΕΠΑΤΗΜΕΝΗ-ΕΙΣΑΓΩΝΤΑΣ ΝΕΩΤΕΡΙΣΜΟΥΣ


Με αφορμή το παρακάτω άρθρο του Βήματος μου ανέκυψε ένας κόμπος στο λαιμό: Ως πότε θα βαδίζουν οι στρατηγοί μας τη πεπατημένη;
Είναι καλό να δοκιμάζουμε και να ξέρουμε καλά τις νεώτερες τεχνικές και τεχνολογίες αλλά είναι ακόμα καλύτερα να τις δημιουργούμε.
Η Ελλάδα έχει κάποιες ιδιαιτερότητες που κανένας άλλος στρατός του κόσμου δεν έχει όπως για παράδειγμα τη στράτευση επαγγελματιών στελεχών ακόμα και στις ειδικές δυνάμεις.
Σαν Βιομηχανικός σχεδιαστής σκέφτομαι τι θα μπορούσαμε να κάνουμε με μια μικρή ομάδα επαγγελματιών συναδέλφων που ξέρουν απο μέσα τα πράγματα και μπορούν να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν για την Ελληνική πραγματικότητα όπως άλλοτε οι πρόγονοι μας αφήνοντας έκπληκτους και σαστισμένους τους εχθρούς.
Αντί αυτού πηγαίνουν οι στρατηγοί και οι παρατρεχάμενοι στις εκθέσεις οπλικών συστημάτων και ψωνίζουν αυτά που άλλοι παράγουν και προφανώς είναι ήδη ξεπερασμένα αφού μπορεί να τα έχει ο καθένας οπότε μετράει μόνο το πορτοφόλι ποιος μπορεί δηλαδή να αγοράσει το καλύτερο και τα περισσότερα από τα μπιχλιμπίδια που οι παραγωγοί τους τα έχουν εννοείται ήδη ξεπεράσει για τις χώρες τους ψάχνοντας ήδη πριν τη παρουσίαση των "νέων'' προιόντων τους σε άλλους νέους δρόμους πρωτοπορίας και κέρδους.

ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΧΡΥΣΟΠΟΙΚΙΛΤΑ ΓΟΜΑΡΙΑ Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΟ ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΕ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ Ή ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΠΡΟΗΓΜΕΝΩΝ ΕΣΤΩ ΕΤΟΙΜΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΝΕΩΝ ΛΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ -ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ, ΧΩΡΟΥ, ΚΑΙΡΟΥ, ΠΡΟΣΩΠΩΝ, ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ- ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΑΡΙΣΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥΣ.
ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΜΠΟΡΟΎΜΕ, ΜΠΟΡΟΎΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ!!!
ΑΙΕΝ ΑΡΙΣΤΕΥΕΙΝ ΚΑΙ Ο ΤΟΛΜΩΝ ΝΙΚΑ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΕΣΕΙΣ ΟΥΤΕ ΑΡΙΣΤΟΙ ΟΥΤΕ ΤΟΛΜΗΡΟΙ ΑΡΑ ΟΎΤΕ ΝΙΚΗΤΕΣ, ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ ΝΑ ΚΡΥΒΕΣΤΕ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΥΣΤΟΥΜΑΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΤΙΣ ΜΙΖΕΣ ΤΟΥΣ Ή ΜΗΠΩΣ ΤΙΣ ΜΟΙΡΑΖΕΣΤΕ;

ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

O Ελληνικός Στρατός μπαίνει στην «ψηφιακή εποχή» ξεκινώντας από τις στολές. Ακολουθώντας τα σύγχρονα πρότυπα, ο Ελληνικός Στρατός ξεκινά λοιπόν να... φορά στολές παραλλαγής ψηφιακού τύπου, οι οποίες προσφέρουν καλύτερο καμουφλάζ σε περιβάλλον μάχης. «Ψηφιακές» στολές παραλλαγής χρησιμοποιούν οι ένοπλες δυνάμεις μεγάλων χωρών όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες (που διατηρούν και την κλασική παραλλαγή), η Ρωσία και η Κίνα.

Οι πρώτοι που θα δοκιμάσουν τις νέες στολές θα είναι μονάδες των ειδικών δυνάμεων, οι οποίες εντός του προσεχούς εξαμήνου θα τις χρησιμοποιήσουν ώστε να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητά τους. Το κρίσιμο στοιχείο είναι πόσο καλά οι νέες στολές θα αποτρέπουν την αναγνώριση όσων τις φορούν, από εδάφους και από αέρος, από σύγχρονες μεθόδους αναγνώρισης όπως οι θερμικές κάμερες ή οι κάμερες των μη επανδρωμένων αναγνωριστικών αεροσκαφών (UΑV).

Τις νέες στολές μάχης κατασκεύασε το Στρατιωτικό Εργοστάσιο 700 ΣΕ στον Πειραιά. Ενα δείγμα του πώς μοιάζουν οι στολές είδαν όσοι παρακολούθησαν τη στρατιωτική παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη καθώς εκεί παρέλασε ουλαμός καταδρομέων που τις φορούσε. Οι προδιαγραφές των νέων στολών παραλλαγής καθορίστηκαν από τη Διεύθυνση Υλικού Πολέμου. Αυτές αφορούν το ύφασμα κατασκευής και είναι ίδιες με αυτές των εν χρήσει στολών. Οι αλλαγές έχουν να κάνουν με τον χρωματισμό αλλά και με το σχέδιο-κόψιμο της στολής. Στις νέες στολές, π.χ., το κάτω μέρος του χιτωνίου θα μπαίνει μέσα στο παντελόνι.
Το «μυστικό» των νέων στολών κρύβεται στις «σκιές» των χρωμάτων, τα οποία με τη βοήθεια ηλεκτρονικού υπολογιστή έχουν «σπάσει» σε μορφή τετραγωνικών ψηφίδων (pixels). Οπως εξηγούν τα αρμόδια στελέχη του ΓΕΣ, με την εφαρμογή της παραπάνω τεχνολογίας ο χρωματισμός του υφάσματος αλλάζει, διατηρώντας πάντως το βασικό του χρώμα, ανάλογα με τις συνθήκες φωτισμού και προσαρμοζόμενος καλύτερα στον περιβάλλοντα χώρο. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, μειώνεται η δυνατότητα εντοπισμού ενός στρατιώτη (με απλά μέσα παρατήρησης και υπό ιδανικές συνθήκες) ως και 50%.

Η νέα «ψηφιακή» παραλλαγή προβλέπεται να διατεθεί σε τρεις τύπους:

Δάσους, με τα σημερινά χρώματα παραλλαγής. Ερήμου, με καφέ αποχρώσεις για την κάλυψη αναγκών των ειρηνευτικών αποστολών στο εξωτερικό όπως το Αφγανιστάν αλλά και της ΕΛΔΥΚ. Αστικού/ βραχώδους περιβάλλοντος, σε τρεις διαφορετικούς τόνους του γκρι.

Στις νέες στολές έχουν χρησιμοποιηθεί μη τοξικά και μη καρκινογόνα χρώματα, ενώ τα υλικά ύφανσης βοηθούν να αερίζεται καλύτερα το σώμα του στρατιώτη και είναι πιο ανθεκτικά στο νερό. Μετά την ολοκλήρωση των δοκιμών θα εξετασθεί και ο ρυθμός εισαγωγής τους στις μάχιμες μονάδες καθώς ήδη υπάρχουν μεγάλα αποθέματα των παλαιών στολών παραλλαγής.

Πηγή: Το Βήμα

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΔΩ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΣΑΝ ΝΕΩΤΕΡΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ-ΔΕΙΤΕ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΓΙΛΕΚΟ ΜΑΧΗΣ- ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΥΠΝΟΣΑΚΟΥΣ ΠΟΥ ΠΟΥΛΙΩΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣ http://www.uscav.com.
ΟΠΟΤΕ ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΣΤΗΝ ΑΙΧΜΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΑΝ ΔΕΝ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΤΕ!

ΛΕΩΝΙΔΑΣ Ο ΣΠΑΡΤΙΑΤΗΣ

-ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ http://www.nea-acropoli-heraklio.gr

leonidas

O θρυλικός βασιλιάς της Σπάρτης που το όνομά του συνδέθηκε με την πλέον ιδιόμορφη μάχη της αρχαιότητας, τη μάχη των Θερμοπυλών τον Αύγουστο του 480 π.Χ. Ανέβηκε στο θρόνο το 488 και ήταν ετεροθαλής αδερφός του Κλεομένη Α, τον οποίο και διαδέχτηκε. Όταν οι Πέρσες έφτασαν στο στενό των Θερμοπυλών, ο Λεωνίδας ήταν εκεί με 6000 στρατιώτες, περιμένοντας ενισχύσεις από τη Σπάρτη. Για να αποφύγει μια μάταιη σφαγή, έδιωξε τους περισσότερους στρατιώτες του κρατώντας μαζί του τους 300 Σπαρτιάτες και 700 Θεσπιείς που δε θέλησαν να αφήσουν τη θέση τους. Ο Λεωνίδας παρέμεινε με μεγάλη γενναιότητα στη θέση του, διατυπώνοντας την ενδοξότερη στην ιστορία απάντηση ηγέτη, κατά τον Πλούταρχο «μολών λαβέ». Υπακούοντας στους νόμους της Σπάρτης και δημιουργώντας έτσι μία αιώνια στάση θυσίας και φιλοπατρίας.

Χρησιμοποίησε έντεχνα την φυσική διαμόρφωση του χώρου, επιτιθέμενος και αμυνόμενος με διάταξη βάθους, παρασύροντας στα στενά τους Πέρσες, εκμεταλλευόμενος το υψηλό ηθικό και τη δύναμη των στρατιωτών του.
Οι Πέρσες πέτυχαν έναν ελιγμό θέσεων με τη βοήθεια του Εφιάλτη που από ένα μυστικό πέρασμα, την «ανοπιαία ατραπό» τους οδήγησε στην πλάτη των Ελλήνων. Πολεμώντας με παραφορά οι Έλληνες υπό το Λεωνίδα έπεσαν μέχρι τον τελευταίο σε αυτήν την τριήμερη μάχη σύμβολο για την παγκόσμια ιστορία.
Η αίγλη της μάχης των Θερμοπυλών, παρά την ήττα είχε κρίσιμο ηθικό αποτέλεσμα για την τελική έκβαση της τελικής επίθεσης, καθώς σκόρπισε τον τρόμο στον περσικό στρατό και ταυτοχρόνως ως αμυντική προσπάθεια κέρδισε πολύτιμο χρόνο ώστε να κριθεί ο πόλεμος στη θάλασσα, στη ναυμαχία της Σαλαμίνας.Δεν μπορούμε να δούμε όμως το Λεωνίδα μεμονωμένα, σαν μορφή, άλλα σε συνάρτηση με την Σπαρτιατική ζωή και εκπαίδευση.
Τι είναι λοιπόν, αυτό που έκανε το Λεωνίδα και τους Σπαρτιάτες τόσο ξεχωριστούς ως πολεμιστές;Οι ιστορικοί μας λένε ότι πρέπει να δούμε στο βάθος της ιστορίας, κύρια την εκπαίδευση που λάμβαναν οι Σπαρτιάτες από την ηλικία ακόμη των επτά ετών και μέχρι την ενηλικίωσή τους.

Πιο χαρακτηριστική για να εκφράσει τη στάση των Σπαρτιατών απέναντι στον πόλεμο είναι η φράση που έλεγε η Σπαρτιάτισσα μάνα στο γιο της που πήγαινε στον πόλεμο, «ή ταν ή επί τας». Η μάνα αποχαιρετούσε το γιο της θυμίζοντας του πως το καθήκον του ήταν να πολεμήσει με θάρρος για την πατρίδα του, τιμώντας τα όπλα του και αν χρειαστεί να πεθάνει γι` αυτήν. Αυτή η πασίγνωστη φράση κρύβει τη νοοτροπία ενός λαού που πέρασε στην ιστορία σαν το παράδειγμα της έντιμης, λιτής και γεμάτης αξιοπρέπεια και αυτοθυσία ζωής. Αυτά είναι τα ιδανικά που εξυμνεί και ο Λεωνίδας με αυτήν την πράξη αυταπάρνησης. Αν μη τι άλλο ο Λεωνίδας ως βασιλιάς ενός τέτοιου λαού θα έπρεπε να δώσει πρώτος το παράδειγμα.
Για το Λεωνίδα, όπως και για όλους τους Σπαρτιάτες, η μεγαλύτερη αρετή ήταν η πρόθυμη θυσία στο καθήκον της άμυνας και της σωτηρίας της πατρίδας τους. Η στάση του μπροστά στη μάχη και στο θάνατο ήταν ανάλογη με την εκπαίδευση και τη νοοτροπία του λαού του.
Στα σαράντα χρόνια που διαρκούσε η υπηρεσία κάθε Σπαρτιάτη δεν ήταν υποχρεωμένος να δουλεύει αλλά να ετοιμάζεται καθημερινά για τον πόλεμο. Από επτά ετών εντάσσονταν σε ομάδες, βούες και ύλες, όπου λάμβαναν την ανάλογη εκπαίδευση και από την ηλικία των είκοσι ετών ξεκινούσαν την πορεία τους στο συσσίτιο. Μέχρι τα τριάντα τους ζούσαν σε οικήματα που ονομάζονταν ανδρεία και μόνο μετά τα τριάντα μπορούσαν να μένουν σπίτι τους και αυτό μόνο το βράδυ. Στην καθημερινή ζωή ο βασιλιάς δεν απολάμβανε ειδικές τιμές και φροντίδες αλλά μονάχα το σεβασμό και την εκτίμηση των συντρόφων του. Ακόμη και στο πεδίο της μάχης διαβίωνε χωρίς πολυτέλειες και προφυλάξεις, ενώ στην ώρα της μάχης κανείς δεν βρισκόταν μπροστά του.

Μια ιδιότυπη συνήθεια πριν τη μάχη ήταν να γυαλίζουν τα όπλα τους και να περιποιούνται το leonidasσώμα τους και να χτενίζουν τα μαλλιά τους. Με αυτό τον τρόπο έδειχναν αποφασισμένοι και έτοιμοι για τη μάχη πιστεύοντας ότι ακόμη και μπροστά στο χάροντα θα πρέπει να παρουσιαστούν καθαροί και όμορφοι. Λίγο πριν τη σύγκρουση θυσίαζαν και με τη συνοδεία παιάνων ξεκινούσαν τη μάχη.

Η περίοδος που πενθούσαν τους νεκρούς διαρκούσε έντεκα ημέρες, ενώ τη δωδέκατη έθεταν τέλος στο πένθος. Τους πολεμιστές τους έθαβαν τυλιγμένους σε κόκκινους μανδύες χωρίς κανένα πολύτιμο αντικείμενο, δείχνοντας ότι το μεγαλύτερο απόκτημά τους ήταν η συμμετοχή τους στο Σπαρτιατικό στρατό. Ο Λεωνίδας γαλουχήθηκε μέσα σε αυτό το σύστημα όπου ο ατομικισμός χάνεται μπροστά στην ομάδα και το μέρος είναι αναγκαίο και ικανό μόνο όταν υπάρχει για να βοηθήσει το όλο.
Χαρακτηριστική απάντηση του Λεωνίδα όταν ρωτήθηκε γιατί οι ανδρείοι προτιμούν τον ένδοξο θάνατο από την άδοξη ζωή, αυτός απάντησε «διότι αυτή τη θεωρούν χαρακτηριστικό της αλόγου φύσεως, εκείνον όμως (τον θάνατο) ως χαρακτηριστικό του έλλογου όντος».
Για το Λεωνίδα και τους τριακόσιους Σπαρτιάτες έχει γραφτεί μια επιτύμβια πλάκα από τον Σιμωνίδη, όπου αναφέρει: «Ώ ξειν', αγγέλειν Λακεδαιμονίοις ότι τήδε κείμεθα τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι» και αυτό δίνει μεγαλύτερη αξία στις λέξεις «...τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι», αν θεωρήσουμε ότι ο Λεωνίδας γνώριζε ότι βοήθεια δεν θα έρθει από τη Σπάρτη.

Στο νεώτερο μνημείο που υπάρχει σήμερα στις Θερμοπύλες προς τιμήν του Λεωνίδα, όπου βρίσκεται και το άγαλμά του, είναι χαραγμένη η απάντησή του στην απαίτηση του Ξέρξη: «Μολών Λαβέ».
Στη Σπάρτη υπάρχει το άγαλμα του Λεωνίδα παριστάνοντας έναν πολεμιστή χωρίς μουστάκι, με Αττικού τύπου περικεφαλαία έργο των αρχών του 5ου αιώνα π.Χ. και από τη στάση του σώματος μπορούμε να συμπεράνουμε ότι κρατούσε στο αριστερό χέρι ανασηκωμένη ασπίδα, ενώ στο δεξί είχε ανυψωμένο το δόρυ. Ταυτίστηκε με το Λεωνίδα από την πρώτη στιγμή, αν και δεν υπήρχε επιγραφή που να το αποδεικνύει.

Βιβλιογραφία :
- Αλέξανδρος Παναγόπουλος, «Αρχαία Σπάρτη, κοινωνία και δίκαιο»
- Εγκ. Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα
- Διαμαντής Κοτούλας, «Η Αρχαία Σπάρτη»
- Περιοδικό «Νέα Ακρόπολη», τεύχος Νο 92

ΜΙΝΩΙΚΗ ΚΡΗΤΗ

>-ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ http://www.nea-acropoli-heraklio.gr

knossos
















Πριν 3500 περίπου χρόνια σύμφωνα με τους αρχαιολόγους ή 13500 χρόνια σύμφωνα με τους τολμηρούς ερευνητές, ανάμεσα σε Ελλάδα, Αίγυπτο, Κύπρο και Ιταλία, άνθιζε ένας πολιτισμός που έμελλε να επηρεάσει όλους τους μετέπειτα πολιτισμούς της Ευρώπης. Στο νησί της Κρήτης, ο γνωστός Μινωικός πολιτισμός, έβαζε τη σφραγίδα του στο πέρασμα των χρόνων.

Ας πάμε λίγο πίσω στο χρόνο, περίπου στην 6η χιλιετηρίδα π.χ. Τότε, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους , ήρθαν στην Κρήτη, από τη θάλασσα μικρές ομάδες ανθρώπων που σιγά σιγά οργανώθηκαν σε παρειές ή σε κράτη. Οι άνθρωποι αυτοί είχαν ηλιοκαμένο δέρμα, μαύρα μαλλιά και σκούρα μάτια. Αργότερα μια δεύτερη ομάδα κατοίκησε το νησί (η Ευρωπαϊκοί ή Αλπινο-δηναρική). Ένα τρίτο κύμα αποικισμού έγινε αργότερα από την Ανατολή από ανθρώπους ψηλής κορμοστασιάς και με καστανό τρίχωμα.

Αφού ενώθηκαν και συγχωνεύτηκαν οι διάφοροι πληθυσμοί, στα τέλη του 3000, η Κρήτη άρχισε να αναζητά διεξόδους στο εμπόριο, πρώτες ύλες και νέες ιδέες. Έτσι έφτασε στην Αίγυπτο, στην Ιταλία, την Κύπρο, την Κυλικία, τη Συρία. Έτσι επιτυγχάνει ειρηνικά μια κοινωνική εξέλιξη που άρχισε στην Κρήτη γύρω στο 2500π.χ.

Εμείς θα επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον μας γύρω στο 1500π.χ., λίγα χρόνια μετά την καταστροφή που υπέστη ο πολιτισμός πιθανότατα από έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης. Έτσι ενώ ο πρώτος πολιτισμός θάβεται στα ερείπια ,φαίνεται ότι η δύναμη του ήταν τέτοια που κατάφερε λίγα χρόνια αργότερα να φτάσει στην μεγαλύτερή του ακμή.

Ας ρίξουμε μια ματιά στον τρόπο που ήταν οργανωμένη η κοινωνία τους. Καταρχήν ήταν μία πυραμιδική κοινωνία. Στην βάση της πυραμίδας ανήκαν οι πληθυσμοί και τα άτομα που είχαν περιέλθει σε κατάσταση δουλείας. Πιο πάνω ήταν οι δουλοπάροικοι, οι υποτελείς λαοί. Έπειτα υπήρχαν 4 τάξεις, όχι πολύ άκαμπτες, αφού επέτρεπαν το πέρασμα από τη μία στην άλλη. Στην 4η τάξη ανήκαν οι Τεχνίτες ,στην 3η οι καλλιεργητές και οι κτηνοτρόφοι, στην 2η οι πολεμιστές και στην 1η το βασιλικό γένος και οι ιερείς.

Ο ρόλος του βασιλιά είναι διοικητικός, οικονομικός, δικαστικός και στρατιωτικός. Επαγρυπνεί για την εξασφάλιση της δικαιοσύνης, ενώ ο ρόλος του έχει και μεταφυσική χροιά. Ασκεί πολλά από τα καθήκοντα του μαζί με τον κλήρο, ο οποίος, απ' ότι μας επιτρέπουν οι απεικονίσεις να κρίνουμε άνηκε κυρίως στο γυναικείο φύλο. Στην αρχή του διαλόγου του Πλάτωνα που έχει τον τίτλο ‘'Νόμοι'', διαβάζουμε τα παρακάτω: Ο Αθηναίος: ‘'Δεν λες κι εσύ σαν τον Όμηρο ότι ο Μίνωας πήγαινε τακτικά να βρει τον πατέρα του, ότι συζητούσε μαζί του κάθε 8 χρόνια και ότι θεσμοθετούσε τους νόμους των πολιτειών σας σύμφωνα με τις υποδείξεις του;'' Ο Κλεινίας, ο Κρης: ''Σωστά , έτσι λέγεται στην πατρίδα μου. Και ακόμα ότι ο αδερφός του ο Ροδάμανθυς, του οποίου γνωρίζετε το όνομα, ήταν το δικαιότερο ον που υπήρξε ποτέ. Έτσι μπορούμε να πούμε εμείς οι Κρήτες ότι η αυστηρή διαχείριση της δικαιοσύνης ,τον έκανε άξιο αυτού του ένδοξου τίτλου.

Για το βασιλιά τα ανάκτορα ήταν τόποι κατοικίας, ιερά, κέντρα διοικήσεως και διαχειρίσεως. Έχουν ανακαλυφθεί 4 ανάκτορα. Στη Κνωσό, στα Μάλλια, στη Φαιστό και στη Ζάκρο. Πιθανότατα οι τόποι αυτοί ήταν χώροι λατρείας. Οι τόσοι πολλοί θρόνοι της Κνωσού, θα μπορούσαν θαυμάσια να παραμένουν κενοί, όπως οι θρόνοι της Ίσιδος ή άλλοι συμβολικοί θρόνοι διαφόρων θεοτήτων από τη Παλαιστίνη ως την Ινδία. Μάλλον το ανάκτορο της Κνωσού ανήκε σε θεότητες, στις οποίες ο βασιλιάς ερχόταν στις γιορτές με μεγάλη πομπή για να αποδώσει τιμές ή να κάνει θυσίες, ξεκινώντας από μια από τις ιδιαίτερες κατοικίες του. Σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς στέγαζαν τους θεούς καλύτερα από τους ανθρώπους. Υπήρχε αυστηρός προσανατολισμός της προσόψεως των ιερών προς ένα σημείο της ισημερίας.

Ο ιερέας βασιλιάς μεσολαβητής ανάμεσα στο λαό και στους θεούς, έκανε εν ονόματι της Κρήτης όλες τις δημόσιες θυσίες. Σε αυτές τις ιερατικές κοινότητες, ο βασιλιάς πήγαινε για να εγκαινιάσει τον καινούργιο χρόνο, να συνάψει μυστικό γάμο μα τη θεά της φύσης, να εξαγνιστεί. Μαζί με αυτή επαναλάμβανε την αρχέγονη πράξη της δημιουργίας του κόσμου. Ανανεώνει τη συλλογική ευημερία ανανεώνοντας τη βλάστηση και τη χρονιά

Το ιερό το προστάτευε η ιερή αποστολή και τα σύμβολά του: διπλά κέρατα, διπλοί πέλεκυς, ιεροί κόμποι, ο ιερός ταύρος με τα χρυσά κέρατα. Πολλά ιερά σε μετέπειτα εποχές χτίσθηκαν πάνω στα ερείπια των Μινωικών ιερών συνεχίζοντας την προηγούμενη θρησκευτική παράδοση.

Ο μύθος θεωρεί το βασιλιά γιο ή ενσάρκωση του υπέρτατου θεού, γονιμοποιό ταύρο και ήλιο ταυτόχρονα. Σύμφωνα με μυθικές παραδόσεις, αναφέρεται η σύλληψη του ηγεμόνα γιου του Διός - Ταύρου και της Ευρώπης. Στο μεγάλο ναό της Κνωσού, γυμνόστηθες ιερείς κράδαιναν φίδια, που τυλιγόταν στα μπράτσα τους. Καμιά φορά οι ιέρειες έβαζαν στο σώμα και στο κεφάλι τους δέρματα ζώων και έκαναν παρέλαση χορεύοντας με τους ήχους της λύρας ή του σείστρου.

Στη δεύτερη τάξη ανήκαν οι πολεμιστές.

Γι' αυτούς, ο πόλεμος δεν ήταν μόνο ανάγκη αλλά και χρέος. Στη στρατιωτική τους εκπαίδευση, υπήρχαν αδελφότητες και αγώνες μύησης. Έτσι, τους νέους τους εμπιστεύονταν σε ομάδες προγύμνασης, τους έστελναν στις λόχμες, τους έκρυβαν στα φαράγγια, στις σπηλιές, τους κούρευαν, τους έντυναν με σκουρόχρωμα και καμιά φορά με γυναικεία ρούχα, για να ξεπεράσουν τους φόβους τους. Τους υπέβαλαν σε αγώνες ακοντίου, δρόμου, σκοποβολής. Όταν οι νέοι επέστρεφαν με πομπή λάμβαναν επίσημα μαζί με τα άρματα και το ένδυμα του τέλειου άντρα, τον τίτλο του ΄΄ δρομέως΄΄ και όλα τα πολιτικά δικαιώματα μαζί με το δικαίωμα να νυμφευθεί. Ο μαθητευόμενος πολεμιστής πρέπει να υπομείνει τις δοκιμασίες και να δεχτεί τις ικανότητές του πραγματώνοντας ένα άθλο. Οι Κουρήτες, οι Κρήτες μύστες, που τους απεικόνιζαν θωρακισμένους με μπρούτζο, περνούσαν για εφευρέτες της ασπίδας, του πολεμικού χορού και των τελετουργικών αγώνων.

Στην τρίτη τάξη ανήκαν οι καλλιεργητές και οι κτηνοτρόφοι που εξασφάλιζαν τη δική τους ύπαρξη με την εργασία τους και προμήθευαν τα ανάκτορα με αγαθά. Οι χωρικοί της Κρήτης έβαζαν τα προϊόντα του κτήματός τους κάτω από τη προστασία των θεών της γης και του ουρανού. Είχαν ιερά στις κορφές των βουνών, στο βάθος των σπηλαίων και στις πεδιάδες. ¨Ένα γεγονός που κέντριζε το ενδιαφέρον τους ήταν η άφιξη στο χωριό εμπόρων, ειδικευμένων τεχνιτών, θεραπευτών, άτομα δηλαδή που συνεχώς μετακινούνταν. Αυτοί ήταν η επικοινωνία τους με τα άλλα χωριά, με τον υπόλοιπο κόσμο. Οι άνθρωποι αυτοί μετέφεραν εμπορεύματα ,ιδέες, γνώσεις, ειδήσεις. Στα παράλια βέβαια οι χωρικοί ήταν έμποροι και ναυτικοί.

Οι Κρήτες ναυτικοί αλώνιζαν την ανατολική μεσόγειο πάνω σε καρυδότσουφλα για να εμπορευτούν, να ιδρύσουν εμπορικά κέντρα, και αποικίες. Η ταχύτητά τους δεν ξεπερνούσε μερικούς κόμβους την ώρα με πρίμο καιρό. Στην είσοδο μερικών λιμανιών βρίσκουμε καταπληκτικό αριθμό με αμφορείς, στους οποίους οι ναυτικοί θυσίαζαν ένα μέρος του υγρού τους φορτίου, στην ύπουλη θεότητα των κυμάτων. Τα μάτια που ζωγράφιζαν στα σκάφη δεν προορίζονταν για να βρίσκουν μόνο τον καλό δρόμο ανάμεσα στους κινδύνους της θάλασσας αλλά ήταν και μάτια μαγικά. Οι σκαλιστές κεφαλές τεράτων στην πρύμνη, οι φιγούρες στην πλώρη, τα διάφορα χρώματα στο πανί , καθώς και το σχήμα του διπλού κέρατος που είχαν δώσει στο σκαρί του πλοίου δεν ήταν τυχαία. Έπαιζαν προστατευτικό ρόλο. Οι κρήτες ναυτικοί θεωρούσαν την θάλασσα σαν μια γέφυρα κι όχι σαν πεδίο μάχης. knossos
Όσο αφορά τις γυναίκες, δουλειά τους ήταν να κλώθουν και να υφαίνουν. Η κυρία του σπιτιού διαδραμάτιζε πολύ σημαντικό θρησκευτικό, πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό ρόλο. Μόνη ή συνοδευόμενη από τον σύζυγο της , ασχολείται με τις δουλειές των περιβολιών και των χωραφιών. Το όργωμα ήταν γι' αυτούς τελετουργία. Κάθε όργωμα άρχιζε με προσευχή στη θεά της συγκομιδής. Οι Έλληνες της Κλασσικής εποχής απέδιδαν στην προελληνική Κρήτη την προέλευση της γεωργίας και θεωρούσαν την Κρήτη πατρίδα του ήρωα Βουζύνη του ΄΄βου υπό άρατρος ζευξας΄΄. Πινακίδες της Κνωσού πληροφορούν ότι οι Κρητικοί έδιναν ονόματα στα βόδια τους. Το κυνήγι και ο χορός ήταν το μεγάλο πάθος τους. Ο Μίνωας , μας λέει ο μύθος, ήταν κυνηγός με αλάθητο τόξο και καμάκι. Η σημαντικότερη θεά της δυτικής Κρήτης , η Δικτύννα, ήταν θεά του κυνηγιού. Ήταν κατά τα φαινόμενα μια από τις ιδιότητες της αντίστοιχης θεάς της ανατολικής Κρήτης, τη Βριτομάρτις, που ταυτίστηκε αργότερα με την Άρτεμης.

Στη τέταρτη τάξη ανήκαν οι τεχνίτες. Ήταν αυτοί που στα Ελληνικά κείμενα τους ονομάζουν δημιουργούς.

Απολάμβαναν δικαιώματα μετακίνησης καθώς όλοι τους χρειάζονταν στις οικοδομές, στη ναυσιπλοία, στον εξοπλισμό, στην τέχνη κ.τ.λ. Τους τεχνίτες, ούτε τους εκτιμούσαν ούτε τους περιφρονούσαν. Τους θεωρούσαν παρειές και δασκάλους. Οι ίδιοι προέβαιναν σε μυήσεις και εφάρμοζαν την ενδογαμία. Οι μεταλλουργοί ειδικότερα ήταν τρομεροί δεξιοτέχνες. Εξήγαγαν μεταλλικές ράβδους και καλλιτεχνικά αντικείμενα στην Αίγυπτο και στην εγγύς Ανατολή. ¨Έβαζαν αινίγματα στους μαθητευόμενους γιατί η γνώση της φωτιάς προϋπόθετε θρησκευτικές ικανότητες.

Ας δούμε λίγο τα έθιμα της Μινωικής Κρήτης. Η μητέρα, μόλις γεννηθεί το παιδί, του δίνει ένα όνομα, λέξη ιερή, που Δε χαρακτηρίζει μόνο τη προσωπικότητά του, αλλά επηρεάζει και το πεπρωμένο του. Επιδίωκαν ακόμη να επισύρουν πάνω στο παιδί την προστασία κάποιας θεότητας. Σε περίπτωση αρρώστιας της μητέρας ή του παιδιού πήγαιναν και οι δύο σε μια πηγή στο βουνό ή σε μια λακκούβα με θαυματουργό νερό μέσα σε κάποια ιερή σπηλιά, έπιναν καθαρό νερό και έκαναν προσφορές.

Τα αγόρια και τα κορίτσια από ελεύθερους γονείς όποια κι αν ήταν η ειδικότητά τους υποβάλλονταν σε ομαδικές μυήσεις που αντικαθιστούσε την εκπαίδευση, τον εξαγνισμό, τη δοκιμασία και τη τελειοποίηση. Εμπιστεύονταν τα παιδιά τους όταν πλησίαζαν να γίνουν έφηβοι σε ηλικιωμένους παιδαγωγούς που τα συγκέντρωναν στις ιερές συντεχνίες των Δακτύλων, Κυκλώπων, και των Κουρητών για τα αγόρια και των Αιγών, Άρκτων και Μελισσών για τα κορίτσια. Τα διδασκαλεία όπου γινόταν η μύηση ήταν ανάλογα με τις περιοχές για βοσκούς, σιδηρουργούς, κυνηγούς , μάντεις κ.λ.π. Σκοπός ήταν να μεταμορφώσουν το ατελές αυτό πλάσμα σε τέλειο ον, σε ζωντανό μέλος του κοινωνικού συνόλου.

Όσο αφορά τις νεκρώσιμες τελετές πίστευαν ότι η ψυχή , αμέσως μετά τη ταφή, ξεκινούσε για ένα μεγάλο ταξίδι, πέρα από τις θάλασσες, προς τη χώρα του δύοντος ηλίου. Πίστευαν ότι η ψυχή πήγαινε στα νησιά των Μακάρων όπου οι δυο βασιλιάδες της Κρήτης Μίνωας και Ραδάμανθυς εξακολουθούσαν να βασιλεύουν και να αποδίδουν το δίκαιο. Ήταν τα λεγόμενα Ηλύσια πεδία. Καμιά φορά βρίσκουν βάρκες μέσα σε τάφους. Στη Πρωτομινωική εποχή καίγανε τους νεκρούς αργότερα τους έθαβαν και έκαναν προσφορές. Σε μερικές περιπτώσεις οι τάφοι ήταν ζωγραφισμένοι με κυανό χρώμα που συμβόλιζε τον ουράνιο θόλο. Επίσης κάποιες ξύλινες σαρκοφάγοι ήταν ζωγραφισμένοι με κυανό χρώμα. Λατρευτικά θέματα εμφανίζονται πάνω στους σαρκοφάγους , επιβεβαιώνουν τη σχέση μεταξύ του θείου κόσμου και του κόσμου των νεκρών. Δεν είναι όμως σαφές αν με τις παραστάσεις αυτές εξαίρεται η ιερότητα των νεκρών ή απλώς εξασφαλίζουν την προστασία της θεότητας. Η λατρεία των νεκρών περιλάμβανε ακόμα και χορούς.
Πίστευαν ότι η ψυχή πήγαινε στα νησιά των Μακάρων όπου οι δυο βασιλιάδες της Κρήτης Μίνωας και Ραδάμανθυς εξακολουθούσαν να βασιλεύουν και να αποδίδουν το δίκαιο. Ήταν τα λεγόμενα Ηλύσια πεδία.

Αυτός ήταν ο κόσμος των Μινωιτών. Μακρινός, ίσως λίγο ακατανόητος για μας ,αλλά βαθιά μυστηριακός, ανθρώπινος. Τα χνάρια του, οι κολόνες που κρέμονται από τον ουρανό , τα ανάκτορα, τα ιερά που τα συναντάς σε κάθε γωνιά της Κρήτης ,έχουν μείνει σιωπηλοί μάρτυρες ενός πολιτισμού που χάνεται πολύ βαθιά στο χρόνο, μαντατοφόροι από άλλη εποχή.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙA
1.Μινωικός πολιτισμός του Στ. Αλεξίου.
2.Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια του Παύλου Δρανδάκη, τόμος ΙΖ
3.Η καθημερινή ζωή στη Μινωική Κρήτη

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΣΠΑΡΤΗ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ http://www.nea-acropoli-heraklio.gr

sparti
« ‘Η ταν ή επί τας...»

Μια φράση πασίγνωστη σε όλους μας, που μέσα της κρύβει τη νοοτροπία ενός λαού που πέρασε στην Ιστορία σαν το παράδειγμα της έντιμης και λιτής ζωής. Μ' αυτή τη φράση η Σπαρτιάτισσα μητέρα αποχαιρετούσε τον γιο της θυμίζοντας του πως το καθήκον του ήταν να πολεμήσει με θάρρος για την πατρίδα του, τιμώντας τα όπλα του, και αν χρειαστεί να πεθάνει γι' αυτήν.

Η Σπάρτη στον αντίποδα της Αθήνας και των άλλων σημαντικών πόλεων στην αρχαία Ελλάδα, προκάλεσε συναισθήματα θαυμασμού σε σχέση με το πνεύμα, την αρετή και την γενναιότητα των πολιτών της. Ο Λυκούργος, ο μυθικός νομοθέτης, ήταν αυτός που όρισε μέσα από νόμους-ρήτρες την λειτουργία και την τήρηση αυτού του πνεύματος. ‘Έζησε τον 8ο αιώνα π.Χ. και σ' αυτόν αποδίδεται η δημιουργία του κράτους της Σπάρτης, που μέχρι τότε την κατοικούσαν μικρές αυτόνομες πολεμικές ομάδες.

Οι νόμοι αυτοί παρέμειναν αμετάβλητοι για πεντακόσια χρόνια και όπως αναφέρει ο Ξενοφώντας, πριν τεθούν σε λειτουργία, ο Λυκούργος έλαβε την έγκριση του Μαντείου των Δελφών. «...'Όταν λοιπόν πήρε απάντηση ότι θα είναι από κάθε άποψη το καλύτερο (η νομοθεσία), τότε μόνο παρέδωσε τους νόμους και όρισε ότι θα είναι όχι μόνο άνομο αλλά και ανόσιο να μην υπακούει κανείς σε νόμους επικυρωμένους από τον Θεό.» (Ξενοφώντα: Λακεδαιμονίων Πολιτεία)

Η μεγαλύτερη αρετή ενός πολίτη της Σπάρτης ήταν η πρόθυμη θυσία του στο καθήκον της άμυνας και της σωτηρίας της πατρίδας του. Τα δικαιώματα του ήταν ανάλογα, όχι ως προς την οικονομική ή κοινωνική του θέση, αλλά ως προς το μέγεθος της αυτοθυσίας του για το κοινό καλό, για την Σπάρτη.
Σημαντικές πηγές για να μελετήσουμε τη ζωή στην Αρχαία Σπάρτη αποτελούν ιστορικοί και φιλόσοφοι της κλασσικής εποχής, όπως ο Πλούταρχος, ο Ξενοφώντας, ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης, βασιζόμενοι πάντα στη νομοθεσία του Λυκούργου.
Πρώτη καινοτομία που συναντάμε είναι αυτή που ορίζει τη ζωή της γυναίκας και τις ασχολίες της. Στις υπόλοιπες πόλεις η γυναίκα ζούσε κλεισμένη στο σπίτι, υφαίνοντας και περιμένοντας την στιγμή του γάμου.

Ο Λυκούργος θεωρώντας σαν αποστολή της γυναίκας να γεννήσει γερά παιδιά για την Σπάρτη, όρισε να γυμνάζεται και να ζει με τέτοιο τρόπο, ώστε να προετοιμαστεί για την μελλοντική της ζωή.
Υπήρχαν αγέλες κοριτσιών, η γύμνια ήταν υποχρεωτική σε ορισμένες τελετουργίες, οι ασκήσεις του σώματος και οι αγώνες ήταν κοινοί και για τα δύο φύλα. Γενικά η ζωή της Σπαρτιάτισσας μπορεί να συσχετιστεί έμμεσα με τις περιγραφές που κάνει ο Πλάτωνας στην Πολιτεία για την γυναίκα-πολεμίστρια.

Με νόμο ήταν ορισμένος ο χρόνος τέλεσης του γάμου, όταν γυναίκες και άντρες βρισκόταν στην σωματική τους ακμή και οι επαφές τους έπρεπε να γίνονται με έλεγχο των ενστίκτων τους, έτσι ώστε πάντα να επιθυμούν ο ένας τον άλλο και να είναι ο καρπός της ένωσης τους δυνατός.
Επίσης μπορούμε να πούμε ότι υπήρχε ένα είδος κοινοκτημοσύνης ανδρών και γυναικών, αφού μπορούσαν να ενωθούν οι καλύτεροι μεταξύ τους με την έγκριση των συζύγων τους, για να αποκτήσουν παιδιά με θαυμαστό σώμα αλλά και ψυχικά χαρίσματα.
Για να διατηρηθεί ο θεσμός του γάμου αναλλοίωτος, είχαν θεσπιστεί ειδικά πρόστιμα. Αυτά ήταν το πρόστιμο του αγαμίου, για εκείνους που δεν παντρευόταν, του οψιγαμίου, για εκείνους που παντρευόταν σε μεγάλη ηλικία και του κακογαμίου για εκείνους που είχαν συνάψει κακό γάμο.

Εκείνοι μάλιστα που δεν παντρευόταν, στερούνταν της τιμής και του σεβασμού από τους νεωτέρους τους. Λέγεται ότι κάποτε σ' ένα διακεκριμένο στρατηγό, τον Δερκυλλίδα, κάποιος νέος δεν του παραχώρησε τη θέση του, λέγοντας του: «Δεν έχεις γεννήσει ένα γιο που θα δώσει το κάθισμα του σε μένα». (Πλούταρχου: Λυκούργος)

Η εκπαίδευση των παιδιών ήταν στην αρμοδιότητα του κράτους. Μόλις γεννιόταν ένα παιδί, ο πατέρας του έπρεπε να το παρουσιάσει στη λέσχη, που απαρτιζόταν από τους γέροντες, για επιθεώρηση έτσι ώστε να γίνει αποδεκτό μέλος της φυλής.
Τα αγόρια έμεναν με τους γονείς τους έως τα επτά τους χρόνια. Στη συνέχεια ανήκαν στην πολιτεία η οποία ήταν υπεύθυνη για την αγωγή τους μέχρι το εικοστό έτος. Γινόταν μέλη σε δύο τύπους ομάδων. Οι πρώτες ονομαζόταν Βούαι που αποτελούνταν από αγόρια ίδιας ηλικίας και αρχηγοί τους ήταν οι Βουαγοί. Οι δεύτερες ονομαζόταν Ίλαι και σχηματιζόταν από αγόρια διάφορων ηλικιών. Αρχηγός της ‘Ίλης ήταν ο Πρωτείρας ή Είρην, δηλαδή ένα αγόρι από δεκαέξι έως είκοσι ετών.

Οι Βούες κάλυπταν κυρίως την πνευματική και σωματική αγωγή των νέων, ενώ οι ‘Ιλες λειτουργούσαν περισσότερο ως συγκροτημένες ομάδες, προπαρασκευαστικές της πολεμικής τέχνης και πειθαρχίας.
Την ευθύνη για την σωστή εκπαίδευση των παιδιών είχε ο παιδονόμος, άτομο ενάρετο και διακεκριμένο στην πόλη. Σαν βοηθούς του είχε του μαστιγοφόρους, εφήβους που είχαν σαν καθήκον τους την τιμωρία, όταν αυτή ήταν αναγκαία.
Από πολύ μικρά μάθαιναν να επιβιώνουν σε δύσκολες συνθήκες, φορώντας τα ίδια ρούχα χειμώνα-καλοκαίρι, χωρίς να φορούν παπούτσια και τρεφόμενα με μικρή ποσότητα τροφής. Σε σχέση με το θέμα της τροφής, τα παιδιά μπορούσαν να κλέψουν επιπλέον τρόφιμα, χωρίς όμως να τα αντιληφθούν, επειδή σε αντίθετη περίπτωση η τιμωρία ήταν σκληρή.
Η μέθοδος αυτή είχε ως στόχο να μπορούν να αναπτύξουν πονηριά και εγρήγορση, στοιχεία που θα βοηθούσαν στην πορεία τους σαν ενήλικες πολεμιστές.

Για να μην μένουν τα παιδιά ποτέ χωρίς αρχηγό, αν ο παιδονόμος έλειπε για κάποιο λόγο, κάθε πολίτης είχε το δικαίωμα να διευθύνει τα παιδιά, να τους επιβάλλει ό,τι θεωρεί καλό και να τα τιμωρεί, αν έκαναν κάποιο σφάλμα. Αυτό είχε σαν σκοπό τα παιδιά να δρουν πάντα μέσα στα πλαίσια της ηθικής και των νόμων.
Επίσης με νόμο είχε οριστεί πως κάθε πολίτης θα έχει την ευθύνη όχι μόνο των δικών του παιδιών, αλλά και των παιδιών όλης της πόλης. Με αυτό τον τρόπο όλοι είχαν την ευθύνη για την ανατροφή τους.
Στην εφηβεία, στην φάση που πολύ εύκολα μπορεί να αναπτυχθεί η έπαρση, η αλαζονεία και έντονες επιθυμίες για απολαύσεις, οι υποχρεώσεις ήταν πολλές. Ο έφηβος έπρεπε να γίνει θαρραλέος κατανικώντας κάθε έννοια δειλίας και να αναπτύξει σεβασμό και ντροπή ως προς τους μεγαλύτερους του.
‘Έτσι προχωρούσε στο δρόμο με τα δυο του χέρια μέσα στα ρούχα του, σιωπηλός και με χαμηλωμένο το βλέμμα.

« Εκείνων τουλάχιστον τη φωνή θα άκουγες λιγότερο παρά των λίθινων αγαλμάτων, πολύ λιγότερο θα μετέστρεφες το δικό τους βλέμμα, παρά των χάλκινων ανδριάντων και θα τους θεωρούσες πιο ντροπαλούς ακόμα και από τις παρθένες στα νυφικά δωμάτια. ‘Όταν μάλιστα φτάνουν στο συσσίτιο, ευχαριστημένος να είσαι και την απάντηση τους στις ερωτήσεις να ακούσεις». (Ξενοφώντα: Λακεδαιμονίων Πολιτεία)

Η κρυπτεία ήταν ένας ακόμα θεσμός στην διαμόρφωση του εφήβου στον αυριανό πολεμιστή. Χαρακτηριστικά της ήταν η απομόνωση ομάδων εφήβων, η ζωή στην άγρια φύση, το κυνήγι που πολλές φορές είχε ως θύματα είλωτες και γενικά η επιβίωση πέρα από κανόνες και τάξη.
Ο κρύπτης δεν διαθέτει όπλα, ζει στα βουνά, έχει πεδίο δράσης στη νύχτα, τρέφεται με ότι βρίσκει και ενσαρκώνει τον πολεμιστή που μπορεί να αντιμετωπίσει κάθε κίνδυνο.

Θα μπορούσαμε να πούμε πως η κρυπτεία ήταν ένα είδος μύησης, μια φάση περάσματος από το επίπεδο του εφήβου που δεν έχει συγκεκριμένες υποχρεώσεις και δικαιώματα σε αυτό του ενήλικα οπλίτη που γίνεται αποδεκτός αφού έχει δοκιμαστεί και έχει αποδείξει την αξία του.
Στη συνέχεια και στην ηλικία των είκοσι χρόνων κάθε Σπαρτιάτης ανήκε σε μια ομάδα δεκαπέντε ατόμων που ονομαζόταν συσκηνία ή συσσίτιον.
‘Έως τα τριάντα τους χρόνια τα μέλη των συσκηνιών ζούσαν σε οικήματα που ονομάζονταν ανδρεία ή συσσίτια και έτρωγαν μαζί σε ιδιαίτερους χώρους που ονομάζονταν συσσίτια ή φιδίτια.
Μετά τα τριάντα τους χρόνια κοιμόταν το βράδυ σπίτι τους, αλλά περνούσαν την μέρα τους και έτρωγαν με τους συντρόφους τους. Η ποσότητα του φαγητού ήταν ορισμένη, έτσι ώστε ούτε να στερούνται τροφή, αλλά ούτε να τρώνε παραπάνω από αυτό που είχαν ανάγκη. Το ίδιο συνέβαινε και με το ποτό.

Καθένας που συμμετείχε σ' αυτά τα κοινά γεύματα, όφειλε να συμμετέχει στην αποθήκευση τροφίμων από το κυνήγι που ο ίδιος έκανε. Επίσης τα κυνηγόσκυλα, τα άλογα και οι προμήθειες ανήκαν από κοινού σε ολόκληρη την ομάδα.
Στα γεύματα αυτά καλούνταν συχνά νέοι κάτω των είκοσι, που δεν είχαν ολοκληρώσει το στάδιο της αγωγής και δεν είχαν ακόμη πολιτικά δικαιώματα. Η επαφή τους με τους μεγαλύτερους θεωρούνταν αποτελεσματικό μέσο για την συμπλήρωση της πολιτικής τους αγωγής, μαθαίνοντας έτσι από την εμπειρία των μεγαλυτέρων. Επίσης υπήρχε η συνήθεια στα συσσίτια να αναφέρεται κάθε καλή και ανδρεία πράξη που έκανε κάποιος στην πόλη.

Η υπηρεσία στο κράτος διαρκούσε ως την ηλικία των εξήντα χρόνων, σαράντα χρόνια μετά την ενηλικίωση τους. Σ' αυτό το διάστημα είχε πολύ μεγάλη σημασία η καλή κατάσταση του σώματος που επιτυγχανόταν με την άσκηση.
Απαγορευόταν κάθε είδους χρηματισμός και αποκλειστική ασχολία του πολίτη, ήταν τα έργα που θα εξασφάλιζαν την ελευθερία της πόλης. Άλλωστε δεν χρειαζόταν να φροντίζει κανείς να έχει χρήματα, αφού όλοι συνεισφέρανε ίση μερίδα τροφής και κάθε υλική απόλαυση ήταν έξω από τη νοοτροπία των Σπαρτιατών.
Οι πιο ισχυροί και διακεκριμένοι πολίτες είχαν την φροντίδα των αρχόντων, καυχούμενοι πως αν κάποιο καθήκον τους ζητηθεί, δεν βαδίζουν αλλά τρέχουν για να υπακούσουν, επειδή ήταν της γνώμης ότι, αν αυτοί πρώτοι πειθαρχούν απόλυτα, θα ακολουθήσουν και άλλοι.
Οι έφοροι, απλοί πολίτες που εκλέγονταν στο αξίωμα αυτό για ένα χρόνο, είχαν σαν αρμοδιότητα την εποπτεία για την τήρηση των νόμων, την ομαλή λειτουργία της διοίκησης, την αγωγή των νέων, τη συμπεριφορά πολιτών και αρχόντων, τη διαχείριση του δημοσίου χρήματος. Είχαν ακόμη την εξουσία να καθαιρούν τους άρχοντες πριν τελειώσει η θητεία τους, να τους φυλακίζουν και να τους δικάζουν επιβάλλοντας ακόμη και την θανατική ποινή. Έτσι βλέπουμε ότι υπήρχε άμεσος έλεγχος σε αυτούς που είχαν σαν καθήκον τους να διοικούν την πόλη, έτσι ώστε κανείς να μην ξεφεύγει από τους νόμους και την φροντίδα του κοινού καλού.

Ο πόλεμος αποτελούσε ένα σημαντικό παράγοντα στη ζωή των Σπαρτιατών. Άλλωστε ολόκληρη η εκπαίδευση και ο τρόπος ζωής τους ήταν μια προετοιμασία για την στιγμή που θα έπρεπε να υπερασπιστούν την πατρίδα τους. Αθάνατο παράδειγμα μέσα στην Ιστορία, παραμένει ο Λεωνίδας με τους τριακόσιους πολεμιστές του, που δεν δίστασαν να βρεθούν αντιμέτωποι με ένα στρατό πολύ μεγαλύτερο τους και να πεθάνουν όλοι για την Σπάρτη.
Ο βασιλιάς ήταν αυτός που οδηγούσε τον στρατό ξεκινώντας με θυσίες στον Δία. Όταν οι οιωνοί ήταν καλοί, ένας πυρφόρος έπαιρνε φλόγα από τον βωμό και πήγαινε ως τα σύνορα της πόλης. Ακολουθούσαν άλλες θυσίες στον Δία και στην Αθηνά και στη συνέχεια ήταν έτοιμοι ν' αντιμετωπίσουν τον εχθρό. Μπροστά από τον βασιλιά δεν υπήρχε κανείς εκτός από τους Σκιρίτες φρουρούς του και ανιχνευτές ιππείς.

Ένα συνηθισμένο τελετουργικό πριν την έναρξη της μάχης, ήταν μπροστά στα βλέμματα των εχθρών να θυσιάζουν και με συνοδεία παιάνων να στεφανώνονται και να γυαλίζουν τα όπλα τους, δείχνοντας έτσι ότι ήταν αποφασισμένοι για την μάχη, εύθυμοι και ευπαρουσίαστοι.
Η στάση τους μπροστά στον θάνατο ήταν ανάλογη με την εκπαίδευση και τη νοοτροπία που αποκτούσαν στη διάρκεια της ζωής τους.

Η περίοδος που πενθούσαν τους νεκρούς ήταν σύντομη, διαρκούσε έντεκα μέρες. Την δωδέκατη θυσίαζαν στη Δήμητρα θέτοντας έτσι τέλος στο πένθος. Τους άντρες τους έθαβαν τυλιγμένους σε κόκκινους μανδύες -που ήταν το χρώμα των πολεμιστών- χωρίς να τοποθετούν κανένα πολύτιμο αντικείμενο στον τάφο, δείχνοντας έτσι ότι το πιο μεγάλο απόκτημα τους ήταν η συμμετοχή τους στον σπαρτιάτικο στρατό.
Η μεγαλύτερη τιμή για έναν άντρα, ήταν να πεθάνει στη μάχη και για μια γυναίκα, να πεθάνει στη γέννα. Έτσι είχαν εκπληρώσει τον ανώτερο σκοπό ύπαρξης τους, αφού για έναν άντρα ήταν να είναι καλός στρατιώτης και για μια γυναίκα να είναι μητέρα καλών στρατιωτών.
Ίσως η ηθική που συναντάμε στην Σπάρτη να μας φαίνεται παράξενη και ακατανόητη. Πολλοί μάλιστα κατακρίνουν τον τρόπο ζωής και τους νόμους τους σαν σκληρούς και άδικους.
Όμως η Σπάρτη είναι ένα από τα λίγα ιστορικά παραδείγματα, που ο ατομικισμός χάνεται μπροστά στην κοινή μοίρα και πορεία ενός λαού.

Θα ήταν χρήσιμο στην σημερινή εποχή μας, που οι αξίες είναι αντεστραμμένες και που ο καθένας ενδιαφέρεται για το συμφέρον του, να παραδειγματιστούμε από αυτούς, σε μια προσπάθεια να βελτιώσουμε την ζωή και την κοινωνία στην οποία ζούμε.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

- Λακεδαιμονίων Πολιτεία, Ξενοφώντα
Εκδ. Κάκτος
- Σπαρτιάτικο Δίκαιο, Ντ Μ.Μακντάουελ
Εκδ. Παπαδήμα
- Ο Μαύρος Κυνηγός , Π. Βιντάλ-Νάκε
Εκδ. Νέα Σύνορα
- Η καθημερινή ζωή στην Αρχ. Ελλάδα ,K.M.Kolobova-E.L.Ozereckaja
Εκδ. Παπαδήμα

Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

ΜΑΧΗ ΣΩΜΑ ΜΕ ΣΩΜΑ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
Τετάρτη, 30 Ιουνίου 2010

Μάχη σώμα με σώμα
Με ευχάριστη έκπληξη είδα, ξεφυλλίζοντας το τεύχος της Στρατιωτικής Επιθεώρησης Μαϊου-Ιουνίου 2010, ότι μεταξύ των άλλων είχε ένα εκτενέστατο άρθρο για την μάχη σώμα με σώμα, μετάφραση από αμερικανικό εγχειρίδιο εκστρατείας που ασχολείται με το θέμα Combatives. Την εργασία την εκπόνησε ο Υπλγος(ΠΖ) κ. Κουκάκης, που εκτιμώ ότι είναι Καταδρομέας. Του αξίζουν συγχαρητήρια που επανέφερε στην επιφάνεια ένα τόσο ...παρεξηγημένο ή καλύτερα άγνωστο αντικείμενο για πολλούς.

Δεν με... εξέπληξε όμως αυτό που διάβασα για την αναβάθμιση του αντικειμένου το 1995, στους Αμερικανούς Rangers από το διοικητή του 2ου Τάγματος, τον τότε Αντισυνταγματάρχη Στάνλευ Μακ Κρύσταλ! Ξέρετε ποιος είναι! Ο διοικητής της ISAF που απομάκρυνε ο Ομπάμα! Περίμενα ότι ένας τέτοιος Καταδρομέας θα το είχε και αυτό υπ' όψη του.

Η πάλη σώμα με σώμα είναι, κατά την άποψή μου που στηρίζεται στη εμπειρία, ένα από τα σημαντικότερα αντικείμενα ατομικής εκπαίδευσης ενός μαχητού, σε συνδυασμό και με την χρήση του τυφεκίου σαν αγχέμαχο όπλο, δηλαδή της λογχομαχίας. Η μάχη σε στενή επαφή με τον αντίπαλο, ανέκαθεν απασχολούσε και απασχολεί σε όλους τους στρατούς, την στρατιωτική εκπαίδευση. Όσοι δεν πείθονται, είτε φοβούνται, όντας αγύμναστοι, είτε είναι αδαείς, του τι σημαίνει πεδίο μάχης. Αναγκαία εκπαίδευση κυρίως για τις μονάδες πεζικού, που έχουν φυσική επαφή με το αντίπαλο. Απαραίτητη και σημαντικότατη εκπαίδευση για τις ειδικές δυνάμεις, που η στενή εμπλοκή και η φυσική επαφή με τον αντίπαλο είναι αναμενόμενη και κυρίως την νύκτα. Πάντοτε το πίστευα και το έκανα πράξη στις μονάδες που υπηρέτησα.

Ο εθισμός στην σωματική συμπλοκή, στη θέα της λόγχης ή του στιλέτου και στην τεχνική εκπαίδευση της ορθής χρησιμοποίησης τους, δημιουργεί στο μαχητή το αίσθημα της αυτοπεποίθησης και επιτυγχάνει τον έλεγχο του φόβου, του ενστικτώδους φόβου ενός ανεκπαίδευτου, αντιμέτωπου με ένα αποφασισμένο αντίπαλο οπλισμένου με τέτοια όπλα, σε καταστάσεις που δεν είναι δυνατή η ανταλλαγή πυρών.

Ξέρω πολύ καλά, ότι υπάρχει ένας παλιός, αλλά κατά τη γνώμη μου εξακολουθεί να είναι επίκαιρος, στρατιωτικός κανονισμός, με τον τίτλο "Στρατιωτική Φυσική Αγωγή" σε δύο τόμους. Ο δεύτερος τόμος αφιερώνεται στο μεγαλύτερο μέρος του στο θέμα της στρατιωτικής αυτοάμυνας, όπως την αποκαλεί. Ομοίως υπάρχει ένας άλλος παρόμοιος που μαζί με τις ασκήσεις ακριβείας , αφιερώνει ένα τμήμα και στην λογχομαχία.Τους έχετε διαβάσει; Εκτιμώ ότι ήλθε ο καιρός να ενοποιηθούν, από στελέχη που αγαπούν το αντικείμενο, όπως ο Υπλγος Κουκάκης. Θέλω να πιστεύω ότι στις ειδικές δυνάμεις ασχολούνται σοβαρά με το θέμα, αλλά θα πρέπει να επιδιώξουν το καλύτερο, αν θέλουμε μαχητές με την κυριολεξία του όρου!

Η παρουσίαση του αντικειμένου στο τεύχος της Στρατιωτικής Επιθεώρησης είναι πράγματι μία πολύ καλή κίνηση. Θα ήταν καλύτερη όμως, αν προχωρούσε στην αναθεώρηση και βελτίωση των σχετικών στρατιωτικών κανονισμών και το κυριότερο στην υλοποίηση σε σωστές βάσεις, στην στρατιωτιτική εκπαίδευση!
Σας χαιρετώ καταδρομικά,

Ο Ανιχνευτής

Βρετανός ελεύθερος σκοπευτής έπληξε τον στόχο του σε απόσταση άνω των 2.700 μέτρων!

Ένα νέο ρεκόρ απόστασης επετεύχθη πρόσφατα στο Αφγανιστάν, αφού Βρετανός ελεύθερος σκοπευτής έπληξε τον στόχο του σε απόσταση άνω των 2.700 μέτρων!

Συγκεκριμένα πρόκειται για τον Κρεγκ Χάρισον, δεκανέα του Βασιλικού Ιππικού, επίλεκτη μονάδα του βρετανικού Στρατού, ο οποίος εξουδετέρωσε δυο Ταλιμπάν πολυβολητές με συνεχόμενες βολές, αν και η απόσταση ήταν πολύ μεγαλύτερη από το δραστικό βεληνεκές του όπλου του.

Image
To τυφέκιο L115Α3.


Σύμφωνα με την μαρτυρία του, η πρώτη βολή βρήκε τον χειριστή του πολυβόλου ΡΚΜ στην κοιλιακή χώρα και τον διαπέρασε σκοτώνοντάς τον. Ο δεύτερος που πήρε την θέση του στον χειρισμό του πολυβόλου βρέθηκε και αυτός στο στόχαστρο και η δεύτερη βολή τον βρήκε στο πλάι σκοτώνοντας τον και αυτόν.

Η ακριβής απόσταση μεταξύ του ελεύθερου σκοπευτή και του στόχου μετρήθηκε από αποστασιόμετρο GPS 8.120 πόδια (1, 54 μίλια ή 2.706 μέτρα). Η βολίδα, διαμέτρου 8,59 χλστ. (0.338 Lapua) χρειάστηκε 3 δευτερόλεπτα για να φτάσει στον στόχο της.

Φαίνεται ότι η επιτυχία αυτή ήταν κατά κάποιο τρόπο προδιαγεγραμμένη, αφού το ίδιο άτομο, πριν μερικές εβδομάδες είχε δεχθεί σφαίρα Ταλιμπάν που αν και διαπέρασε το κράνος του, από θαύμα εξοστρακίστηκε μακριά από το κρανίο του.

Αξίζει δε να σημειωθεί ότι έσπασε και τα δυο του χέρια σε μια έκρηξη από αυτοσχέδιο εκρηκτικό μηχανισμό σε δρόμο, γύρισε στην Αγγλία για θεραπεία, και μετά από 6 εβδομάδες στον γύψο, επέμενε να επιστρέψει στην ενεργό δράση, υποστηρίζοντας ότι οι ικανότητές του ως ελεύθερου σκοπευτή δεν είχαν επηρεαστεί.

Το περιστατικό συνέβη ενώ άλλα μέλη της ομάδας του Χάρισον δέχονταν επίθεση από Ταλιμπάν, και όπως τόνισε ο ίδιος, οι δυο πολυβολητές Ταλιμπάν ήταν πολύ άτυχοι καθώς οι καιρικές συνθήκες ήταν πολύ καλές ώστε παρά την απόσταση να έχει ξεκάθαρο οπτικό πεδίο.

Η ημερομηνία ήταν πέρυσι το Νοέμβριο αλλά το περιστατικό αποκαλύφθηκε πρόσφατα. Αξίζει να σημειωθεί ότι το όπλο που του είχε χορηγηθεί ήταν ένα L115A3, το οποίο είναι πιστοποιημένο για βολές μέχρι τα 1640 μέτρα, με ικανότητα μόνο «πυρών παρενόχλησης» πέρα από αυτή την απόσταση.

Ο Χάριστον επέβαινε σε ανοιχτού τύπου τεθωρακισμένο όχημα αναγνώρισης Jackal, μέσα από το οποίο έστησε το τυφέκιό του και ρύθμισε τα σκοπευτικά του. Ο οδηγός του οχήματος Κλιφ Ο’Φάρελ ενέργησε ως παρατηρητής με έτερη διόπτρα βοηθώντας τον Χάρισον να εστιάσει στους στόχους του.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το προηγούμενο ρεκόρ απόστασης το κατείχε ένας Καναδός ελεύθερος σκοπευτής, και πάλι στο Αφγανιστάν, όταν σκότωσε έναν έναν ένοπλο της Αλ Κάιντα σε απόσταση 7.972 (2.657 μέτρα) τον Μάρτιο του 2002.

Συγκεκριμένα, επρόκειτο για τον Δεκανέα του Βασιλικού ελαφρού πεζικού Ρομπ Φέρλογκ, οποίος χρησιμοποίησε ένα τυφέκιο καταστροφής υλικού McMillan TAC-50 των 12,7 χλστ. Ο Χάριστον διαπίστωσε ότι είχε πετύχει νέο ρεκόρ απόστασης μόνο όταν επαναπατρίστηκε, πριν μερικές μέρες.

Σύμφωνα με εκπρόσωπο της Accuracy International, κατασκευάστριας εταιρείας του τυφεκίου L115A3, το όπλο είναι σχετικά ακριβές και πέρα από το δραστικό του βεληνεκές των 1.640 μέτρων, αλλά πέρα από αυτό η τύχη παίζει τον ρόλο της, όσο και άλλοι παράγοντες.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ



Η ειδίκευση πολλών φίλων και αναγνωστών με τη στρατιωτική εκπαίδευση τους σαν: έφεδροι ή επαγγελματίες του χώρου των ειδικών δυνάμεων δίνει δύναμη, αυτή η δύναμη χρειάζεται στη πατρίδα μας για ευνόητους και ξεκάθαρους λόγους.

Θα δούμε σήμερα μια άλλη πτυχή της δύναμης αυτής, που αφορά την προσφορά της -και με αφορμή τους χαλεπούς-δύσκολους καιρούς- στη διάθεση των συμπολιτών μας.

Έκανα μια έρευνα για το έργο των Σαμαρειτών διασωστών του Ερυθρού Σταυρού και διαπίστωσα ότι έχουν ανάγκη αυτές τις εξειδικευμένες γνώσεις καθώς και το πνεύμα-ακούραστο αδάμαστο ακαταπόνητο και ταυτόχρονα ομαδικό και πειθαρχημένο- των ανθρώπων που έχουν τέτοια εκπαίδευση σε μια προσφορά δύναμης, που κάνει να φανεί -μέσω των δυνατοτήτων της ακριβώς- τη δύναμη της προσφοράς σε ένα ακόμη επίπεδο.

Προτείνω να μπείτε στην ιστοσελίδα των Σαμαρειτών του Ερυθρού Σταυρού και
ακόμη καλύτερα να γίνεται κι εσείς εθελοντές διασώστες.
Ελάτε να γίνουμε πολλοί αγαπητοί φίλοι της προσφοράς.

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

Δείκτης ανθρώπινης ανάπτυξης,σε ποιά θέση βρίσκεται η Ελλάδα;




Ψάχνοντας για στοιχεία που αφορούν την θέση της Ελλάδας και δείχνουν τους αντικειμενικούς δείκτες αξιολόγησης της σε διάφορα επίπεδα, βρήκα αυτό το πολύ ενδιαφέρον άρθρο που βοηθάει να δούμε το μισογεμάτο του ποτηριού, γιατί τελευταία νομίζουν μερικοί-δικαιολογημένοι απο τη θολούρα που επικρατεί- ότι είναι καιρός να μεταναστεύσουμε ομαδικά!

Ο Δείκτης Ανθρώπινης Ανάπτυξης (ΔΑΑ), (Αγγλ. Human Development Index, HDI) αποτελεί μέτρο σύγκρισης του προσδόκιμου ηλικίας, του αλφαβητισμού, της εκπαίδευσης και της ποιότητας ζωής ανά τον κόσμο. Με βάση αυτόν το Δείκτη, γίνεται χαρακτηρισμός μιας χώρας σε υπανάπτυκτη ή αναπτυσσόμενη ή αναπτυγμένη και επίσης για να μετρήσει την επίδραση των οικονομικών πολιτικών στην ποιότητα ζωής.

Ο Δείκτης εφευρέθηκε από τον βραβευμένο με Νόμπελ Amartya Sen, τον Πακιστανό οικονομολόγο Mahbub ul Haq, με βοήθεια από τον Gustav Ranis του πανεπιστημίου Γέιλ και τον Λόρδο Meghnad Desai του Οικονομικού Σχολείου του Λονδίνου και χρησιμοποιείται έκτοτε απο τον ΟΗΕ στην ετήσια Αναφορά Ανθρώπινης Ανάπτυξης. Χαρακτηρίστηκε τότε απο τον Sen ως "κοινό μέτρο" λόγω των περιορισμών του, αλλά παρόλα αυτά εστιάζει την προσοχή του σε ευρύτερες διαστάσεις ανάπτυξης από το εισόδημα κατά κεφαλήν που εκτόπιζε και είναι ο δρόμος για πολλούς ερευνητές στην ευρύτερη ποικιλία των ποιό λεπτομερών μέτρων που περιλαμβάνονται στον Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης.

Ο ΔΑΑ μετράει τις φυσιολογικές επιτεύξεις μιας χώρας σε τρείς βασικές διατάξεις της ανθρώπινης ανάπτυξης:

  • Μια μεγάλη και υγιή ζωή, όπως χαρακτηρίζεται από την προσδοκία ζωής στην γέννηση
  • Γνώση και μόρφωση, όπως χαρακτηρίζεται από την ενήλικη αλφαβητική αναλογία και τις ενωμένες πρωτογενείς, δευτερογενείς και τριτογενείς συνολικές καταχωρημένες αναλογίες
  • Μια ευπρεπή ποιότητα ζωής, όπως χαρακτηρίζεται από το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) κατά κεφαλήν και την αγοραστική ισότιμη δύναμη.

Κάθε χρόνο, τα μέλη του ΟΗΕ καταχωρούνται και κατατάσσονται σύμφωνα με αυτές τις διατάξεις. Αυτοί που είναι ψηλά στην λίστα συχνά το διαφημίζουν για να προσελκύσουν ταλαντούχους μετανάστες ή για να αποτρέψουν την μετανάστευση των πολιτών της χώρας.

Ένας εναλλακτικός τρόπος μέτρησης, που εστιάζει στο ποσοστό φτώχειας της κάθε χώρας, είναι ο Δείκτης Ανθρώπινης Φτώχειας

Υπολογιστικά παραδείγματα.
Δείκτης Μέτρο Ελάχιστη τιμή Μέγιστη τιμή Τύπος
Μακροβιότητα Προσδόκιμο ζωής στην γέννηση (LE) 25 χρονών 85 χρονών L =  \frac{\mathrm{LE}-25}{60}
Μόρφωση Αλφαβητική αναλογία (LR) 0% 100% E = \frac{2\mathrm{LR} +  \mathrm{CGER}}{3}
Συνολικές ενωμένες καταχωρημένες αναλογίες (CGER) 0% 100%
ΑΕΠ ΑΕΠ κατά κεφαλήν (Ισότιμη αγοραστική δύναμη)(GDPpc) 100 USD
40,000 USD
G =  \frac{\log_{10}\mathrm{GDPpc}-2}{2\mathrm{.}60206}


Πίνακας περιεχομένων


Αναφορά του 2007

Κύριο άρθρο:

Κατάλογος χωρών ανά Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης (2006)

Η αναφορά του 2007 πραγματοποιήθηκε στη Βραζιλία στις 27 Νοεμβρίου 2007. Τα περισσότερα δεδομένα στην αναφορά προέρχονται απο το 2005 ή και πιο πριν, συνεπώς δείχνουν τον ΔΑΑ του 2005. Μερικά μέλη του ΟΗΕ επιλέγουν να μην δώσουν ή δεν μπορούν να δώσουν στατιστικά.

Η αναφορά έδειξε μια μικρή αύξηση στο παγκόσμιο ΔΑΑ σε σύγκριση με την περσινή αναφορά.

Ένας δείκτης κάτω από το 0.5 δείχνει "μικρή ανάπτυξη". Όλες οι 22 χώρες σε αυτή την κατηγορία ανήκουν στην ήπειρο της Αφρικής.

Ένας δείκτης από 0.8 και πάνω δείχνει "μεγάλη ανάπτυξη". Αυτό περιλαμβάνει όλες τις ανεπτυγμένες χώρες, όπως αυτές στην Βόρεια Αμερική, Δυτική Ευρώπη, Ωκεανία και Ανατολική Ασία, καθώς και κάποιες αναπτυσσόμενες χώρες στην Ανατολική Ευρώπη, Κεντρική Αμερική και Νότια Αμερική, Νοτιοανατολική Ασία και την Καραϊβική. Αρκετές χώρες εντάχθηκαν σε αυτή την κατηγορία και έφυγαν από την μεσαία κατάταξη: Αλβανία, Λευκορωσία, Βραζιλία, Λιβύη, π.Γ.Δημοκρατία της Μακεδονίας, Ρωσία και Σαουδική Αραβία.

Κορυφαίες 30 χώρες (ΔΑΑ από 0.968 ως το 0.894)

  1. Flag of Iceland.svg Ισλανδία 0.968 (Green Arrow Up Darker.svg 1)
  2. Νορβηγία Νορβηγία 0.968 (Red Arrow Down.svg 1)
  3. Flag of Australia 2-3.png Αυστραλία 0.962 (Straight Line Steady.svg)
  4. Καναδάς Καναδάς 0.961 (Green Arrow Up Darker.svg 2)
  5. Flag of Ireland3-2.svg Ιρλανδία 0.959 (Red Arrow Down.svg 1)
  6. Σουηδία Σουηδία 0.956 (Red Arrow Down.svg 1)
  7. Civil Ensign of Switzerland.svg Ελβετία 0.955 (Green Arrow Up Darker.svg 2)
  8. Ιαπωνία Ιαπωνία 0.953 (Red Arrow Down.svg 1)
  9. Flag of the Netherlands.svg Ολλανδία 0.953 (Green Arrow Up Darker.svg 1)
  10. Flag of France.svg Γαλλία 0.952 (Green Arrow Up Darker.svg 6)
  11. Φινλανδία Φινλανδία 0.952 (Straight Line Steady.svg)
  12. Flag of the United States (3-2 aspect    ratio).svg ΗΠΑ 0.951 (Red Arrow Down.svg 4)
  13. Flag of Spain.svg Ισπανία 0.949 (Green Arrow Up Darker.svg 6)
  14. Flag of Denmark.svg Δανία 0.949 (Green Arrow Up Darker.svg 1)
  15. Flag of Austria.svg Αυστρία 0.948 (Red Arrow Down.svg 1)
  16. Flag of the United Kingdom.svg Ηνωμένο Βασίλειο 0.946 (Green Arrow Up Darker.svg 2)
  17. Flag of Belgium (civil).svg Βέλγιο 0.946 (Red Arrow Down.svg 4)
  18. Flag of Luxembourg.svg Λουξεμβούργο 0.944 (Red Arrow Down.svg 6)
  19. Νέα Ζηλανδία Νέα Ζηλανδία 0.943 (Green Arrow Up Darker.svg 1)
  20. Flag of Italy.svg Ιταλία 0.941 (Red Arrow Down.svg 3)
    1. Χονγκ Κονγκ Χονγκ Κονγκ 0.937 (Green Arrow Up Darker.svg 1)
    2. Γερμανία Γερμανία 0.935 (Red Arrow Down.svg 1)
    3. Flag of Israel.svg Ισραήλ 0.932 (Straight Line Steady.svg)
    4. Flag of Greece.svg Ελλάδα 0.947 (Green Arrow Up Darker.svg)
    5. Σιγκαπούρη Σιγκαπούρη 0.922 (Straight Line Steady.svg)
    6. Νότια Κορέα Νότια Κορέα 0.921 (Straight Line Steady.svg)
    7. Σλοβενία Σλοβενία 0.917 (Straight Line Steady.svg)
    8. Κύπρος Κύπρος 0.903 (Green Arrow Up Darker.svg 1)
    9. Flag of Portugal.svg Πορτογαλία 0.897 (Red Arrow Down.svg 1)
    10. Μπρουνέι Μπρουνέι 0.894 (Green Arrow Up Darker.svg 4)


Χώρες που δεν περιλαμβάνονται

Αφρική




Προηγούμενες κορυφαίες χώρες

Η χώρα που έφτασε στην πρώτη θέση της κατάταξης κάθε χρόνο.

Αναθεώρηση 2008

Το 2008 η κατάταξη των χωρών αναθεωρήθηκε. Τα στατιστικά στοιχεία δημοσιεύτηκαν στις 18 Δεκεμβρίου του 2008[1]. Περιλαμβάνει συνολικά 179 χώρες (μεταξύ των οποίων 177 από τις 192 συνολικά χώρες που είναι μέλη του ΟΗΕ), το Χονγκ Κονγκ τα Παλαιστινιακά εδάφη και τη Δημοκρατία της Κίνας. Πρώτη στον κατάλογο των χωρών είναι η Ισλανδία και τελευταία η Σιέρα Λεόνε.

Έκθεση 2009

Η πιο πρόσφατη έκθεση δημοσιεύτηκε στις 5 Οκτωβρίου του 2009 και σε αυτήν οι χώρες κατατάσσονται όχι ανά τρεις αλλά ανά τέσσερις κατηγορίες (με πολύ υψηλή - αναπτυγμένες χώρες-, υψηλή, μεσαία και χαμηλή ανάπτυξη)[2].

  1. Flag of Norway.svg Νορβηγία 0.971 (Straight Line Steady.svg)
  2. Flag of Australia.svg Αυστραλία 0.970 (Straight Line Steady.svg)
  3. Flag of Iceland.svg Ισλανδία 0.969 (Straight Line Steady.svg)
  4. Flag of Canada.svg Καναδάς 0.966 (Straight Line Steady.svg)
  5. Flag of Ireland.svg Ιρλανδία 0.965 (Straight Line Steady.svg)
  6. Flag of the Netherlands.svg Κάτω Χώρες 0.964 (Green Arrow Up Darker.svg 1)
  7. Flag of Sweden.svg Σουηδία 0.963 (Red Arrow Down.svg 1)
  8. Flag of France.svg Γαλλία 0.961 (Green Arrow Up Darker.svg 3)
  9. Flag of Switzerland.svg Ελβετία 0.960 (Straight Line Steady.svg)
  10. Flag of Japan.svg Ιαπωνία 0.960 (Straight Line Steady.svg)
  11. Flag of Luxembourg.svg Λουξεμβούργο 0.960 (Red Arrow Down.svg 3)
  12. Flag of Finland.svg Φινλανδία 0.959 (Green Arrow Up Darker.svg 1)
  13. Flag of the United States.svg Ηνωμένες Πολιτείες 0.956 (Red Arrow Down.svg 1)
    1. Flag of Austria.svg Αυστρία 0.955 (Green Arrow Up Darker.svg 2)
    2. Flag of Spain.svg Ισπανία 0.955 (Straight Line Steady.svg)
    3. Flag of Denmark.svg Δανία 0.955 (Red Arrow Down.svg 2)
    4. Flag of Belgium.svg Βέλγιο 0.953 (Straight Line Steady.svg)
    5. Flag of Italy.svg Ιταλία 0.951 (Green Arrow Up Darker.svg 1)
    6. Flag of Liechtenstein.svg Λιχτενστάιν 0.951 (Red Arrow Down.svg 1)
    7. Flag of New Zealand.svg Νέα Ζηλανδία 0.950 (Straight Line Steady.svg)
    8. Flag of the United Kingdom.svg Ηνωμένο Βασίλειο 0.947 (Straight Line Steady.svg)
    9. Flag of Germany.svg Γερμανία 0.947 (Straight Line Steady.svg)
    10. Flag of Singapore.svg Σινγκαπούρη 0.944 (Green Arrow Up Darker.svg 1)
    11. Flag of Hong Kong.svg Χονγκ Κονγκ 0.944 (Red Arrow Down.svg 1)
    12. Flag of Greece.svg Ελλάδα 0.942 (Straight Line Steady.svg)
    13. Flag of South Korea.svg Νότια Κορέα 0.937 (Straight Line Steady.svg)
    14. Flag of Israel.svg Ισραήλ 0.935 (Green Arrow Up Darker.svg 1)
    15. Flag of Andorra.svg Ανδόρρα 0.934 (Red Arrow Down.svg 1)
    16. Flag of Slovenia.svg Σλοβενία 0.929 (Straight Line Steady.svg)
    17. Flag of Brunei.svg Μπρουνέι 0.920 (Straight Line Steady.svg)
    18. Flag of Kuwait.svg Κουβέιτ 0.916 (Straight Line Steady.svg)
    19. Flag of Cyprus.svg Κύπρος 0.914 (Straight Line Steady.svg)
    20. Flag of Qatar.svg Κατάρ 0.910 (Green Arrow Up Darker.svg 1)
    21. Flag of Portugal.svg Πορτογαλία 0.909 (Red Arrow Down.svg 1)
    22. Flag of the United Arab    Emirates.svg Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα 0.903 (Green Arrow Up Darker.svg 2)
    23. Flag of the Czech Republic.svg Τσεχία 0.903 (Straight Line Steady.svg)
    24. Flag of Barbados.svg Μπαρμπάντος 0.903 (Green Arrow Up Darker.svg 2)
    25. Flag of Malta.svg Μάλτα 0.902 (Red Arrow Down.svg 3)


Χώρες που δεν συμπεριλήφθησαν


Ασία




Τα συμπεράσματα που βγάζω εγώ είναι ότι είμαστε στις τριάντα πρώτες χώρες απο 192 σύνολο στον ΟΗΕ αν και υποβιβαστήκαμε μια θέση σε μια τέτοια διεθνή τρικυμία που περνάμε.

Θεωρώ ότι δεν είναι καθόλου λίγο με τα τόσα παράσιτα και τις τόσες παθογένιες που της δημιούργησαν στο έρμο το κορμί της Ελλάδας μας.

Το σκαρί που με τόσους αγώνες δημιούργησαν απο το υστέρημα τους οι γονείς μας και οι γονείς τους δεν είναι και για πέταμα άν και τα πανιά του θέλουν άλλαγμα γιατί είναι σχισμένα και χάνουν απο όλες τις μεριές ενώ τα αμπάρια είναι και γεμάτα με σαβούρα που θέλει ξεδιάλεγμα και ξεσκαρτάρισμα.

Καιρός να τα ξεκολλήσουμε απο το τέλμα και να προχωρήσουμε για τη πρώτη θέση.
Ο αγώνας για ξεκαθάρισμα πιο επίκαιρος απο ποτέ!
Επίσης είναι καιρός να δούμε τι κάνουν και τι δεν κάνουν στις χώρες που τόσα χρόνια πρωταγωνιστούν στο δείκτη αυτό, όπως βλέπουμε είναι: η Νορβηγία και ο Καναδάς που έχουν συνεχώς αυτή τη θετική και πολυπόθητη πρωτιά.
Εκτός απο τη μιζερολογία υπάρχει και η φιλοπρωτία μην ξεχνιόμαστε!

ΟΙ ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ 2009-2023

ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ